Medicijnen en sex

[edwin29]

Mijn vrouw slikt sinds twee maanden medicijnen. De klachten die ze voor deze medicijnen had is gelukkig een stuk minder en nog steeds aan de beterende hand maar er schuit toch een addertje onder het gras...

Door deze medicijnen is ons sexleven behoorlijk verandererd, zij kan bijna geen orgasme meer krijgen, of ik het doe of dat ze het zelf maakt niet uit. Maar vaak omdat je de vrouw toch aan het orgasme probeert te verwennen wotrd het overgevoelig omdat het te lang gaat duren en dat verpest de sfeer vaak, soms ook omdat ze hier heel emotioneel op reageerd.

Sex is zeker niet het belangrijkste in onze relatie en de medicijnen zijn maar tijdelijk, mischien een paar maanden nog maar misschien ook langer.

We praten er samen wel gewoon over maar het wordt soms moeilijk om initiatief te tonen en daardoor doen we het steeds minder.

Wie heeft ook zo'n periode gehad en hoe gaan jullie er mee om?

[Baldlover]

Ik ken het probleem ook, het belangrijkste is je niet meer focussen op het orgasme. Het orgasme is mooi maar als het geforceerd moet worden om het orgasme te krijgen ga je te ver. Ook zonder orgasme kan je heel leuk met elkaar vrijen. Als je gewend bent om altijd een orgasme te krijgen is het even schrikken als het niet meer gaat maar laat het los. Er zijn medicijnen die soms dingen in de war sturen, accepteer dat en leer er mee leven.
Als ze van de medicijnen af is komt er weer een tijd zoals voorheen. Wees geduldig en forceer niet, jullie doen er jezelf alleen maar pijn en verdriet mee.

[Sannetje]

Dit laat me denken aan een hele tijd geleden, toen ik accuut moest stoppen met de pil. Ik was al een hele tijd samen met mijn toenmalige vriend, en we moesten ineens weer condooms gaan gebruiken om niet zwanger te worden. En dat terwijl we beiden een hekel aan die dingen hebben... We zijn toen op allerlei andere manieren gaan vrijen. Eigenlijk is zo'n periode wel heel goed, daar word je inventief van
In ieder geval sterkte voor jou en je vrouw, Edwin29!

[kimberley]

Hoi Edwin,

Ik kan uit ervaring vertellen dat bij bepaalde medicijnen het kunnen krijgen van orgasme inderdaad bijna onmogelijk is. Maar het klopt ook zodra je ermee stopt is het in no-time weer terug. Helaas moet ik nu wegens terugval ook deze medicijnen slikken en in tegenstelling tot de vorige keer gaat het wel moeilijk maar het lukt wel. Vier jaar geleden kon ik het niet en moest ik niet eens aan sex of enige aanraking denken. Nu lukt het af en toe. Niet als mijn man het doe maar wel als ik het zelf doe. En dus moest ik daar wel enig schroom voor overwinnen maar "help" ik mezelf na een hele fijne vrijpartij. EN hoe ontspannender ik ben hoe makkelijker/sneller het toch gaat. EN soms lukt het ook niet nou ja dan niet. WE zijn in ieder geval heel intiem samen geweest. En dat is ook heel wat waard.
Probeer er niet te veel op te focussen. Ik moet ze helaas ook nog tot december of zo slikken. (ik slik dus paroxetine 1 tablet van 20mg per dag) maar het grote genieten kan daarna weer beginnen.
Heel veel sterkte samen.

[edwin29]

Bedankt allemaal voor jullie antwoorden.

Het probleem is ook dat je haast geen initiatief meer durft te nemen. Meestal nam ik initiatief door te gaan strelen of kussen etc. en meestal monde dat uit in met de hand of met de mond stimuleren van mijn vrouw. Als ik daarmee begin ga ik automatisch te lang door waardoor het overgevoelig word of een emotionele reactie komt. Dan is de sfeer verpest. De laatste 3 maanden hebben we mischien 3 of 4 "vluggertjes" gehad en soms speelt ze alleen met mij, maar het samen van elkaar genieten is al zooo lang geleden...

Hopelijk zijn we er snel van af, maar mischien duurt het nog een paar maanden.

[Dragonlady]

Ook ik slik Paracetine, sinds 1999, 40 mg per dag. In het begin, een half jaar of zo, had ik totaal geen zin in sex. Daarna werd het iets beter. In 2001 was mijn libido helemaal terug.


Dragonlady kan er nu geen genoeg van krijgen

[Bhodi]

Ik zit dus ook (al jaren) aan de paroxetine en misschien wel mijn hele leven omdat ik een dysthieme stoornis heb. Ik heb dus een haat/liefde relatie met mijn medicijnen, heb ze nodig om "normaal" te kunnen leven, maar mijn sexleven is naadje. Soms stop ik een paar dagen om - eindelijk - weer eens het genot van een orgasme te beleven. Ber er ook lang gefrustreerd door geweest (en geobsedeerd) om toch klaar te komen. Eigenlijk zoek ik nog steeds naar de gulden middenweg., maar heb ook wel geleerd om me er niet al te druk over te maken. In mijn relatie spelen nog meer factoren een rol omdat mijn man geen lustgevoelens heeft en als het dan gebeurt is het veel te kort, zodat ik amper op gang kom. Ik heb overigens wel een minnaar (dat weet mijn man) en als ik die zie neem ik vantevoren een paar dagen een halfje en dan lukt het wel.
Ik zit in een grote brei van problemen, maar dat voert te ver daarover uit te breiden.

Maar heb je echt zin eens een keer all the way te gaan, kan ik je aanraden een halfje te nemen. Dit heeft verder geen invloed op de werking van paroxetine, dat blijft in je lijf tot 14 dagen na 't stoppen (ervaringsdeskundige)

suc6, bhodi

[boku]

Mijn vrouw heeft vroeger paroxetine geslikt, toen een tijdje niet en nu Venlafaxine. Ook nogal remmend voor het libido. We praten er veel over, en het is in zo'n situatie belangrijk om sex niet met intimiteit te verwarren. Als een vrouw (tijdelijk) niet zo'n zin in sex heeft, heeft ze nog steeds (of misschien zelfs wel méér) behoefte aan intimiteit, een kus, aanraking of streling. Bij ons werkt dat tenminste wel zo. En het is best lastig om daar een weg in te vinden, maar met wat goede wil kan dat best lukken...

[Amada]

Edwin.
Het is kennelijk nu voor haar anders.
Vraag haar wat ze wel wil.
En denk zelf na wat je zou willen.
Hoe jullie het altijd deden werkt kennelijk nu niet.
(ieder stel ontwikkelt zo zijn gewoontes)
Maar er zijn vast andere manieren die wel fijn zijn, voor jullie allebei.

En zoals een van de anderen al zei: een orgasme is niet zaligmakend of noodzakelijk.

Liefs van Amada,
die makkelijk praten heeft want al jaren geen last van minder lust met paroxetine.

[lieverd]

al is het een oud topic, wil ik toch ook even reageren.

ik slik intussen 4 maanden medicijnen en gelijk dat de medicijnen binnen kwamen vloog mijn libido de deur uit.
veel zin aan vrijen heb ik niet, maar als ik eens zin heb dan is het elke keer een teleurstelend einde voor mij.
want ik kan geen orgasme krijgen.
al 4 maanden niet, en dat is vreselijk frustrerend.
''normaal'' had ik er geen problemen mee, samen met mijn man of alleen, het lukte bijna altijd.
een orgasme is inderdaad niet zaligmakend of het belangrijkste, maar na 4 maanden geen orgasme te hebben gehad, word de frustratie daarover wel steeds groter en intenser.
het gevoel van niet over die drempel te kunnen komen, welke manier dan ook, gaat meer en meer mee spelen, want het onbevredigde gevoel blijft in je lichaam sluimeren.
ik persoonlijk heb er erg veel moeite mee.