geen verlangen naar mijn nu reeds 7 maanden zwangere vrouw

Treed binnen in onze Shespot Leeszaal en zoek een fijn plekje om al die mooie, bijzondere, leuke, interessante, tijdloze en informatieve topics nog eens door te lezen.

Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr

Thomas_K
Berichten: 625
Lid geworden op: vr 27 juni 2003, 22:40
Locatie: Rotterdam
Contacteer:

Berichtdoor Thomas_K » wo 01 oktober 2008, 21:38

mijn vrouw is nu 6 maanden zwanger waarvan al ruim 4 maanden geen enkele behoefte aan seks meer. Ik respecteer dat en wij knuffelen meer en bevredigen elkaar regelmatig met de hand.
???

Het elkaar regelmatig bevredigen valt echt onder de noemer seks hoor.

Laat ik als ervaren vader die verschillende zwangerschappen heeft meegemaakt, eens 'my two cents' bijdragen voor de diverse geinteresseerden in dit topic. Ik neem daarbij de periode na de bevalling ook maar even mee. Ik beperk me nu even tot een typische eerste keer.

De eerste keer verandert er zo verschrikkelijk veel aan de vrouw en de relatie, en dat gaat bovendien ook nog eens sluipenderwijs. Vele mannen vragen zich jaren later nog af wat hen overkomen is. Dat is niet erg. Het gaat over. Maar het kan geen kwaad om je erop voor te bereiden. Dit verhaal is voor de niet voorbereide man, die het mooie er niet onmiddelijk van inziet.

Neem nu dat lichaam van de vrouw. Dat groeit en dat groeit. Niet alleen de buik, maar ook bijvoorbeeld de borsten en de tepelhoven. En kijk; de venusheuvel verandert van vorm en de schaamlippen worden veel beter doorbloed. Ze worden groter en groter en lijken in niets meer op de strakke streep uit het 'Men's magazine'.

Help! De man verliest ook territorium. Aan de borsten mag hij niet zitten, want ze zijn te gevoelig. Of hij mag er wel aan zitten, maar op een manier die voor hem weer weinig interessant is. De vrouw heeft geen zin in seks, of juist heel veel op een moment dat je dat zelf niet hebt. De man probeert daaraan te wennen en man en vrouw doen samen hun best. Maar het is allemaal niet zoals je het archetype vrouw voor je ziet. Ze is steeds moe. Ondanks dat ze haar best doet om niks te laten merken heeft ze meer en meer klachtjes. En dan, zo vanaf een maand of zeven, acht, begint ze langzaam maar zeker meer en meer te waggelen.

En toch. In deze periode heb je soms de beste seks ooit. Het aantal standjes is wat beperkt, maar wild van achteren of 's-morgens loom op de zij beleef je samen nieuwe sensaties. Talrijke stellen stellen het even uit. Dom, dom, dom, want dit was nog slechts de stilte voor de storm.

En dan nadert plotseling de bevalling. Van verloskundigen weten we dat goede seks nog wel eens kan helpen bij het opwekken van de bevalling. Doe dat vooral! Geniet ervan, want vanaf dat moment is opeens geen sprake meer van een aantrekkelijk kutje, maar van een geboortekanaal.

Het gaat nu opeens om ontsluiting en als de bevalling eenmaal is doorgezet heet datgene dat je eerder in vuur en vlam zette in vakjargon plotseling het 'onderkantje' (Voorbeeldzin: De verloskundige kwam binnen en sprak: "Mag ik even naar je onderkantje kijken?"). In het onderkantje kan een knip zitten. Er kan wat uitgescheurd zijn en je zal verbaasd zijn wat er de komende tijd zoal uitkomt. Het duurt niet lang, of de man realiseert zich dat de situatie minder rooskleurig is dan gedacht. Gelukkig zijn er nog beschuiten met muizen te smeren. Van seks is voorlopig geen sprake, en datzelfde geldt voor aandacht van de partner.

Mannen denken dat zij seks nodig hebben (wat ook zo is), maar wat zij met name nodig hebben is aandacht van hun partner. Er breekt nu dus een winter aan. De man krijgt het 's nachts koud en overdag warm. Eerst begrijpt hij niet wat er aan de hand is, tot hij zich realiseert dat hij zich bevindt in een woestijn met slechts twee liter benzine in de tank en nog 500 km te gaan. Dat wordt dus lopen....

...... tegen de tijd dat hij een stad heeft bereikt blijken de prijzen verhoogd en is niemand echt geïnteresseerd in zijn verhaal. Hij komt bijna om van honger en dorst.

Langzaam maar zeker raakt de man de weg meer en meer kwijt en hij vraagt zich af waaraan hij dit alles te danken heeft. Waar is zijn vrouw? Waarom krijgt hij geen liefde en aandacht van die prachtige vrouw die hem eeuwige trouw had beloofd? Gelukkig weet hij na een aantal dagen ronddolen zijn vrouw weer te vinden, die gelukzalig aan het troetelen is met de kleine.

Ze heeft weinig tot geen aandacht voor hem, behalve als er iets nodig is. Als jullie eens wat tijd samen hebben heb je moeite om haar te herkennen. Ze ziet eruit als die vrouwen in de supermarkt, waarvan je dacht dat het nooit meer goed kwam......

Dit is scenario 1.

edwin29
Berichten: 126
Lid geworden op: wo 25 januari 2006, 0:52

Berichtdoor edwin29 » do 02 oktober 2008, 7:36

Erg dramatisch Thomas...

dat jij dan meerdere zwangerschappen hebt meegemaakt!
Volgens mij bestaat er ook altijd nog iets als liefde...

Edwin

@NNa
Berichten: 1252
Lid geworden op: do 28 september 2006, 8:37
Locatie: brabant

Berichtdoor @NNa » do 02 oktober 2008, 9:09

Mijn lief en ik herkennen gelukkig ook weinig in jou verhaal Thomas. Wij zien de geboorte van ons kind als prachtig cadeau waar we allebei intens van genieten en wat onze band nog sterker en bijzonderder maakt.

Na de bevalling hadden wij ook weer heel snel heerlijke seks. En we waren ons er zeer van bewust dat het zo kan lopen zoals jij beschrijft. Een extra uitdaging voor ons om het juist niet zo te laten verlopen maar elke keer weer terug te gaan naar elkaar. Elkaar aandacht geven en genieten wat je samen hebt gekregen. Voor ons was de komst van de kleine dan ook geen echte voelbare verandering van ons leven, maar juist een prachtige verrijking!

Het hoeft dus niet zo te gaan..je hebt dat voor een groot deel zelf in de hand!
Leven is het Zijn in jezelf durven toelaten.

FrankPolder
Berichten: 1747
Lid geworden op: zo 03 maart 2002, 2:01
Locatie: op de matras

Berichtdoor FrankPolder » do 02 oktober 2008, 10:38

Zoals Thomas al zei: dit is scenario 1. Ik heb het nooit mee mogen maken, maar ik kan mij heel goed voorstellen dat een man zich afvraagt wat er allemaal gebeurt. En dat hij tijdelijk de weg kwijtraakt.

In elk geval is het een goed geschreven scenario :D
Amor vincit omnia

@NNa
Berichten: 1252
Lid geworden op: do 28 september 2006, 8:37
Locatie: brabant

Berichtdoor @NNa » do 02 oktober 2008, 10:51

Ik kan me er ook wel iets bij voorstellen dat een man het zo ervaart. Maar met mijn post wil ik duidelijk maken dat je dat als stel ook voor een deel zelf in de hand hebt. Dat je het ook anders en meer positief kan ervaren. Want ik krijg de indruk dat bij dit scenario 1 vooral negatieve gevoelens komen kijken. Zo lang je er samen mee bezig bent en er beide van bewust bent dat je in een proces zit kun je dat ook sturen.
Leven is het Zijn in jezelf durven toelaten.

Sol
Berichten: 146
Lid geworden op: za 03 september 2005, 2:21

Berichtdoor Sol » do 02 oktober 2008, 11:02

Ik Kan Thomas zijn verhaal wel appreciëren. Natuurlijk zijn er ook positieve gevoelens, maar daar word je al mee overstelpt, overal waar er maar over baby's of zwanger zijn wordt gesproken. Ik kan het dus wel zeker smaken dat ook deze kant eens belicht wordt. Want die verwarring en terug je weg/plaats zoeken, hoort er in ieder geval bij.

Sol

erobeller
Berichten: 22
Lid geworden op: za 11 oktober 2008, 22:34

Berichtdoor erobeller » za 11 oktober 2008, 22:50

ik ben zlef moeder van meerdere kinderen en ik moet toegeven dat dat hier allemaal niet aan de orde is gewestm, maar ik kan het wel begrijpen.
je vrouw is anders, en door de hormonen vaak mooier, maar toch is het anders net als eerder gezegt.
zeker als je kindje actief is kan dat erg in de weg zitten omdat je (ook tijdend=s de daad) dat ziet en je je concentratie daarop gaat zetten en de lust dan weer kwijt bent, dit heb ik wel meegemaakt.
ik denk dat dat een normaal reflex is va de mensm, je nageslacht komt op de 1ste plek! en ik ben bang dat je daar niet omheen kan. maar door goed praten en eens te kijken naar andere mogelijkheden kan het alsnog heel intiem worden in bed

veel succes en gefeliciteerd met de klene op komst

Jessebel
Berichten: 3578
Lid geworden op: do 22 januari 2004, 13:48
Locatie: Walhalla

Berichtdoor Jessebel » zo 12 oktober 2008, 4:01

Reacties op Thomas' verhaal;

eerst-"zie je wel, dacht ik ook.. zwanger worden liever niet voorlopig; if ever!"

dan -"jamaar hij zegt nadrukkelijk 'scenario 1', en zijn eerste ervaring"

en dan-"Wacht eens even hoor; waar blijft het gevoel van vaderschap in dit verhaal? tis alsof het alleen haar zaak en wens is geweest?"

en dan:-"ohja maar dit topic ging over seks en de vrouw, dan benadruk je dat als je over eigen ervaringen vertelt"

Blij met Thomas openhartigheid.. :)

MissN
Berichten: 116
Lid geworden op: vr 15 oktober 2004, 14:36
Locatie: Brabant

Berichtdoor MissN » wo 15 oktober 2008, 23:51

Ik weet 't:
THOMAS IS KLUUN!!! haha wat een giller

tis net of we kluun horen praten. In oeps mijn vrouw is zwanger beschrijft hj een hoofdstuk 'seks in de zwangerschap' met een tal lege bladzijdes...
Het leven is wat je gebeurd, terwijl je andere plannen maakt- Acda en de Munnik

kytoma
Berichten: 25
Lid geworden op: ma 14 januari 2008, 17:37

Berichtdoor kytoma » do 16 oktober 2008, 11:40

Er is niets mooier dan een zwangere vrouw.Zelfs kwa seks en hoe verder in de zwangerschap hoe heerlijker Er gaat niets boven het zachtjes aan de tepel zuigen de melk proeven terwijl je seks hebt met haar..

Thomas_K
Berichten: 625
Lid geworden op: vr 27 juni 2003, 22:40
Locatie: Rotterdam
Contacteer:

Berichtdoor Thomas_K » vr 17 oktober 2008, 21:18

Er gaat niets boven het zachtjes aan de tepel zuigen de melk proeven terwijl je seks hebt met haar..
Er is natuurlijk niets wat gaat boven de persoonlijke beleving, maar moedermelk is niet iets waar je mij midden in de nacht voor wakker kan maken. Volgens de instructies is het laten vallen van een druppeltje op de pols een goede maat voor de juiste temperatuur, maar het nemen van een slokje uit het flesje is wel zo makkelijk. Mijn ervaring is dat het een zoetig oninteressant drankje is, dat baby's erg lekker vinden, maar als je opgroeit en andere smaaksensaties leert kennen, dan word je kennelijk toch wat kieskeuriger.

De borsten van de vrouw die voedt zijn vaak wel fantastisch vrouwelijk en mooi. Jammer dat ze vaak niet echt al te uitgebreid aangeraakt mogen worden. Verder heeft Marlies Dekkers tot op heden nog geen voedingsbeha's op de markt gebracht en ook de zoogcompressen ontbreken nog in het assortiment.

De zogende vrouw moet zich dus behelpen met min of meer de enige voedingsbeha die ze in de winkel kon krijgen.

Mannelijke lezers die de zwangerschap nog niet van nabij hebben meegemaakt, gaan nu misschien wanhopen. Dat is - uiteraard - de bedoeling van deze post. Maar er is ook goed nieuws. Er zijn andere scenario's dan scenario 1 (zie hierboven).

Hoe om te gaan met zoiets moois en unieks als een zwangere vrouw en de ontzwangerende vrouw?

denkende mens
Berichten: 229
Lid geworden op: zo 01 december 2002, 2:01

Berichtdoor denkende mens » di 21 oktober 2008, 23:24

Sommige mannen maken een verschil tussen Moeder en Minnares.

Wie ze beminnen en met wie ze seks hebben, die kan geen moeder voor kinderen zijn.

Omgekeerd kan de moeder ook geen minnares zijn.

In hun ogen is het een vervuiling van de rol.

Waarom vind jij je vrouw niet seksueel aantrekkelijk? Is het vanwege haar buik, of vanwege de rol die ze nu heeft?
Ik weet het niet.
Het gaat nu terug heel wat beter. Ik heb terug "zin" in haar. Ik ben gewend geraakt aan haar buiik en haar grotere borsten en donker geworden tepels.
Gelukkig ben ik een denkend mens

denkende mens
Berichten: 229
Lid geworden op: zo 01 december 2002, 2:01

Berichtdoor denkende mens » di 21 oktober 2008, 23:28

.
zeker als je kindje actief is kan dat erg in de weg zitten omdat je (ook tijdend=s de daad) dat ziet en je je concentratie daarop gaat zetten en de lust dan weer kwijt bent, dit heb ik wel meegemaakt.
ja, ik denk dat daar het grote probleem of oorzaak te vinden was.
zoals ik al zei, het gaat nu al veel beter.
Gelukkig ben ik een denkend mens

denkende mens
Berichten: 229
Lid geworden op: zo 01 december 2002, 2:01

Berichtdoor denkende mens » di 21 oktober 2008, 23:29

mijn vrouw is nu 6 maanden zwanger waarvan al ruim 4 maanden geen enkele behoefte aan seks meer. Ik respecteer dat en wij knuffelen meer en bevredigen elkaar regelmatig met de hand.
???

Het elkaar regelmatig bevredigen valt echt onder de noemer seks hoor.

Laat ik als ervaren vader die verschillende zwangerschappen heeft meegemaakt, eens 'my two cents' bijdragen voor de diverse geinteresseerden in dit topic. Ik neem daarbij de periode na de bevalling ook maar even mee. Ik beperk me nu even tot een typische eerste keer.

De eerste keer verandert er zo verschrikkelijk veel aan de vrouw en de relatie, en dat gaat bovendien ook nog eens sluipenderwijs. Vele mannen vragen zich jaren later nog af wat hen overkomen is. Dat is niet erg. Het gaat over. Maar het kan geen kwaad om je erop voor te bereiden. Dit verhaal is voor de niet voorbereide man, die het mooie er niet onmiddelijk van inziet.

Neem nu dat lichaam van de vrouw. Dat groeit en dat groeit. Niet alleen de buik, maar ook bijvoorbeeld de borsten en de tepelhoven. En kijk; de venusheuvel verandert van vorm en de schaamlippen worden veel beter doorbloed. Ze worden groter en groter en lijken in niets meer op de strakke streep uit het 'Men's magazine'.

Help! De man verliest ook territorium. Aan de borsten mag hij niet zitten, want ze zijn te gevoelig. Of hij mag er wel aan zitten, maar op een manier die voor hem weer weinig interessant is. De vrouw heeft geen zin in seks, of juist heel veel op een moment dat je dat zelf niet hebt. De man probeert daaraan te wennen en man en vrouw doen samen hun best. Maar het is allemaal niet zoals je het archetype vrouw voor je ziet. Ze is steeds moe. Ondanks dat ze haar best doet om niks te laten merken heeft ze meer en meer klachtjes. En dan, zo vanaf een maand of zeven, acht, begint ze langzaam maar zeker meer en meer te waggelen.

En toch. In deze periode heb je soms de beste seks ooit. Het aantal standjes is wat beperkt, maar wild van achteren of 's-morgens loom op de zij beleef je samen nieuwe sensaties. Talrijke stellen stellen het even uit. Dom, dom, dom, want dit was nog slechts de stilte voor de storm.

En dan nadert plotseling de bevalling. Van verloskundigen weten we dat goede seks nog wel eens kan helpen bij het opwekken van de bevalling. Doe dat vooral! Geniet ervan, want vanaf dat moment is opeens geen sprake meer van een aantrekkelijk kutje, maar van een geboortekanaal.

Het gaat nu opeens om ontsluiting en als de bevalling eenmaal is doorgezet heet datgene dat je eerder in vuur en vlam zette in vakjargon plotseling het 'onderkantje' (Voorbeeldzin: De verloskundige kwam binnen en sprak: "Mag ik even naar je onderkantje kijken?"). In het onderkantje kan een knip zitten. Er kan wat uitgescheurd zijn en je zal verbaasd zijn wat er de komende tijd zoal uitkomt. Het duurt niet lang, of de man realiseert zich dat de situatie minder rooskleurig is dan gedacht. Gelukkig zijn er nog beschuiten met muizen te smeren. Van seks is voorlopig geen sprake, en datzelfde geldt voor aandacht van de partner.

Mannen denken dat zij seks nodig hebben (wat ook zo is), maar wat zij met name nodig hebben is aandacht van hun partner. Er breekt nu dus een winter aan. De man krijgt het 's nachts koud en overdag warm. Eerst begrijpt hij niet wat er aan de hand is, tot hij zich realiseert dat hij zich bevindt in een woestijn met slechts twee liter benzine in de tank en nog 500 km te gaan. Dat wordt dus lopen....

...... tegen de tijd dat hij een stad heeft bereikt blijken de prijzen verhoogd en is niemand echt geïnteresseerd in zijn verhaal. Hij komt bijna om van honger en dorst.

Langzaam maar zeker raakt de man de weg meer en meer kwijt en hij vraagt zich af waaraan hij dit alles te danken heeft. Waar is zijn vrouw? Waarom krijgt hij geen liefde en aandacht van die prachtige vrouw die hem eeuwige trouw had beloofd? Gelukkig weet hij na een aantal dagen ronddolen zijn vrouw weer te vinden, die gelukzalig aan het troetelen is met de kleine.

Ze heeft weinig tot geen aandacht voor hem, behalve als er iets nodig is. Als jullie eens wat tijd samen hebben heb je moeite om haar te herkennen. Ze ziet eruit als die vrouwen in de supermarkt, waarvan je dacht dat het nooit meer goed kwam......

Dit is scenario 1.
Ik wil je heel hartelijk bedanken voor je verhaal. je hebt echt veel tijd ginvesteerd in je antwsoord en dat apperecieer ik ten zeerste. In een groot deel van je verhaal kan ik me vinden, vooral het deel vnan effe de kwijt wegraken omdat alles zo snel veranderd.

Ik wil jullie allemaal bedanken.
Gelukkig ben ik een denkend mens

Thomas_K
Berichten: 625
Lid geworden op: vr 27 juni 2003, 22:40
Locatie: Rotterdam
Contacteer:

Berichtdoor Thomas_K » wo 22 oktober 2008, 21:12

Ik wil jullie allemaal bedanken.
Graag gedaan!

De zwangerschap en de tijd daarna is een unieke tijd, waarin zoveel gebeurt dat je achteraf niet beseft wat je allemaal hebt meegemaakt.


Terug naar “Leeszaal”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 10 gasten