zeer gevoelige onderwerp

[Monique]

Lieve heren,
Sinds een jaar heeft mijn man (en ik ) last van impotentie. Hij is maar 43 en veel te jong om nu al het niet meer te kunnen. Hij zegt dat hij nog steeds zin heeft en nog heel graag wil neuken. Hij krijgt gerust een erectie, alleen is ie niet stijf genoeg om te kunnen neuken en verslapt al na een paar stoten. Voor mij is het telkens weer een enorme klap, het moet het toppunt zijn van afwijzing. Op zo'n moment voel ik me zo lelijk en afstotelijk dat ik regelmatig huilend of woedend in slaap val. Ik weet dat ik niet lelijk ben, dat merk ik gerust aan mannen (en soms vrouwen) om me heen. Mijn man is zeer appetijtelijk.
Ik push hem nooit, ik verwen hem regelmatig met oa pijpen en heerlijke massages. Ik vind het ook heerlijk om tegen hem aan te liggen in bed, ik voel hem dan groeien, maar ja...
Ik wil zo ontzettend graag weer keihard geneukt worden, lang en hard en diep en vol dat het een obsessie dreigt te worden. Ik masturbeer dagelijks. Dit is helaas niet meer voldoende, ik wil zijn warmte binnen in mij voelen.
Hij heeft zondag voor het eerst (na aandringen van mij) een lage dosering Viagra genomen. Zijn penis werd daar gevoeliger van, maar neuken lukte niet. Ik heb ergens gelezen dat het een 'paar sessies' kan duren voordat de pillen goed werken. Het is voor hem en voor mij zwaar om te denken dat er pillen voor nodig zijn om iets zo natuurlijks te kunnen doen. Hij grapt dan heel stoer dat hij nooit had gedacht dat hij ooit zou moeten betalen voor sex.
Het is al met al erg zielig.
Nou, jullie zullen wel denken, komt er nog een vraag of zo...?
Weten jullie of zoiets ooit weer goed komt, weten jullie van andere waar ik misschien hoop uit kan putten, tips, gedeelde ervaringen, alle reacties zijn welkom. Waar moet ikzelf het in zoeken, vreemdgaan ben ik erg huiverig voor.

Lieve heren, bedankt en een kusje van mij,

Monique

(vrouwen zijn ook welkom te reageren!)

[Eveline van Porto]

Lieve Monique,

Als ik het zo lees, speelt het probleem al een tijdje en is er nu niet alleen een fysieke belemmering maar ook een gevoelsmatige en emotionele bij gekomen door hoop en teleurstellingen.
Ik kan je alleen maar aanraden om zo snel mogelijk hulp in te roepen van bij voorbeeld een gyneacoloog. Die kan in ieder geval kijken of er iets aan de lichamelijke beperkingen gedaan kan worden. Zelf dokteren lijkt me niet zo verstandig omdat ik begrijp dat de oorzaak van het probleem niet duidelijk is. Ik vind dat je zeker recht hebt op een goede begeleiding.
En voor jou: Ik kan me je behoefte levendig voorstellen! Een minnaar zal jou vermoedelijk heerlijk vol en diep kunnen neuken maar dat kon jou man ook toen je elkaar net kende. Ik denk dat het contrast erg pijnlijk zou worden waardoor het weer moeilijker is om met je man te (proberen) te vrijen. Misschien is een (tijdelijke) verzachting van het leed dat hij je verwent met een dildo of ander speelgoed?

Liefs, Eveline

[Savanne]

Hoi Monique,

Mijn eerste idee was/is hebben jullie alle medische gronden al kunnen uitsluiten? ( is er een neurologisch en/of urologisch onderzoek geweest? )

Zijn er omstandigheden die veranderd zijn net voordat hij "slapper" werd?
Zoals een traumatische ervaring of een werksituatie die veranderd is noem maar op..

Slikt hij evt medicijnen ...? Is daar al naar gekeken?

Het uitblijven of het verminderen van de erectie kan allerlei oorzaken hebben.. dikwijls staan deze los van het opgewonden raken.. En dus los van of jij mooi bent enz.. ( ik geloof dat je daar wel achter was)

Ik herken je frustratie van afgewezen worden.. dus ik ben de laatste die denkt dat dat makkelijk weg te praten is.

Verwent hij je nog wel op andere manieren?

Zomaar een boel vragen om tot een beter beeld te komen waardoor ik makkelijker ( of misschien ook wel niet) tot een advies kan komen.

Liefs savanne

[Monique]

Savanne, Eveline,
Bedankt voor jullie reacties.
Hij is sinds een jaar zelfstandig werkzaam en het gaat erg goed. Voor de verzekering moest hij een volledige medische keuring laten doen en werd hij buitengewoon fit en gezond verklaard. Gebruikt dus ook geen medicijnen behalve nu de viagra sinds kort.
Volgens hem is het lichamelijk want hij heeft wel zin.
Verder wil hij alles voor me doen, zoals dildo's enzo. Een lieverd is het.
Maar ja, dat neuken waar ik het over had... Ik voel me nu ook erg egoïstisch want ik weet hoe zwaar het voor hem is.
Ik hoef echt niet altijd geneukt te worden, ik red het wel met af en toe, als het maar een keer gebeurd.
Het neuken is een fixatie aan het worden omdat het zo lang niet is gebeurd.
De gynaecoloog ed hou ik wel in gedachten, nog een drempel voor hem...

Monique

[Savanne]

Ik denk dat een onderzoek toch aan te bevelen is aangezien er verschillende medische oorzaken kunnen zijn waarvan de een ernstiger is dan de ander..

[Shazzz]

Een gyn voor hem? Ik denk dat je het bij de uroloog of neuroloog moet zoeken hoor.
Een uitgebreide keuring die hij heeft gehad, zegt iets over de vitale lichaamseigenschappen. (hart, longen, gewicht enzo)
Niets over het meer inwendige.

Het lijkt mij dat de enige juiste stap die richting huisarts en vervolgens ziekenhuis is. Laat hem uitzoeken waar de oorzaak ligt.

Enne.... viagra als medicijn? Hmmmz, lijkt mij niet echt de juiste benaming.

Sterkte in elk geval!

[thisWaltz]

De juiste persoon is een androlo(o)g(e).
Raar, want tussen de 40-45 zijn de sexueel actieve jaren bij de man.
Ik had daar tot het voorjaar ook behoorlijk last van.
Ik moet daar wat over gepost hebben en daar is reactie op gekomen.
Maar het bleek door gebrek aan sex te zijn.
Ik had me zes maand onthouden. Na een eerste keer neuken, direct weer zin in een tweede keer..... en nu is het weer normaal:ik zit met een broek vol goesting.
Een oplossing voor je probleem zie ik ook niet. Ik weet enkel als de omgeving (relax) en de sfeer er zich toe lenen dat het nog gaat.
Gewicht kan een oorzaak zijn.

[philos]

euhm... uit eigen ervaring kan ik zeggen dat mijn mate van erectie afhankelijk is van zowel mijn lichamelijke gesteldheid als gemoedstoestand. wat ik wil zeggen is dat het wel eens is voorgekomen dat ik niet tot een volledige stijve erectie kwam, omdat ik op dat moment lichamelijk moe was of recentelijk te veel met mijn gedachten door andere zaken werd opgeist (spanningen, problemen, werk, etc) die op zo'n moment nog nasluimerden. in het eerste geval moest ik het dan bekopen als het voorspel te lang duurt. in het tweede geval was de zin en lust er absoluut wel, maar was ik er ook weer niet helemaal bij...alsof ik eerst mijn hoofd leeg had moeten maken.
het hoeft dus niet direct een medische oorzaak te hebben. het kan bv ook aan de conditie liggen.

[eL04]

Ik herken een beetje wat je beschrijft... al is het door andere oorzaken.
En mijn ervaring is: geen erectie kunnen krijgen of behouden is fnuikend voor het zelfvertrouwen van een man...
En jouw reactie erop (hoe begrijpelijk ook) werkt daar niet positief op.

Misschien zit het tussen de oren... de stress van een eigen bedrijf starten, de drukte..., misschien heeft het een simpele lichamelijke oorzaak.
Maar ga hiermee niet zelf aan de gang...
Ga naar je huisarts, je man dan of jullie samen.
Die krijgt het probleem heéél vaak in zijn of haar spreekkamer. Kijkt er niet van op. Dus de schaamte mag over boord... al is die ook begrijpelijk!

[Baldlover]

Monique,

Als jij je man verder stuk wil maken ben je goed bezig. Ik lees het volgende; Voor mij is het telkens weer een enorme klap, het moet het toppunt zijn van afwijzing. Op zo'n moment voel ik me zo lelijk en afstotelijk dat ik regelmatig huilend of woedend in slaap val.
De erectie is voor de man een zeer gevoelig punt, als het niet lukt, door wat voor oorzaak ook, is dat zeer frustrerend voor hem. Jouw gedrag maakt dat hij zich nog meer gaat inspannen om jou wel tevreden te stellen met het gevolg dat het helemaal niet meer gaat. De penis en erectie is een bijzonder gevoelig instrument, het is o zo gemakkelijk stuk te krijgen. Steun hem in alles, stel hem gerust en geef hem de tijd!! Jouw gedrag zoals je dat beschrijft is funest voor hem! Zelfs al zou hij aan de viagra moeten voor langere tijd of de rest van zijn leven, het zou vervelend zijn dat geef ik toe, geeft jou geen reden hem te veroordelen en zo moeilijk te doen nu. Het is voor HEM nog veel vervelender als voor jou kan ik zeggen. Ik ken het probleem, door een burn-out ging het bij mij ook niet meer zoals ik wilde. Je legt je als man steeds meer druk op, je wil het zelf graag en je vrouw ook, als het niet gaat voel je je een mislukkeling en de problemen worden groter en groter. Steun hem, dring niet aan, geef hem een handmassage en probeer zijn zelfvertrouwen weer op niveau te krijgen. Als hij ziet dat er geen druk op staat om te moeten presteren heb je het al voor de helft gewonnen.
Bij mij is het ook beter geworden, het heeft zijn tijd nodig want zoiets zit tussen de oren en een man twijfeld altijd aan zichzelf op dat gebied. Masturberen heb je niet genoeg aan zeg je, je wil wat voelen, allemaal mooi en logisch maar als je man je dit nu niet kan geven ligt dat niet aan jou, hij heeft een probleem helaas, steun hem en help hem erdoor te komen, dreigen met een ander, vreemdgaan en nog meer onzin helpt hem alleen maar verder in de problemen.
Wees er voor hem in GOEDE en in SLECHTE tijden.

[Jessebel]

Nouja, onzin vind ik het niet; ik vind het best logisch dat Monique zo reageert. Zoiets doet aan twee kanten pijn.

Maar inderdaad; met pushen bereik je het omgekeerde. Dat weten veel vrouwen ook als je het vergelijkt met klaarkomen; als je er moeite mee hebt, en de druk van de partner wordt steeds groter (kan ook komen doordat hij zich dan tekort voelt schieten), dan komt het er nooit van...

Maar makkelijker gezegd dan gedaan om het beide 'los te laten'...

Ik zou niet verder gaan met rommelen met Viagra, het is natuurlijk geen onschuldig snoepje. Naar mijn weten kan er ook fysieke afhankelijkheid door ontstaan (dat hij helemaal geen vorm van erectie kan krijgen zonder Viagra). Stel inderdaad dat er een lichamelijke oorzaak is die anders verholpen kan worden..!
Ik zou dat eerst uitsluiten... Bovendien; misschien blijkt dat Viagra wèl een goede medicatie is voor je man, uitgeschreven door de arts. Dan weet je in ieder geval dat je het 'goede' middel in huis hebt (ik weet niet waar je die viagra vandaan krijgt, maar er bestaat een hoop rommel onder dezelfde naam).

[Roberto59]

Uit ervaring weet ik dat het opbouwen van een eigen bedrijf een enorme mentale/emotionele druk met zich meebrengt.Je bent er niet 8 ur p.d mee bezig,maar (meestal) 24 p.d .Niet aktief mss ,maar wel "tussen de oren".Nl.blijft het wel goed gaan?En kan ik m'n gezin over 3 jaar nog steeds onderhouden?Statistisch gezien gaan nl in die periode de meeste zaken alsnog ten onder...Onderschat die continue druk asjeblieft niet..want hij is er altijd..En ja,spreek dus uit ervaring...
Ik weet niet wanneer de problemen begonnen zijn,maar als het in die periode van eigen zaak opbouwen is geweest,lijkt me dat een duidelijke aanwijzing.
Overigens is het zeker verstandig evt fysieke oorzaken niet uit te sluiten,hoor.Hopelijk kun je hier iets mee...

[Aaarghje]

Mag ik daar voozichtig en met alle respect iets tegenin brengen, Baldlover?

Toen mijn partner in de ziektewet zat wegens RSI kwam het er bij ons ook maanden achtereen niet van, en als het dan gebeurde, dan was het voor mij vaak evengoed een teleurstellende ervaring. Het eerste half jaar heb ik gedaan zoals jij schrijft: Hem gerustgesteld, hem de tijd gegeven, gezegd dat het niet erg was... Ik weet namelijk donders goed hoe gevoelig dit ligt en het laatste wat ik wilde was een man met RSI én een complex over zijn mannelijkheid.

Maar hiermee cijferde ik mezelf, mijn libido, mijn verlangens volledig weg. En ik ben het gelijk met je eens dat je er in goede en in slechte tijden voor je partner moet zijn, maar dat moet van twee kanten komen. Door mijn teleurstelling te verbijten spaarde ik op dat moment misschien zijn gevoelens, maar hallo, it takes two to tango. En ik vond dat hij ook moest weten hoe het voor mij was, want ik ben ook 50% van onze relatie. Als ik niet liet weten dat het voor mij een probleem was, dan ontnam ik hem daarmee ook de kans om samen op zoek te gaan naar een oplossing.

Ik lees in het verhaal van Monique dat ze haar best doet om begrip te tonen en hem te steunen, maar dat ze ondertussen een hoop frustratie oploopt en dat dat haar soms opbreekt. Na een jaar lijkt me dat niet meer dan logisch, en het lijkt me voor geen van beiden gezond als zij dat negeert. Het is nu eenmaal een probleem van beiden, en dat kun je als vrouw niet oplossen door jezelf maar weg te blijven cijferen.

Praat erover. Niet alleen als je samen in bed ligt en je weer een teleurstellende ervaring hebt, maar juist op een rustig moment. Laat weten hoe vervelend je het voor hem vindt, maar laat ook weten dat je er zelf onder lijdt. Dat het een probleem van jullie beiden is, en dat je hem graag wilt helpen met het vinden van een oplossing, zodat seks voor jullie allebei weer leuk wordt.

Een doorverwijzing van je huisarts naar een specialist lijkt me in jullie geval een goed begin.

Succes!

[Monique]

Zo! Ik ben wel geschrokken van Baldlover!! Ik ben zeer bewust van hoe moeilijk het voor manlief moet zijn en zoals ik al in mijn eerst berichtje al zei push ik hem nooit. De emotionele reacties van mij hou ik ook voor mijzelf, ik laat hem nooit merken hoeveel pijn het doet. Het zijn mijn frustraties en zal hem nooit ongevraagd mee confronteren.

Bedankt in ieder geval voor jou reactie, misschien dat er meer mensen zijn die het zoals jij geïnterpreteerd hebben.

Jessebel, de viagra hebben we op recept bij de huisarts.

Ennee Aaaarghje, thanx

Monique

[eL04]

Hij heeft zondag voor het eerst (na aandringen van mij) een lage dosering Viagra genomen. Zijn penis werd daar gevoeliger van, maar neuken lukte niet. Ik heb ergens gelezen dat het even kan duren voordat de pillen goed werken.

Ik heb even nagevraagd gedaan... altijd handig een partner als huisarts... Viagra werkt meteen na ongeveer 15 minuten.... dat het 'even kan duren voor de pillen werken' klopt niet.
Wel is het zo dat Viagra niet een middeltje is dat het alleen kan. Er is LUST nodig... ook tussen de oren moet er iets gebeuren.
En de dosering kan in ook te laag zijn. Je schrijft lage dosering...

Naast huisarts was mijn partner helaas ook ervaringsdeskundige met een erectie'stoornis', hij is man en weet hoe gevoelig 'geen erectie krijgen of kunnen behouden' ligt bij een man.
Ik ben vrouw en weet dus helaas ook maar al te goed wat het is om een man het hebben die 'het ff niet kan'.... nou ja ff....
Dus ik snap je frustratie, je gevoel van afwijzing, je verdriet... en je verlangen maar al te goed!
Maar ik sluit me aan bij de woorden van Baldlover, zeker als ik nog eens doorlees... en ik een bepaalde druk voel ik...

Hij heeft zondag voor het eerst (na aandringen van mij) een lage dosering Viagra genomen....

Voor mij is het telkens weer een enorme klap, het moet het toppunt zijn van afwijzing. Op zo'n moment voel ik me zo lelijk en afstotelijk dat ik regelmatig huilend of woedend in slaap val....

Waar moet ikzelf het in zoeken, vreemdgaan ben ik erg huiverig voor....

Niet in vreemdgaan, je kunt in ieder geval kijken wat jij kunt doen om de druk eraf te halen.
Dit is een probleem van jullie samen. Benader het ook zo.
Beiden 'slachtoffer'....

Weten jullie of zoiets ooit weer goed komt, weten jullie van andere waar ik misschien hoop uit kan putten, tips, gedeelde ervaringen, alle reacties zijn welkom..

Moeilijk om te zeggen of het ooit weer goed komt, ik laat dat graag over aan iemand die je man kan onderzoeken en met jullie kan praten, het probleem in kaart kan brengen en er verstand van heeft. En weet waar hij /zij jullie heen kan sturen als de oplossing niet voor het grijpen ligt.
Dus nogmaals ga naar je huisarts!