Berichtdoor verdwaaltje » za 10 november 2007, 0:44
Net als de ts zit ik momenteel geregeld in die rollercoaster, al druk ik het meestal uit, dat mijn gevoelens op de loop gaan met me. Meestal op het moment dat ik denk dat het wel gaat, dat ik er eigenlijk wel best uitkom is het BAMMM. Gaan we weer.
Soms denk ik dat er teveel in te weinig tijd gebeurt, maar ja zo is het nu eenmaal. En heb ik geleerd dat ik bij een heel aantal hele lieve vrienden en vriendinnen mag aankloppen die ik (ook van hier) nu inmiddels door de hele situatie ben gaan kennen.
Soms is het, dat ik alles gewoon over me heen laat komen. Soms is het, dat het me dan overspoelt. En soms kan ik het gewoon even niet meer aan, en probeer ik het even weg te slikken (ben daar in de loop der jaren een echte ster in geworden), maar weet dat het uitstel van executie is.
En ja, het breekpunt is geweest, dat ik tegen mezelf heb gezegd, dat ik weer wil LEVEN ipv overleven. Weer echte vrienden wil, ipv alleen maar oppervlakkige contacten. Maar het één leidt tot het ander en sommige dingen zijn niet altijd leuk....
Niets is zo veranderlijk als de waarheid