Heb steeds meer bedenktijd nodig merk ik om goed te kunnen verwoorden, maar het is het waard, nu jullie ook de moeite nemen.
'De "pijn" die je nodig bent om uiting te geven aan je verlangens'. Een mooie uitspraak, waar ik verder over na wil denken Marco7. Wat doe jijzelf met die "pijn"?
Ik ben maar wat bekend met het gegeven- en de gevaren van een beeld van bepaalde mensen scheppen wat zeer waarschijnlijk niet overeenstemd met de realiteit. Wat daar dan niet in past, probeer ik passend te maken. Gek genoeg is er ook een behoefte die mensen terug te brengen tot vlees en bloed, waarbij het nodig lijkt overmatig kritisch te zijn. Geen van beide biedt voldoening, omdat de overtuiging ontbreekt.
Ben bang dat het structureel is geworden, terug te voeren op...... maar laat ik daar (voorlopig?) niet in treden.
Ik wil zeker niet praten in termen van beter zijn dan, mir. Daar geloof ik niet in, of daarin wil ik niet geloven.
Bij mij is het een kwestie van me veelal de koning dan wel de lul voelen en beide vanuit onzekerheid.
Feit is wel dat ik geen kuddedier of jongen van de gestampte pot ben. Heb wel geprobeerd mee te doen aan carnaval en wat al niet, maar het is krampachtig en geforceerd. Ik sta er al snel bij als observator.
Ik voel me dus vaak verwijdert en afgezondert van andere mensen (zeg maar als een vreemdeling) en iemand waarvoor ik iets voel geeft me dat gevoel sterker door mee te gaan in zaken die niet rijmen met wat veel voor me betekend. Dan voel ik sterk miskenning en gekwetstheid. Verstandelijk weet ik dat ik de ander niet kan claimen en dat wil ik ook niet. Afstand houden lijkt dan de enige mogelijkheid.
[This message has been edited by organic (edited 21-02-2003).]
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —