Als de lust verdwenen is.....

[Avery.]

Als de lust verdwenen is.....

Een moeilijke thema, ook voor mij. Nee, geen nieuwe gebruiker, wel iemand die er op het moment ook niet weet hoe ze er mee moet omgaan, en ervoor kiest om even anoniem te zijn.

Ik en mijn partner zijn al meer dan tien jaar samen, hij moet nog 37 worden, ik ben iets jonger. Juist vanwege de nog betrekkelijke jonge leeftijd is dit nog een thema waarvan we nog gespaard waren. Dit is ondertussen niet meer het geval, met alle gevolgen vandien. Hij maakt zich in eerste instantie zorgen over het lichamelijke aspect (het verminderen van het libido op zich) en ik natuurlijk voor mij op het ogenblik meest duidelijke reden….dat het aan mij ligt en dat hij niet meer door mij opgewonden kan geraken. Iets dat zeer regelmatig gebeurt veronderstel ik in de zelfde situatie.
Nu, ik weet dat er zoveel verschillende oorzaken kan zijn, en ik weet (100% ) dat hij mij nog graag ziet….en ik weet dat hij erg moe is. En toch blijf ik tegen wil en dank me zo afgewezen voelen. En daarna schuldig uiteraard, omdat ik weeral zo teleurgesteld ben geweest als het vrijpartij niet doorgaat. Een daar heb ik een probleem mee, ik kan en wil me zo niet voelen, het vreet aan mij (letterlijk en figuurlijk) en ik voel me verschrikkelijk. Nu, meestaal heeft hij niet eens door dat ik me zo voel, hij valt in slap…en ik lig ernaast letterlijk en figuurlijk zo op mijn tanden te bijten om niet te wenen dat mijn kiezen erna pijn doen. Vandaag kon ik het niet meer verstoppen, en we hebben er dan ook over gesproken, hij heeft me verzekerd dat het niet aan mij ligt, maar heeft ook zelf geen idee aan wat het dan wel zou liggen. Hij zit er ook wel mee, omdat hij voelt dat de zin om te vrijen er niet is, terwijl hij vroeger wel heel dikwijls zin had.

Het is een moeilijke thema, ook hier zie je weinig onderwerpen waar er over gesproken wordt…en helemaal niet over de gevoelens dat er allemaal bijkomt..de machteloosheid.. de onzekerheden…zich afgewezen voelen…

Herkenbaar? Hoe gingen jullie er mee om? Welke stappen werd er wel of niet gezet?

Mvg

[Dimpf]

Avery, ik denk dat het moeilijk reageren is - ik zie aan de kliks dat je verhaal gelezen wordt.
Begrijp ik goed dat je geen nieuwe gebruiker bent van She? Dus dat je het nodige hebt gelezen??
In dat geval zou je eigenlijk al wat conclusies getrokken kunnen hebben....
ik denk hardop:
de potentie-klachten van een man onder de veertig (dus erectie-vermogen) zijn bij mijn weten vooral psychisch - maar dit hoeft niet op het libido door te werken. Onder libido versta ik: zin en lust om lijfelijk, erotische, sexueel contact te hebben en in bredere zin: levenslust.

Het lijkt me heel voornaam dat jullie dit als een probleem van jullie beiden aanpakken en dat jij niet in je eentje op pad gaat naar oplossingen. Dat maakt jullie beiden eenzaam, verdrietig en onmachtig.

Uit eigen situatie ken ik dit niet (zo sterk), en dit was dan goed verklaarbaar op grond van ziekte en leeftijd (mijn partner was toen al 50-plus).

Er zijn wel degelijk draden die jouw thema op she (uitputtend) behandelen... ik zal proberen ze te zoeken voor je.

Succes, hou je taai, twijfel niet aan jezelf!


Dimpf

[Dimpf]

Als je onder een andere nick je vraag hebt gesteld...[ik krijg nl, wel die suggestie] ...?? heb je kans op doublure-antwoorden.

[lana]

Persoonlijk geloof ik dat je soms in een soort van zus broer verhouding terecht kan komen met elkaar.
De spanning gaat er een beetje af!
Er is domweg eventjes geen aantrekkingskracht meer!
Wanneer je in een functie terecht komt, of een soort van zorgen voor.
Kan tijdelijk zijn!
Zolang je er maar over kunt praten met elkaar!


De verhoudingen zo komen te liggen dat de opwinding weg valt.
Soms kan je in een diepere laag van jezelf zakken, dat er meer intimiteit bij de sex komt kijken, en minder opwinding. En dat kan even moeilijk zijn!
Zou dat mischienkunnen voor je vriend?

Opwinding en geilheid kan bij sommige mensen net even de intimiteit weg doen nemen

En veiliger werken!
Vandaar dat bij veel mannen en ook vrouwen de opwinding weer terug komt, bij wat meer afstandelijke sex!

Er is dan pure geilheid!

De geilheid en opwinding geven een soort van afstandelijkheid en dienen dan meer als bescherming!

Tot dat je weer dieper en intiemer naar elkaar toe groeit, en dan kan sex opeens meer bedreigend zijn, omdat het heel dicht bij komt!
Dus houdt de zin op!
Omdat het te dichtbij begint te komen!

Luister goed dit is maar 1 theorie, en hoeft helemaal niet voor jou op te gaan hoor!
Want er zijn voldoende mensen die ook geilheid en intimiteit samen er kunnen laten zijn!
IK gooi maar een balletje op! Wie weet heb je er iets aan!

[Liesbethje]

Dimpf,

Ik wou effe meegeven dat Avery niet Ilse (de starter van het topic dat je hebt bovengehaald), dat ben ik namelijk, maar ik heb een andere nick gecreëerd ....

Dus Avery is niet Ilse of omgekeerd.

Liefs

Liesbethje

[Zij]

Hoe lang speelt het al?
Is het nog maar een paar weken?

Ik geloof zelf ook wel in Lana's theorie al is dat er natuurlijk nog maar 1. Maar als hij momenteel minder opgewonden van jou wordt zal hij dat niet zo makkelijk uiten lijkt me. En hebt je je al afgevraagd dat als hij daarop ja zegt, hoe je daar mee om zal gaan?.

Daarnaast denk ik dat jezelf sexie voelen, uitstralen naar heel je omgeving goed is voor de algehele seks stemming. Als hij ziet dat je "begeert" wordt door je omgeving zal hij misschien ook met andere ogen naar jou kijken.
Tja en moeheid..........................dat is heel vaak iets psychisch maar daarom niet iets om lichtvoetig over te doen. Maar leg daarom niet nog eens extra druk neer. Die voelt hij al genoeg, daarom wellicht ook wel zijn moeheid.

En anders.............. spreek met elkaar af dat jullie elkaar de komende weken flink gaan opgeilen [moeten dus] maar niet aan elkaar komen. Bouw de spanning op. Maar al klinkt het niet leuk, iets doen tegen je zin = niet altijd verkeerd al moet je daar wel heel goed mee om gaan [denk aan moeten werken, naar je schoonmoeder op verjaardag moeten gaan etc.].

Bovenstaande is ook geen ultieme waarheid maar ook maar een brainwave waar je misschien iets mee kunt!

[Dimpf]

@Liesbethje.. is goed .. ik heb opgehaald wat ik in de gauwigheid tegenkwam...vandaar.

eigenlijk zocht ik (titel weet ik niet precies): 'Zou je vreemd gaan als je partner een lager libido heeft' , een superlange draad, maar wel met herkenbare ervaringen en bijzondere bijdragen.


Dimpf

[Avery.]

Eerst en vooral bedankt voor de reacties tot nu toe.

Zoals Liesbethje al duidelijk heeft gemaakt, is de gelijkenissen tussen haar topic en die van mij puur toevallig.
En om mijn beginzin iets duidelijk te maken, het is de eerste keer dat ik deze vraag stel, maar ik ben wel regelmatig aanwezig op het forum. Omdat het voor mij een zeer moeilijke thema is, waar ik me wel redelijk onzeker en kwetsbaar bij voel heb ik ervoor gekozen om heel even een andere nick te gebruiken. Het spijt me als dit tot enige verwarring zou kunnen leiden... maar ik kon op het moment niet anders.


Nu Dimpf, het gaat dus voor mij duidelijk om verminderde libido. Hij is wel in staat om een erectie te krijgen, we vrijen dus wel nog. Wel is het zo dat hij vroeger overdag ook heel veel zin had...en er gewoon veel meer mee bezig was. Nu komt spontane erecties bijna niet meer voor, een beetje omgekeerde wereld dus.

Jouw theorie stemt wel tot nadenken hoor Lana. Het is zo dat ik het laatste jaar veel meer initiatief neem, zodanig dat we ook veel verder zijn geraakt op seksueel gebied. We durven nieuwe zaken aan, en hebben/hadden er nog plezier in ook. Ons relatie was in een stroomversnelling beland, na jaren vrij rustig, en op het "saaie" af gevreeën te hebben. Het zou dus best kunnen dat het voor hem onbewust "te heftig" werd.

Tot dat je weer dieper en intiemer naar elkaar toe groeit, en dan kan sex opeens meer bedreigend zijn, omdat het heel dicht bij komt!
Dus houdt de zin op!
Omdat het te dichtbij begint te komen!

Heb dus wel degelijk iets aan je antwoord hoor Lana.

Nu op Zij haar vragen terug te komen....het is voor mij niet zo heel duidelijk wanner dat het juist begonnen is. Het is wel zo dat hij vroeger (al een aantal jaar) gewoon in slaap viel, terwijl dat het overdag duidelijk was dat hij wel zin had om te vrijen. De echte libidovermindering voelt hij vooral de laatste 4-5 maanden.
Het is voor hem meer duidelijk geworden, omdat hij niet eens zin heeft om te masturberen.

Nu, voordeel bij dit alles, we praten erover..dat wel. Zij..je vraagt of ik erover nagedacht heb over hoe ik er mee zou kunnen omgaan moest hij ja antwoorden op de vraag of het aan mij ligt...ik vrees dat ik er zeer moeilijk mee zou kunnen omgaan. Mijn zelfvertrouwen is bij momenten heel laag...en ik twijfel wel aan mezelf ja. Om dan te horen dat hij mij niet meer attractief vind zou me geen goed doen vrees ik. En dat weet hij ook. Spijtig genoeg.

Voor de rest zijn jullie gedachten erover echt iets om over na te denken...Wordt vervolgd dus

[Bhodi]

Avery,
Ik zit een beetje in hetzelfde schuitje, maar ben inmiddels een stukje verder. Ik ben 13 jaar samen met mijn man en de laatste 3 jaar had hij ook praktisch nooit geen zin meer, hij kreeg ook nog maar zelden een spontane erectie. Ik heb veel moeten aandringen om erover te praten, omdat het mij erg dwars zat en ik me inderdaad afgewezen en onaantrekkelijk voelde. Na veel vijven en zessen kwam het hoge woord eruit: hij werd niet meer opgewonden van mij. Voor de duidelijkheid, we houden allebei enorm veel van elkaar en het kostte hem moeite om dat tegen mij te zeggen. Door de aandacht die ik van andere mannen kreeg (en krijg) weet ik nu dat ik niet onaantrekkelijk ben voor mannen. Alleen hij raakt dus niet meer sexueel opgewonden (moet nog vermelden dat hij 55 jaar is). Ik heb er geen problemen mee, om die opwinding een beetje op te wekken als je begrijpt wat ik bedoel, maar als elk initiatief van mijn kant moet komen en ik alsmaar aan het investeren ben, ik bedoel door alles uit de kast te halen wat maar mogelijk is, dan word je dat toch wel een beetje zat. Dus ik heb het na een tijdje opgegeven en we hadden praktisch geen sex meer. Tot ik me zo gefrustreerd begon te voelen doordat er geen aandacht was voor mijn behoeftes, dat ik - wederom na praten en zelfs smeken - hem voor het voldongen feit stelde dat ik een minnaar wilde. Aanvankelijk wilde hij dan uit elkaar gaan, omdat hij bang was dat ik verliefd zou worden (wat niet gebeurd is overigens) maar na een paar dagen donderwolken in huis, besloot hij het te accepteren en ik voel me nu stukken beter.
We hebben een half jaar geen sex gehad en nu de afgelopen week had hij opeens weer zin. Hoe het kan, ik weet het niet en erover praten lukt nog steeds amper (helaas

Ik zeg natuurlijk niet dat jij hetzelfde moet doen als ik, maar ik weet uit eravring wat je voelt en hoe moeilijk dit onderwerp is. Mijn omgeving weet van niets, alleen 2 vriendinnen.
Wil je alleen een hart onder de riem steken, geef niet op!

Bhodi

[Avery.]

Even updaten.

Het is de laatste periode zeer druk geweest. Na mijn laatste posting ben ik drie dagen weggeweest voor mijn werk. Drie dagen waar ik me daar volledig op "gestort" heb, letterlijk en figuurlijk. Het was heel druk, maar juist omdat ik het zo druk had, kon ik alles beter relativeren. Ook was er die dagen geen enkele contact met manlief, wat ook niet slecht was. Heb voor mezelf toch een aantal zaken op een rij kunnen zetten, wat betreft mezelf. Een van de redenen omdat ik me zo afgewezen voelde, was het feit dat mijn zelfvertrouwen op een heel laag pietje stond. Dat zijn libido juist op dat moment zeer laag stond/staat maakte het niet beter uiteraard. Nu, voor mezelf probeer ik meer tijd voor mezelf te maken, terug sporten (met de fiets naar het werk o.a) gezonder eten (voel ik me ook beter) en meer open te zijn tegenover hem. Ook heb ik hem carte blanche gegeven....dit laatste was voor mezelf wel zeer moeilijk, maar wel nodig denk ik. Of hij er nu gebruik van maak of niet, hij weet dat het o.k is (ik wil er wel niets over weten als het gebeurd....)

Ik voel me beter op het moment, het gaat ook heel goed tussen ons nu. Omwille van de drukte de laatste maand + familiebezoek drie weken, was er bijna geen tijd om "iets" te missen....we hadden er gewoon geen tijd voor. En die "rustperiode" bleek helemaal niet slecht te zijn


Bhodi...hoe gaat het nu tussen jullie? Heel erg bedankt voor je reactie trouwens...herkenbare gevoelens.

Wat betreft een minnaar nemen...ik mis niet alleen de sex, maar wel ook de tederheid, en het "vrijen" op zich. Dat kan een minnaar volgens mij niet compenseren. Voorlopig probeer ik dus alles uit "mijn kast" te halen, letterlijk en figuurlijk

[Bhodi]

Hoi Avery,

Goed dat je even een rustpunt hebt gehad om alles op een rijtje te zetten en dat je aan je zelfvertrouwen kunt en wilt "werken". Als je niet stevig in je schoenen staat kan zo'n falend sexleven idd je onzekerheid aanwakkeren en betrek je alles op jezelf.
Wat bedoel je trouwens dat je hem "carte blanche" hebt gegeven?
Ik begrijp dat het nu weer wat beter gaat?

Tussen mijn man en mij gaat het ook de goede kant op nadat ik hem heel duidelijk heb gemaakt dat sex tussen ons voor mij zeer belangrijk is en dat ik niet meer als broer en zus wilde leven. Ik heb al vaker gesprekken gehad, maar nu pas heb ik het gevoel dat de ernst tot hem doordringt. Ons liefdesspel is nog niet zo compleet als ik zou willen, maar ik wil stap voor stap eraan werken en de intimiteit die ik nu weer ervaar is voor mij al goud waard. Ik denk vaak terug aan onze beginperiode toen we een fantastisch sexleven hadden en langzaam maar zeker probeer ik die sfeer terug te halen. Het belangrijkste voor mij is dat hij zich open durft te stellen en niet afwijzend reageert als ik hem liefkoos en dat gaat al beter moet ik zeggen.

Met mijn minnaar stop ik (nog) niet. Dat extraatje gun ik mezelf nog enige tijd omdat ik jarenlang zo weinig heb gehad, geniet er nog te veel van. Maar mocht het in de toekomst weer als vanouds worden dan wil ik me volledig richten op mijn man. Hij is wel de fijnste minnaar die ik ooit heb gehad en de man waarmee ik bijna 14 jaar lief en leed heb gedeeld. Ik wil een complete liefdesrelatie en daar hoort geilheid en jezelf kunnen zijn in sexueel opzicht zeker bij.

Ik hoop dat het je goed blijft gaan!

groet, Bhodi