Maar goed, ik doe het toch omdat ik er nogal mee zit. Ik ben nog nooit klaargekomen. Nooit. Heb me vroeger nooit geïnteresseerd in zelfbevrediging, en deed het dus niet. Maar al jaren baal ik er van dat klaarkomen niet lukt, ook al neemt mijn man zeer uitgebreid de tijd voor me. Dat ligt aan mijn gebrek aan het kennen van mijn lijf, maar vooral aan mijn gebrek aan concentratie (dacht meer aan andere dingen).
Sinds kort heb ik een clitorisvibrator, waar ik helemaal dol op ben. In combinatie met erotische verhalen op deze site lukt het me om me te concentreren en vooral te voelen, en niet te denken. Op een gegeven moment voél ik gewoon dat het gaat komen, maar blijf dan steken en ga dus niet het randje over. Jammer vind ik het, hoewel ik al dolgelukkig ben dat ik nu zo ver kom.
Waarschijnlijk krijg ik geen kant en klaar antwoord, maar hoe krijg ik mezelf over de top? Dat laatste stukje concentratie, hoe gaat dat?
of je gedachtes had voordat je bijna klaarkwam. Het zou mij verbazen als er niet ook gedachtes bijzitten die in de buurt komen van "zou het nu wel lukken?" of "het zal toch wel niet lukken" of "het moet nu een keer lukken". Hoe begrijpelijk die gedachtes ook zijn, accepteer voor dit moment dat het nog niet lukt. Zolang jij de strijd aangaat met je lijf, zal het moeilijk blijven al heb je een gouden vieb 
). En ja, op dat moment denk ik idd van 'gaat het nu gebeuren?' 
.
. Mss eens doen, ja. 
. Met mijn nieuwe vriendin van Lelo gaat het wél de goede kant op. Vind het ook gewoon een beetje gek ofzo om eigenlijk mijn ontdekkingsfase, die ik over heb geslagen omdat dat er wel uit is gehaald door mijn ouders vroeger helaas, te starten op mijn leeftijd, snap je? 
