sexdrive vriend

[Seventhheaven]

Mijn vriend (34) en ik (26) zijn anderhalf jaar bij elkaar, hebben weinig problemen, maken eigenlijk bijna geen ruzie (en als het gebeurt, op een eerlijke, oprechte manier zonder elkaar pijn te doen). We zijn meestal heel knuffelig met elkaar, zowel gedurende de dag als we samenzijn, als bij het weerzien na een dag lang werken.
De sex is heerlijk en passievol- maar het gebeurt erg weinig. Meestal op zaterdagochtend, als we allebei uitgeslapen hebben en na een week werken ruim tijd voor elkaar hebben. Meestal moet ik zelf het initiatief nemen als ik het wil. Soms blijft het bij oraal en komt er niet eens penetratie bij kijken, hoewel als één van ons het voorstelt het eigenlijk wel gebeurt (we zeggen er geen "nee" tegen). Soms twee keer per week- maar eigenlijk nooit meer. Ik ben het zelfs bij gaan houden om er zeker van te zijn dat ik een accuraat beeld heb van hoe vaak het werkelijk gebeurt...
Op het begin van de relatie was het wel veel vaker. Ik vraag mij af of er een probleem is, of dat ik het me maar inbeeld dat er een probleem is. Is het normaal om maar één x per week sex te hebben (en dan nog niet eens elke keer penetratie)? Als ik vriendinnen hoor met dezelfde soort relatie (lief en passievol en open) dan hebben die tenminste twee keer per week sex en neemt de mannelijke partner zelf vaak het initiatief.
Aan de ene kant is het fijn dat ik nooit "nee" tegen hem hoef te zeggen (mijn vriendinnen wijzen hun vriend wat vaker af als die om sex vraagt), maar ik zou graag wat meer initiatief van hem zien, wat zeker tot meer sex zou leiden, omdat ik het gewoon fijn met hem vind.
Is er een probleem? Of is het heel gewoon dat iemand maar 1x sex heeft per week? Als hij me werkelijk niet interessant zou vinden, dan zou de sex ook lang zo passievol niet zijn, toch?Hij zegt vaak genoeg dat ik mooi en sexy ben, en ik weet dat hij dat meent.
Ik heb het er wel met hem over gehad, en nooit een duidelijk antwoord gehad. Ik denk dat hij er gewoon niet aan denkt. Hij heeft nooit een vader gehad en is met een volledig a-sexuele moeder en broer opgegroeid. Hij heeft me vroeger wel eens vetreld dat hij ooit een vriendin gehad heeft die hem heel veel pijn heeft gedaan door hem te vertellen dat hij "niet man genoeg" was voor haar.

Kunnen we iets doen aan zijn lage sexdrive? Of maak ik een probleem van iets wat eigenlijk geen issue is?

[Seventhheaven]

Ik moet erbij zeggen dat ik de sex enkele maanden geleden dagen soms initieerde alleen om aan mezelf te bewijzen dat "we het echt wel vaak genoeg doen" en "hij me echt wel aantrekkelijk vindt". Hiermee wil ik even zeggen dat ik er nu wel geobsedeerd door ben, het misschien juist een probleem maak... wat misschien verholpen kan worden door de wetenschap dat het helemaal niets negatiefs betekent om zo weinig sex te hebben (en de passie ook bv. door knuffelen wordt getoond)

[edwin29]

Het gaat er om hoe je je er zelf bij voelt! Als je allebei werkt is het soms moeilijk om de tijd voor elkaar te vinden, zeker als je een lange inspannende dag hebt gehad. Je schrijft dat jullie knuffelig zijn en op zaterdag de tijd voor elkaar nemen, dat is toch alleen maar goed??

Als jullie allebei van de seks genieten maakt het toch niet uit hoe vaak je het doet en hoe je het doet? En als door de weeks eens op een avondje zin hebt, trek een leuk lingeriesetje aan, steek wat kaarsjes aan, ga samen in bad of douchen. De kans dat hij dan van je af kan blijven is klein hoor!

[Ezther]

Is er een probleem? Of is het heel gewoon dat iemand maar 1x sex heeft per week?

Ik denk dat er een probleem is als jij er een probleem mee hebt. Wat de rest van de wereld doet heeft er toch eigenlijk niks mee te maken? Het gaat erom wat jij ( en je vriend) doen en hoe jullie daar mee omgaan.

[Suzanne-74]

Volgens mij is het pas een probleem als jij of hij ontevreden is over de kwantiteit dan wel kwaliteit. En als jullie daar allebei tevreden over zijn, dan maakt het toch niet uit als de buitenwereld het 10 keer per dag doet en jullie 1 keer per week?

Mijn man heeft ook een lager libido dan ik, en het enige wat ik er aan kan doen is er zo min mogelijk nadruk op leggen. Daar wordt het alleen maar een hele beladen toestand van.

[Sophia0671]

Hoi!

Wat een feest van herkenning ;-)

Mijn partner heeft ook een bijzonder laag libido en ik heb hem zelfs zover gekregen dat we uiteindelijk naar een sexuoloog zijn geweest voor gesprekken.

Het heeft uiteindelijk niks positiefs opgelevert, alleen mijn partner onzeker gemaakt en daar dan toch wel in bed wat last van gehad.

Mensen zijn nu eenmaal allemaal verschillend en jouw sex drive is op dit moment een stuk hoger dan de zijne. Misschien wijzigt dat nog in de toekomst, en komen jullie meer naar elkaar toe.

Het is toch schitterend als hij je mooi vind en als jij initiatief neemt je niet afwijst maar er wel voor gaat!

Een drukke dag op het werk en dan lekker onderuit willen zakken op de bank moet ook kunnen..

Ik begrijp je frustratie dat hij niet af en toe het initiatief neemt, probeer daar over te praten. Niet urenlange discussies maar gewoon over wat je voelt en wat je zou willen.. meer zou willen in je relatie. Die openheid moet er toch kunnen zijn.

Mijn tip:
Hou sex spannend maar vooral fijn voor beide!

En niet zo onzeker zijn over jezelf, want zoals je zelf al zegt... hij vind je een toppertje.

[twin]

Misschien kan je omdat jou libido hoger ligt eens met jezelf aan de slag en daardoor de spanning een beetje weghalen uit je lijf. Het gebeurt bij ons wel eens dat als er een zin heeft en een klein beetje met zichzelf ligt te spelen dat de ander dat wel spannend vind en blijft kijken wat de ander aan het doen is en het soms overneemt en dat lijdt dan tot heerlijke sex.

[LifLaf]

Tja, statistisch zit je onder het gemiddelde ... maar sommigen zitten er boven en dat betekent dat anderen er onder moeten zitten ... dat is statistiek!

Is het een probleem? Nee, zolang jullie er samen open over kunnen praten en jullie beiden het plezierig hebben zo! Het kan ook iets tijdelijks zijn wat later weer verandert ...

Niet teveel piekeren hoor!

[Seventhheaven]

Dank jullie wel. Jullie berichtjes hebben me echt geholpen!

@ Sophia en Suzanne: Heb het wel die avond besproken maar ik zal het onderwerp "libido" in ieder geval nu niet meer ter sprake brengen, ik ben hte met jullie eens dat het dan alleen maar meer beladenheid voor hem gaat krijgen.
@twin: Ik zal je advies zeker gebruiken en ga het uitproberen! Ik vind het eigenlijk niets om met mezelf bezig te zijn... word juist opgewonden als hij iets doet, als hij mij benadert. Maar ik ga het proberen!

Ik heb er die avond over gepraat. Ik was zijn rug wat aan het masseren en maakte het uiteindelijk steeds "spannender". Hij was echt wel opgewonden, maar toen hij zich op zijn rug draaide en ik naast hem kwam liggen om samen verder te gaan,
deed hij niks (meer). Uiteindelijk zei hij" Sorry dat ik zo onreactief ben..." En heb ik het onderwerp ter sprake gebracht.

Het is dus niet zo (@Sophia) dat hij me "nooit afwijst", het gebeurt vaak genoeg dat ik het initiatief neem maar hij niks doet. Maar dan is hij wel opgewonden, maar heeft alleen geen zin om verder te gaan (wel als ik alles doe natuurlijk ). Ik zie dat al lang niet meer als afwijzen, maar prettig is het ook niet.
Wat uit het gesprek kwam was dat hij inderdaad gewoon vaak moe is, en dan begrijp ik heel goed dat hij geen "zin" meer heeft. Maar toen ik opmerkte dat we dan kunnen proberen om doordeweeks 's avonds ook wat tijd voor elkaar te maken, zei hij dat hij "nog zoveel wil doen". Toen voelde ik me wel een beetje afgewezen, want blijkbaar sta ik niet bovenaan dat lijstje.
Hij zei zelf ook dat zijn libido gewoon niet zo hoog is als het mijne. Met zijn ex-vriendin had hij zelfs in het laatste (3e) jaar nooit sex meer (maar dat wilde zij ook niet), hij zei dat hij nog nooit eerder zo vaak met iemand samen is geweest.
Zou het helpen als ik er af en toe niet ben 's avonds/'s nachts? Hij me weer wat meer gaat waarderen?
Ik wil niet meer "dat meisje dat hier ook woont en ik soms sex mee heb" voor hem zijn... ik wil dat hij naar mij kijkt en denkt "ik WIL haar".
Hij vond het heel vanzelfsprekend dat het niet meer zo spetterend is, na anderhalf jaar. Maar voor mij is het dat wel! Ik kijk WEL naar hem en denk: "ik WIL hem, nu".

Ik vind het heel kwalijk dat als ik niets initieer, dat het dan gewoon niet zal gebeuren. Ik wil begeerd worden... gewild zijn. En niet alleen dat uurtje op zaterdag.

Ik mis wat hij vroeger was... dan kon hij niet van me afblijven en lagen we uren in bed. Ook zonder te vrijen, want dat lukte niet meteen (zie andere post van mij, eind 2006/begin 2007)(edit: herinner mij nu dat ik die post tussentijds heb gedelete...), dan lagen we daar en begeerden elkaar. Dat wil ik nog steeds! En alleen maar met hem! En doordat ik hem WIL begeren, dat gevoel WIL behouden, behoud ik het ook. Kan ik dat van hem niet vragen?

Het is alsof hij door al die andere dingen in zijn leven (drukke baan, huis gekocht, vrienden, sporten, muziek), die we overigens wel vaak delen, zijn aandacht aan mij een beetje is verloren, hij me een beetje aan het vergeten is. En waarschijnlijk ook wel denkt: Ze is er toch wel, ik kan altijd wat leuks doen want ze is gewoon hier.
Ik werk/studeer zelf trouwens ook de hele dag, en sport ook 2/3 x per week, maar als ik thuiskom ben ik één en al oog en oor voor hem. Al geef ik toe dat mijn werk lang zo stressvol niet is en ik de administratie van het huis niet hoef te doen...

Wat kan ik doen om hem me in een ander licht te doen zien? Mij weer speciaal te maken? Moeten we een "speciale avond" inlassen af en toe? Met wijn en kaarsjes en bad en massageolie? Ik ben juist bang dat ik hem daarmee afschrik ("Oh, ze verwacht zeker wat van mij"). Moet ik er gewoon wat minder zijn als hij thuis is? Af en toe een nachtje bij een vriendin of mijn vader slapen? Weer apart gaan wonen vind ik geen goed idee (is mij wel aangedragen door een vriendin), dan riskeer je dat je uit elkaar gaat groeien, elkaar echt niet meer nodig hebt.
Heb ik het mis?

[incognita]

Als jullie het buiten de seks verder goed hebben zie ik geen reden om nachten weg te blijven of zelfs apart te gaan wonen.
Wat denk je er van om samen eens naar een erotiekbeurs te gaan? En samen leuke dingetjes uitzoeken.?
Of elkaar je fantasieën te vertellen?
Of misschien een paar keer toelaten dat jij al het werk doet, misschien maakt dat iets in hem wakker na een paar keer...?

[NachtVlinder]

De begeerte is er doordat er aandacht is voor elkaar, zeker in het begin is die aandacht er, als je net verliefd bent is het hetzelfde effect als een stier met een rode lap.
Dat dat gevoel, die begeerte, verdwijnt is heel normaal je raakt immers aan elkaar gewend... de meesten settelen zich en hebben die behoeftes niet meer.
Zo is het leven.

Maar...
Blijkbaar wil/voel jij dat wél


De kunst is om naar je partner toe duidelijk te maken wat je wil zonder kritisch te zijn over hoe hij het vorm gaf tot aan dat punt.. en zonder druk te leggen. Jullie zijn nou eenmaal gewoon verschillend en voelen dingen verschillend.
Daarbij moet je ook hand in eigen boezem kunnen/durven steken en inzien dat jouw teleurstellingen voornamelijk worden opgewekt door je eigen verwachtingen.

Stop met de oplossingen zoeken die je nu bedenkt, je maakt t alleen maar moeilijker voor jezelf.

Maar dat wil niet zeggen dat wat jij wil onmogelijk is.
De basis van begeerte is aandacht.

Jij hebt het nu alleen over de uitwerking van die aandacht, sex.
Maar is het niet zo dat je graag zijn aandacht wil? Die speciale echte connectie die je kunt voelen als je samen lacht, praat, knuffelt?
Ik lijk dat te proeven/voelen uit je woorden.

Dat hij je dat niet geeft, wil niet zeggen dat hij je dat niet wil geven, hij weet slechts niet dat jij dat graag zou willen.
Waarschijnlijk omdat je de nadruk legt op de sex, en niet meer kijkt samen naar de weg hoe je daar kwam.

Of zit ik er helemaal naast...

NV

[Seventhheaven]

Nachtvlinder,
Ja, je hebt gelijk, het gaat veel verder dan de sex, het is de aandacht, en daar heb ik de afgelopen dagen ook veel beter over nagedacht. Dat het inderdaad mijn eigen verwachtingen zijn, daar heb je gelijk in. Goed dat je dat op deze manier duidelijk kon maken, ik was er onbewust wel achter maar me er niet helemaal bewust van, dus het zo concreet te zien staan helpt me wel in te zien dat ik deze verwachtingen zelf duidelijk moet maken. Het dubbele daarin is echter dat op de momenten dat hij open staat voor zo'n gesprek/uitleg, hij die aandacht eigenlijk al geeft. In de teruggetrokken periodes waarin hij weinig met mij bezig is /lijkt te zijn, kan ik hem hier ook niet op wijzen. Maar ik blijf proberen en weet nu in ieder geval veel duidelijker voor mezelf dat de verwachtingen in mij liggen door mijn eigen gevoelens.
Dank je wel...

[NachtVlinder]

Heel knap van je seventheaven dat je je eigen bijdrage hierin kan zien, dat vergt nogal wat analyserend vermogen.

Maar dan kom ik wel even terug op wat je wil, zijn aandacht.
Gedrag naar elkaar toe is vaak een kettingreactie, het een wekt het ander op.
Jij bent erop aan het wachten totdat hij je dat geeft, en als hij dat niet doet word je narrig.
Je hoeft niet te wachten, laat maar zien wat je voor hem voelt.
Hem ergens op wijzen zal weinig uithalen, dat betekent dat hij ergens aan zal moeten werken en dat levert weinig leuks op, maar hem prikkelen met jouw eigen gedrag zal beter werken schat ik zo.
Hoe gedroeg/gedraag jij je als je zijn onverdeelde aandacht hebt?
Wat straal je uit?
Is er een reden om afwachtend te zijn en dat gevoel aan hem over te laten?

Mijn advies: zorg er gewoon voor dat je lekker in je vel zit.
Trek wat meer je eigen plan en spreek lekker eens met vriendinnen af, just have a good time!
Doe de dingen zonder verwachting... als je voelt dat je van hem houd of hem ontzettend lief vind laat hem dat merken en ga dan weer je eigen weg.

Laat los wat je graag wil hebben, en jaag er niet zo achteraan... als het je dan gegeven word geniet je er veel meer van.


... En dan nog deze tip: leg hem gewoon eens uit wat je allemaal voelt en hoe hij je laat voelen als je zijn aandacht hebt, vertel hem welke reacties hij bij je opwekt, en hoe je daarvan geniet.
Leg hem uit dat hij de enige is op deze wereld die dat gevoel bij je opwekt... en hoe speciaal je daardoor jullie band vind...
Wij mensen gaan er vaak vanuit dat onze partners dit uit zichzelf allemaal weten, vaak blijkt dat niet zo te zijn...gewoonweg omdat we anders in elkaar steken.

NV