* BDSM, de zoektocht, de herkenning, de erkenning

[Shazzz]

Ik loop al tijden met een vraagstuk rond. Zelf kom ik er niet uit, dus roep ik de hulp in van de shespotters die er verstand van (denken te) hebben.
Voorafgaand aan de vraag eerst een korte inleiding….

Al geruime tijd msn ik met een, wat ik nu zo zie en voel, een zeer dierbare vriend.
Hij is sub en van hem heb ik heel veel geleerd over bdsm. Dit was mijn eigen keuze, ik wilde zelf graag weten wat iemand ervaart, waarom iemand “kiest” voor een bdsm relatie, wat de beweegredenen erachter zijn.
Hij is altijd er open, ik mag vragen wat ik wil, ik krijg overal een antwoord op.
Tijdens meerdere gesprekken heeft hij eens gezegd dat hij in mij wel een subje zag.
Ik heb dit afgedaan met een geintje. Ik sub? Dacht het niet. Als het bdsm spel al iets voor mij is, dan zie ik mezelf meer als Dominant. Ben nu eenmaal een redelijk dominante persoon….

Een aantal weken geleden waren we bij vrienden. Lekker aan de borrel, hapje erbij, reuze gezellig dus.
Op een gegeven moment kwam het gesprek, jawel, over bdsm.
De man vroeg mij een aantal dingen over hoe ik tegen bdsm aan keek. Ik heb hier eerlijk op geantwoord.
Op een gegeven moment vroeg hij hoe ik zou reageren als hij me een bepaalde opdracht gaf. Ik begon te lachen en reageerde met mijn middelvinger op te steken, zo van fuck you!
Hij ging er verder op in. Waarom reageerde ik zo, waarom zo afwijzend, waar was ik bang voor?
Het kan de alcohol geweest zijn, maar na diep graven kwam er dus uit dat ik bang ben. Bang om mezelf over te geven, bang om mezelf te verliezen, bang om de controle kwijt te raken. Bang voor totale overgave dus...

Na dit antwoord besloten we, dat we er niet verder over zouden praten, ook gezien het alcoholpromillage
We zouden er nog wel eens over praten….
Het mooie was dat Shazman zeeeeeeeeeer geinteresseerd mee zat te luisteren en zelfs die vriend aanspoorde om vooral verder te gaan met vragen.
Thuis hebben we het er nog over gehad. Hij weet te weinig van bdsm om er echt iets over te zeggen, maar hij zei wel dat mocht ik inderdaad sub zijn, hij graag de rol van Dominant op zich zou willen nemen

Ik zelf ben er tussen de oren natuurlijk wél over door gaan denken. Als een ervaren sub denkt dat ik wel eens een sub zou kunnen zijn, als een ervaren Dominant, want dat is die vriend, denkt dat ik wel eens een sub zou kunnen zijn, wie zegt dan dat het niet zo is. IK, ja natuurlijk, maar zou er een kern van waarheid in kunnen zitten dat ik gewoon niet durf?
Of ben ik gewoon echt geen sub en denk ik dat ik het sub zijn me laat aanpraten?

Afijn, mijn vraag:

De bdsm gangers onder ons, hoe zijn jullie er achter gekomen dat bdsm jullie ding was. Hoe ging dit in zijn werk. Heeft iemand jullie je erop gewezen, ben je er zelf achter gekomen. Hoe reageerde je, wat heb je met die kennis gedaan.
Had je angst, hoe heb je je over die angst heen gezet.
Mijn vraag geldt voor subs en Doms.
Wie durft, wie wil mij proberen een aantal dingen duidelijk te maken?

Shazzz

Ps, mocht ik termen gebruikt hebben in bovenstaande post, die niet netjes zijn, die niet horen in de bdsm wereld, mijn excuus, ben er redelijk in thuis, maar nog lang niet zo goed dat ik alles naar behoren kan verwoorden…

[kike]

Ik heb "er geen verstand van" en ik zie mezelf niet als een dom of een sub, Maar ik ben mij pas sinds kort bewust van mijn voorkeur voor soft s/m als mogelijkheid om mijn seksleven te kleuren. Niet meer, en niet minder dan dat. Achteraf gezien ben ik er - onbewust- al langer mee bezig geweest.
Je zegt jezelf oorspronkelijk niet te zien als sub, omdat je een meer dominant persoon bent. Juist die combinatie zie je dus erg vaak. Juist iemand die in het gewone leven dominant is, zie je vaak in s/m omstandigheden zich bewegen als sub. De directeur die het slaafje is, is daarvan een bekend voorbeeld. Even geen verantoordelijkheid, even geen beslissingen hoeven nemen, geen intiatieven te hoeven ontplooien, - dat juist een ander laten doen. Overigens, mensen genoeg die zowel de sub als de dom in zich hebben, en ook praktiseren. dat geldt ook voor mij.
Maar om terug te komen op je vraag: ik heb het spelenderwijs ontdekt. Je kent dat wel: stoeipartijtjes waarbij je je knieen legt op de armen van de ander, wanneer je op haar zit en zij ligt. Wat plagen; teasen, daar is het mee begonnen. Op een gegeven moment dat wat uitgebreid. maar allemaal erg relaxed en rustig aan. Door deze geleidelijke opbouw is er nooit sprake geweest van angst of wat ook. Wanneer je een vaste partner hebt, is dat ook een ontwikkeling die je samen door kunt maken denk ik. Die vaste partner had/heb ik trouwens niet, wat het aspect vertrouwen nog actueler maakt.
Wat mij ook heeft geholpen is het gebruik maken van rollenspel. Het kan dan heel speels blijven, en je hebt een "character"om op terug te vallen: niet Shaz is misschien bang, maar het "character "dat je speelt. Op die manier kun je elkaar, en ook jezelf in je gevoelens een beetje aftasten.
Doktertje spelen, bv. is iets wat je kunt doen buiten s/m sfeer om, terwijl je tegelijk kunt aftasten hoe je het vind om in meerdere of mindere mate je afhankelijk/ ontvangend/ zelfs als een sub op te stellen. Een ontdekkingstocht, die, wat de uitkomst ook is, op zich al erg spannend kan zijn.

Het mooie is het vertrouwen: je vertrouwt iemand toe met je te doen wat hij wil, wetende dat je in goede handen bent.
En mocht je je toch niet echt veilig voelen, dan zijn daar wel dingen voor. Bijvoorbeeld een bepaald woord wat je zegt, wanneer er iets gebeurt wat je niet wilt.

[Jessebel]

Hai Shaz, interessant topic!

Ik herken wel wat in je verhaal, en wil daar eerst op reageren.

. Ik sub? Dacht het niet. Als het bdsm spel al iets voor mij is, dan zie ik mezelf meer als Dominant. Ben nu eenmaal een redelijk dominante persoon….

Ik ook. In de omgang, 'in het echt' naar buiten toe ben ik eerder dominant. Maar heel diep in mijn kern, is het kwetsbare een heel 'echt' gevoel. Maar een gevoel dat zo diep ligt (en kwetsbaar is) dat ik het alleen eruit laat bij mijn vriend.
Dominant zijn kan overigens al in eerste instantie opgewekt zijn omdat je het kwetsbare verborgen wil houden. Zoiets gaat zelfs onbewust.

Maargoed. Wat ik er eigenlijk mee wil zeggen is dat je best sub kan zijn terwijl je normaal dominant bent, en vice versa.

Het kan de alcohol geweest zijn, maar na diep graven kwam er dus uit dat ik bang ben. Bang om mezelf over te geven, bang om mezelf te verliezen, bang om de controle kwijt te raken. Bang voor totale overgave dus...

Ja. En dat is wat bdsm zo bevrijdend maakt op de een of andere manier. Dat je die angst kan laten lopen. En dat kan alleen zover bij iemand die je totaal vertrouwd (heb ik althans). Het heeft voor mij een soort spirituele werking zelfs, want op dat moment ben ik heel dicht bij 'mezelf', mijn kern.


Hoe ik je verhaal lees overigens, lijkt het er wel op dat het je aangepraat wordt. Aan de andere kant zeg je dat je al een enorme interesse had, en dat komt ook ergens vandaan, denk ik zo

De bdsm gangers onder ons, hoe zijn jullie er achter gekomen dat bdsm jullie ding was. Hoe ging dit in zijn werk. Heeft iemand jullie je erop gewezen, ben je er zelf achter gekomen. Hoe reageerde je, wat heb je met die kennis gedaan.
Had je angst, hoe heb je je over die angst heen gezet.

Hoe ik erachter gekomen ben; het is gegroeit. Mijn vriend houdt er wel van dominant te zijn in bed. Langzaamaan, toen het vertrouwen steeds meer groeide, werd dat mij steeds duidelijker. Maar het werd mij ook steeds duidelijker dat ik 'overgave' heerlijk vond. Het wond me op, maar raakte ook iets diepers.
Ik kwam terecht op de site van wandering spirits (die je vast kent), ging lezen.. álles. Ze hebben het daar over het gevoel van 'thuiskomen'. En dat had ik. Ik was echt heel erg geraakt. Toen wist ik het zeker.

En toen viel ineens ook heel veel uit mijn verleden op zijn plaats. Hoe ik was met 'relaties', mijn eerste fantasieen, ja, zelfs spelletjes uit mijn jeugd (heel onschuldig uiteraard, maar er was ineens een 'link')

Toen ik me dat besefte vond ik het eigenlijk wel vreemd dat het eigenlijk al zo duidelijk was, maar ik het nooit zag (of toegaf???). Aan de andere kant; hoe kan je iets benoemen als je de naam niet kent?

Ik had wel angst. Voor mezelf. Geef heel eerlijk toe dat mijn eerste reactie leek alsof ik dacht dat ik 'ziek' was. Wat nu? Wat moest ik hiermee? Hellup!

Maar die angst was al heel snel verdwenen door mijn vriend,die zich met mij ging verdiepen (hij in dominantie). Het was een heel bijzondere tijd, want nog nooit hebben we zoveel aan elkaar 'toegegeven'. Onze diepste 'geheimpjes' kwamen op tafel. En dingen waarvoor ik me schaamde, bleken met hem allemaal bespreekbaar. Hij had dat ook.

Met de tijd werd echter duidelijk dat zijn dominantie veel minder ver gaat dan mijn sub-gevoel. Bij mij gaat het een stuk dieper, toch wel. Maarja, we zien wel. Tot nu toe gaat alles prima

PS; ik wilde er voor de duidelijkheid wel bij zeggen dat we geen 'bdsm-relatie' hebben, laat staan 24/7. Omdat het bij mijn vriend wat oppervlakkiger is komt het voornamelijk tot uiting in de sex. Af en toe gaat het een stuk verder, maar dat gaat bij vlagen.
En dan nog iets, voor het geval je je dat afvraagt; we hebben een vergaande open relatie. Maar bdsm blijft iets tussen ons, dat deel ik niet met anderen (geen afspraak, maar ik heb die behoefte zelf niet. Alles zou daarmee gewoonweg te complex worden )

edit; (zow, wordt een lang verhaal haha) ik zie nu wat Kike geschreven heeft. Die ontwikkeling dat groeide, ja zo was het hier ook. En ik herken dat rollenspel. Zo zijn wij voor het eerst 'dieper' gegaan zeg maar, een hele periode (vergaand, zelfs met andere mailadressen ed ). Het was voor ons een heel 'veilige' manier om te experimenteren.

[kike]

http://www.bd-sm4real.nl/deel2/newpage19.html
is een page van een - vind ik- erg goede informatieve site. Gaat misschien wat ver om spiritualtiet er nu bij te betrekken, maar dacht ik even aan toen Jessebel het had over "spirituele werking". Andere pages zijn ook erg interessant daar, vind ik.

[Shazzz]

Het kan de alcohol geweest zijn, maar na diep graven kwam er dus uit dat ik bang ben. Bang om mezelf over te geven, bang om mezelf te verliezen, bang om de controle kwijt te raken. Bang voor totale overgave dus...

Ja. En dat is wat bdsm zo bevrijdend maakt op de een of andere manier. Dat je die angst kan laten lopen. En dat kan alleen zover bij iemand die je totaal vertrouwd (heb ik althans). Het heeft voor mij een soort spirituele werking zelfs, want op dat moment ben ik heel dicht bij 'mezelf', mijn kern.

@Jessebel, hoe leer je dan dat je die angst moet laten lopen? Is dat echt puur een kwestie van vertrouwen? Ben ik dan zo slecht in het vertrouwen van mensen dat alleen de gedachte mijn nekharen al doen rijzen?
Brrr. vind het echt eng hoor.



Hoe ik je verhaal lees overigens, lijkt het er wel op dat het je aangepraat wordt. Aan de andere kant zeg je dat je al een enorme interesse had, en dat komt ook ergens vandaan, denk ik zo

bdsm heeft me altijd al getriggerd. Door de verhalen, door het geheimzinnige wat het vroeger voor me was, door de prachtig geschreven verhalen van Orchidee, door mijn msn vriend. Het triggert me enorm, Die interesse is dus zeker niet aangepraat. Er wordt me dus ook wel gevraagd waarom ik zo geinteresseerd ben in bdsm, en daar kan ik dus niet echt een antwoord op geven. Ja, dat het me triggert, maar de echte reden weet ik dus niet. Misschien dat deze draad me daar ook mee op weg kan helpen?


@ Kike,
Thnx voor jouw verhaal. Ik zal zeker eens gaan lezen op die site. Ook spiritualiteit is een enorme trigger voor me. En ik denk ook zeker dat het samen kán gaan.....

[Jessebel]

@Jessebel, hoe leer je dan dat je die angst moet laten lopen? Is dat echt puur een kwestie van vertrouwen? Ben ik dan zo slecht in het vertrouwen van mensen dat alleen de gedachte mijn nekharen al doen rijzen?
Brrr. vind het echt eng hoor.

Het gaat bij mij om het vertrouwen in mijn vriend. Moet er ook niet aan denken het met anderen te doen, ook als ik die helemaal zou vertrouwen. Wat er bij mijn vriend dus extra bijkomt is dat hij is 'meegegroeit', alles hebben we samen stapje voor stapje gedaan. Het is dus het vertrouwen, maar vooral de BAND dat voor mij ook heel belangrijk is.

Enneh, nee ik bedoelde niet dat je interesse is aangepraat (kan dat). Ik bedoelde dat die interesse ergens vandaan is gekomen, en ik daardoor juist weer niet denk dat het 'sub'zijn je is aangepraat

Ik denk dat alleen jij kan (leren) herkennen wat jij hebt met bdsm. Het kan zo diep liggen dat je de behoefte niet eens voelt. Maar probeer je eens onbewuste reacties te herinneren. Ik merk dat het het duidelijkst tot uiting komt in sex omdat je dan al zo intiem lichamelijk bent.
Wat vind je van wilde sex? Heeft je man wel eens overheersend gedaan in bed, en wat voelde je toen? Hoe voelt het als hij (voor de gein) een gebiedende toon oplegt. Doet het je wat? Al is het maar een klein beetje?
Voel je je nu tijdens sex totaal tevreden of mis je iets, alsof je nog zoekt naar net iets extra's om je totaal te laten gaan?
Kan je je uberhaupt totaal laten gaan?

Zomaar wat vragen, waarvan ik weet dat ik met de antwoorden toch wel zeker weet dat ik meer dan interesse heb in bdsm. misschien heb jij er wat aan. Het lijken me relevante vragen (maar ik doe maar een gooi hoor ).

Dan nog iets; Wat zegt Shazman? Je partner kan soms dingen merken aan je die je zelf niet eens doorhebt.

ps: bedankt voor de link Kike. Ik zag dat ze het daar heeft over de 'bron'. Dat is idd wat ik bedoelde/voel met 'kern'.

[Orchid]

Afijn, mijn vraag:
De bdsm gangers onder ons, hoe zijn jullie er achter gekomen dat bdsm jullie ding was. Hoe ging dit in zijn werk. Heeft iemand jullie je erop gewezen, ben je er zelf achter gekomen. Hoe reageerde je, wat heb je met die kennis gedaan.
Had je angst, hoe heb je je over die angst heen gezet.
Mijn vraag geldt voor subs en Doms.
Wie durft, wie wil mij proberen een aantal dingen duidelijk te maken?

Wil je een lange of een korte versie?

In 1995 had ik een nieuwe relatie, gecombineerd met onstuimige, enthousiaste sex (de begindagen van een nieuwe relatie....) en tijdens die sex kwam bij mij het verlangen naar boven naar pijn.
Gedachten die afdwaalden tijdens de sex "als hij me nu eens zou slaan...". Heel foute gedachten.... maar die ik uiteindelijk toch eens uitsprak.
Mijn reactie op deze handeling maakte dat hij dat gebeuren wel vaker deed .
Een naam opkleven of er echt bij stilstaan wat het was, daar kwam ik toen nog niet aan toe.
Op een dag mepte hij per ongeluk mijn neuspiercing eruit en toen was het voorlopig over met de pret. Beiden geschrokken en even andere dingen aan het hoofd.

Die andere dingen werden groter en groter en dat gevoel ging volledig naar de achtergrond.

Tot ik begin 2002 een kleine "zoektocht" had na wie ik nu werkelijk was, een tijd van bezinning, mede in gang gezet door mijn komst op Shespot. Die bezinning speelde zich op diverse vlakken af, waaronder het sexuele.
Ik kwam voor het eerst klaar, maar had het gevoel dat ik nog steeds "iets" miste, een nieuwsgierig aagje was ik altijd al geweest.

Leesgierig ook. Zo kwam ik verhalen tegen die me diep raakten, die me opwonden. De verhalen die me het meest aanspraken, bleken bdsm-handelingen te bevatten. Nu kon ik er een naam op kleven.
En eens die naam er op zat, kon ik gerichter gaan zoeken en praten, heel veel praten.
Naast dat praten ook voorzichtig met mezelf gaan experimenteren. Hoe voelt kaarsvet op je huid bvb?

Realiteit overtrof fictie en dan deed ik het nog zelf.

Welke impact zou het niet geven, mocht iemand anders dat bij mij doen?

Vooralsnog bleef het bij praten en voorzichtig zelf experimenteren, al dan niet in opdracht van een "chat-Dominant".
Cyberen dus.

Pas in september 2003 had ik mijn eerste, echte bdsm ervaring. Van man tot vrouw.

De rest is geschiedenis

Kortom Shazia, bij mij was het een gevoel dat in me sluimerde. Deels nieuwsgierigheid naar, eens willen ervaren.
Vanuit die nieuwsgierigheid heb ik ge-experimenteerd en vanuit die experimenten heb ik geleerd dat het echt bij me hoorde.

Wat trouwens één van mijn motto's is: je kan pas weten hoe is voor je is, als je het hebt ervaren....

Iets kan heel leuk lijken in fantasie en een afknapper zijn in het echt.
Of omgekeerd.....

Dat maakt het ook zo boeiend eigenlijk.

Mijn advies aan jou: als je man er voor open staat, experimenteer op een speelse, losse manier. Als je op die manier kan ervaren of het iets voor jou / jullie is, lijkt mij dat ideaal.
Geen vraagtekens meer dan, maar gewoon wetenschap.

To be or not to be....

Het lijkt me niet dat jouw geluk afhangt van het feit of je nu wel of niet bdsm-geörienteerd bent of niet, je vindt je weg wel. Dus zit er ook geen druk achter of je het nu wel of niet bent.

Ik kom niet goed uit mijn woorden merk ik, enfin, als je het niet begrijpt, hoor ik het wel.

liefs

orchidee

[Shazzz]

Dankjulliewel voor alle reacties. Hier, via pm, via de chat. Ik heb alles gelezen, opgeslagen op mijn harde schijf en mijn hersenen maken overuren. Poeh, tis best heftig allemaal hoor. Ik kom later ook uitgebreid terug, maar nu even niet. Ik wil het eerst allemaal een beetje helder in mijn bol hebben voordat ik hier iets neertyp.
Een heleboel dingen hebben me aan het denken gezet, en ik kan hier zeker wat mee. Thanks again!

Shazzz

[Pip]

Quote van Jessebel en Shaz:

Ja. En dat is wat bdsm zo bevrijdend maakt op de een of andere manier. Dat je die angst kan laten lopen. En dat kan alleen zover bij iemand die je totaal vertrouwd (heb ik althans). Het heeft voor mij een soort spirituele werking zelfs, want op dat moment ben ik heel dicht bij 'mezelf', mijn kern.

@Jessebel, hoe leer je dan dat je die angst moet laten lopen? Is dat echt puur een kwestie van vertrouwen? Ben ik dan zo slecht in het vertrouwen van mensen dat alleen de gedachte mijn nekharen al doen rijzen?
Brrr. vind het echt eng hoor.

Ik denk, dat het vertrouwen in JEZELF daarin ook erg belangrijk is. Vertrouw erop dat je je angst kan laten zien, laten gaan, laten voelen en ermee om kan gaan. Vertrouwen dat, datgene wat je blijkbaar angst inboezemt, iets is wat bij jou hoort en DUS iets is waar je een weg in kan vinden. En in het geval van een D/s-relatie of spel, dus ook aan kan overgeven. Het is, denk ik, niet alleen een overgave aan de ander, maar, misschien nog wel meer en in eerste instantie, een overgave aan jezelf.

Jessebel schreef al dat ze heel dicht bij zichzelf komt, in een soort kern. Dat alleen kan al die angst zijn....


Pipje, heeft nog wel meer toe te voegen, maar dan via pm of msn

[empeejeetje]

Nou, hier komt mijn verhaal...........

Ik moet terug naar mijn beginjaren van mijn huwelijk.......
Ook toen werden er regelmatig sexfilmpjes gehuurd.......toendertijd op videoband.
Mijn ex wist een adres waar ze puur pornofilms verhuurden en heel af en toe ging ik mee om een filmpje uit te zoeken.
Zoveel keuzes.......zoveel onderwerpen........
Ik weet dat ik toen eens per ongeluk in de bdsm-hoek terecht kwam, want de film die ik uit het rek haalde gaf duidelijke beelden aan.
Vliegensvlug zette ik die film terug en keek snel om me heen in de hoop dat niemand het gezien had en ik haastte me snel terug naar mijn man.
Terug in de auto vertelde ik hem dat ik "per ongeluk" in die hoek had gezocht en ik kreeg het antwoord: "Nee, die zooi boeit me niet.....!!"

Misschien door die zin.......of door de beelden die ik op die videodoos had gezien.......ik weet het niet.......maar het "was iets wat verboden was" geworden en mijn nieuwsgierigheid was wat gewekt.
Ik durfde het niet te zeggen maar als we een nieuwe gids van de Pabo binnen kregen, keek ik stiekem naar de afbeeldingen van de bdsm-films en mijn nieuwsgierigheid en interesse groeide.

Dan komt de tijd dat we naar parenclubs gaan.......(en nu praat ik over ongeveer 10 jaar later), ik was begin 30.
Daar heb ik meer mijn emoties en gevoelens omtrent het bdsm ontdekt.

Als we dan ooit lagen te vrijen waarbij de andere man een dominante trek had, werd ik bloedgeil.
Alleen wist ik dat mijn ex het niet kon waarderen.......een voorbeeld:
Ik zit tussen de benen van een man op mijn knieën hem te pijpen en hij pakt me hard bij mijn haren en duwt zijn pik dieper in mijn mond.....of hij gaf me een tik op mijn billen tijdens het vrijen......
Iedere keer riep mijn ex dan dat die persoon wel wat meer respect voor mij mocht hebben en vaak was dat ....pats boem.....einde sex!!
Ik vertelde hem vaak dat ik het niet erg vond, dat ik het zelfs best wel lekker vond maar iedere keer kreeg ik het antwoord dat hij niet kon begrijpen dat mensen van zoiets kunnen genieten....
Dus ik hield mijn mond maar........

Dan treffen we een club, waar we met de eigenaar een hele goede band krijgen........en dan verteld hij ons op een avond in vertrouwen dat hij naast de parenclub ook nog een bdsm-club heeft. En een keer per maand was die club open.
Het was in hetzelfde gebouw maar was helemaal gescheiden van elkaar.........
Dus de parenclubgangers hadden geen weet van de aparte club.......en andersom hadden de bdsm-club bezoekers geen last van ons....
Toen vroeg hij ons of we die ruimte eens zouden willen zien........
Nou, we zijn die ruimte gaan bekijken en ik weet dat ik helemaal onder de indruk was.
Toen vertelde de eigenaar ons, dat.......als we interesse hadden, we best eens even mochten kijken als het een club-avond was.....met de voorwaarde dat het inderdaad maar "even" was en dat we ons wat op de achtergrond hielden.
Ik riep vol enthousiasme dat ik dat wel eens wilde zien ja!!!
Maar mijn ex zei dat hij echt niet geinterresseerd was wat er zich allemaal in die ruimte af speelde.
Weken later waren we per toeval daar, toen het ook bdsm-avond was.......
We stonden met een ander stel te praten, toen de eigenaar naar mij toe kwam en me apart nam. Als ik zin had kon ik nu even met hem mee gaan om even te kijken.......
Mijn ex zat in een diep gesprek dus ben ik met hem meegegaan.......

Ik stond heel stilletjes tegen een wand te kijken wat er allemaal gebeurde.....
Er waren een man of acht aanwezig in die ruimte.........maar wat mij het meest fascineerde.......was een vrouw, vrij hoog vastgebonden aan een of andere balk of een kruis....(ik weet het niet precies meer......HOE...) maar ze werd door een man op dat moment nogal hard in haar gezicht geslagen.........Meteen daarop pakte hij een zweep.......en ik hoorde haar smeken.......niet uit angst.........maar om geslagen te worden met die zweep....
En bij iedere slag........werd ook ik geiler...........
Er zijn nog veel meer dingen gebeurd.....maar het wordt een TE lang verhaal om alles te beschrijven met wat het me allemaal deed........

Helaas kon ik niet te lang blijven.........dus ben snel terug gegaan naar de andere kant........maar ik vertelde het pas op de terugweg in de auto, wat ik die avond gezien had.
Helaas eindigde dit gesprek in een heftige discussie..........dus wist ik voor mezelf dat ik er beter niet meer over kon praten.......

Tja, dus nu met mijn nieuwe relatie........loopt het inderdaad allemaal wel wat anders...
(Even ter verduidelijking: Ik heb mijn ex NIET verlaten OM de bdsm!!!)

Af en toe ben ik zijn sub.........
Het zit van nature in me.......dus mijn onderdanigheid hoef ik niet te spelen....
Ik geniet van zijn stem........zijn blik.......
Ik geniet van zijn opdrachten........
Ik geniet van de pijn...........
Voor mij is bdsm vrij belangrijk geworden........wat mijn vriend ook weet.....
Ook hier is het geen 24/7............alhoewel......
omdat onderdanigheid van nature in me zit........heeft hij misschien wel iedere dag een sub....zonder dat hij het zelf beseft.......

Angst?
Had ik angst om me te laten gaan?
Natuurlijk was heel het gebeuren ook weer nieuw voor me.....
Maar door eerst goede afspraken te maken......om een stopwoord te gebruiken als je "het even niet kan incasseren, of dat er angst is......of.......noem maar op!!!......hoef je geen angst te hebben.
Wat vooral telt..........ook wat Jessebel zegt.......allereerst moet er een 100% vertrouwensband zijn......
Daarom zou ik bij een "wildvreemde" me niet volkomen kunnen laten gaan als sub.......omdat er dan een twijfelgevoel er bij is......van: "Hij zal toch echt stoppen als ik het woord gebruik...etc".
Die angst zou er bij mij wel zijn........
En als er angst in het spel is........kun je je niet laten gaan.......

Verder groeit bdsm ook in je relatie.......
Je begint met wat "spelen" ........en omdat je van elkaar leert en elkaar ook beter leert kennen ga je geleidelijk aan verder....
Als de sub haar grenzen kan verleggen..........dus verder kan..(vooral WIL), kan de Dom zich aanpassen.........en groeit hij mee.......

Sommige mensen verwisselen wel eens van "rol" ....
Nou, dat is voor mij dus helemaal NIETS.........
Ik heb absoluut geen dominante gevoelens, maar ik weet dat mijn vriend ook absoluut geen sub-gevoelens heeft.....

Tja, Shazia....................ik weet niet of je iets aan mijn verhaal hebt.............???
Je dacht dat je meer het dominante in je had?
Nyck zal met zijn verhaal ook nog wel komen!!

kuss

empeejeetje (pfffffff al bij al .......een HEEL verhaal!!!)
(mochten er tik-of taalfouten in zitten.......sorry!!)

[bruinoogje]

Het lijkt nu ook mijn pad te kruisen. Ik heb (tot nu toe "platonisch" iemand ontmoet die ook aan bdsm "doet", en dan is hij meester. We hebben elkaar nog heel wat te vragen en ik heb hem laten weten dat het voor mij nog onbekend terrein is, maar dat ik in principe het niet meteen af wijs.

Hoewel ik niet helemaal "onnozel" ben op dit gebied (theoretisch gezien) wil ik nog wel meer praktijkdingen weten, die ga ik hem zeker ook vragen, maar ik wil ook graag jullie antwoorden.

- bij bdsm denk ik meteen aan pijn en/of vernedering. Is dat een essentieel onderdeel? En dan nog niet eens de zwepen en zo, maar ook "kleinschaliger"? Ik word al niet goed als ik aan een simpel tepelklemmetje denk...! maar andere aspecten spreken me wel enigszins aan (blinddoek, armen vastbinden).
- nou heb ik het niet over 24/7, maar over een "lichtere" variant. De persoon die ik heb ontmoet doet daar ook aan. Hij ziet het als een spel. Maar is het normaal dat je het "spel" dan af en toe afwisselt met andere vormen van seks, waarin geen sprake is van meeste ren sub, of is dat "not done"?
- wat betekent "vanilla"?

Ik hoop nog dat heel veel mensen hierover gaan schrijven! Bepaalde aspecten trekken me erg aan, andere weer niet, en die persoon en ik spreken elkaar (helaas) niet elke dag...

[Shazzz]

Bruinoogje:

Wat ik tot nu toe over bdsm heb gehoord is dat je het feitelijk in kunt vullen zoals je zelf wilt. Dus wil jij geen lijvelijke pijn, maar wel de bondage enzo, dan mag/kan dat. Het komt ook vaker voor dat een stel een gewone relatie heeft, waar ruimte is voor bdsm. Dit houdt in de praktijk in dat er soms "gespeeld" wordt maar dat vanilla ook heel goed mogelijk is. Vanilla is dus de gewone sex, zonder bdsm.

Correct me if i'm wrong, anybody



Zelf neig ik ook meer jouw richting op Bruinoogje. Spanking en zo trekt me niet. (of moet ik zeggen, nog niet?) maar het vastbinden, blinddoeken, misschien weer wel. Wat ik wel weet is dat ik dus echt moeite heb mezelf te durven laten gaan. Wat ik hier lees is dat het een bevrijdend iets moet zijn. Zover ben ik dus nog lang niet. Dat ik deze topic ben begonnen was al een hele stap voor mij.

Als ik terugkijk naar mijn ervaringen, ja ik hou ervan om stevig genomen te worden, ja ik kick erop om onder lichte dwang sexuele handelingen te verrichten.
Jaren terug vond ik tussen de oude videobanden een knalharde bdsm film. In mijn ogen knalhard. Ik zag een vrouw (sub) en een man (Dom) De man deed van die brede postbode elastieken om de borsten van de vrouw. Steeds meer elastiek per borst. De borsten werden steeds vreemder van vorm, en de kleur werd ook steeds vreemder.
Ik heb met afschuw gekeken naar die film. Steeds weer kwam ik op het punt om de video uit te zetten maar iets hield me tegen. NU pas durf ik te zeggen dat het me opwond. Niet op de manier dat IK in de plaats van die vrouw wilde zijn, maar het totaalplaatje.

Wat me ook nog te binnen schoot is dit. Jaren terug kreeg ik een kijkoperatie en moest ik voor het eerst van mijn leven onder algehele narcose. Alles verliep prima, maar ik heb weken, misschien wel maanden last gehad van het feit dat ik hele stukken geheugen kwijt was. Ik kon dat niet uitstaan. Begreep niet hoe het mogelijk was dat ik dat heb toegelaten. Dus toen al was ik bang om dingen uit handen te geven, door mezelf compleet over te leveren .....
Zet me toch aan het denken hoor

Shazzz

[empeejeetje]

Bruinoogje.......

Eigenlijk kun je het woord bdsm....splitsen.....
bd.....bondage.......
sm....sado masochisme....

velen gebruiken een combinatie hiervan.......wat de 2 woorden samenbrengt tot bdsm......
Je bent vastgebonden......eventueel geblinddoekt.......met klemmen op je tepels, klit of waar dan ook.......zweepje erbij of wat dan ook.......

Je schrijft dat het blinddoeken, het vastbinden je het meest aanspreekt...dit valt dus meer onder bondage....
Ga je "spelen" met pijn.......(zweepjes, klemmen.....) valt het onder sm....

Vernedering.........
je gebruikt het woord "vernedering"
Ik vind dat onderdanigheid niet echt associeert met het woord "vernedering".
Als sub....ben je onderdanig......en "gehoorzaam" je.......
Dwingt je Meester je tot iets, wat je absoluut niet wilt en hij drijft het door, zelfs nadat je het stopwoord hebt gebruikt......dan praat je over vernedering vind ik....

Natuurlijk heeft een bdsm-relatie ook "gewone sex" wat inderdaad "vanilla" is.......

Ik weet niet of je hier iets aan hebt.........en ik geef je antwoorden zoals ik ze dus zie......
Mijn antwoorden zijn niet DE antwoorden in dit hele gebeuren , bedoel ik

[bruinoogje]

Bruinoogje.......(...)Ik weet niet of je hier iets aan hebt.........en ik geef je antwoorden zoals ik ze dus zie......
Mijn antwoorden zijn niet DE antwoorden in dit hele gebeuren , bedoel ik

Empeejeetje en Shazia, bedankt voor jullie "point of view"! Ik besef wel dat HET antwoord niet bestaat, daarom ben ik zo blij met jullie antwoorden. Nou kan ik straks wat gerichter gaan vragen aan de persoon in kwestie!

Ingesnoerde borsten is dus iets waar ik ook niet tegen kan. Ik kan echt niet tegen pijn (dat ik 2 kinderen op de wereld heb gezet, is een raadsel...!). Maar van "hard genomen worden" heb ik wel fantasieën.

Ik ben op zoek naar verhalen, maar de meeste die ik vind komen behoorlijk "hardcore" op me over. Daardoor had ik even de neiging hard weg te rennen maar dit geeft me toch weer goeie moed!

"Mezelf overgeven" is iets waar ik niet van houd, en toch... de bondage lijkt me waanzinnig spannend.

Grappig, dat dit topic is geopend in de week dat ik er opeens "mee geconfronteerd" wordt...!

[Jessebel]

Ik heb nu helaas geen tijd er verder op in te gaan, maar wilde jullie zelf ook bedanken voor jullie open verhalen (Emp!)!

Ik vind het heel leuk en fijn zoveel te herkennen in de beleving van anderen, maar juist ook interessant totaal andere belevingen te lezen.

En Pipje, je slaat voor mij de spijker op z'n kop. Ja het is overgave aan jezelf. Ik kan dat alleen doen met hulp van mijn vriend. Je weerlegt het dan als overgave aan Hem, maar als je dieper kijkt is hij de Meester in het helpen je over te geven aan jezelf

Heel toevallig maakte ik gisteren iets mee dat hier ook wel relevant is. Een dame die we een beetje kennen (niet heel goed) kwam naar ons toe (tijdens uitgaan) en gaf mij voor de grap een mep op mijn kont. Mijn vriend zei gelijk erna; "Jeetje! Ze had ineens een blik in haar ogen.... Ik weet zeker dat zij Dom is!" Ik geloofde het niet zo, waardoor hij er later naar vroeg. En het klopte. En zij reageerde dat zij zeker wist dat ik sub was.

Ik stond perplex moet ik zeggen. Was eigenlijk te verbaast om haar te vragen waar ze dat in godesnaam aan gemerkt had (maar ik ga het haar volgende week wel vragen en zet het hier neer haha).

Wat zeggen die vrienden van jou, Shaz, waardoor ze 'zien' dat jij het misschien bent?