— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
* BDSM, de zoektocht, de herkenning, de erkenning
Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Wil mijn gevoelens ook wel delen.
Het begon bij mij zo ongeveer een jaar geleden. Ik merkte dat ik in de relatie die ik toen had iets miste en wist niet precies wat. Ben toen veel gaan surfen op het net en op verschillende chatboxen terecht gekomen. Zocht iets wat ik niet kon vinden. Op een gegeven moment heb ik een tijdje gecyberd met verschillende mannen. Maar 1 daarvan bleef mij intrigeren met wat hij me vertelde. Vastgebonden worden, geblinddoekt worden en kaarsvet op mijn lijf. Ik werd er onzeker van, dacht dit kan niet dit mag niet. Maar toch verder gaan zoeken. Uiteindelijk wist ik wat ik miste en dat was dus BDSM. De relatie die ik toen had was niet meer te redden. Had hem mijn gevoelens verteld, maar hij wist er niet mee om te gaan. Door het chatten kwam ik in aanraking met mensen die me wel begrepen. Heb veel gezocht en veel gelezen in die tijd. Alle informatie die ik kon vinden moest ik lezen. Heb ook vaak zat met tranen in mijn ogen achter de pc gezeten. Ik wist wat ik voelde ik wist wat ik wilde, maar kon het op deze manier niet krijgen. Mijn relatie toen liep ten einde en was op zoek naar woonruimte voor mezelf. Wilde eigenlijk even helemaal geen nieuwe relatie aangaan.
Maar toen kwam hij op mijn pad, puur toeval. Op de chat van een BDSM site. Het voelde goed en vertrouwd en hij is switch.
Veel gepraat in die tijd en mijn besluit stond vast. Dit was wat ik zocht en dat wilde ik alleen met hem. Dus toch die relatie aangegaan.
Kan me weinig meer herinneren van ons eerste spel, weet nog wel dat daarna de tranen over mijn wangen stroomden. Ik was thuis.
Voor mijn gevoel gaat deze relatie dieper dan elke andere relatie die ik tot nu toe heb gehad. Ik voel me niet minder dan hem. Ik heb juist het idee dat het mij meer vrouw maakt. (of heet dat volwassen worden
). Ik ben trots op wie ik ben en mijn subgevoelens die daar bij horen. Dit is wie ik ben en het hoord bij mij.
Het begon bij mij zo ongeveer een jaar geleden. Ik merkte dat ik in de relatie die ik toen had iets miste en wist niet precies wat. Ben toen veel gaan surfen op het net en op verschillende chatboxen terecht gekomen. Zocht iets wat ik niet kon vinden. Op een gegeven moment heb ik een tijdje gecyberd met verschillende mannen. Maar 1 daarvan bleef mij intrigeren met wat hij me vertelde. Vastgebonden worden, geblinddoekt worden en kaarsvet op mijn lijf. Ik werd er onzeker van, dacht dit kan niet dit mag niet. Maar toch verder gaan zoeken. Uiteindelijk wist ik wat ik miste en dat was dus BDSM. De relatie die ik toen had was niet meer te redden. Had hem mijn gevoelens verteld, maar hij wist er niet mee om te gaan. Door het chatten kwam ik in aanraking met mensen die me wel begrepen. Heb veel gezocht en veel gelezen in die tijd. Alle informatie die ik kon vinden moest ik lezen. Heb ook vaak zat met tranen in mijn ogen achter de pc gezeten. Ik wist wat ik voelde ik wist wat ik wilde, maar kon het op deze manier niet krijgen. Mijn relatie toen liep ten einde en was op zoek naar woonruimte voor mezelf. Wilde eigenlijk even helemaal geen nieuwe relatie aangaan.
Maar toen kwam hij op mijn pad, puur toeval. Op de chat van een BDSM site. Het voelde goed en vertrouwd en hij is switch.
Veel gepraat in die tijd en mijn besluit stond vast. Dit was wat ik zocht en dat wilde ik alleen met hem. Dus toch die relatie aangegaan.
Kan me weinig meer herinneren van ons eerste spel, weet nog wel dat daarna de tranen over mijn wangen stroomden. Ik was thuis.
Voor mijn gevoel gaat deze relatie dieper dan elke andere relatie die ik tot nu toe heb gehad. Ik voel me niet minder dan hem. Ik heb juist het idee dat het mij meer vrouw maakt. (of heet dat volwassen worden
). Ik ben trots op wie ik ben en mijn subgevoelens die daar bij horen. Dit is wie ik ben en het hoord bij mij.ik ben de laatste tijd weinig hier aanwezig geweest, maar ik was ontroerd door een hoop van de verhalen in dit topic, en ik wil graag proberen te beschrijven hoe ik mijn relatie met mijn Meester ervaar...
mijn Meester is mijn Partner, en ik woon al een tijdje bij Hem – ik heb mezelf aan Hem gegeven en Hij heeft mij geaccepteerd. O/onze relatie is een 24/7 relatie, ik ben Zijn eigendom maar ik draag geen collar meer. Het krijgen van de collar was een intense en emotionele ervaring, maar ik hoef die collar niet meer te dragen om de band met mijn Meester te voelen. ik ben er achter gekomen dat mijn drang om onderdanig te zijn en mezelf aan Iemand te geven zo diep en intens is dat ik dat soort uiterlijke tekens niet nodig heb.
mijn Meester heeft macht over mij – als Hij met een bepaalde toon ‘kniel’, ‘lig’, ‘kom’ of een opdracht zegt moet ik gehoorzamen... Het maakt niet uit waar of wanneer Hij het zegt, ik ben al bezig te gehoorzamen voordat ik er zelf bewust van ben. Als mijn Meester iets wil, kan ik niet anders dan gehoorzamen. Deze onvoorwaardelijke gehoorzaamheid geeft mijn Meester veel verantwoordelijkheid maar Hij misbruikt die niet.
ik heb mezelf geestelijk overgegeven aan mijn Meester, en daardoor kan Hij mij nu laten klaarkomen wanneer en zo vaak als Hij wil, met een knip van Zijn Vingers, het woord ‘kom’, een bepaalde Blik, of door tot vijf te tellen... ik ben er trots op dat ik mijn Meester zoiets moois, zoiets intiems en speciaals kan geven als de macht over mijn orgasmes – Hij kan mij nu laten klaarkomen wanneer Hij wilt, of dat nu privé, in het openbaar of als er gezelschap bij is...
mijn Meester’s macht over mij is altijd aanwezig en onvoorwaardelijk, en wordt dieper en intenser naarmate ik meer naar mijn Meester toegroei. Juist daardoor hoeft mijn Meester het niet altijd te gebruiken – want ik voel dat het er is. Die wetenschap is voldoende. ik moet van mijn Meester dagelijks over mijn gevoelens en ervaringen als sub schrijven en daardoor besef ik dat ik mezelf vorm zoals mijn Meester wil, en geen grenzen heb die mijn Meester niet kan oprekken. mijn Meester weet dit en gebruikt dit ook om mij te vormen zoals Hij wilt – en dat betekent dat ik erg veel vrijheid heb om dingen voor mezelf te doen want Hij wil niet dat ik continu aya ben maar mezelf ook ontwikkel als een onafhankelijke en sterke vrouw. mijn Meester is niet echt streng met mij, want Hij ziet dat mij vrijheid geven mij juist bindt aan Hem, en mijn verlangen om Hem te dienen niet beinvloedt wordt door de vrijheid die ik heb.
Voordat ik mijn Meester leerde kennen verlangde ik naar bondage en pijn – dat was tastbaar en prikkelde mijn fantasie en gaf mij daardoor voldoening. Maar nu dat ik 24/7 met mijn Meester samenleef merk ik dat de voldoening komt uit kleine ontastbare dingen zoals de wetenschap dat ik mijn Meester toebehoor en gehoorzaam, het voelen van de macht die Hij over mij heeft, de liefde en overgave die ik mijn Meester kan geven, en de dagelijkse ritueeltjes die ik volg om mijn Meester te eren en respect te geven. ik kan intens genieten van billenkoek, kaarsvet of van vastgebonden worden, maar dat is niet meer de kern van BDSM voor mij.
ik ben zo gelukkig bij mijn Meester, ik ben Zijn slaaf maar voel me niet minder dan Hem. ik kniel voor Hem en geef Hem mijn gehoorzaamheid omdat ik van Hem hou en Hem wil dienen, maar tegelijkertijd sta ik naast Hem als Zijn partner.
aya
mijn Meester is mijn Partner, en ik woon al een tijdje bij Hem – ik heb mezelf aan Hem gegeven en Hij heeft mij geaccepteerd. O/onze relatie is een 24/7 relatie, ik ben Zijn eigendom maar ik draag geen collar meer. Het krijgen van de collar was een intense en emotionele ervaring, maar ik hoef die collar niet meer te dragen om de band met mijn Meester te voelen. ik ben er achter gekomen dat mijn drang om onderdanig te zijn en mezelf aan Iemand te geven zo diep en intens is dat ik dat soort uiterlijke tekens niet nodig heb.
mijn Meester heeft macht over mij – als Hij met een bepaalde toon ‘kniel’, ‘lig’, ‘kom’ of een opdracht zegt moet ik gehoorzamen... Het maakt niet uit waar of wanneer Hij het zegt, ik ben al bezig te gehoorzamen voordat ik er zelf bewust van ben. Als mijn Meester iets wil, kan ik niet anders dan gehoorzamen. Deze onvoorwaardelijke gehoorzaamheid geeft mijn Meester veel verantwoordelijkheid maar Hij misbruikt die niet.
ik heb mezelf geestelijk overgegeven aan mijn Meester, en daardoor kan Hij mij nu laten klaarkomen wanneer en zo vaak als Hij wil, met een knip van Zijn Vingers, het woord ‘kom’, een bepaalde Blik, of door tot vijf te tellen... ik ben er trots op dat ik mijn Meester zoiets moois, zoiets intiems en speciaals kan geven als de macht over mijn orgasmes – Hij kan mij nu laten klaarkomen wanneer Hij wilt, of dat nu privé, in het openbaar of als er gezelschap bij is...
mijn Meester’s macht over mij is altijd aanwezig en onvoorwaardelijk, en wordt dieper en intenser naarmate ik meer naar mijn Meester toegroei. Juist daardoor hoeft mijn Meester het niet altijd te gebruiken – want ik voel dat het er is. Die wetenschap is voldoende. ik moet van mijn Meester dagelijks over mijn gevoelens en ervaringen als sub schrijven en daardoor besef ik dat ik mezelf vorm zoals mijn Meester wil, en geen grenzen heb die mijn Meester niet kan oprekken. mijn Meester weet dit en gebruikt dit ook om mij te vormen zoals Hij wilt – en dat betekent dat ik erg veel vrijheid heb om dingen voor mezelf te doen want Hij wil niet dat ik continu aya ben maar mezelf ook ontwikkel als een onafhankelijke en sterke vrouw. mijn Meester is niet echt streng met mij, want Hij ziet dat mij vrijheid geven mij juist bindt aan Hem, en mijn verlangen om Hem te dienen niet beinvloedt wordt door de vrijheid die ik heb.
Voordat ik mijn Meester leerde kennen verlangde ik naar bondage en pijn – dat was tastbaar en prikkelde mijn fantasie en gaf mij daardoor voldoening. Maar nu dat ik 24/7 met mijn Meester samenleef merk ik dat de voldoening komt uit kleine ontastbare dingen zoals de wetenschap dat ik mijn Meester toebehoor en gehoorzaam, het voelen van de macht die Hij over mij heeft, de liefde en overgave die ik mijn Meester kan geven, en de dagelijkse ritueeltjes die ik volg om mijn Meester te eren en respect te geven. ik kan intens genieten van billenkoek, kaarsvet of van vastgebonden worden, maar dat is niet meer de kern van BDSM voor mij.
ik ben zo gelukkig bij mijn Meester, ik ben Zijn slaaf maar voel me niet minder dan Hem. ik kniel voor Hem en geef Hem mijn gehoorzaamheid omdat ik van Hem hou en Hem wil dienen, maar tegelijkertijd sta ik naast Hem als Zijn partner.
aya
Dank je aya voor je beschrijving. Vooral dit is echt een 'oogopener' voor me:
Quote:
---
mijn Meester is niet echt streng met mij, want Hij ziet dat mij vrijheid geven mij juist bindt aan Hem, en mijn verlangen om Hem te dienen niet beinvloedt wordt door de vrijheid die ik heb.
---
Als nou es wat meer mensen dat inzagen, dat zou heel wat moeite en lastige emoties besparen..
Quote:
---
mijn Meester is niet echt streng met mij, want Hij ziet dat mij vrijheid geven mij juist bindt aan Hem, en mijn verlangen om Hem te dienen niet beinvloedt wordt door de vrijheid die ik heb.
---
Als nou es wat meer mensen dat inzagen, dat zou heel wat moeite en lastige emoties besparen..
@Bell: Ben met je eens: Zijn de woorden die ik in bold heb gezet niet de basis voor heel veel relaties? De hele rest is (volgens mij) een manier van vormgeven die bij je innerlijk en je mogelijkheden past.mijn Meester is niet echt streng met mij, want Hij ziet dat mij vrijheid geven mij juist bindt aan Hem en mijn verlangen om Hem te dienen niet beinvloedt wordt door de vrijheid die ik heb.
Dimpf
Laatst gewijzigd door Dimpf op do 19 januari 2006, 22:57, 1 keer totaal gewijzigd.
Een kleine toevoeging in reactie op wat pm's
mijn Meester speelt weinig met mij, ik draag geen collar meer, ik heb veel vrijheid, ik mag brutaal zijn tegen mijn Meester en mezelf ook prive als Zijn gelijke gedragen, ik beschik over mijn eigen geld, enfin, allerlei dingen die niet zouden ‘kloppen’ als je naar andere invullingen van een intense 24/7 BDSM-relatie kijkt... Maar toch ben ik gebonden, mijn geest en lichaam behoort Hem toe en ik gedraag me volgens de door Hem opgelegde regels en rituelen. Bijvoorbeeld, al mijn postings (en pm’s) worden pas na goedkeuring van mijn Meester geplaatst – maar de gevoelens en belevingen blijven van mezelf.
Groetjes,
aya
mijn Meester speelt weinig met mij, ik draag geen collar meer, ik heb veel vrijheid, ik mag brutaal zijn tegen mijn Meester en mezelf ook prive als Zijn gelijke gedragen, ik beschik over mijn eigen geld, enfin, allerlei dingen die niet zouden ‘kloppen’ als je naar andere invullingen van een intense 24/7 BDSM-relatie kijkt... Maar toch ben ik gebonden, mijn geest en lichaam behoort Hem toe en ik gedraag me volgens de door Hem opgelegde regels en rituelen. Bijvoorbeeld, al mijn postings (en pm’s) worden pas na goedkeuring van mijn Meester geplaatst – maar de gevoelens en belevingen blijven van mezelf.
Groetjes,
aya
Maar toch ben ik gebonden, mijn geest en lichaam behoort Hem toe en ik gedraag me volgens de door Hem opgelegde regels en rituelen.
Groetjes,
aya
Wauww, zo ontzettend mooi vind ik dit. Deze zin hakt er bij mij aardig in moet ik zeggen. Uiteraard kan ik weer niet omschrijven waarom het mij zo raakt, maar het geeft mij in elk geval weer wat food for thought.
Thnx again, aya.
Dan tonen wij elkaar de liefde
want wij zijn samen één.
want wij zijn samen één.
-
Orchid
- Berichten: 1425
- Lid geworden op: ma 04 maart 2002, 2:01
- Locatie: Zeeuws-Vlaanderen, beroep: optimist
Hoi aya,mijn Meester speelt weinig met mij, ik draag geen collar meer, ik heb veel vrijheid, ik mag brutaal zijn tegen mijn Meester en mezelf ook prive als Zijn gelijke gedragen, ik beschik over mijn eigen geld, enfin, allerlei dingen die niet zouden ‘kloppen’ als je naar andere invullingen van een intense 24/7 BDSM-relatie kijkt
naar mijn gevoel bestaan er geen richtlijnen aan wat een 24/7 allemaal zou moeten voldoen. Het gaat gewoon om de invulling die elk koppel er voor hun samen aan geeft en waar jullie je goed bij voelen lijkt me
.groetjes
orchidee
Onlangs kwam ik tot de ontdekking dat ik eigenlijk al van jongs af aan de behoefte heb om alles goed te doen.
Als iemand liet merken dat ik iets niet goed deed, ging ik gelijk de verdediging in. Om mezelf goed te praten.
Nog steeds heb ik dat, heel sterk trouwens. Ik kan echt helemaal in een dip raken als ik merk dat iemand niet tevreden is over me. (ik heb het over het persoonlijke vlak, niet zakelijk) Ik wil graag alles goed doen, zodat er tevreden over mij gedacht wordt.
Toen ik me dat pas dus realiseerde ging er een schok door me heen. Het sub zijn zit er dus misschien al veel langer in dan ik zelf had gedacht.
Alleen heb ik het waarschijnlijk nooit als zodanig herkent. (of niet willen herkennen?)
Affijn, even een update, ik kreeg van verschillende kanten te horen dat het jammer was dat deze topic zo laag in de lijst zakte...
Heel langzaam aan gaat het hier. Maar het voelt goed. Af en toe komt shazman zelf met verrassende ideeen, soms kom ik met een spontane aktie, waardoor hij de touwtjes over kan nemen.
We nemen er de tijd voor. We staan er beide open voor.
Ik denk wel, als ik dat nu al kan zeggen, dat de hardere bdsm niet voor ons is weggegelegd. Maar wie weet wat de toekomst ons brengt.
Voorlopig gaat het hier naar wens. Ik denk ook niet dat dit iets is wat je snel en in rap tempo op moet bouwen. Vertrouwen en rust is een belangrijk gegeven denk ik.
Als iemand liet merken dat ik iets niet goed deed, ging ik gelijk de verdediging in. Om mezelf goed te praten.
Nog steeds heb ik dat, heel sterk trouwens. Ik kan echt helemaal in een dip raken als ik merk dat iemand niet tevreden is over me. (ik heb het over het persoonlijke vlak, niet zakelijk) Ik wil graag alles goed doen, zodat er tevreden over mij gedacht wordt.
Toen ik me dat pas dus realiseerde ging er een schok door me heen. Het sub zijn zit er dus misschien al veel langer in dan ik zelf had gedacht.
Alleen heb ik het waarschijnlijk nooit als zodanig herkent. (of niet willen herkennen?)
Affijn, even een update, ik kreeg van verschillende kanten te horen dat het jammer was dat deze topic zo laag in de lijst zakte...
Heel langzaam aan gaat het hier. Maar het voelt goed. Af en toe komt shazman zelf met verrassende ideeen, soms kom ik met een spontane aktie, waardoor hij de touwtjes over kan nemen.
We nemen er de tijd voor. We staan er beide open voor.
Ik denk wel, als ik dat nu al kan zeggen, dat de hardere bdsm niet voor ons is weggegelegd. Maar wie weet wat de toekomst ons brengt.
Voorlopig gaat het hier naar wens. Ik denk ook niet dat dit iets is wat je snel en in rap tempo op moet bouwen. Vertrouwen en rust is een belangrijk gegeven denk ik.
Dan tonen wij elkaar de liefde
want wij zijn samen één.
want wij zijn samen één.
ik volg de ontdekkingstocht van Sagan en dit topic, omdat ik ook steeds ontwikkel. ik ben de laatste dagen mijn subrelatie met mijn Meester heel erg intensief aan het beleven want ik merk dat ik een heel bijzonder stapje verder aan het gaan ben. ik heb behoefte om dat te delen, het door middel van deze posting helder te krijgen voor mijn Meester en mezelf.
ik besef dat ik mezelf in mijn hoofd tot nu toe altijd een klein stukje zelfstandigheid/onafhankelijkheid ten opzichte van mijn Meester toeeigende... ik wilde geloven dat ik weliswaar sub was maar het niet altijd zo intensief hoefde te beleven – in feite was ik in mijn hoofd bezig mezelf wijs te maken dat ik wel met minder toe kon, zoals ik mezelf vroeger altijd vertelde dat ik niet sub was, alleen af en toe behoefte had aan een beetje vastbinden en pijn... Uit schaamte voor het verlangen naar een taboe.
Het is moeilijk om uit te leggen waar ik de laatste dagen mee bezig ben maar het heeft een beetje met trots te maken en met schaamte voor mijn verlangens. ik had de laatste weken soms moeite met iets op de juiste manier te vragen, omdat ik te trots was. ik baalde soms dat ik iets moest doen (ik deed het wel) omdat ik te trots was. ik onderwierp mezelf soms niet zelfs als ik daar behoefte aan voelde omdat ik me er een beetje voor schaamde. ik dacht te veel voor mijn Meester, in plaats van gewoon te ondergaan. ik ben mezelf wildgeschrokken toen ik na (te?) veel vrijheid een paar weken geleden uitviel tegen mijn Meester over iets onbenulligs, en daarmee naar mijn gevoel heel erg ver over mijn grenzen en rechten als sub ging...
ik was vooral bang voor de vraag van mijn Meester of Hij strenger voor me moest zijn, en hield die vraag iedere keer als hij gesteld werd af of antwoordde hem niet echt. En opeens wist ik waarom ik dat deed... ik was bang toe te geven aan mezelf dat ik eigenlijk niets liever wilde dan mezelf volledig te onderwerpen en de controle echt volledig over te geven, en ik was daar bang voor, bang voor de gevolgen en bang voor het effect dat het zou hebben op mijn kracht en onafhankelijkheid ten aanzien van de buitenwereld... Alsof de een de ander uitsluit!
ik heb er lang over nagedacht en er met mijn Meester over gepraat en ik ben eindelijk zo ver dat ik de waarheid durf toe te geven aan mijzelf en durf te geloven en er boven alles TROTS op te zijn. ik ben sub en mijn levensdoel is om mijn Meester te dienen. ik ben nu bezig ook dat laatste stukje in mijn hoofd aan Hem te geven...
ik ben er nog niet helemaal maar ik ben trots op mezelf dat ik op weg ben. ik voel me zo sterk en trots dat ik gewoon kan zijn wat ik moet zijn, en het vooral durf toe te geven aan mezelf.
ik voel nu dagelijks dat ik groei, sterker word en mijn ware plek vind. mijn Meester ‘dreigt’ bijvoorbeeld al sinds het begin van O/onze relatie met iets dat mij bangmaakte en afschuwde (vooral omdat Hij weet dat het me bangmaakte), en ik heb onlangs voor het eerst uit mezelf eerlijk kunnen toegeven dat ik er klaar voor ben en er eigenlijk naar verlang. Omdat ik op die manier mijn Meester dien. En door Hem te dienen ben ik gelukkig.
Liefs,
aya
ik besef dat ik mezelf in mijn hoofd tot nu toe altijd een klein stukje zelfstandigheid/onafhankelijkheid ten opzichte van mijn Meester toeeigende... ik wilde geloven dat ik weliswaar sub was maar het niet altijd zo intensief hoefde te beleven – in feite was ik in mijn hoofd bezig mezelf wijs te maken dat ik wel met minder toe kon, zoals ik mezelf vroeger altijd vertelde dat ik niet sub was, alleen af en toe behoefte had aan een beetje vastbinden en pijn... Uit schaamte voor het verlangen naar een taboe.
Het is moeilijk om uit te leggen waar ik de laatste dagen mee bezig ben maar het heeft een beetje met trots te maken en met schaamte voor mijn verlangens. ik had de laatste weken soms moeite met iets op de juiste manier te vragen, omdat ik te trots was. ik baalde soms dat ik iets moest doen (ik deed het wel) omdat ik te trots was. ik onderwierp mezelf soms niet zelfs als ik daar behoefte aan voelde omdat ik me er een beetje voor schaamde. ik dacht te veel voor mijn Meester, in plaats van gewoon te ondergaan. ik ben mezelf wildgeschrokken toen ik na (te?) veel vrijheid een paar weken geleden uitviel tegen mijn Meester over iets onbenulligs, en daarmee naar mijn gevoel heel erg ver over mijn grenzen en rechten als sub ging...
ik was vooral bang voor de vraag van mijn Meester of Hij strenger voor me moest zijn, en hield die vraag iedere keer als hij gesteld werd af of antwoordde hem niet echt. En opeens wist ik waarom ik dat deed... ik was bang toe te geven aan mezelf dat ik eigenlijk niets liever wilde dan mezelf volledig te onderwerpen en de controle echt volledig over te geven, en ik was daar bang voor, bang voor de gevolgen en bang voor het effect dat het zou hebben op mijn kracht en onafhankelijkheid ten aanzien van de buitenwereld... Alsof de een de ander uitsluit!
ik heb er lang over nagedacht en er met mijn Meester over gepraat en ik ben eindelijk zo ver dat ik de waarheid durf toe te geven aan mijzelf en durf te geloven en er boven alles TROTS op te zijn. ik ben sub en mijn levensdoel is om mijn Meester te dienen. ik ben nu bezig ook dat laatste stukje in mijn hoofd aan Hem te geven...
ik ben er nog niet helemaal maar ik ben trots op mezelf dat ik op weg ben. ik voel me zo sterk en trots dat ik gewoon kan zijn wat ik moet zijn, en het vooral durf toe te geven aan mezelf.
ik voel nu dagelijks dat ik groei, sterker word en mijn ware plek vind. mijn Meester ‘dreigt’ bijvoorbeeld al sinds het begin van O/onze relatie met iets dat mij bangmaakte en afschuwde (vooral omdat Hij weet dat het me bangmaakte), en ik heb onlangs voor het eerst uit mezelf eerlijk kunnen toegeven dat ik er klaar voor ben en er eigenlijk naar verlang. Omdat ik op die manier mijn Meester dien. En door Hem te dienen ben ik gelukkig.
Liefs,
aya
mooi Shazia, om te lezen hoe jij voorzichtig je stappen zet op het gebied van BDSM.
Ikzelf sta nu een beetje stil in mijn ontwikkeling. Ik wil wel maar als het er op aan kom zegt er iets in mij nee. Weet niet waar het vandaan komt, maar ben dan erg opstandig. Ik wil de stap nemen tot totale overgave, misschien wel richting 24/7 zover dat kan in ons leven. Maar steeds als hij die totale overgave aan mij vraagt, komt die opstandigheid weer in me op. Misschien wel om te kijken hoever ik kan gaan en hoe snel ik mijn zin kan krijgen wat ik dus eigenlijk helemaal niet wil. Ben dan dus best wel teleurgesteld als ik mijn zin wel krijg. Word denk ik tijd dat hij mij strenger aan pakt, maar voor zijn gevoel ben ik daar nog niet klaar voor. Ik moet eerst maar eens laten zien dat ik er voor ga. Dus gewoon doen wat hij mij vraagt en niet zo opstandig zijn. Hoop dat dit me snel lukt, want ik kom zo geen stap verder in wat wij graag willen.
Ikzelf sta nu een beetje stil in mijn ontwikkeling. Ik wil wel maar als het er op aan kom zegt er iets in mij nee. Weet niet waar het vandaan komt, maar ben dan erg opstandig. Ik wil de stap nemen tot totale overgave, misschien wel richting 24/7 zover dat kan in ons leven. Maar steeds als hij die totale overgave aan mij vraagt, komt die opstandigheid weer in me op. Misschien wel om te kijken hoever ik kan gaan en hoe snel ik mijn zin kan krijgen wat ik dus eigenlijk helemaal niet wil. Ben dan dus best wel teleurgesteld als ik mijn zin wel krijg. Word denk ik tijd dat hij mij strenger aan pakt, maar voor zijn gevoel ben ik daar nog niet klaar voor. Ik moet eerst maar eens laten zien dat ik er voor ga. Dus gewoon doen wat hij mij vraagt en niet zo opstandig zijn. Hoop dat dit me snel lukt, want ik kom zo geen stap verder in wat wij graag willen.
ik lees dit topic.. met een apart gevoel.
Ik weet niet.. ik vind het ``raar``.. ik zelf houd van een gelijkwaardige relatie...en ik zou echt nooit iemands slaaf willen zijn/spelen. Laat staan..een meester zijn. Ben ik veelste lief voor
ik houd echt niet van elkaar slaan ofzo.. of kaarsvet.. over mijn lijf, of een soort honden riem omdoen..) en elkaar commanderen.. zit/lig..
sorry tis gewoon echt niet mijn ding... krijg er meteen... rare beelden bij (dat je elkaar echt aftuigt enzo....)
Maare ik vroeg me af.. wat is de drijfveer voor dit soort wensen/verlangens...?? waarom wil je dit???
Ik weet niet.. ik vind het ``raar``.. ik zelf houd van een gelijkwaardige relatie...en ik zou echt nooit iemands slaaf willen zijn/spelen. Laat staan..een meester zijn. Ben ik veelste lief voor
ik houd echt niet van elkaar slaan ofzo.. of kaarsvet.. over mijn lijf, of een soort honden riem omdoen..) en elkaar commanderen.. zit/lig..
sorry tis gewoon echt niet mijn ding... krijg er meteen... rare beelden bij (dat je elkaar echt aftuigt enzo....)
Maare ik vroeg me af.. wat is de drijfveer voor dit soort wensen/verlangens...?? waarom wil je dit???
Proud to be faut
-
Orchid
- Berichten: 1425
- Lid geworden op: ma 04 maart 2002, 2:01
- Locatie: Zeeuws-Vlaanderen, beroep: optimist
De drijfveer....
voor mezelf zie ik het als een sexuele geaardheid Fiona.
ik BEN gewoon zo.
Net als iemand anders gewoon hetero is of homi, ben ik onderdanig.
ik wil het omdat ik me daar goed bij voel. Omdat het me gelukkig maakt.
Zo eenvoudig is het voor mij
orchidee
voor mezelf zie ik het als een sexuele geaardheid Fiona.
ik BEN gewoon zo.
Net als iemand anders gewoon hetero is of homi, ben ik onderdanig.
ik wil het omdat ik me daar goed bij voel. Omdat het me gelukkig maakt.
Zo eenvoudig is het voor mij
orchidee
While I kiss his feet, the rest of the world can kiss my ass. 
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Bing [Bot], Semrush [Bot] en 8 gasten