... zelf niet zo gek worden van een sex-mailende man?

[Suzanne-74]

Nee, maar goed,is het realistisch om na 3 jaar een slecht sexleven te hebben gehad (en wellicht de jaren daarvoor ook al onbewust?) van de een op de andere dag een doorbraak te hebben en een geweldig sexleven te hebben?
Ik ben ook bang dat het lijntje heel dun is, en dat we allebei makkelijk in oude patronen vervallen, maar ja, wat moet je dan.....

[Miss B]

toch proberen elkaar bij de les te houden..
het lijntje langzaam aan verstevigen

succes !!

[Searcher]

Klinkt nog steeds als zeer beklemmend, maar ik heb daar al eerder iets over geschreven in dit topic. Houdt volgens mij op de lange duur geen stand. maar ik weet natuurlijk ook niet alles...

Ik weet / vind wel dat je (zeker in een liefdesrelatie) vrij en jezelf moet kunnen zijn.

Searcher

[Madeliefje]

je kan je afvragen of hier nog sprake is van een liefdesrelatie

[Suzanne-74]

Maar wat is dan een liefdesrelatie?
We zijn nu 17 jaar bij elkaar, 3 kindjes waar we allebei ook echt heel blij mee zijn. Hebben het nodige meegemaakt, kennen elkaar goed. Kennen ook zeker passievolle momenten, alleen naar mijn zin te weinig....... En moet je dan maar uit elkaar,omdat de sex shit is? Zou een relatie zonder goede sex kans van slagen hebben? Of ligt er achter dat "geen sex" altijd weer meer wat zorgt voor een slechte relatie?

[kalinda]

Dat vind ik dus niet. Je kan ook zonder formidabele sex een goeie relatie hebben.
Alle jaren die je samen hebt door gemaakt,de leuke en de verdrietige dingen waarin je voor elkaar klaar stond en staat.Het elkaar door en door kennen,jezelf kunnen zijn in het dagelijkse leven met elkaar,de kinderen die je samen hebt voort gebracht.
Natuurlijk is het een gemis als de sex niet goed is,en moet men daar aan werken.Ieder op zijn/haar eigen manier.
En elk mens moet daarin zijn eigen verantwoording nemen en met eventuele consequenties rekening houden.
Maar moet daar perse een huwelijk voor op de schop.....ik denk het niet.

[sneeuw]

Dat vind ik dus niet. Je kan ook zonder formidabele sex een goeie relatie hebben.
Alle jaren die je samen hebt door gemaakt,de leuke en de verdrietige dingen waarin je voor elkaar klaar stond en staat.Het elkaar door en door kennen,jezelf kunnen zijn in het dagelijkse leven met elkaar,de kinderen die je samen hebt voort gebracht.
Natuurlijk is het een gemis als de sex niet goed is,en moet men daar aan werken.Ieder op zijn/haar eigen manier.
En elk mens moet daarin zijn eigen verantwoording nemen en met eventuele consequenties rekening houden.
Maar moet daar perse een huwelijk voor op de schop.....ik denk het niet.

Ik weet het nogal niet. Als sex een behoorlijk grote invloed op je relatie heeft, dan mag je je zeker afvragen of je je huwelijk daarvoor op de schop moet nemen. Suzanne is verdorie nog jong en haar man zoekt de geiligheid ergens anders. Dan is het toch logisch dat ze twijfels trekt........

Ik ben het er absoluut mee eens dat een relatie in goede en slechte tijden is, maar dit is bij haar echt wel al een tijdje aan de gang en ze heeft er enorm haar best voor gedaan om toch sexy uit de hoek te komen ondanks de kids. Als haar manneke er dan voor kiest om de spanning op de pc te zoeken, dan mag dat best een tijdje de relatie beïnvloeden, zeker als zij er haar best voor doet om het te begrijpen, maar er is meer dan alleen het huwelijk wat al zoveel verplichtingen met zich meebrengt. Zij heeft het er moeilijk mee en als hij nu eenmaal asexueel oid was dan was het nog anders, maar hij zoekt de spanning op het net. Hoe ver moet je gaan in begrijpen en accepteren??

[Suzanne-74]

Tja, dat vraag ik me ook af: hoe ver moet je gaan in een relatie met accepteren en begrijpen.Maar dat geldt niet alleen voor sexueel gebied.

[Savanne]

Lieve Suzanne,

Je zal je eigen grenzen moeten gaan vinden.. ik kan niet bepalen wat jij allemaal zonder verdere consequenties moet slikken.
Jij bent jij .. jij hebt jouw grenzen.. iemand die bij jou wil zijn zal jouw grenzen moeten respecteren.....Jij moet zorgen voor je eigen geluk.. iemand anders kan daarop van invloed zijn maar het niet regelen voor je..

Wijsheid

sav

[Miss B]

Tja, dat vraag ik me ook af: hoe ver moet je gaan in een relatie met accepteren en begrijpen.Maar dat geldt niet alleen voor sexueel gebied.

Suzanne,

Het enige wat ik jou uit eigen ervaring kan zeggen, is dta je alleen maar bij jezelf kan blijben, moet blijven..

Voel waar jouw grenzen liggen,
wanneer het voor jou genoeg is..

Voor mij gold dat ik al een tijdje wegdreef, stappen van hem vandaan zette en uiteindelijk een keer echt wakker werd en me realiseerde dat het genoeg was geweest..
Ik bij mezelf moest en wilde blijven..
en dat moest (helaas) zonder hem

Ik wens je sterkte en wijsheid....
Pas goed op jezelf, it's all you have

Miss B

[patrick]

Mooi geschreven Mis B en Savanne, waar liggen je persoonlijke grenzen in wat je aankan en aan wil.
Ben het eens met degenen die het probleem als een verslavingsprobleem zien, met alle mechanismen die daarbij horen.

Zolang je vaak de ander probeer duidelijk te maken dat die een probleem heeft blijft de status quo vaak gehandhaafd,als die ander het probleem ontkent.
Ik heb altijd veel aan het gezegde dat je een blinde geen bril op kunt zetten.

Ik kan begrijpen dat je een huwelijk met kinderen niet zomaar opgeeft.

Je geeft wel een belangrijk signaal aan je partner af,op het moment dat jij aangeeft dat je voor jezelf hulp gaat zoeken (advies van Jippie om dit via de huisarts te doen,lijkt me prima), zodat jij hulp kan krijgen hoe je moet omgaan met een partner die verslaafd is. Hierover moet je dan niet in discussie treden met je partner maar het als een voldongen feit stellen.
Je stopt dan om energie te besteden in het hem iets duidelijk maken, maar de energie besteed je aan hoe jij het beter kan krijgen en uit deze situatie kan komen.

Op het moment dat jij de energie gaat verleggen verandert er ook energetisch iets, wat hij wel zal voelen. Wat hij er mee gaat doen weet je nooit.

Verslaving is een vorm van dwang; bij dwang horen afkickverschijnselen,
altijd een strijd tussen het dwangmatig handelen en denken, schuldgevoel, negatief gevoel, goede voornemens en vervolgens herhaling van de cirkel.
Het is voor hem belangrijk dat hij het ook als dwang en verslaving gaat zien. Van jou wil hij dit niet aannemen, ws ook omdat je te dichtbij staat.

Hij zal meer hebben aan het ervaren van je grenzen dat jij voor jezelf kiest (zonder dat je perse weggaat) door bijv. professionele hulp te zoeken.

En ik weet, ik zit net als Jippie bij de kachel thuis.

sterkte

[Brunette5]

Hoi Suzanne,

Ik heb hel hele topic gelezen en ik heb enorm sterk de indruk dat het al lang niet meer om het seksuele gaat.

Jij voelt je afgewezen omdat hij zich opgeild aan plaatjes en aan geile chats met andere vrouwen, waarvoor hij zich zegt te schamen. Dit duidt bij mij op een giga probleem van zijn kant.
Ook heeft hij een enorm probleem omdat hij jou niet meer kan zien als een minnaar een geile vrouw waar hij heerlijke dingen mee kan beleven.

En jij bent een ontevreden en ongelukkig en nukkige vrouw geworden doordat je geen vat op hem kunt krijgen en hem ook niet kunt helpen. Je voelt je afgewezen en niet meer gewaardeerd.


Dan ineens lees ik onderstaand:

Hoi,

Het gaat redelijk ok. Ik heb de AM gelezen, bedankt voor de tip (sowieso leuk blaadje Verder weer 100 miljoen gesprekken gehad. Status is nu dat hij zegt dat hij al 3 weken niets bekeken of gedaan heeft (had 1 keer een zwak momentje) en dat we zelf redelijke oke sex hebben.

Ik vergeet soms dat het huwelijk maar ook een leuk sexleven zooooooooooo hard werken kan zijn


Ben je nu ineens "redelijk tevreden" met een dooie mus?
Het lijkt er meer op dat je het met een sisser laat aflopen.................of lees ik dat nu allemaal verkeerd...........


Een het zich afvragende Brunette

[Shazzz]

Ik maak misschien geen vrienden zo maar wat ik me afvraag bij dit soort topics:

Het verhaal van de zgn "tegenpartij" lees je hier nooit. Dus de achterliggende gedachte waarom iets gedaan wordt. De reden, de gevoelens, dat soort dingen. We oordelen over iemand die we niet eens kennen, waarvan we de achtergrond niet kennen. Aan de ene kant logisch, want er wordt om advies gevraagd, maar aan de andere kant voelt het een beetje niet eerlijk. Om een goed advies te kunnen geven zouden we eigenlijk het verhaal van 2 kanten moeten kennen.

Laat hem dit topic eens lezen en vraag hem dan nog eens wat hij er van vindt......

[Brunette5]

Helemaal waar shazi.....

Ben ik ook altijd een voorstander van, liet me ff meeslepen hier

Maar zou ook idd zooo benieuwd zijn naar zijn kant.............

[Suzanne-74]

Ik vind het wel eerlijk hoor ik vraag tenslotte om advies. En volgens mij staan er weinig oordelen over mijn man tussen, dus valt het wel mij met de oneerlijkheid.
Los daarvan zou het kunnen helpen als manlief het geheel eens leest, zal dat nogmaals aan hem vragen (2 weken geleden ook al gedaan).