Beide gelukkig getrouwd en toch verliefd?!

Treed binnen in onze Shespot Leeszaal en zoek een fijn plekje om al die mooie, bijzondere, leuke, interessante, tijdloze en informatieve topics nog eens door te lezen.

Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr

Jimbo

Beide gelukkig getrouwd en toch verliefd?!

Berichtdoor Jimbo » za 26 juli 2003, 22:00

Eigenlijk wil ik mijn verhaal kwijt, en hoe denkt een ander daar nou over.
Ben gelukkig getrouwd, 17 jaar, goede relatie en dan gebeurt het volgende:
Ontmoet op een bijeenkomst van mijn werk, een jaar of twee geleden, een leuke, jonge vrouwelijke collega uit een ander deel van het land. Al wel eens per telefoon gesproken, maar geen bijzondere dingen verder. We hebben toen gezellig zitten praten, ook met andere collega's erbij, en ik vond haar wel meteen erg leuk maar verder niets aan de hand. Tot ik vorig jaar rond deze tijd via het intranet van het bedrijf opeens een mailtje van haar kreeg, met de opmerking dat ik moest trakteren omdat ik om de een of andere reden iets gedaan had, en dat was bij hun dan de gewoonte.
Dat mailtje was het begin. We begonnen wat meer te malen met elkaar en werd hoe langer hoe meer. We zagen elkaar nog een keer, was nog niet zo bijzonder, maar mailen steeds meer. Van onschuldige dingen, over werk, werd het steeds meer prive. Ik kreeg hoe langer hoe meer een zwak voor haar en zij ook voor mij. Door verschuivingen is ze nu zelfs bij me komen werken, sinds een maandje, en hoewel we aanvankelijk bang waren dat het contact zou verslechteren, is het alleen maar heftiger geworden. We kunnen elkaar zien, knipogen, flirten met elkaar, sturen af en aan mailtjes.
Alleen we zitten beide in hetzelfde schuitje: allebei gelukkig getrouwd, en aan de ene kant niemand pijn willen doen, en aan de andere kant ontzettend tot elkaar aangetrokken voelen. Je schuldig voelen t.o.v. je partner, hoewel er nog niets is gebeurd. Het gevoel is bij allebei hetzelfde, hoewel we het niet naar elkaar uitspreken, gewoon verliefd!
Nu heb ik vakantie voor een maand, en we hebben afgesproken dat we, als ik terug ben, niet meer zo verder kunnen gaan... het mag niet zo doorgaan.
Alleen ik voel me zo ellendig, moet de hele dag aan haar denken en eigenlijk wil ik na de vakantie wel verder, misschien wel echt meer...
Moet nog wel gezegd worden dat zij 17 jaar jonger is...
Ik heb dit nog nooit meegemaakt, en weet niet hoe ik hier mee om moet gaan.
Heeft iemand advies?

zen
Berichten: 401
Lid geworden op: za 17 augustus 2002, 1:01

Berichtdoor zen » za 26 juli 2003, 22:27

Beste Jimbo, voor jou is het de eerste keer dat je zoiets meemaakt, en voor jou is het allemaal opwindend en nieuw, maar hier op shespot en daarbuiten komt het heel vaak voor dat iemand, gelukkig getrouwd, toch verliefd wordt op een ander.
Je wilt je heel graag laten meeslepen want het is heerlijk, natuurlijk, maar je wilt het ook niet, want wat gebeurt er dan, grote kans dat er een situatie ontstaat waarin je het gevoel krijgt dat je moet kiezen? Dat je je vrouw moet vertellen dat je haar wilt verlaten voor iemand anders met wie je al een tijd lang heel intensief omgaat, op wie je al een tijd verliefd bent? Met wie je een relatie bent begonnen?

Ja, ik heb een advies: vertel je vrouw nu wat er aan de hand is, hoe het met je gesteld is. Er met haar over praten zal je weer een ander perspectief op de zaak geven. Ik neem tenminste aan dat je het nog niet met haar besproken hebt, je zegt er in ieder geval niets over.

Veel succes,

Eva

jimbo

Berichtdoor jimbo » za 26 juli 2003, 22:53

dank je Eva,
maar ik heb hier het eea. al gelezen, en er is me wel wat duidelijk: Als je dit bespreekt met je partner, dan zadel je haar met alle ellende op, en je hebt zelf zgn. alles geschoond. Komt bij dat als ik dat nu al zou vertellen, dat niet geaccepteerd zou worden. Bovendien weet ik niet hoe degene op wie ik verliefd ben, reageert na mijn vakantie. Misschien is zij zo rigoreus dat ze zegt dat ze er niet mee door wil gaan.

Gebruikersavatar
Jippie
Berichten: 3000
Lid geworden op: wo 16 juli 2003, 22:51

Berichtdoor Jippie » za 26 juli 2003, 23:25

Ik heb hetzelfde meegemaakt. Nee, ik was niet verliefd maar mijn vrouw.
Ook op een collega op het werk. Exact hezelfde verhaal als wat jij vertelt. de man in kwestie was ook veel ouder.
Ik heb er en behoorlijke knauw van gehad, want ik vertrouwde mijn vrouw altijd blind. Fout ingeschat dus!
Uiteindelijk zijn we wel bij elkaar gebleven.
Je weet niet wat je overhoop haalt als je verder gaat met dit spektakel. Heb je een slecht huwelijk, waarschijnlijk niet. Waarom steek je de energie niet in je eigen vrouw inplaats van dat je ligt te rommelen in een andermans huwelijk.
Heb je al aan de financiele gevolgen gedacht bij een scheiding?
Heb je kinderen? je raakt een boel vrienden en kenissen kwijt als je wegloopt met een ander. Mijn sympathie heb je in ieder geval ook niet. Als je niet 110% zeker bent van je zaak zoek dan eens uit wat je mist in je eigen huwelijk en doe er wat aan.
Stop er mee voor het te laat is!

Jippie; goes around comes around

zen
Berichten: 401
Lid geworden op: za 17 augustus 2002, 1:01

Berichtdoor zen » za 26 juli 2003, 23:35

Ok, je hebt het dus nog niet met je vrouw besproken.

Overigens heb je wel selectief gelezen als je conclusie is dat je je vrouw met "alle ellende opzadelt" als je haar inlicht over jouw gemoedstoestand.

Stel dat je vrouw een dergelijk contact had, met dit soort mailtjes, flirten en dergelijke, wat zou jij dan graag willen dat zij deed? Probeer je het zo goed mogelijk voor te stellen. Ze vindt het heerlijk, is verliefd op die ander, en ze denkt elke dag aan hem en hoe graag ze wel meer met hem zou willen. Maar ze zegt jou niks.
Het gaat verder, ze gaat met die man naar bed en de situatie wordt steeds maar ingewikkelder, want hoe kan ze nu nog met goed fatsoen hierover beginnen, het geheim gaat steeds zwaarder wegen, en het wordt steeds moeilijker om erover te beginnen....
Dan kan ze besluiten dat haar huwelijk niets meer voorstelt, want met die man kan ze alles bespreken, en met jou niet, dat blijkt, wat datgene wat haar het meeste bezig houdt kan ze niet met jou delen... dus zo gelukkig is haar huwelijk toch ook weer niet... Etc... het gebruikelijke scenario is bekend. Stel je voor wat jij zou willen, zou jij willen weten waarom je vrouw de laatste tijd zo dromerig voor zich uitkijkt? Zou jij er liever zelf achter willen komen wat er aan de hand is dan dat ze het je zelf vertelt? Of dat ze het je pas vertelt als ze al besloten heeft om te scheiden en er geen redden meer aan is?

Ik zou het mijn partner in ieder geval ernstig kwalijk nemen als hij dit soort dingen voor mij verborgen zou houden. Alsof hij weet wat voor mij het beste is.

Ik kan natuurlijk niet in jouw hoofd kijken, maar in mijn beleving is een man die denkt dat hij zijn vrouw daar niet mee wil belasten in feite bang voor de reactie van zijn vrouw; hij kan dan niet de kop in het zand steken en onbekommerd door gaan met knipogen, flirten en mailen.
Het gaat dan om zijn eigen angst, en zeker niet om zorgzaamheid.
Maar jij weet of dat waar is voor jou. Als je dat merkt moet je misschien nog iets langer nadenken over wat je wilt, en hoe je het wilt.

Eva

Gebruikersavatar
Jippie
Berichten: 3000
Lid geworden op: wo 16 juli 2003, 22:51

Berichtdoor Jippie » zo 27 juli 2003, 8:45

@Jimbo
Als je als man zijnde overkomt dat je vrouw verliefd is op een collega dan denk je niet meer rationeel. Ik heb al mijn woede en frustratie afgereageerd op die"Vuile klootzak die niet met zijn gore poten van mijn vrouw af kan blijven".
Ik heb z'n email adres achterhaald en en zijn adres waar hij woont.
Ik heb hem opgezocht en hem vertelt op een niet mis te verstane manier dat; zolang mijn vrouw bij mij is en we niet officieel zijn gescheiden, hij zich gedraagt als een kapotte televisie: GEEN BEELD en GEEN GELUID!
Mocht hij toch doorgaan met zijn geflirt dan had ik zijn kop 180 graden op zijn romp gezet. Hij heeft de politie gewaarschuwd en die moest er hartelijk om lachen.
Denk dus niet dat je er zo maar mee weg komt als je een ander zijn vrouw afpakt. Ik heb mijn vrouw een email naar haar werk gestuurd en hem een c.c. met daarin de tekst: Ik hou van je, en ik zal voor je vechten en om je vechten!
Ga er dus niet automatisch vanuit dat een ander zijn gemalin zomaar opgeeft.
Daarna hele zware gesprekken gehad met mij vrouw en de schuld ook bij mijzelf gezocht op de vraag; waarom zoekt mijn vrouw contact met iemand anders. We zijn er samen uitgekomen. Maar die andere snurker hoeft bij mij niet meer zijn hoofd om de deur te steken.

Jippie: BEZINT EER GE BEGINT

kat

Berichtdoor kat » zo 27 juli 2003, 9:38

ik denk dat iedereen wel eens met die gevoelens worstelt in zijn leven :roll:
we zijn geen stenen maar allemaal mensen met gevoelens
probeer er een vriendschap met een beetje meer van te maken
door met elkaar te slapen zou je wel eens alles kunnen verbrodden
je relatie met je vrouw en je mooie relatie met haar

gewoon houden zoals het is,zou ik zeggen

Jimbo

Berichtdoor Jimbo » zo 27 juli 2003, 16:21

Jippie,
Nee, ik heb zeker geen slecht huwelijk, en zeker om die reden gaat er ook van alles door mijn hoofd, zoals: wat - als, en wat al de consequenties zouden kunnen zijn, alleen besef ik dat daar nog lang geen sprake van is.
En je hebt ook gelijk als je het vanaf de andere kant bekijkt, waarschijnlijk zou ik ook zo reageren.
Kijk, deze situatie heb ik niet opgezocht, het is me overkomen, er in geslopen. Dat is denk al anders dan als je het bewust gaat zoeken.
En even voor de duidelijkheid: het komt van beide kanten af, dus het is niet zo dat ik in haar huwelijk loop te rommelen.

Jimbo

Berichtdoor Jimbo » zo 27 juli 2003, 16:31

Eva,

Ik bedoelde ermee, dat als je zoiets aan je partner vertelt, je haar een heleboel schade berokkent, ik denk dat haar wereld instort, terwijl dat misschien helemaal niet nodig is, want ik weet nu niet wat het later nog zal brengen, misschien wel helemaal niets.
En ja, het gaat om angst, niet alleen om mijn angst, maar om alle mogelijke consequenties, maar zeer zeker ook om zorgzaamheid naar mijn vrouw toe.

Jimbo

Berichtdoor Jimbo » zo 27 juli 2003, 16:34

Kat,
Ja, zo heb ik ook al gedacht. (en wat al niet meer). Maar zou dat kunnen, zou dat werken: vriendschap met iets meer.

Elaine
Berichten: 4
Lid geworden op: zo 27 juli 2003, 16:25

Berichtdoor Elaine » zo 27 juli 2003, 16:54

Iets overkomt je niet zomaar! je staat ergens open voor en na 17 jr huwelijk zelfs als het goed is , is er een sleur ingeslopen, dus dit is best wel leuk wat je overkomt. Geniet er van zou ik zeggen. Maar zadel je vrouw niet op met dit verhaal wat moet ze ermee?

Tja en wat je er verder mee doet, is ook weer een keus van jullie beiden, meestal wint de geiligheid het wel en slaap je keer met elkaar vaak is die heftige emoties dan ook weg :)

Monogaam is geen natuurlijk gegeven v d mens en moeten we niet zo moeilijk over doen. Maar vertel het alleen niemand is iets wat alleen julie 2en aangaat.

Gebruikersavatar
Jippie
Berichten: 3000
Lid geworden op: wo 16 juli 2003, 22:51

Berichtdoor Jippie » zo 27 juli 2003, 17:27

@ jimbo
En even voor de duidelijkheid: het komt van beide kanten af, dus het is niet zo dat ik in haar huwelijk loop te rommelen.

Tuurlijk werkt zij mee, anders was het niet zover gekomen maar je zit wel in andermans winkel kloten. Laat zien dat je sterke benen hebt en dat je voor je eigen huwelijk kiest. De reden waarom een ander naar jou lonkt is niet jouw zorg. En welk evangelie Elaine loopt te verkondigen weet ik niet, maar dat is zeker een doodlopend pad.
Boek eens een vakantie voor je vrouw en jezelf. Lekker weg naar een zonnig oord en maak er iets leuks van.

Jippie: een ketting is zo sterk als de zwakste schakel

Jimbo

Berichtdoor Jimbo » zo 27 juli 2003, 17:35

Wat is sleur, hè?
Nee, mijn huwelijkse leven is geen sleur, zo ervaar ik het niet in ieder geval.
Oke, jullie hebben gelijk als je zegt dat niets je 'zomaar' overkomt, je moet er wel ontvankelijk voor zijn. Maar, heel eerlijk, het overkomt me niet elke dag dat een hele leuke jonge vrouw op me valt.

Jimbo

Berichtdoor Jimbo » zo 27 juli 2003, 17:39

@Jippie:

Die tip gaat zeer binnenkort gebeuren: een zonnige vakantie.

Gebruikersavatar
Jippie
Berichten: 3000
Lid geworden op: wo 16 juli 2003, 22:51

Berichtdoor Jippie » zo 27 juli 2003, 20:04

Dit hele gebeuren kan ook nog een positieve invloed hebben op je eigen relatie. Je kiest hoogstwaarschijnlijk toch voor je vrouw en nu weet je ook weer waarom je met haar bent getrouwd.
En nu is het paytime. je zult als je breekt liefdesverdriet krijgen en je ellendig voelen. Vergeten is extra moeilijk omdat je elkaar regelmatig ziet op het werk.
Mijn vrouw zei tegen mij; dit hoop ik nooit weer mee te maken. Maar goed, deels heb je het aan jezelf te danken.

Hiermee zeg ik niet dat ik de wijsheid in pacht heb. Drie jaar verleden verloor ik een zwager, we trokken veel met elkaar op. Zijn vrouw hebben we dan ook door dik en dun gesteund. Vaak ging ik er even alleen naar toe om te kijken hoe het ging. Je raad het al... we kregen diepe gevoelens voor elkaar. Moeilijk, moeilijk, maar ik heb het verstand boven mijn hart laten regeren en daar heb ik geen spijt van. Ik heb het gelukkig zo weten te draaien dat we nog goede hele vrienden zijn. Ze heeft nu gelukkig een leuke vent weer gevonden
Dit soort dingen overkomt zoveel mensen maar als het bij jezelf gebeurt staat de wereld op zijn kop.

Houd het hoofd koel en ik wens je veel wijsheid,

Jippie


Terug naar “Leeszaal”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bing [Bot], Semrush [Bot] en 27 gasten