— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
Depressie, antidepressivia en verder...?
Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Ik heb gisteren mijn eerste dag gehad in de vaardigheden groep. Dat is de groep waar ik dus nu elke donderdag heen ga. Ik vond het wel eng, wilde eigenlijk nog afbellen toen ik mijn bed uitstapte. Maar ben toch maar gegaan. En achteraf viel het allemaal reuze mee! Ik denk dat ik hier veel ga leren. S'ochtends beginnen we met een rondje waar je die week allemaal bent tegen aan gelopen. Dan word er gekeken wat je dan anders kan doen als je weer in zo'n situatie komt. Daarna krijgen we creatieve therapie. Ik heb me erg vermaakt met verf en kwasten. 
Na de pauze gaan we sociale vaardigheden oefenen. En ja hoor we moesten een presentatie houden. Niet iedereen, maar ik stond op en ik dacht dit kan ik! Ik heb mijn verhaal vertelt over wat mij de afgelopen tijd is overkomen. Ik heb er niet bij stilgestaan hoe heftig dit eigenlijk allemaal is. Maar ik kreeg me iets te veel complimentjes. Dat ben ik dus helemaal niet gewent. Deze groep voelt fijn. Ik merk dat ik er mezelf kan zijn. Ik voel me goed!
Arty kan de hele wereld aan nu!!!
Na de pauze gaan we sociale vaardigheden oefenen. En ja hoor we moesten een presentatie houden. Niet iedereen, maar ik stond op en ik dacht dit kan ik! Ik heb mijn verhaal vertelt over wat mij de afgelopen tijd is overkomen. Ik heb er niet bij stilgestaan hoe heftig dit eigenlijk allemaal is. Maar ik kreeg me iets te veel complimentjes. Dat ben ik dus helemaal niet gewent. Deze groep voelt fijn. Ik merk dat ik er mezelf kan zijn. Ik voel me goed!Arty kan de hele wereld aan nu!!!
Ik zie nu pas dat dit topic hier heen is verhuisd.
Nou die vaardighedengroep had ik trouwens al snel bekeken. Dat was helemaal niets voor mij. Ik had steeds het idee dat ik bij alles wat ik wilde of zei me moest verdedigen en daar had ik helemaal geen zin in. Heb nu 1 keer in de 2 weken een gesprek met een psychologisch verpleegkundige en 1 keer in de maand met een coach. Het gaat goed met me dus het was nu het moment om die afspraak te hebben met de psychiater over mijn medicijnen. Na vertelt te hebben hoe ik alles zag nu, vond hij ook dat het nu wel een goed moment kon zijn. Ik kijk naar de datum van vandaag en bedenk met dat het deze maand een jaar geleden is....Een jaar geleden dat mijn ex mij mishandelde. Ik voel de pijn soms nog. Net onder mijn rechter oog en mijn rechterschouder. De herinnering aan wat hij mij heeft aangedaan. Maar ik ben sterk nu, ik kan het nu alleen (met af en toe wat hulp hier en daar). Ik heb hem niet nodig. Dit is mijn leven, waarin ik zelf bepaal wat ik doe, met wie en hoe.
Nou die vaardighedengroep had ik trouwens al snel bekeken. Dat was helemaal niets voor mij. Ik had steeds het idee dat ik bij alles wat ik wilde of zei me moest verdedigen en daar had ik helemaal geen zin in. Heb nu 1 keer in de 2 weken een gesprek met een psychologisch verpleegkundige en 1 keer in de maand met een coach. Het gaat goed met me dus het was nu het moment om die afspraak te hebben met de psychiater over mijn medicijnen. Na vertelt te hebben hoe ik alles zag nu, vond hij ook dat het nu wel een goed moment kon zijn. Ik kijk naar de datum van vandaag en bedenk met dat het deze maand een jaar geleden is....Een jaar geleden dat mijn ex mij mishandelde. Ik voel de pijn soms nog. Net onder mijn rechter oog en mijn rechterschouder. De herinnering aan wat hij mij heeft aangedaan. Maar ik ben sterk nu, ik kan het nu alleen (met af en toe wat hulp hier en daar). Ik heb hem niet nodig. Dit is mijn leven, waarin ik zelf bepaal wat ik doe, met wie en hoe.
Iets meer dan 2 jaar terug begon ik dit topic. Het begin van een weg waar ik nog niet wist waar die ging eindigen. Nu 2 jaar later komt er eind aan het vaste ochtendritueel. De vraag of ik dat pilletje wel had genomen. Het eerste wat ik 2 jaar lang heb gedaan is dat pilletje slikken. Maar morgenochtend hoeft het niet meer. Ik voel me vrij en verlost van die strijd die ik heb geleverd. Ik ga me de vraag niet meer stellen of ik deze weg heb moeten bewandelen door mijn ex. Het ligt achter me. Kan er naar kijken als iets wat staat in een kastje. Ik heb er van geleerd. En zo af en toe kijk ik dan weer in dat kastje om het daarna weer dicht te kunnen doen. Nu komt het voor uit kijken. Weer een nieuwe andere weg die ik ga bewandelen. Die ik ga bewandelen als een avontuur, waar ik vast ook weer veel ga leren. Ik ga die weg niet alleen wandelen. Ik heb mensen om me heen die meer om mij geven dan ik ooit had gedacht. Ik voel me geborgen bij hun en ik kan mezelf zijn. Ik hoef me niet meer te verbergen voor wie ik ben. Er is rust in mijn lichaam en geest. Ik pieker me niet meer suf om elk kleinigheidje. Ik draai me nog 1 keer om...en zie wat ik achter me laat. Dan nu is het moment dat ik die eerste stap zet op deze nieuwe weg. Hoe die gaat lopen weet ik niet. Maar ik weet zeker dat ik alles wat ik tegen kom op dit pad aan kan en met beide handen aan zal pakken.
De tijd is er dat ik weet wie ik ben en wat ik wil met mijn leven.
De tijd is er dat ik weet wie ik ben en wat ik wil met mijn leven.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 14 gasten