Nou, ik was ook weer bijna een keer aan het daten
Sinds een paar weken had ik chatcontact met een man uit Brabant. Vorige week hadden we gezegd dat we eventueel wel dinsdagavond de 28e -morgen dus- wat zouden kunnen gaan drinken in Utrecht. Vanaf dat moment merkte ik al dat ik er niet echt naar uitkeek, eerder tegenop zag. Vrijdagnacht was mijn favominnaar bij me en ik zou het nog met hem bespreken, maar toen hij al weg was bedacht ik me dat ik er niet eens aan had gedacht. Dat vond ik ook al geen goed teken.
Vanavond vertelde ik hem dus dat ik er toch vanaf zag omdat ik merkte dat ik me er niet op verheugde. En dat vind ik wel belangrijk voor een date. Nou wat er toen gebeurde.... Er kwam een hele beerput van ellende, verwensingen, verwijten en beledigingen over me heen. Hij had het ook al willen afzeggen, want ik was toch eigenlijk best lelijk. En ook mijn persoonlijkheid was waardeloos, blablablablabla.
Heel kort vond ik wat hij zei best kwetsend. Maar al snel ging hij zo over the top met zijn tirade dat ik hem toch met de beste wil van de wereld niet meer serieus kon nemen. Dus toen heb ik het geheel eigenlijk lachend verder gelezen.
De moraal van dit verhaal? Luister altijd naar je gevoel
Dream it. Wish it. Do it!