Een vriendinnetje van mij (19) begon heel moeilijk te doen toen ik het over nieuwe speeltjes had. Ze moest er niet aan denken!
Na wat gelach en plezier op het (verwarmde) terras bleek haar moeilijke reactie meer dan verlegenheid te zijn...
Seks vindt ze moeilijk (heeft ze wel gehad, toen ze een -lieve- vriend had, ze vond het : 'vreselijk vlezig allemaal'). Ze is nog nooit klaar gekomen. Ze heeft zelfs nog nooit met zichzelf gespeeld.
"Misschien is er ooit iets gebeurt in een vorig leven, weet ik veel. Ik heb nooit iets vervelends meegemaakt, mijn ouders zijn niet gelovig ofzo. Ik vind het gewoon maar niets en vind het maar een vies en raar idee".
Enerzijds schrok hier best van, anderszijds dacht ik "Wow! Hoe leuk om dat nu eens van het begin te gaan ontdekken!!"
Met een andere vriendin (we waren met zn drietjes) bedachten wij ons hoe wij ooit 'begonnen' zijn. Wat maakte dat wij ooit zin hadden om ons lijf goed te ontdekken? EN.. wat brengt het met zich mee, wat is het verschil, als je je poes niet 'kent' en kan plezieren?
Begonnen: door verhalen.. voor mij waarschijnlijk de Hitkrant ofzo
(ik ben wat ouder). Voor het andere dinnetje begon het met internet.
Wat is de 'meerwaarde'? Wat zelfverzekerdheid. Een 'band' met jezelf. Jezelf fysiek nog beter kennen. Je vrouw-zijn voelen. Energie!
Vriendin opperde gelijk samen met haar naar 'le Duc' oid te gaan: Speelgoed kopen! Tijd voor jezelf maken en ontdekken!
Leuk, maar al een brug te ver. Misschien eerst wat leesvoer. Rustig opbouwen. De zin moet vanzelf komen; je moet er zin in krijgen, nieuwsgierig worden, handlen naar je lijf en gevoel en niet naar 'als ik het gewoon DOE leer ik het wel leuk vinden'...
Dat denk ik dan gelovende dat er echt nooit iets gebeurt in haar verleden btw. Ik geloof haar overigens wel, maartoch, 'moeder eend' houdt het een beetje in de gaten....
Mijn vraag (een goede voor Shespot dacht ik): Er vanuit gaande dat er niets naars is gebeurd, en haar 'verlegenheid' uit zichzelf komt (niet aangepraat): waar begin je met je lijf beminnen? Waar begin je erotiek te ontdekken in je geest en daarna/daarmee lijf?
-voor mij begon de hele ontdekkingsreis in een 'onschuldige' fase; wel stiekem, iets geheims van mij, maar zonder een idee van 'ik ben raar' of 'ik moet dit toch lekker vinden?' etc. -dat laatste heeft zij nu wel.
Ik wil haar ook niets opdringen maar stilzwijgend iets aanreiken waar ze misschien iets mee kan...
Als jullie het met me eens zijn met dat ze iets kan lezen (eigen tijd, plek, wanneer ze toch wil proberen misschien, een avondje): welk boek kunnen jullie aanraden? Iets prikkelends maar niet gelijk 'hard en heftig'? Ik denk namelijk wel aan iets van een verhalenbundel, maar zachte. Anders schrikt het misschien des te meer af, en ik wil haar juist op haar eigen fijne paadje helpen...