Mijn eerste stappen in de BDSM met een Dom

[Levendig Foutje]

Snoozie Nu van twee kanten bekeken!!! Dank je wel voor het lezen
WhoAmI

Alweer het relatieverhaal in het relatiethread geschreven
Dan nu de meer BDSM-kant. Super interessant wat er allemaal kan gebeuren, en wat ik door die apps ook in anderen observeer.

Bijvoorbeeld, die date waarmee ik nu 4 keer afsprak maar van mijn kant met steeds minder zin om verder te gaan. Het zijn de details die steeds sterker naar voren springen na een paar keer en me steeds minder zin geven, daar verbaas ik me bijvoorbeeld al over. Denk niet dat X of Zee perfect zijn, helemaal niet. Maar de details zijn voor mij aantrekkelijk van Zee en waren dat van X jarenlang, de huid, een blik, de karakteristieke manier van bewegen, lichaamsgeur, de stem, het gebruik van woorden, de ideeën, enz enz. En op de één of andere manier begon deze date me om zijn eigen details precies af te stoten, steeds sterker. Echt merkwaardig hoe dat werkt.
Ik heb zelf een flink karakter ook al komt dat juist niet over in het begin dus ze vergissen zich nog weleens, mijn hoofd werkt heel snel en voor ze het weten ben ik degene die regisseert, ook al is dat niet per se mijn wens. Ik zoek juist mannen die net zo snel zijn en een sterk genoeg karakter hebben om me te stoppen en dan ook nog op een hele beheerste manier.
Met die jongen is het zo dat hij zichzelf als "dominant" beschouwt, en ik vind hem echt een hele aardige en grappige jongen, maar hij zou me totaal niet kunnen domineren. Ik voel hem niet eens als dominant, eerder als een wannabe, om het even hard te zeggen. En zo zijn er velen.

De BDSM-app is een rare plek. Toen ik 10 jaar geleden voor het eerst op een BDSM-datingsite kwam, bestond het contact maken uit berichten sturen. Ik kreeg uitgebreide brieven, sommige meer in de trant van "Hoi. Ik ben die en die. Wil je aan mijn voeten liggen?", dat is zo, maar de meeste goed geformuleerd en respectueus. Nu, 10 jaar later, in een app, werkt het zo:
ik krijg bijna alleen berichtjes à la grotbewoner zoals "Hallo", "Hoiiii", "Hoe is het", "Hoi. Zullen we praten. ?" of à la Master-Of-The-Universe zoals "Vertel me eens over wat je zoekt." Of de self-named mannelijk sub die agressief wordt als ik hem niet beantwoord.

Er waren er twee die wél netjes een goed bericht schreven. De getrouwde man, waarbij ik ben afgehaakt want het gaf mijn intuïtie geen goed gevoel, en iemand van mijn leeftijd, waarmee ik het risico nam om via Telegram een videochat te doen. Dat was een goed gesprek en het is een leuke jongen. Hij heeft geen idee van alle technieken (dat is ook wel iets wat veranderd is ten opzichte van 10 jaar geleden) en doet in principe aan harde seks maar wel met de dynamiek van top en bottom (dominant en iemand die meer onderdanig is dus). Dus ik zat hem half te onderwijzen over techieken en hij gaf toe geen idee erover te hebben, van sommige dingen niet eens het bestaan. Maar hij had wel die "edge" van iemand die rustig is maar dominant. Het was een spannend gesprek door die undercurrent, ook al was het heel respectueus en zelfs vrij algemeen. We hadden wel over mijn grenzen, hij grapte met de vraag of er ook dingen zijn die ik wél wil en over wat hij doet, bijvoorbeeld een buttplug met een paardenstaart eraan, en dat hij me graag zou willen zien dansen met dat ding in. Dan denkt een stem in mijn hoofd: "Ik hou niet van sensueel dansen voor iemand, dus misschien niet." Maar dan zegt hij op een gegeven moment dat hij me best op handen en knieën zou willen zien gevuld in alle drie mijn openingen met dildo's en ik denk eentje met hemzelf. Nou ja, ik zeg het niet sexy maar het had mijn fantasie wel op volle toeren opeens. We hebben nog een aantal appjes uitgewisseld, ook weer meer algemeen met een toespeling hier en daar tussendoor, en het idee is wanneer hij kan, dat we dan afspreken "voor een wijntje" volgens hem. Ik dacht eerder aan een koffie, een wijntje gaat hard. (tenminste voor mijn gevoel, want dat is in de avond en wat dan, denkt dat deel van mij). Aan de andere kant denk ik: deze jongen zou weleens een goede harde neukbeurt kunnen zijn, zonder complicaties. Zucht... ik weet het niet...kan ik zonder complicaties zijn? En wat ik begin te vermoeden: kunnen mannen eigenlijk wel zonder complicaties zijn? Spreken ze af voor spel (of neuken), of verwarren ze het zelf ook met gevoelens? Want die date van vier keer is niet van "neuken en klaar", daar was gewoon een heel scala van verleiden. Ik vermoed dat iemand die gewoon neukt zonder meer, ook niet zo makkelijk te vinden is.

Op de "gewone" app ben ik ook in contact met iemand die shibari doet, die voelt veel neutraler aan. Hij antwoordt langzaam en afspreken is nog niet gelukt, maar met hem heb ik een goed gevoel, dat wordt "shibari en klaar", vermoed ik.

Ik gebruik de apps ook om me te amuseren en gewoon gesprekken te hebben. Hoewel ik het liefst niet te lang doorchat maar afspreek in persoon.

Oef, en dan nu Zee! Zee en ik hebben soms telefoonseks met of zonder video, een nieuwe ervaring maar het werkt goed... Soms werd ik emotioneel erna, een beetje, de laatste tijd gaat dat beter. Eergisteren zonder video, maar na een lang gesprek waarin ik toch besloot hem eens wat duidelijker te maken dat ik een grote wens heb en dat dat toch is dat hij toch het domineren met me probeert. Niet buiten het bed, en niet met de regels die ik ken. Geen bondage, geen zwepen. Ik heb hem gezegd dat al die dingen uiteindelijk maar buitenkant zijn. Tuurlijk hou ik van de accessoires en wat daarmee gedaan kan worden, maar ze zijn niet de essentie. Mijn ideale D/s is iets diepgaands, waarin de ander de touwtjes in handen neemt, zowel mentaal als fysiek, waarin ik me volledig overgeef en hij me volledig bezit. Zee heeft iets. Tenminste een sterk karakter, maar ook die warmte van hem, en me nemen. En zijn stem...! Ik ben gek op het moment waarop hij me aanbidt en wil dat op zich niet kwijt. Ik wil nog steeds die dynamiek van hem gek maken van verlangen en dan ervoor gaan. Ik wil nog steeds op hem zitten en hem neuken. Maar ik kan het niet helpen te fantaseren met hem rustig op een stoel zitten en zeggen: "Kom eens hier" waarop hij dan mentaal of fysiek met me speelt. Ik heb een beginnetje gemaakt met het uitleggen van wat D/s echt is. Hij heeft een boel misconcepties, dus die heb ik ook rechtgezet. Het is inderdaad zo dat ik toentertijd alleen aankruiste op een lijst wat mijn grenzen en voorkeuren waren qua fysieke praktijken, zonder echt te kunnen praten over wat er van binnen gebeurt. Het is veel makkelijker om over praktijken te praten dan over dat gevoel zo diep van binnen wat je zo kwetsbaar doet voelen, zo naakt voor de ander, veel meer dan als je gewoon neukt of over objecten praat. Dat heb ik nooit gedaan tegen Zee, dus nu snap ik pas dat hij nooit echt heeft begrepen waarover het gaat.
Het was dus een beginnetje. Daarna liep dat over in telefoonseks waarin hij me instructies gaf wat ik moest doen. Bij ons is de chemie zo sterk dat bijna altijd als we gewoon praten over de telefoon, hij een erectie krijgt en ik nat word, zonder verder iets te doen.
Zijn instructies waren anders dan wat ik gewend was, en het was Zee, het was zijn stem, en ik werd zo nat en zo opgewonden, en had een lang orgasme met een lang plateau; en in de middag masturbeerde ik me en had ik nog eens twee orgasmes.
Ik was helemaal in de wolken erna.
De volgende dag hadden we het er even kort over. Hij zei: "Ik zou graag willen dat je me meer erover vertelt, en aan de andere kant me het op mijn manier laat doen."
Zijn manier is precies wat ik wil, want het is altijd spontaan en anders dan verwacht. Dus graag... Het zou heel goed kunnen werken...
Maar onze dynamiek in het dagelijks leven is er eentje van maatjes.
Ik vind dat fantastisch. Eindelijk iemand die naar mijn advies luistert maar ook met zijn eigen karakter, en daarin hebben we eindelijk een manier gevonden waarop alles in evenwicht is. We kunnen het nu liefdevol oneens zijn en ons toch allebei uiten. Hij begrijpt me nu als ik er iets uitflap wat te direct is omdat ik vaak niet nadenk voordat ik wat zeg (soms komt het er gewoon direct fout uit). Ik begrijp hem nu als hij anarchistisch is en gaat tegenwerken als ik te veel wil controleren.
Hij begrijpt me nu als ik heel kwetsbaar ben, en weet nu hoe te reageren.
Ik begrijp hem nu als hij hyperemotioneel is, net als ik dat ook ben soms.
We begrijpen dat één van de twee een stapje terug moet doen als dat het geval is.
En het beste is dat hij me nu beter kent en er 100% vertrouwen is tussen ons.
Het samen groeien en als twee kinderen enthousiast zijn over dingen, en soms onzeker zijn over dingen, en dat allemaal delen, dat vind ik wel magisch...

[Laars]

Ha lief stuiterFoutje!

ik heb je gelezen, kon er geen touw aan vastknopen
is dit twee jaar of twee weken ... grapjehhh, blijf vooral delen

"Het samen groeien en als twee kinderen enthousiast zijn over dingen, en soms onzeker zijn over dingen, en dat allemaal delen, dat vind ik wel magisch..." > Mooi!

[Snoozie]

Hoi die lieve IF

Ik had op je andere draadje gereageerd maar bij het plaatsen liep dat fout.
En nog maar goed dat het niet geplaatst werd want in dit draadje beantwoord je precies de vragen die ik had.

Het lijkt erop dat Zee toch wel de vervulling van je diepe wensen belichaamt. Waarom zou je dan nog daten met andere “exploraties”? Dat shibari begrijp ik wel, je hoeft je niet emotioneel verbonden te voelen met degene die knoopt -althans dat vermoed ik, dus verbeter me als ik het fout zie. Maar dat daten ‘voor de neuq’ dat begrijp ik niet zo. Heb je dat echt wel nodig? Of is het een invullen van een ontbrekend facet aan je relatie met Zee?

Niet denken dat ik de moraalridder wil uithangen hoor. Ik vraag het me oprecht af.
Weet je waarom?
Er was een periode waarin ik bemind werd door verschillende mannen tegelijk. Ze hadden allemaal iéts, maar eentje had alles. Dat allesomvattende aan hem maakte afspreken met de anderen steeds moeilijker, want ik belichaamde dat waar de mannen zin in hadden, maar zij niet voor mij. Op den duur gingen ze me daardoor tegenstaan, niet enkel fysiek maar ook mentaal en emotioneel.
Ik begrijp dus heel goed wat jou zo aantrekt in Zee en hoop echt dat je alles met hem krijgt waar je zo naar verlangt!

Hele dikke kus

[Levendig Foutje]

Hoi Snoozie, voordat ik je antwoord, is het toen wat geworden voor langere tijd met die persoon? Ik herken me inderdaad helemaal in wat jij schrijft en daarom gaat het daten ook niet zo goed. Ik weet het nu dan ook soms niet zo. Zee en ik zullen elkaar niet zien vóór 2022 maar ik heb jarenlang doorgebracht zonder geneukt te worden en zo erg is dat nou ook weer niet, met masturberen kom je een heel eind. Toen ik net op mezelf ging wonen, vond ik de eenzaamheid heel vervelend, het was echt een gat diep in me. Dat heb ik nooit zo sterk gevoeld als toen.
Dan zijn de chats en afspraakjes wel een heel aardige afleiding. In het begin was er wel een behoefte om "vrij" te zijn. Met het tegenvallen van de dates is die behoefte behoorlijk gedaald en ben ik me ervan bewust dat wat Zee voor mij is, iets wonderbaarlijks is en dat ik dat moet koesteren. Hiervóór voelde ik al gauw dat ik "in mijn vrijheid werd beperkt", ook al deed ik nooit wat. Met X niet trouwens hoor, daar heb ik me altijd heel vrij bij gevoeld. Die nood van me vrij voelen is nu gedaald, zo erg heb ik het nou ook weer niet nodig om met anderen wat te doen. Sterker nog, pas na meer dan 10 jaar met X heb ik pas de begeerte voor een andere man gevoeld voor de eerste keer, en dat was dus Zee. Ik val bij mannen vooral op hun intelligentie en karakter en niet op hun lichaam, dat vind ik minder interessant. Vrouwen vind ik lichamelijk veel mooier.
En dan nog iets. Ik dacht echt dat ik, net als toen ik twintiger was, gewoon vrij makkelijk kon neuken met een onbekende man, en daarin ben ik blijkbaar veranderd. Toch is op zich de aandacht en afwisseling (ook al komt er niks van omdat ik niet wil) soms best leuk.
Ik denk dat er ook een soort zin in experimenteren in me zit nu. De hele ervaring tot nu met de chats en de afspraakjes heeft me toch inzicht gegeven in waar ik zin in heb en waarin niet. En tegelijkertijd begin ik er ook moe van te worden, in de laatste paar afspraakjes had ik eigenlijk niet eens meer zin vlak van tevoren.
O ja, en dan het belangrijkste. Er zit ook iets in mij dat toch niet zomaar iemand wil toelaten, niet alleen om dat introverte maar ook toch uit angst om gevoelens te ontwikkelen die Zee en mij in de weg kunnen komen te staan. Wij hebben trouwens een "pact van wederzijdse bescherming" gesloten: zodra we merken dat er gevoelens bij komen kijken voor iemand anders, kiezen we voor het beschermen van onze gevoelens voor elkaar. Dat stelt de ander ook gerust.

Ik heb nog een afspraak met die jongen (man) van mijn leeftijd die zegt dat hij Dominant is. In de tussentijd was hij voor werk ergens anders. Hij dacht blijkbaar dat met een combinatie van "ik app haar heel weinig" en "ik ben geil en doe een poging tot sexting (sex-texting)" (...want ik ben Dominant?) een goede aanloop te maken naar onze afspraak in persoon. In de tussentijd had ik al wat vraagtekens ontwikkeld: het is een leuke jongen maar me zomaar in mijn achterste laten nemen door iemand die ik niet ken en waarvan ik niet weet of hij voorzichtig genoeg is? Me zo laten noemen door iemand die niet eens de basisregels van een eerste BDSM-contact heeft gehandhaafd (omdat hij geen idee heeft)? Dus schreef ik hem, nadat hij weer een sexting-berichtje vanuit het niks had geschreven, het volgende: "Ik spreek liever eerst af in persoon, ik ben niet echt een fan van sexting, vooral niet als we elkaar nog niet in persoon hebben ontmoet. En het is waar dat ik een bagage aan ervaring met BDSM met me meedraag die behoorlijk formeel genoemd zou kunnen worden, waar iemand zich niet zomaar onderwerpt maar waar een hele reeks overeenkomsten en technieken zijn. Misschien komt ons gewoon goede harde seks beter uit, als we ons op ons gemak voelen en daar zin in hebben, natuurlijk "
Zijn reactie was beleefd maar ietwat kortaf, wel begrijpelijk met zo'n verrassing.
Toch is hij rond blijven hangen en heeft vanaf toen respectvol gecommuniceerd met me. Ik denk dat het best een aardige jongen is. Het lijkt me veel veiliger om "gewone" seks met hem te hebben dan iets richting BDSM, ik vertrouw dat niet en hij wil gelijk onder mijn huid zitten, en hij zit mentaal ook niet op hetzelfde niveau als ik. Maar het kan ook gebeuren inderdaad dat ik het helemaal niet meer zie zitten. Tot nu toe gaat het de hele tijd zo: ik sla dicht en ben niet geïnteresseerd genoeg of voel me niet veilig genoeg. Dat geef ik tegenwoordig dan ook van tevoren aan.

Ik heb ook een afspraak gehad met een Dom die ook nog eens genoeg kennissen heeft in het BDSM-wereldje dat X en ik hem via-via kennen (dit heb ik wel gedeeld met X) en ik denk zelfs dat we hem eens op een feest hebben ontmoet maar ik herinner me het niet. Toen ik dat zei tegen die man, zei hij: "Oh ja, je kwam me al bekend voor, ik denk dat ik jou op een feest heb gezien." De man was verrassend neutraal, zowel in zijn communicatie als hoe ik hem aanvoelde, niet bijzonder aantrekkelijk maar wel "veilig", prettig, en ook vriendelijk. Eindelijk iemand die gewoon rustig is, zonder allemaal vibes af te geven, gewoon wil spelen, maar geen gevoelens erbij wil omdat hij zelf in een vaste relatie zit (ze weet ervan) en ook een regelmatige sub heeft. Iemand met ervaring en die meer geïnteresseerd is in praktische bondage om "dingen te doen" met de sub dan in shibari, maar in elk geval genoeg ervaring heeft met beide soorten bondages. Daar komt nog bovenop dat hij zichzelf "demiseksueel" noemt (ik vind dat niet, dat is gewoon iemand die gevoelig is), namelijk dat hij alleen seks wil hebben met iemand die hij echt leuk vindt. Dus perfect. We hebben voor komende vrijdag afgesproken in zijn huis, we gaan dan over het lijstje van wat okee voor mij is (groen), mijn soft limits (oranje) en mijn hard limits (rood). En dan gaan we wat spel doen, wat bondage, zonder dat dat heel ver hoeft te gaan. Hij zei: "Gewoon als vrienden de dag doorbrengen en dingen uitproberen, of niet. Is toch gezellig. Verder heb jij je leven en ik mijn leven." Zo iemand zocht ik.
Het is weliswaar niet een puur shibari-mens maar ik denk dat ik in het spel met deze man ook wel goed mijn innerlijke ruimte kan behouden, dat is het idee. Shibari kan trouwens ook heel intiem worden, het is allemaal maar net hoe je het benadert. Maar het is aankijken geblazen, als het allemaal te dichtbij komt, zal ik zeggen: tot hier.
Ik belde toen met Zee en zei dat ik denk dat we "onze" minnaar hebben gevonden, degene die gaat werken zonder dat er gevoelens bij komen en zonder dat hij doodgaat van de jaloezie. Het is al lastig genoeg.

Ik ben benieuwd, en heb er best zin in. Ook wel een beetje spannend. Maar het neutrale was echt opluchtend.

Zee zegt zeer geïnteresseerd te zijn in het thema D/s
Vandaag zei hij zelfs dat die interesse, zonder zich er bewust van te zijn, al jaren bij hem van binnen zit. Dat geloof ik wel. We hadden een video-chat waarin hij met een glimlach die ik nog nooit had gezien bij hem naar me zat te kijken. Ik zág hem van alles denken. Het gaf me spannende kriebels, dat was nieuw. Ik zei: "Wat zit je te denken...?" Hij zei: "Zie je die spijkers in de muur? Ik denk aan wat ik daarmee zou kunnen doen", terwijl hij me observeerde met die glimlach. Ik was opeens alert (en nat). Nooit geweten welk idee hij had met de spijkers, en dat hoeft ook niet. Het was die blik, die glimlach, dat alles wat aan de gang was in zijn hoofd. Ik weet ook dat hoe het ook gaat uitpakken, hij altijd dingen op zijn eigen manier gaat doen, rare dingen, en ik hou van rare dingen zoals hij ze doet.

Ik weet niet zo goed hoe ik hem kan leiden, hem informatie kan geven. Hoe kan iemand een goede Dom worden die er nog nooit over heeft gehoord en echt helemaal geen idee heeft, maar het wel ziet zitten?? Ik vind het lastig om goede artikelen te vinden.
Hoe leg ik dat subtiele uit, dat touwtjes in handen hebben... Soms vertel ik wel iets maar ik ben nog niet tevreden over hoe ik hem daarin kan "onderwijzen".

Wel grappig trouwens, vind ik tenminste.
Hij is territoriaal met mij, zei een aantal dagen geleden: "Ook al neuken honderden mannen je, jij bent van MIJ." Ik ben net zo territoriaal met hem, vind ik super gek, ik geloof dat ik nooit zo territoriaal ben geweest. Dat zit hem er misschien in dat hij super seksueel is en veel van vrouwen houdt. Maar hij is ook iemand die vecht voor echte liefde en helemaal gek op mij is, en eenmaal met mij helemaal voor mij zal gaan, en eerlijkheid vooropstelt, wat voor mij een pilaar is voor dat vertrouwen om een relatie op te bouwen. Tegelijkertijd geven we elkaar die ruimte om dus seks te hebben met anderen als we dat nodig hebben in deze lange maanden zonder elkaar.

Maar vandaag hadden we telefoonseks, gewoon goede harde "vanilla"seks, en daarna lagen we liefdevol samen na te genieten aan de telefoon, ik was nog steeds opgewonden en dat vindt hij heerlijk, en toen zei ik (totaal tegen de "formele" regels in zoals ik ze geleerd heb in BDSM, maar het was direct vanuit mijn gevoel): "Jij bent mijn Meester en ik ben jouw Meesteres", ofwel: "Ik ben van jou en je kan doen met me wat je wilt, en jij bent van mij en ik kan doen met je wat ik wil." Niet onwijze switch-dynamiek gelijk hoor, maar er zit iets van wederzijdse dominantie in, iets heel krachtigs. Wanneer hij zo opgewonden wordt van mij, daar geniet ik zó van, maar niet als meisje meer, maar als vrouw die die macht heeft. Ik heb dat nog nooit gehad en vond dat vroeger zelfs afstotend als idee, maar bij hem niet. Echt apart, voor mij dan.
Hij zei pas geleden bedachtzaam: "Ik denk dat ik in mijn leven een goed genoeg mens ben geweest om een vrouw als jij te verdienen." (zucht... )
Ik schreef hem vandaag: "Ik ben gek op jouw Persoon, jouw stem, je ideeën, je seksualiteit, je creativiteit, je handen, je huid..." waarop hij antwoordde: "Geen woorden... Jij bent mijn spiegel..."

Dus Snoozie, om maar weer terug te komen op het thema: kweenie dus... misschien gaat het bij deze ook niet werken om dezelfde reden (of misschien werkt het omdat het dus enkel spel is zonder dat er veel bij komt kijken). Maar inderdaad: wat als hij het zo goed doet dat ik dat weer als referentiekader neem? Maar ik kan ook niet dingen laten uit angst voor iets dat misschien nooit gebeurt (en ik ben er zelf bij).
Ik denk trouwens dat met een vrouw seks hebben een hele goede oplossing kan zijn (maar tot nu toe nog geen geluk gehad in de apps).

Laars! Ja leuk en lief hè!

[Levendig Foutje]

Ik sprak vandaag uiteindelijk af met die jongen en meldde dat aan Zee aan de telefoon in de ochtend voordat ik ernaartoe ging. Hij zei: "Je gaat met hem neuken." Ik zei: "Dat weet ik nog niet." En pratend over onze relatie, zei hij dat hij nog steeds in een ongedefinieerde relatie met de vrouw is die hij tegenkwam toen ik het contact met hem verbrak. We konden niet verder praten maar ik heb het daar moeilijk mee, ook al weet ik het min of meer wel, maar hij heeft ook gezegd dat hij er niet zoveel over wil praten. Ik ging naar het afspraakje met die wond nogal open. We hadden voor een Zoom afgesproken na het afspraakje, in de middag.

En ik had seks met de jongen. Dat ging zo: we spraken af, het was een aardig gesprek en ik vond hem eigenlijk best leuk en voelde ook geen blokkade bij mezelf. Hij stelde voor om bij hem thuis te eten in de buurt, ik stuurde het adres naar een vriend, en eenmaal daar thuis, stelde hij voor dat we in ons ondergoed met een schort voor zouden koken. Ik had zin dus okee. Hij kleedde me uit, ik kleedde hem uit, met alle schaamte toen ik zijn spijkerbroek uitdeed (ja, heb ik toch).
Eenmaal aan het koken waren er steeds meer aanrakingen, beten, klappen op mijn achterste, een lichaamsdeel ertegenaan. Zijn hand tussen mijn billen, ik hem orale seks gevend. Was allemaal lekker en ik voelde me er goed bij.
We aten en daarna zei ik dat ik maar tot een bepaald uur had, want ik had een afspraak (met Zee dus). Er was niet zoveel tijd over. We zaten in ons ondergoed op de bank, hij had de fantasie dat ik met een buttplug met een dierenstaart voor hem zou dansen, ik had zin in de buttplug ook al had ik persoonlijk niet echt zin in het dansen maar okee. Hij kwam met een tas en zei dat ik erin kon graaien en dat zouden we gebruiken. Het was een vibrator die in je vagina en op je clitoris zit, en ook nog wat handboeien van stof. Hij deed de vibrator bij me in, vroeg me op mijn buik te liggen op de bank, en deed toen de buttplug bij me in. Dat was het lekkerste moment voor mij.
Daarna vroeg hij me voor hem te dansen, wat ik deed, en waar hij heel opgewonden van werd. Terug op de bank haalde hij de buttplug eruit en hup, neukte me in mijn achterste. Het begin was echt fijn zelfs, maar na een tijdje begon het ongemakkelijk te voelen. Ik vroeg hem toen of hij kon stoppen, wat hij deed. Mijn alarm ging inmiddels ook af.
En toen belde Zee, en ik nam zijn telefoontje in de badkamer. Hij zei: "En hoe ging het? Ben je nog daar?" En ik zei: "Ja, we hebben het gedaan." Het was even heel stil aan de andere kant van de lijn en zijn antwoord was kort. "Okee." Ik zei: "Ik ben net op het punt om weg te gaan, ik bel je in 10 minuten, okee?" Waarop zijn antwoord weer kort was. Het was pijnlijk om hem zo te horen.

Ik heb een raar gevoel na de seks met die jongen. Ik ging weg zonder dat hij een orgasme had bereikt noch ikzelf. Hij zei: "Ga je weg voordat we een orgasme hebben gehad?" Ik zei: "Ja. Dan heb je zin over voor de volgende keer". Hij vroeg: "En jij dan?" Ik zei: "Ja, ik ook."

Eenmaal in de auto belde ik Zee en ik raakte in tranen. Zowel de onduidelijkheid van zijn mogelijke gevoelens voor de andere vrouw als het schuldgevoel wat bij mij maar op blijft spelen waren de reden, en ik ben zo'n people pleaser, ik ben daar wel aan aan het werken maar dat heb ik al mijn hele leven. Ik kan er niet tegen het idee dat de mensen dichtbij me pijn hebben en dat ik daar wat mee te maken heb, dus ik probeer dat altijd uit de weg te gaan. Maar dat is natuurlijk onvermijdelijk soms. Zoals in onze situatie.
Het was toch een goed gesprek, de eerste seks met iemand anders dan X en Zee sinds toen, dus dat is ook wel wat. Eenmaal thuis had ik toch een enorme huilbui, ik had hele sterke emoties: iets gewelddadig, iets alleen, iets angstig en iets gedesoriënteerd.
Ik kon mezelf bij elkaar rapen voor onze Zoom en we hadden het eindelijk ook over de status van zijn relatie met die vrouw. Hij zei dat hij het zelf eigenlijk niet weet, dat hij geen toekomst met haar ziet maar ze is eigenlijk de enige vriendschap die hij daar nu heeft (en dat is belangrijk) ook al is het geen ideale vriendschap, en hij wil seks en soms werkt dat met haar. We hebben weer urenlang gepraat, zoals we dat altijd kunnen, en ik ben er nu een stuk rustiger over. Ik begrijp hem ook, hij heeft seks en vriendschap nodig. En ikzelf heb niks seksueels meer met X, maar slaap ook een nacht per week bij hem thuis en werk aan een toekomstige diepe vriendschap met hem. Nadat hij alle details had gevraagd over de seks vandaag, was hij ook rustiger.

De jongen stuurde nog een berichtje of ik goed was aangekomen en ik schreef van wel met kusjes. Later na de Zoom met Zee voelde ik me toch een beetje lullig om zo weg te zijn gegaan, vóór het orgasme ook (hoewel dat mij minder uitmaakt in dit geval), maar dat was mijn perceptie want ik had de jongen gewaarschuwd. Ik schreef een appje van dat ik het erg leuk vond en sorry dat ik zo snel weg was gegaan, maar ik moet leren om dat soort gedrag niet te vertonen, me niet overal maar schuldig over voelen. Hij schreef een berichtje terug: "Daar ben ik blij om, het was een goede ervaring voor jou." Wie is hier nu lullig? Dat is wel een afknapper om die jongen nog eens te zien, vooral omdat ik veel voor hem in onze seks deed, met plezier, maar dat is niet een reden om zo iets te schrijven, alsof hij me een dienst heeft verleend.

Aan de ene kant was het leuk om seks te hebben, aan de andere kant vind ik het jammer dat het gelijk in mijn achterste was, ik vind niet dat dat zo makkelijk weg te geven is, daar heb ik niet zo'n goed gevoel bij. Vandaag was wel een proef voor Zee en mij en die hebben we wel goed doorlopen, vind ik. Er is ook iets in mij dat vindt dat ik nu deze uitdagingen aan moet gaan, me juist niet moet laten terughouden door eventueel schuldgevoel, dat ik leer dat ik dingen voor mezelf kan doen die misschien een beetje pijn doen voor iemand anders maar op zich wel eerlijk zijn en uitgebreid besproken, en dat nu de ruimte is voor uitproberen. En als Zee dan eindelijk komt en echt bij me is, dat ik dan geen onvervulde behoeftes meer heb.
Komende vrijdag heb ik die afspraak met die man die echt ervaring heeft in het wereldje, daar heb ik meer zin in.

[Levendig Foutje]

Er is eigenlijk iets heel bizars aan de situatie zoals die ging met die jongen, heb ik geanalyseerd.
Met zijn berichtjes van tevoren, en gedurende de seks, was het duidelijk dat die jongen het thema vernedering het liefste opzoekt. Door de seks te onderbreken (ik had van tevoren duidelijk gezegd dat ik om een bepaald uur weg moest, maar blijkbaar dacht hij dat ik wel zou blijven ofzo), me aan te kleden, en hem naakt temidden van alle dingen achter te laten, heb ik hém vernederd. Na dat berichtje van hem is er ook geen andere meer gekomen, en ik moet zeggen dat ik er meerdere keren hartelijk om heb moeten lachen. Het was nooit mijn bedoeling, maar als iemand zijn eigen plan volgt om je uiteindelijk te gebruiken voor zijn fantasieën en waar toch een zeker respect ontbreekt, is het eigenlijk wel mooi om de vernederaar te vernederen.

Dacht X dat ik me er niet goed over voelde omdat ik hem vernederd had.
Ik vertelde hem dat ik daarin toch ben veranderd, want met Zee was er toch een meer switch-dynamiek waarin hij uiteindelijk overnam, maar een zekere macht als vrouw vind ik nu toch eigenlijk wel erg interessant ook, sindsdien.

Vandaag had ik sessie met de andere man. Misschien is het nog te vers en schrijf ik vanuit het vreemde gevoel van iets te los in elkaar te zitten.
Deze man rook niet zo lekker als de ander, sterker nog, hij had helemaal geen lichaamsgeur. Wel erg aardig en respectvol. Maar ik voelde er niets bij. Ik dacht dat dat weleens een voordeel zou kunnen zijn, want dat is minder risicovol emotioneel gezien. Maar misschien is het het niet de moeite waard, als je helemaal niks voelt.
Ik moet van tevoren trouwens leren aan te geven dat ik niet wil kussen.
Deze kuste me en toen dacht ik: "Nu is niet het moment om mijn hoofd af te wenden."
Het was ook niet érg, op zich, maar ik voelde er niks bij en dacht alleen: goh, zit er iemand weer met zijn tong in mijn mond, waarom hebben ze daar nou zo'n behoefte aan? Deze man noemt zichzelf demiseksueel, dus wil niet neuken voordat hij de ander beter kent en er iets bij voelt. Maar wél zoenen. Zo zie je maar welke betekenis iedereen geeft aan andere dingen. Ik neuk liever zonder te zoenen met tijdelijke minnaars, dan andersom. Zoenen is persoonlijk, neuken hoeft dat niet te zijn.
Maar inderdaad is zoenen wat kleiner dan neuken.
De hele ochtend ging voorbij en hij kwam maar niet to the point, en zei toen: "Ik heb gereserveerd in dit restaurant voor de lunch en als je dan wilt, kunnen we in de middag wat shibari doen." Hij zei zelf dus niet zo snel te willen gaan. Ik dacht al dat er helemaal geen seks van kwam vandaag. Zo gebeurde het en vanmiddag vroeg hij me alleen in onderbroek te staan, en maakte hij een harnas van touw met mijn handen mijn ellebogen vasthoudend achter mijn rug. Dat was okee. Toen moest ik op mijn knieën en vooroverbuigen en kwamen de eerste spankings. Hárd! Een beetje te hard voor me. In stilte probeerde ik vol te houden tot het niet meer ging en hij pikte mijn signalen gelukkig redelijk goed op. Hij bond één been en nam de flogger. Ik was gewend met X dat hij de flogger gebruikte meer met het gewicht dan met de akelige uiteinden van sommige floggers. Deze begon met de akelige uiteinden ellipsen te maken die helaas in aanraking kwamen met mijn huid. Ik vroeg hem mijn benen te sparen, en dus ging hij naar mijn rug en billen. Mijn billen vonden het ook te pijnlijk maar mijn rug was al helemaal niet blij, ik hield mijn adem in en liet het voorbij komen. Klinkt niet erg leuk allemaal, en inderdaad raakte ik er niet bijzonder opgewonden van, maar het was okee. Er is een kant aan dit alles dat een soort sport is: je zoekt je rand op van uithoudingsvermogen. Maar als de andere kant er niet is, heeft dat niet zoveel betekenis behalve uithouden.

Hij vond het opwindend en had zin om me naar een orgasme te likken, en ik hield hem niet tegen. Ook dat was een vreemde ervaring, omdat ik niks bij hem voelde maar de stimulans op zich fysiek opwindend was. Ik sloot mijn ogen en dacht aan iemand anders. Hij bracht me naar een orgasme en was daarna hartstikke lief, in die zin een hele goede Dom. Me voorzichtig losmakend, mijn haar aaiend, me in zijn armen nemen. Later toen we lagen te kletsen streelde hij mijn billen en mijn rug en dat was zo heerlijk, eigenlijk was dat het beste van de hele sessie. Ik heb misschien meer strelingen nodig. En zijn idee is om 1x per 2 weken ofzo af te spreken en rustig aan een D/s te ontwikkelen maar op een hele speelse manier. Maar ik geloof... dat ik dat niet wil. Zijn techniek qua vastbinden is okee maar niet honderd procent professioneel, ik ben bang dat er toch op een gegeven moment niet goed genoeg wordt opgelet en dat dan een zenuw wordt beschadigd. Het gevoel aan de zijkant van mijn duim is op dit moment verminderd, dat is een zenuw, en het belemmert mijn beweging niet maar daar ben ik helemaal niet gerust over. Iemand die bondage doet, moet alles perfect onder controle hebben.

Ik weet wel dat de eerste keer niet wow hoeft te zijn. Zee was de eerste keer niet wow, hoewel Zee al lang vóór de eerste keer zoveel kleine dingen had gedaan die mij opwonden. Voor Zee was de eerste keer zo spannend met mij, denk ik, en ik was zelf ook heel nerveus en gespannen, dat dingen raar liepen, dit keer "raar" in de zin als niet aantrekkelijk. Met X was de eerste keer subliem, die heeft een controle en een zelfcontrole waar je U tegen zegt. Dat is tegelijkertijd iets wat hem in het dagelijks leven en in zijn persoonlijke groei uiteindelijk in de weg zit. Met Dom L en X als referentie, is het ook wel moeilijk om iets op hetzelfde niveau weer tegen te komen.
Het is ook waar dat niets voelen bij deze persoon zijn voordelen kan hebben. Gewoon spelen. Maar is BDSM wel gewoon spelen? Gaat het niet altijd onder je huid zitten? Is het niet een te persoonlijk iets wat je geeft? En zo ben ik weer terug bij de eerste vraag die ik stelde in dit forum.
Maar ik geloof dat ik geen zin heb om weer af te spreken met deze man.

Vanillaseks met mannen is blijkbaar ook niet echt de oplossing nu.
Met vrouwen zou ik heel graag seks willen hebben, maar ik heb nog steeds niemand gevonden. Voor mij zou het emotioneel een stuk relaxter zijn, dat is zeker.

Zee is van mening dat zichzelf in een hokje stoppen, uiteindelijk de grenzen van de fantasie klein houden. Hij vindt D/s steeds interessanter, maar zegt dat als iemand zichzelf uitsluitend als D ziet, uiteindelijk tegen de muren van de zelf-definitie oploopt. Hij zegt dat het leven zélf alleen interessant blijft als we steeds nieuwe dingen uitvinden, geen label voor onszelf in elkaar zetten. En zo naar hem luisterend, ben ik totaal met hem eens. Hij wil soms D/s, soms liefdevolle vanillaseks en soms... nou ja, dit was wat er gebeurde in een gesprek:

Zee zei: "Als we eenmaal samen zijn, zal ik eens een carroussel voor je organiseren."
"Een carroussel?", vroeg ik, nieuwsgierig naar wat hij nu weer ging zeggen.
"Noem een getal", zei hij.
"Drie", zei ik.
"Okee," zei hij, "Dan zal ik twee andere mannen vinden, en elk zal dan een half uur seks met je hebben."
"Oh..." zei ik. "En wat doen de andere twee dan ondertussen? Kijken?"
"Nee", zei hij, "dat zou een gangbang zijn. Een biertje drinken, muziek luisteren... En als we alledrie aan de beurt zijn geweest, gaan we voor de tweede ronde. En zo kom je tot orgasme na orgasme, tot je niet meer kan."



Dat is Zee. De raarste man in de wereld met het grootste universum van binnen dat ik ken. Altijd gebeurt daar wel wat, net als in mijn universum er altijd wel wat gebeurt.
Soms ben ik zijn Koningin en ligt hij aan mijn voeten. Soms ben ik zijn grootste slet in de wereld. Hij bedankt me altijd voor alles wat ik doe en ben, manieren van een andere tijd die hij heeft weten te behouden en die wat mij betreft een grote waarde hebben. Altijd ben ik zijn spiegel en dat is een uitdaging, een spiegel tegenkomen van elkaar. Waarin we verschillen is dat hij op dit moment veel dingen niet goed managet, een zekere desorganisatie en dingen nooit direct doen, terwijl ik iemand ben die in het dagelijks leven nogal controlerend is, ook al wil ik dat niet, maar het heeft te maken met mijn perfectionisme. Met Zee is mijn grootste les - en tevens de grootste les die ik heb geleerd in de tijd dat ik het contact met hem had verbroken - dat het leven je grote cadeaus aanbiedt die niet "perfect" zijn zoals jij dat in je hoofd had, maar die, als je eenmaal de giften aanvaardt zoals die komen, zelfs beter dan "perfect" zijn, wat uiteindelijk maar een idée-fixe van jezelf was, best limiterend. Dan komt er iemand anders met andere ideeën en de dingen gaan niet zoals je je voorstelde. Maar als er iets is dat ik in deze pandemie heb geleerd is dat ik ook niet perfect ben - en niet hoef te zijn - en dat veel dingen ook weer niet zo belangrijk zijn, terwijl de echt belangrijke dingen gekoesterd moeten worden en volop genoten omdat elke dag een cadeau is, er valt wat dat betreft geen tijd te verliezen.

[Levendig Foutje]

Vandaag zijn er twee dagen voorbijgegaan. Ik heb al iets meer gevoel aan de zijkant van mijn duim maar ik vrees dat het nog een aantal dagen gaat duren en ben er niet lekker over. Ook doet een bovenarm pijn precies waar het touw zat (voelt als een beetje interne blauwe plek) en heb ik veel spanning in mijn trapeziumspier aan die kant. Niet leuk. Ik ga geen bondage met die persoon meer doen. Voor zulke bondage met zulk spel heeft iemand gewoon véél meer ervaring nodig, ik ga vanaf nu enkel op zoek naar pure shibari met iemand die echt jarenlang ervaring heeft en daarom bekend is in het wereldje.

Ik besprak dit met X de volgende dag. Op een gegeven moment zei hij dat als hij over het litteken heen is van mij en Zee, dan zouden we in een toekomst wel weer samen sessies kunnen doen. Maar ik zei dat me dat geen goed idee lijkt: het zou dan weer zo diep gaan, dan zou ik weer gevoelens ontwikkelen en dan zouden we weer in dezelfde lus vastzitten. (Hij heeft besloten dat als het serieus wordt ooit tussen hem en een vrouw, hij dit keer eerlijk gaat zeggen dat het bij hem na een aantal maanden seksueel naar beneden gaat omdat hij mentaal niet meer gestimuleerd wordt doordat de nieuwigheid er vanaf is.) Ook vind ik het bijna verontwaardigend. Wel weer willen spelen als we geen stel meer zijn? Waarom niet gedurende al deze jaren? Mijn hoofd begrijpt zijn mechanisme maar mijn wezen heeft er moeite mee.
Ik blijf liever met de goede herinneringen en maak hele goede nieuwe aan op mijn eigen manier, liefst met Zee.

[Lukas17]

Hallo allemaal, ik besloot na het zien van Vijftig Tinten Grijs om de BDSM elementen te proberen met mijn vriendin. We gingen op zoek naar live streaming sites zodat we vragen konden stellen. We kwamen veel interessante dingen te weten. Als iemand geïnteresseerd is, we hebben de live uitzending hier bekeken.

[Levendig Foutje]

Wat BDSM niet is, maar psychologische mishandeling.

Zee is vanilla. Zee lijkt een zekere diepe interesse te hebben voor de controle hebben / forceren wanneer hij boos is, en dat is geen BDSM, en veel verder dan dat gaat de interesse niet of zit het te ingebakken om het zo niet te doen. Het waren gek genoeg momenten die memorabel waren voor allebei, maar niet vanuit een goede plek, en natuurlijk met zero aftercare, maar eerder aftergaslighting. Zee zei nooit specifieke fantasieën te hebben, maar handelde dan toch naar specifieke fantasieën. De meeste daarvan heel vanilla en heel man-gericht. Zee is een macho en heeft weinig zelfcontrole. Zee is mentaal een puber, helaas. Daar kom ik nog wel ergens op terug, ik ben mentaal geen moeder, dus dat werkt niet.

Zee is van een andere generatie en cultuur. We hebben allebei gezien dat dat een onoverkomelijk obstakel is voor een relatie tussen ons. Ik ben heel trouw maar heb heel veel persoonlijke vrijheid nodig. Onze definities van trouw zijn, zijn verschillend. Voor hem moet het "territorium" afgebakend worden. Te lang praten of apart afspreken met mensen van het andere geslacht, is voor hem verdacht of ontrouw zijn. "Onze relatie beschermen" is een kooi creëren die ons allebei castreert, naar mijn mening.

Onze seks was voor mij niet bijzonder interessant, en dat leidde tot penetratie voordat ik nat was (mijn eigen verantwoordelijkheid: ik stelde het voor voordat ik er echt klaar voor was, omdat hij al hard was en daarna weer zacht werd), en ik heb helaas herpes van een vroegere partner, een herpes die vorig jaar volop actief werd en voor een wond zorgde, die daarna voor zo fragiele huid zorgde dat die steeds open ging bij penetratie. Dus wilde ik dat ook niet meer. Ik heb daarbij zelf niet genoeg naar mijn eigen lijf geluisterd. Ik ben een people pleaser en heb daar heel hard aan moeten werken in deze relatie.

Het meest oninteressante vond ik dat hij maar aandacht bleef vragen voor zijn penis. Ik vind een penis niet bijzonder interessant op zich. Wel wat het kan doen, maar er moet iets mentaals zijn. Het werkt voor mij niet om de seks in bed te beginnen met mijn hand op zijn lid omdat hij het vraagt en dan hem pijpen omdat hij het vraagt. Ik vind dat heel erg oninteressant. Ik geloof dat ik het geluk heb gehad in mijn leven om nooit zo'n partner in bed te hebben gehad. Nou, een minnaar jaren geleden was zo, maar daar heb ik het drie of vier keer mee gedaan en toen was ik het zat. Het rare is dat Zee in het begin wél moeite deed en echt geïnteresseerd was in me te stimuleren. Hij was altijd weinig subtiel, maar het waren toch vrij goede ervaringen. Ook hebben we een paar weken gehad waarin het alleen maar om penetreren ging, vrij hard, en dat was ook goed toen, voor een tijdje. Hij zei altijd dat hij graag improviseert en van spontaniteit houdt, maar uiteindelijk heeft dat niet geleid tot betere seks, eerder tot heel kwaliteitsarme seks.

Dus op een gegeven moment zei ik tegen hem dat ik zo geen seks wilde. Als het zo gaat, is de kwaliteit beter als ieder voor zich masturbeert. Seks met een partner voor mij is een excursie, niet een bevrediging. Ik geef meer om voorspel dan om het orgasme met een partner. En dat voorspel mag dagen duren. Dán is het goede seks.

Zee verdacht me van iets met een collega te hebben gedaan of gewild, omdat volgens hem mijn verhaal tegenstrijdig was, omdat die andere persoon en ik van één bord aten, en omdat ik hem in die week niet langer dan een uur FaceTime per dag kon geven (!), want ik was bekaf. Nooit heeft hij me geloofd. Het ergste is wanneer je je niet kunt verdedigen want niets wat je zegt, heeft waarde voor de andere persoon. Ik ben meerdere keren als een hysterische bom ontploft waarin het zwart werd voor mijn ogen en ik muren ben gaan slaan.

Één van de meest destructieve consequenties van dit soort partners, is dat je jezelf begint te vigileren, als een veiligheidscamera. Je scant al je gedachten, je acties, je gevoelens, om er zeker van te zijn dat ze niet oorzaak zijn van wantrouwen.

"Gelukkig" heb ik jaren geleden een psychologisch mishandelende partner gehad. Toen was ik nog naïef en dacht ik dat onvoorwaardelijke liefde gaat vóór liefde voor jezelf. Ik had geen verdedigingsmiddelen tegen die partner en was totaal onvoorbereid. Na drie jaar, met onder andere onverklaarbare reuma en andere gezondheidsproblemen, was het op. De liefde lag op de grond, een omgevallen kaartenhuis aan mijn voeten. Er was niets van over. Hij dreigde me voor de zoveelste keer te verlaten en dit keer zei ik eindelijk oké. En hij ging. En ik was vrij.

Nu zag ik mezelf al gauw terug in zulke ellende. Ik heb mezelf toch weer in zo'n soort relatie gekregen, dus ik had nog steeds iets te leren (ik hoop het nu toch echt te hebben geleerd en het te herkennen wanneer ik het tegenkom), maar ik heb mezelf er snel weer uit kunnen halen. Na een half jaar zei ik tegen hem dat we geen toekomst hadden en maakte mijn belofte aan mezelf na die andere relatie waar: ik zal me nooit meer over mijn grenzen heen laten marcheren. Hij is een goede persoon maar met heel veel mannelijke onzekerheid en gewoon heel onvolwassen, en ook wat narcistisch, en van een cultuur en generatie.
Ik zie hem nog altijd graag maar nooit meer in die rol. Nu heb ik twee exen waar ik graag mee omga, en dat is goed zo. Ik was zo blij dat ik zo gauw voor mezelf koos dit keer. Niemand doet me meer zoveel pijn als toen, niemand heeft dat recht.

Ik ben hard als een rots geworden in deze maanden. Er zit veel onderdrukte woede en pijn in me en hoop het eruit te kunnen laten op één of andere manier. Ik zou graag weer BDSM-sessies willen, met voorzichtige passen. Ze zijn overigens ook bevrijdend voor onze donkere kant, onze innerlijk geweld.

BDSM is wederzijds vertrouwen. Het is de openheid om over alles te kunnen praten, om onze schaduw en ons licht te kunnen uiten - die veiligheid bij de ander. Geen taboes. Bevrijding door diepgaande begrenzing, maar waar respect, openheid en liefde leven. Een vorm die de relatie zo uniek maakt dat niemand anders een verleiding kan vormen.

Ik zag pas geleden een interview op YouTube met Soft White Underbelly met een Master-slave stel. Echt de moeite waard om ernaar te kijken, het is zo'n mooi interview en het weerspiegelt de diepe kant van de relatie.
Toen dacht ik: ik ben een beetje verward over mijn seksualiteit geweest de laatste tijd - wil ik dit of dat nog wel - maar die essentie, die raakt me diep. Daar identificeer ik me nog altijd mee, ook al heb ik nu het tegenstrijdige dat ik niet wil dat iemand me maar vertelt met wie ik kan praten, waar ik heen kan gaan, hoe lang ik daar kan blijven. Het zal dus bij spelen blijven, maar zo'n plan is mooi maar het gaat zo diep in je zitten dat het moeilijk is om maar te spelen. En ik ben dan ook nog vrij lilgirl, een "jonge" rol, niet iemand die bij wijze van spreken de ander de hele tijd wil bedienen en voor hem koken enzo, en ook niet hele harde sessies voor me zie nu. Ik ben te dun, te inflexibel in mijn schouders en te fragiel voor serieuze Japanse bondages blijkbaar - te pijnlijk al gauw, en niet goed voor mijn lijf. Waar pas ik nog?

Alles verandert. Ik zal weer ergens passen. Bijna zeker met een Dominant, die vanilla en eigen ruimte geen probleem ziet als een onderdeel van het geheel. Balans. Vrijheid om terug te komen.

En ik kaart het toch aan nu. Ik heb lang de tijd nodig gehad om te schrijven vandaag. X verbrak ons contract zonder duidelijke reden en zonder het duidelijk aan te geven. Er kwam een dag waarop hij zweette als ik hem aanmoedigde om iets erotisch samen te hebben. Er kwam een dag waarop ik stil het papier verscheurde dat mijn kopie van ons contract was, omdat er niks meer van aanwezig was.

Ik wil niet schrijven vanuit een boosheid, niet de slachtofferrol aannemen, want er zijn altijd twee verantwoordelijke personen in een relatie. X is zoals hij is. Hij beloofde iets anders maar kon het niet. Hij zegt nu niet meer zulke dingen te willen beloven vanaf het begin in zijn nieuwe relatie(s), eerlijk zijn vanaf het begin dat hij de passie verliest na een paar jaar, zelfs al is het de liefde van zijn leven. Ik ben heel gelukkig bij hem geweest en ben erg dankbaar voor de fantastische goede jaren, en hoe hij "thuis" voor me betekende. Ik ben ook dankbaar voor Zee, hoe hij me speciaal heeft laten voelen (en nog steeds), de wereld die hij van binnen is ook al raken we elkaar vaak kwijt in onze communicatie. Ik ben dankbaar dat beiden er nog zijn, in een andere rol, maar dichtbij. Ik heb de vrijheid om over mijn acties te beslissen, mijn leven.

Ik ben ook dankbaar dat X en zijn nieuwe vriendin, die ik nog niet heb leren kennen, een plekje vrijhouden voor mij als onderdeel van de familie. X en ik zijn elkaars familie. Zijn nieuwe vriendin is moeder en veel rustiger dan ik, en staat in principe open om me te verwelkomen.

Het leven is gelukkig ruimer dan dat. Ik kijk uit naar activiteiten en werk, allemaal interessant met interessante mensen. Ik wil graag Argentijnse tangolessen nemen, of stijldansen in het algemeen. We zien wel. Het leven is zeer vrijgevig voor me geweest en ik ben een gelukkig mens met veel zin in wat er allemaal nog komt.

[tes]

Wauw LF, wat een ontdekkingstocht en wat een emotionele reis. Mooi dat je dit wilt delen!

[Levendig Foutje]

Dank je wel lieve tes!!
Ik ben nu weer begonnen mijn “eerste stappen” te zetten maar… waarin? In de BDSM weer opnieuw, ik heb dit weekend afgesproken met iemand die shibari, Japanse bondage, doet. Dat wordt natuurlijk erotisch en dat vind ik spannend want ik heb hartstikke veel emotionele angsten. Bindingsangst enzovoorts. (Haha, grappig woord als je je laat vastbinden!) En ook een soort geslotenheid, angst dat iemand te dichtbij komt. Ik ken deze maar van één lunch samen maar hij is wel wat bekend in het wereldje dus hij is te vertrouwen. Ik vind hem niet bijzonder aantrekkelijk, beetje nerveus, maar ik heb de schittering in zijn blik gezien als we het hadden over shibari en ik vermoed dat er dan een Dominant in hem naar buiten komt en dat het heel erotisch kan worden. Het kan ook zo zijn dat ik me niet kan openen en dan kan het awkward worden. Ik kijk er toch naar uit. Heb zin in goede en wat uitdagende bondage, waarin ik wat moeite heb. Mijn grenzen liggen wel bij dat we geen vaginale seks gaan hebben. Over mijn borsten ontbloot wel of niet ben ik nog niet uit, maar ik denk dat ik daar niet een grens bij moet gaan leggen want dan wordt het wel erg soft. Maar als ik dan weer heel opgewonden ga worden, wil ik dan ook mijn vagina ontbloot? In principe ga ik daar een grens leggen voor deze keer.

Er zijn ook andere “eerste stappen”, en dit is totaal onverwacht vorig weekend gebeurd. Ik zit op dansles, wat trouwens toch een soort zachte vorm van seks is, dus daar geniet ik erg. En een collega van mijn werk, die ik niet vaak zie maar die ik al een aantal jaren ken, zei dat hij kan dansen, dat hij zelf vaak gaat dansen, en of ik mee wil gaan een keer. Ik dacht wel dat hij me leuk vond, een beetje, dat voel je een beetje.
Maar ik heb helemaal niet verwacht wat er toen is gebeurd. Het kwam opeens tot zoenen, en ik voelde me op mijn gemak en fijn, en ik wilde wel meer zoenen, en hij vindt me heeeeeeeeel leuk! En hij wilde me de volgende dag zien, en ik had geen excuus, dus zo deden we dat. Ik zeg “geen excuus” omdat alle paniek van in een relatie met een jaloers iemand bovenkwam. Ik ben helemaal niet klaar voor een vaste relatie!!

De volgende dag verzamelde ik al mijn moed, met al mijn angst die ik heb, en heb ik gezegd dat ik niet klaar ben voor een relatie en dat ik opensta om meerdere mensen te zien. Hij had dat niet zien aankomen maar accepteerde het. En toen hebben we openlijk over ALLES gepraat. Ik ook over BDSM natuurlijk. Hij heeft er geen idee van. Maar staat eigenlijk open voor alles. Ik heb hem ook verteld over mijn afspraak met de ander en hoe die eigenlijk toevallig bijna gelijktijdig tot stand is gekomen.

Dat liedje ken ik natuurlijk al. Iemand die het niet in zich heeft, probeert het een beetje maar valt altijd terug naar wat hij eigenlijk wil. Dus ik ben daar sceptisch over, maar…

Woensdag nodigde ik hem uit om te komen eten en ik was echt bang voor seks met hem, maar hij is zo leuk en prettig, en wist zo goed het initiatief te nemen, en toen is het gebeurd!!! We stonden en hij kwam me kussen, en dat vond ik eigenlijk nog steeds heel spannend, en ik wist niet wat ik moest doen, en ik omarmde hem, en toen vertelde ik hem over toen ik mijn sleutels niet kon vinden maar het alarm al aan had gezet en ik op de gang stond en me niet durfde te bewegen terwijl ik mijn sleutels zocht. En terwijl ik helemaal opging in het verhaal, veranderde zijn glimlach in iets anders, zei hij: “O ja?”, kwam steeds dichterbij, kuste me en nam me beetje bij beetje richting de slaapkamer. En ik dacht: “Oh!” En hield midden in een zin op met praten toen ik de verandering merkte.
Hij had al gezegd dat hij heel veel zin in me had. En ik had hem uitgenodigd om te zien of het zou lukken, in mijn huis, of ik me daar goed bij voelde. En zo draaide hij me om en nam me zachtjes mee naar de slaapkamer. Het was heel spannend want ik zat op het randje van, durf ik dit of toch maar niet?? Ik durfde niet eens mijn borsten te laten zien of voelen.

Maar toen vroeg hij me op het bed te zitten en hielp me uit mijn spijkerbroek, maakte mijn beha in één keer los aan de achterkant en toen gingen zijn handen onder mijn shirt en dat was heel spannend. Ik had een dapperder moment waarin ik bijna alles uittrok en hij trok ook beetje bij beetje alles uit, maar later dan ik. Daar lag ik dan, en hij begon ongelofelijke vanilladingen bij me te doen… Strelen, kussen, likken. Hij kondigde toen aan dat hij me daar beneden ging likken. En ik wist niet wat me overkwam!
Ik kon alleen maar WOW zeggen. Ik ging even half rechtop zitten want ik moest tegen hem zeggen “Wat ben jij hier verschrikkelijk goed in…” Wat hij doet, heeft nog niemand ooit zo goed gedaan. Nooit!! Plezier geven aan een vrouw, zoooo, hij weet wat hij doet en hij wist gelijk wat hij met mijn lijf deed!!
En hij onderbrak wat hij aan het doen was met zijn tong daar beneden (oef!!), lachte, en zei: “Ik heb het dan ook al vaak geoefend.”
En ik dacht: Nou, ik ken wel meer mensen die het al vaak hebben geoefend, maar die doen niet dat!!
Mijn clitoris en tepels zijn overgevoelig. Hij deed me nooit pijn, het was nooit te veel. Het was hemels vanaf het begin, alles wat hij deed, met zijn tong, met zijn lippen, ik weet niet wat hij deed, maar het was verbazingwekkend. Mijn mond staat nog open nu ik erover schrijf. Wow…
Hij heeft me net een voicebericht gestuurd dat hij zin heeft om me daar te likken, om me in zijn mond te hebben… Alles springt in me! Ik loop de hele dag nat rond verdorie.

Nog iets, en dat is gewoon iets wat me verbaast (het is nooit een prioriteit geweest van me), ik ben nog nooit met zo’n echt gespierde man in bed geweest. Ik heb zelf ook veel geluk en discipline qua fysiek, maar het soort persoon dat ik ben, trekt niet klerenkasten aan in principe. Maar dit was de eerste keer dat ik even wat meer rechtop ging zitten om hem te bekijken. Zijn schouders, zijn borstkas, toen kwam zijn penis ook uit zijn broek en daar moest ik ook even naar kijken. Hij is gewoon wow. Hij moest weer lachen en zei: “Ah, je was ook benieuwd hiernaar dus?” Ik knikte en bloosde.
Ik bloos nu. Ik voel me net een puber!!!
Hij had me gezegd dat hij niet in me zou komen deze keer, alleen als ik het hem zou vragen. Ik heb het hem gevraagd…
Ik heb een litteken van een combinatie van herpes en bacteriële infectie, van 2 jaar geleden, die tot een jaar geleden nog open ging met de seks met Zee. Daarna wilde ik geen seks met Zee of iemand dan ook.
En zeker geen penetratie.

Zee is officieel de slechtste man in bed geweest. Hij is zo slecht dat ik er versteld van sta. Nu dat ik de beste man ooit in bed heb ontmoet, zie ik het pas duidelijk. IK HEB NOG NOOIT IEMAND ONTMOET DIE ZOOOOO GOED IN BED IS!! En ik heb me nooit aangetrokken gevoeld tot het mannelijk lichaam maar dat lichaam is er eentje dat zelfs ik niet kan weerstaan.

Hij is lief, hij is communicatief, heel gevoelig, en op de één of andere manier hebben we chemie en vind ik hem heel leuk. Al mijn hormonen vliegen alle kanten op. En mijn angst vliegt ook alle kanten op. Het is geen plan van me om verliefd te worden. Maar het is best lastig met zo’n leuke man.

Hij kuste mijn voet waardoor ik me zo mooi voelde, hij nam mijn onderbeen in zijn hand en kneep er even in, hij kuste en likte mijn nek, hij streelde me, hij kan alles, het kussen is ook vrij goed. Hij heeft me van achteren gelikt waar ik altijd een beetje ongemakkelijk over ben maar niet onprettig vind. (Hygiëne is waar ik me zorgen over maak.)
Net als X, is de stimulering van zijn penis niet genoeg, maar zijn zijn tepels heel erogeen. Ik vind dat fijn want in mannen die dat niet hebben, is het vaak heel penis-gecentreerd. Zo kon ik zijn borstkas ook meer aanraken.

Maar goed, we zitten hier in het BDSM-hoekje. Volgens mijn fysiotherapeut die veel energiewerk doet, is het nu tijd voor me om een diepe angst uit mijn kindertijd te verwerken. Ze zegt zelf dat tantra het enige is dat werkelijk helend is voor het lichaam, de man is dan in de vrouw maar ze bewegen niet. Ik sta open om daarnaar te kijken maar ben sceptisch. Ze zegt dat het veel beter is dan BDSM. Maar in BDSM heeft mijn hoofd heel veel te doen, heb ik adrenaline, heb ik uitdagingen, spelen we met de schaduwen die we in ons hebben, en met het licht. Ik ben bang dat ik me in tantra ga vervelen. Mijn hoofd is niet zo goed in niets doen samen met iemand anders. Hebben jullie daar ervaring mee? Zou het zo zijn? Ik vind het niet erg om BDSM fijn te vinden, het is een heel favoriete kronkel!

Oké, dus waar is de BDSM? Nou, er was een poging maar we hebben er niet over gepraat en hij heeft geen idee. Ik weet dan ook niet hoe je in godsnaam iemand D/s leert die er echt nooit van heeft gehoord of over heeft nagedacht. Ik heb hem verteld dat het niet ingewikkeld hoeft te zijn. Er zijn een paar elementen: begrenzing (kan verbaal zijn “beweeg je niet” of fysiek), opdrachten/bevelen geven, plagen (de spanningsboog tussen iets doen wat minder prettig is en iets wat heel prettig is - pijn en plezier, ongemak en plezier, dat soort dingen). Hij begrijpt al dat ik doe wat hij dan ook kan bedenken, want ik heb tegen hem gezegd dat mijn grenzen waarschijnlijk veeeel verder liggen dan de zijne. Dus hij heeft me opgedragen hem zo en zo te bevredigen, en hij genoot erg van hoe ik het deed, en daar ben ik blij mee, want ik ben onzeker over hoe goed ik een man kan plezieren. Elke man is zo anders en je kan vaak óf te zacht óf te hard zijn. En ik weet niets over massagetechnieken of andere manieren “om een man gek te maken” want als er geen opdracht is, trekt het me niet aan om dat zelf te doen. En dat heeft te maken met dat ik zo graag de onderdanige wil zijn. Ik ben overigens ook onzeker over hoe ik een vrouw kan plezieren, ook al ben ik zelf een vrouw.
Dominant zijn kan ook een vrouw plagen. Kijken tot waar ze volhoudt. Veel verantwoordelijkheid, dat wel. Je moet weten tot waar ze kan gaan, wat ze aankan, wat niet. Mindfuck, dat is zeker een woord dat ik zou gebruiken voor D/s. Als mijn hoofd niet meer weet wat er gebeurt of gaat gebeuren en de controle kwijtraakt. Psychologische spelletjes.

Hij heeft me op mijn billen klappen gegeven, beetje bij beetje, en steeds vroeg hij of het te hard was, en ik zei: “Nee hoor, je kan nog rustig een stuk harder gaan”. Hahahaha! Ik zei: “Als je hand er pijn van doet, kan je iets gebruiken.” Maar hij wil het echt liever met zijn hand doen.
Hij vond het opwindend.

Ook hadden we het over vernedering (neder - iemand kleiner laten voelen) en denigreren (dat is voor mij iemand “beledigen”, iemand zich minder waard laten voelen). Er zit dus een verschil in. Ik vind vernedering goed (ik heb grenzen die ver weg liggen op dit gebied, ik voel me gewoon mooi en vind het vaak ludiek), maar denigreren is voor mij een absolute no-go. Dus hij vroeg me of hij me “slet” mag noemen. Ik moest een beetje lachen en zei dat dat absoluut mag. Wat voor mij denigreren is, is me “varkentje” noemen. Dat ligt buiten mijn grenzen.
Net als dat in SM sommige Dominanten hun subs schoppen of met hun laars in de modder duwen. Dat is buiten mijn grenzen.
Maar ik kan wél als een lamp worden gebruikt. Dat vind ik ludiek en esthetisch.

Ook heb ik hem verteld dat ik, nu dat ik weer mijn eerste stappen ook in BDSM zet, in de voorbereidingen heb gedacht dat één van mijn definities van mijn rol ook “little” is. Ik ben van binnen óf 12 jaar óf 17 jaar. Ik heb de wijsheid van mijn jaren, maar van binnen ben ik klein, of een deel van mij tenminste. Ik geniet er erg van om een “Daddy” te hebben en mijn partners zijn altijd oudere mannen geweest. Ik voel me daarin veilig, klein en mooi. Ook deze man is 15 jaar ouder, ook al lijkt hij die leeftijd niet te hebben. Hij is ook qua karakter niet zo erg een Daddy als andere partners die ik heb gehad, we zitten meer op een niveau. Hij heeft iets puberachtigs ook.

Ik vertelde dit ook terwijl ik in zijn armen lag, dat ik me dus ook met deze rol identificeer. Hij experimenteert natuurlijk ook. Dus toen zei hij: “Ik ben een oudere man die jou leert wat seks is, kom maar in mijn armen, kleintje.” Ik vond het vreemd en ook een beetje lekker, ja, zoals de reclame. Het was een beetje vreemd maar niet helemaal out of place, en maakte ook iets los, want dit is één van mijn grote fantasieën waar ik nog nooit echt over heb gepraat, niet op die manier. Zijn woorden gaven mijn fantasie weer. En dat vond ik een beetje eng, omdat het een fantasie is die misschien het meest taboe is op de één of andere manier voor me. Ik voelde dus ook schaamte toen hij het zei. Dat is een interessante ontdekking. Zelf met X heb ik hier nooit over gepraat, hoewel we wel hebben gepraat over dat hij een Daddy-figuur voor me was, wat hij zelf ook leuk vond.

Mijn collega noem ik hier T. Het duurde ongeveer 4 uur. Ik heb lang genoten van zijn tong en vingers en ben na minstens 2 uur gekomen. Het zijn natuurlijk uren waarin we dingen ontdekken, dingen bespreken, even rusten, weer doorgaan. Hij is na 3 uur gekomen. Hij wil niet komen vóór de vrouw. Daarna hebben we in elkaars armen gelegen en toen kwam dus dat mini-experiment op.

Daarna dronken we thee met wat chocola terwijl we elkaars hand vasthielden. Januari is een koude en natte maand. Maar nu heeft het mooie herinneringen; vorige week, een café in de regen waar we een thee hebben gedronken, elkaar zoenden, elkaars benen streelden en de wereld mooi werd. De wereld is mooi. Toch wil ik volhouden dat ik niet verliefd ben. Het zijn de chemische reacties, de hormonen. Maar elke keer als ik een berichtje krijg, ben ik blij. Ik heb zin om de tijd met hem door te brengen. Het verveelt niet. Vorige week, op die zondag, waren we 6 uur samen ofzo, en het was laat genoeg om naar huis te gaan maar we hadden door kunnen gaan. Ik moet mezelf niet afsluiten voor goede liefde. Ik heb duidelijk aangegeven, en hij heeft het nog eens aangehaald om zeker te zijn, dat dit niet exclusief is en dat we vrij zijn om dingen met anderen te doen en elkaar dat te vertellen. En het klinkt zo goed. Ik heb geen moeite met dat hij iets doet met iemand anders, maar heb het gevoel dat hij dat nu niet wil en ik ben zo bang om me schuldig te voelen. Ik wist dat ik geen one-night-stands meer wilde, maar open situaties met echte mensen. Maar als er dan een band ontstaat, wordt het allemaal niet zo makkelijk voor iemand als ik. Ik ben zo bang om hem pijn te doen. Ik wil geen pijn meer doen. Ik kan pijn aan. Ik kan niet iemand anders zijn pijn meer aan.
Maar ik vind hem zo leuk en geniet zo van alles. Hij zei vorige week al dat hij me zo leuk vond en als grapje (of niet) dat hij me verliefd zou maken. Het gaat een beetje die kant op, ben ik bang. Maar ik zou ook weer uit de hormonen kunnen vallen, want ik ben ook bang dat ik intelligenter ben dan hij - dat heeft al voor problemen gezorgd in vorige relaties. Mijn hoofd begint dan de ander te overgroeien als klimop en ik ga me vervelen. Ik moet de ander bewonderen om bij hem te blijven. Ik ben mentaal heel snel, en heb vele verschillende zaken gestudeerd. Daarom ben ik vaak met narcisten samengekomen, die geven een beeld dat ze heel intelligent zijn, maar na een tijd kom je erachter dat dat niet zo is en dan is het al te laat. Dit is de eerste persoon die niet narcist is. Ik ben klaar voor meer gezonde relaties. Nou ja, ik weet dus niet of ik klaar ben voor een relatie, maar geen narcisten meer voor mij. En echt, ik weet dat ik mezelf herhaal, maar ik ben zo bang om hem pijn te doen! Maar wat doe je dan? Proberen het contact te verminderen? Ook al heb je er zelf ook zin in? Hij heeft ook al een aantal relaties gehad en is bang om pijn gedaan te worden. Ik kan hem geen garanties geven.

T stuurde me een berichtje waarin hij zei dat het de eerste keer was dat hij op deze manier experimenteerde, en ook - tot mijn verbazing - dat het de eerste keer was dat hij zoveel uur achter elkaar een seksuele sessie had met iemand! Het waren 4 uur. Je moet er de tijd voor hebben, maar voor mij zijn 4 uur helemaal niet ongewoon. Het spel, de ambiance, de experimenten… Ik antwoordde hem: “Welkom tot een hele wereld vol ludieke experimenten dan… Ik ben blij dat je ze met mij leert kennen.”

Het kan een leerexperiment zijn voor allebei, toch? Ook het model om gewoon een open “relatie” te hebben, kan een leerexperiment zijn. Het is een soort vorm die ideaal voor me zou zijn nu. Voor het moment ga ik shibari doen op zaterdag en zie ik hem op zondag. Het zal waarschijnlijk wel weer controversiële gevoelens in me opwekken. Het zal niet makkelijk zijn om iemand die je leuk vindt te zien, terwijl je de dag ervoor met iemand anders iets erotisch hebt gedaan. Schuldgevoelens zijn mijn zwakte. Daarom was X zo ideaal, onder andere, we lieten elkaar heel vrij. Ik weet ook niet of mijn hormonale interne vuurwerk voor T invloed zal hebben op mijn ervaring met shibari. Ik zou het zo jammer vinden als dat het feestje komt bederven. Dat is me namelijk weleens meer gebeurd. Ik wil dan trouw zijn en voel me schuldig en sluit me helemaal af. Terwijl ik nu juist de ruimte heb voor seksuele ervaringen van allerlei soort.

Ben benieuwd naar dit weekend en als iemand hier vanuit ervaring tips kan geven, ze zijn welkom.

[Levendig Foutje]

Gisteren heb ik al geschreven, maar nu na de shibari-sessie heb ik nieuwe ervaringen, inzichten, sensaties.
Het is na middernacht en mijn lijf is uitgeput. Ik heb het gevoel dat ik heel goed zal kunnen slapen en ik hoop dat dat zo is, want deze week heb ik veel moeite gehad met kunnen slapen. Ik vind T zo leuk…!

De shibari-sessie was een geweldige ervaring! Jarenlang heb ik deze sensaties niet beleefd. Eindelijk…

Ik heb niet zo heel veel ervaring met shibari. Ik ben een beetje bezorgd over het risico van zenuwen die afgeknepen kunnen worden. Het moet dan ook iemand zijn die al jaren ervaring heeft en met verschillende mensen. Dat is wel zijn geval, we noemen hem Mr. Shibari

Het was goed, het voelde goed. Hij voelde goed. Hij had geen luchtje op en rook naar zichzelf en dat rook goed. Dat lijkt een vreemd detail maar is het niet. Ik heb het liefst dat mensen naar zichzelf ruiken, anders kom je later achter de verrassing.
Buiten de sessie om trekt hij me niet echt aan. Praat ook wat te veel.
Maar in de sessie werkt het.

Van tevoren gaf ik mijn grenzen aan. Geen penetratie, ook geen dildo’s. Ook hem niet pijpen. En geen kus op de mond.
Ik weet niet. Het voelde belangrijk voor vandaag om iets speciaals voor T te bewaren. Misschien hou ik het zo. Ik weet het nog niet.
Ik had meerdere soorten kledingstukken meegenomen en vroeg wat “normaal” is om te dragen zo’n eerste keer. Hij zei: “Waar jij je bij op je gemak voelt. Het mag zijn wat je aanhebt. Ik zou niet helemaal naakt gaan de eerste keer. “Normaal”, misschien onderbroek en hemdje.” Ik ging me omkleden en veranderde mijn tanga (doe ik nooit aan) voor een gewone onderbroek. Minder charmant, maar ik voel me er wel in op mijn gemak.

Eenmaal allebei op de mat, schoot ik bijna gelijk in de training die X me had gegeven. Naar beneden kijken, geen oogcontact. Op mijn knieën zitten, handen op mijn benen. Hij merkte op dat dat “…” was (een Japanse term voor een houding in de shibari.) Oké, ik wist niet dat ze daarin ook protocol-houdingen hadden.

Hij heeft drie mini-sessies gedaan. Het was ook proberen wat goed bij me ging, dingen uitleggen, enzovoorts. In de eerste begon hij mijn handen tegen elkaar en tegen mijn torso aan het binden, aan de voorkant, opeens met veel snellere en hardere bewegingen dan ik in de weinige shibari-sessies die ik heb ontvangen van anderen heb gehad, wat al mijn zintuigen enorm op scherp deed staan op een hele interessante manier. Hij draaide ook mijn polsen om bij het binden waardoor ik al gelijk gedwongen werd om omlaag en opzij te gaan. Hij merkte al gauw op dat ik serieus was. Ik was dus met mijn ogen neergeslagen en inderdaad meer aan het beleven dan aan het communiceren. Dus ik paste dat aan, keek hem meer aan en communiceerde meer.

Wat verschrikkelijk fantastisch was, was dat hij opeens mijn gewicht verschoof, waardoor ik naar voren viel (op de één of andere manier ving hij me daar op want ik viel niet vol op mijn gezicht) en mijn achterste in de lucht kwam. Het gaf me een gevoel van blootgesteld zijn. Ook al was dat dus in een gewone onderbroek.

Goed, dus in de tweede sessie keek ik meer, communiceerde ik meer, was ik opener. Eigenlijk in dat aspect meer zoals met mijn allereerste Dom toen. Ook met deze man ging het om me te pesten, dat wrede kantje.
Ik vroeg bijvoorbeeld of hij een bepaalde reden heeft om de polsen een kant op te draaien wanneer hij ze aan elkaar bindt. Nou, dat heb ik geweten!! Hij zei: “Kijk, zo deed iemand het bij zijn vriendin, die bij me kwamen oefenen.” En hij deed het gewoon met mijn polsen voor mijn lijf. “Die vriendin dacht aan de boodschappenlijst.” (Het was inderdaad gewoon vastbinden, met knopen bezig zijn, terwijl ik relaxed zat.)
Toen draaide hij mijn polsen zelfs nog verder naar één kant waardoor ik met mijn hoofd helemaal op de grond moest. Hij vroeg: “Denk je nu aan de boodschappenlijst?” Nee dus.

Ik had gezegd dat mijn tepels overgevoelig zijn, kan zeker geen knijper op of niks. In de tweede mini-sessie bond hij mijn handen aan elkaar, deed het touw over de grote ring die hij erboven had hangen, waardoor mijn handen opeens omhoog getrokken werden en ik daar behoorlijk weerloos voor hem zat. Hij keek me aan, ik keek hem aan. Ik ben veranderd in deze jaren, ik ben minder onder de indruk van iemand in de ogen kijken. Het was woordeloze communicatie tussen twee gelijken in een machtsuitwisseling, waarbij één in een heikele situatie zit en de ander bedenkt hoe hij de ander in een nog wat vervelendere situatie kan brengen.

Hij streelde soms tussendoor, mijn middel, mijn arm, iets, wat gelijk plezier gaf. Maar nu ging die hand naar mijn tepel en ging hij er toch in knijpen. Niet zo hard eerst maar ik keek hem alert in de ogen. Wat meer. Ik steunde en leunde meer naar voren terwijl ik hem wat meer urgent in de ogen keek. Toen nog meer. Ik probeerde woordloos aan te geven dat dat een beetje te veel was. Hij zei: “Wil je iets zeggen? Zeg het maar.”
Ik zei heel snel: “Ik kan dit niet meer aan. Alsjeblieft.” (We zijn ook nog steeds heeeeeel netjes in het vragen.)
Hij liet los en zei: “Dat mag je iets rustiger vragen, hoor.”
Mijn hoofd was toen bezig met: “Oké, dus de volgende keer hoef ik niet zo snel te praten” maar nu vraag ik me af of het plagen was.

Het touw ging los van boven, hij gooide me weer op de grond ook al ving hij me ook ergens op. Duwde mijn ene been verder weg, ik lag er als een soort kikker. Hij merkte op: “Zie je dat je dat been niet beweegt, ook al heb je gewoon bewegingsruimte daar. Je bent gefocussed op wat ik hier doe.” Want hij was ergens druk aan het geven. Geweldig hoe het brein de controle kwijtraakt. Ik had het zo nodig…

In de pauze na deze mini-sessie praatten we ook weer. Hij vroeg steeds wat ik fijn vond, wat ik minder fijn vond, wat ik graag zelf nog zou willen. Eerlijk gezegd vond ik het allemaal fijn en kwam er niets specifieks op wat ik zou willen. Ik trilde. Hij vroeg of ik het koud had. Nee, zei ik. Is het van de emoties? Ja, zei ik. Ik trilde als een rietje. Hij omarmde me van achteren, legde zijn handen op mijn handen, ik hield gelijk op met trillen, ik ademde diep (blijkbaar tegelijk met hem).

De derde mini-sessie was het langste en het meest intensieve. Erna vroeg hij me erover te praten en zei ik hem dat ik me eerlijk gezegd niet herinnerde wat we gedaan hadden, door alle emoties van het einde.
Hij hielp me het herinneren. Hij bond mijn polsen aan elkaar, bracht ze omhoog en toen over mijn schouders naar mijn rug toe. Ik hoop dat ik het duidelijk beschrijf, er is een spieroefening met gewichten waar je ook zo je armen moet buigen. Dus aan de voorkant laat je je oksels zien tot je ellebogen, de onderarmen zijn dan gebogen over je schouders heen. Ook ging er touw om mijn borstkas en mijn middel heen, zodat ik moest worstelen met de ongemakkelijke houding en de touwen die ook mijn ademhaling iets lastiger maakten. Een heel interessante houding. Er is iets meditatiefs aan, je moet door blijven ademhalen en je concentreren op kalm blijven, terwijl die opeens komt pesten. Hier ben ik op een gegeven moment ook op de grond omgekiept door hem (ik riep uit: “Oooh!” ) en daar moest ik me echt concentreren op die armen. De touwen trekken eraan dus je probeert ze meer te strekken. Hij deed ondertussen aanrakingen, strelingen, ergens bij mijn achterste, maar daar hadden we het later ook over: dat was geen prioriteit voor mijn hoofd, die was alleen bezig met mijn armen. Echt een uitdaging, heel interessant. Heel veel chemie van binnen, en tegelijkertijd kalm blijven.

Hij maakte eindelijk mijn polsen los van mijn rug (niet van elkaar) en gaf me de mogelijkheid mijn armen helemaal uit te strekken, ik lag nu op mijn rug op de grond. Hij zat op me.

Toen kwam het laatste deel. Hij begon mijn benen ook te binden, echt wel vast en op het randje van pijnlijk. Ik vroeg of het dan wel goed was, en dat was zo, zei hij. En toen werd ik over de matten aan mijn gebonden benen gesleept naar het midden ervan, en bond hij mijn enkels, wat echt pijnlijk was, want ik hing aan mijn enkels (mijn torso was grotendeels op de grond wel, hoor), en toen ging dat touw om mijn voeten waardoor die het gewicht wat meer gingen dragen. Hij zei dat ik even rustig moest doorademen. En toen voelde het oké. Ik lag met mijn billen van de grond. Mijn onderbroek was op een bepaald moment tussen mijn billen gedaan (charmaaaaant).
Opeens kreeg ik een slag met de touwen op mijn achterste. Het was heerlijk en stuurde een schok door me heen.
Toen nog één.
En toen de derde, die was al wat lastiger.
Toen zei hij dat hij er nog drie ging geven.
In het begin toen ik aan mijn benen ging, had ik mijn pelvis flink omhoog gehouden door de initiële pijn. Maar die had ik blijkbaar laten zakken en de slagen kwamen steeds meer onder mijn billen. Het was nog oké.
Mijn ogen waren dicht gegaan, ik zat vol in de chemische reacties van binnen.

Hij maakte me los, eerst de voeten, toen kwam weer al het gewicht op mijn enkels en dat deed pijn, hij vertelde me te ademen, haalde mijn voeten omlaag, maakte mijn benen los. Ik sloot mijn ogen, ik rustte uit. Hij streelde me, mijn voorhoofd. Ik trilde, hij legde zijn hand op mijn schaambeen, ik trilde nog meer maar het was even wat energetisch werk. Het hielp en ik kwam tot rust. Hij streelde me meer. Hij tilde me half op en hield me in zijn armen. Kuste mijn voorhoofd. Aftercare, heerlijke fijne nodige aftercare. Aftercare die ik al jaren niet meer gekend heb. In iemands armen, gewiegd, veilig, na intense sensaties, na grote uitdagingen… beschermd, gekoesterd.

Nu weet ik dat tantra wel degelijk in BDSM kan bestaan en dat BDSM niet “slechter” is dan tantra. Het is mijn weg. Ik heb het nodig. Mijn eigen Himalaya beklimmen. Mijn hersenen eindelijk de uitdaging geven die ze nodig hebben, de controle verliezen. Ik heb mijn eigen antwoord gevonden, een antwoord dat ik jaren geleden eigenlijk al had. Dit ben ik.

Mezelf overgeven aan mijn eigen gewelddadige kant, aan mijn moed, aan de wil van een ander, meer aankunnen dan ik denk. Het is magisch.
Wat heerlijk is het geweest.

Morgen zie ik T en ik heb zoveel zin om hem te zien! Zou het lukken om een balans te vinden met de medewerking van allebei? Ik ben duidelijk tegen beiden, hun keuze is niet aan mij. T is voor mij iemand die ik heel graag op de één of andere manier beter leer kennen en dichtbij heb. Hij is echt lief, en ik merk dat ik hem echt leuk vind, en er is een deel van mij dat ik aan hem heb gegeven, alleen aan hem. Het zou bijzonder jammer, waarschijnlijk echt triest zijn, als hij nu zou besluiten dat hij deze situatie niet wil en ik hem niet meer zie. We kenden elkaar al jaren. Vóór vorige week konden we heel goed zonder elkaar. Dingen veranderen opeens van aard. Het is zo vreemd. D/s is het diepste deel van mij, dat geef ik als een heel bijzonder cadeau. Nu heb ik D/s en Shibari gedaan en heb minder gegeven van mezelf dan aan T, waarmee het vanilla was. Maar nu bedenk ik me opeens dat T binnen bij me is geweest, me heen gepenetreerd. En het was een hoop gekus vanaf het begin. Ik heb mijn orgasme gehad met T. Vandaag is er wat aanraking geweest van mijn clitoris maar enkel door de kleren heen. Alles was subtiel. Ik had het ook niet nodig.
Ik heb geen idee hoe dat alles nog een rol gaat spelen. Hou ik penetratie alleen voor T? Die is best goed geschapen dus met hem alleen heb ik eerlijk gezegd genoeg, meer dan genoeg. Het moet daar helen.
Orgasmes, die zullen wel een rol gaan spelen, en meer intieme stimulering. Zal het dan allemaal verschuiven? Niet in de zin van Mr. Shibari’s vriendin te zijn - praat echt te veel en te oninteressant om een kandidaat te kunnen zijn, heb ik al gehad met de vorige - maar zouden mijn orgasmes met T dan minder kunnen worden?
In de Tantra-informatie die ik heb opgezocht, zeggen ze dat als je in je hoofd gaat zitten tijdens de seks, dingen niet gaan, en dat je je andere hersenhelft moet activeren door je te richten op de strelingen en het Hier en Nu zijn. Volgens die logica zou het dan ook goed gaan met T.

Vandaag is het allemaal zo. Alles beweegt, alles verandert.
Ik ben zo dankbaar dat ik deze week deze prachtige ervaringen heb gehad, dat ik na 4 jaar ellende en daarvoor ook jaren waarin het eenzaam was, weer zulke cadeaus mag ontvangen.

[Levendig Foutje]

Gisteren kwam T dus. Het was goed in bed, technisch gezien heel goed, en toch was het niet als de eerste keer. Ik probeerde echt in het hier en nu te zijn, met hem, in mijn sensaties, niet in mijn hoofd, die al de kop opstak en opmerkingen begon te maken hier en daar.
Daarna aten we samen wat in de woonkamer en het was hij die me vroeg welke keer ik het fijnste vond, de eerste keer of vandaag. Voordat ik de kans had om te antwoorden, zei hij: “Ik weet al wat je gaat zeggen.”
Tegelijk zeiden we “de eerste keer”. “En zo zijn die dingen altijd voor me gegaan, daarna word je een stelletje, komt de routine erin, en dan is het niet meer zoals de eerste keer.”, zei hij.

Hij heeft echt wel lange relaties gehad, maar uiteindelijk is hij vreemdgegaan. Het gras is altijd groener aan de andere kant.
Hij voelt zich hier slecht over, hij is religieus en zelfs zoiets als een open relatie “mag” niet. Hij is volgens die regels een zondaar.
Hij durfde het toen niet te bespreken als optie, is vreemdgegaan, en die relaties zijn tot een einde gekomen.

Het was een opluchting om hier open over te praten. Er viel een last van me af. En tegelijkertijd was het zo pijnlijk. Het was een shock dat de tweede keer al zoiets was van “dit kennen we al”. Dat is me nog nooit zo gebeurd. We zijn zulke romantische wezens… En we zoeken het om begeerd te worden, eeuwig begeerd.

Dus uiteindelijk heb ik me zo druk gemaakt van tevoren en is hij degene die open relaties nodig heeft. Hij zei: “Zo zit ik in elkaar, ik kan het niet tegenhouden.” En ik heb hem geantwoord dat als je focust op het lichamelijke in je seksualiteit, dan is het veel makkelijker dat dat gebeurt dan als je je focust op het mentale. Als je experimenteert met dingen tegenkomen die iets in je psyche losmaken, in je eigen seksualiteit, dan geloof ik echt dat de routine zich nooit zal installeren. Ik en gelukkig de meesten waarmee ik ben geweest.

Ik vind hem nog steeds heel lief, heel leuk. Hij deelde met me zijn onrust over ouder worden, verminderde seksualiteit, en wat er zal gebeuren als hij hem niet meer goed omhoog kan krijgen. Hij heeft me ook gezegd dat hij heel makkelijk iets krijgt met vrouwen, en dat denk ik zeker wel. Hij heeft sex appeal, hij is lief, hij is niet onintelligent, hij lacht graag, hij heeft een superlijf. En dit weekend toen hij ging dansen, heeft hij al het telefoonnummer van een vrouw gekregen. Hij heeft haar nog niet gebeld want wist niet zeker of hij het zou doen. En weet ook niet hoe hij het aan haar zou uitleggen. Hij wil zoiets zeggen als “ik heb een ding met iemand dat open en vrijblijvend is”, maar vermoedt dat ze dan zal zeggen “laat maar”. Weinig mensen willen een open relatie. Ik heb meegedacht over hoe hij het kan zeggen. Hij is blij dat hij geen jaloezie voelt over wat ik met de ander doe. Ik heb hem de weinige plekken die de touwen achter hebben gelaten op mijn lijf. Hij zei: “En zoiets vind je fijn?” “Ja”, zei ik. “Dan moet het wel heel strakke bondage zijn geweest”. Inderdaad, zei ik. Die verbazing is logisch, maar het is grappig voor me om te zien. Een hele wereld die totaal buitenaards is.

Ik zei op een gegeven moment: “Ik heb je nu een beetje beter leren kennen deze week en ik heb gezien dat je echt een goed persoon bent.”
Hij zei: “Nee, ik vind niet dat ik een goed persoon ben.”
Ik kuste hem en zei dat hij eerst zichzelf moet vergeven.
Maar hij heeft zijn partners pijn gedaan en dat draagt hij met zich mee.
Het is moeilijk om zoiets een plek te geven.

Het was dus tegelijkertijd een grote opluchting en een pijnlijke schok deze tweede keer, dat er dit hele mechanisme is. Ik voelde me deze week zo begeerd en nu minder. Maar we zijn bij elkaar gekomen op dit punt en ik weet dat het precies de plek en de tijd is waar we leren van en met elkaar, het is het juiste moment. Toch weet ik wel dat ik op dit moment open relaties wil maar mijn hart een speciaal iemand wil, waarmee ik zal iets zal delen wat we met niemand anders delen. Nu hoeft dat nog niet, nu ben ik aan het helen en experimenteren, en aan het leren. Ik ben heel blij dat de shibari er ook nog is. Het houdt mijn hyperemotionele ik in balans na deze ervaring.

Ik denk dat ik een ervaring voor T kan zijn waar hij echt kan leren, ontdekken. We hebben gisteren kleine experimenten in het bed gedaan en dat was nog veel te vanilla voor mij. Toen hij wegging, heb ik gehuild. Dat is oké, ik heb geen recht om wat dan ook te claimen, het zijn emoties, het is ego, het is mijn nog gebroken en slecht gelijmd hartje van X. Maar daarna heb ik gedacht: hoe kunnen we deze “teleurstelling” omzetten in iets constructiefs, iets positiefs zelfs? Een “nadeel” omzetten in een “voordeel”?

Wat beter dan het om te zetten in een project?
Een leerweg, een werkelijke diepe verkenning?
Niet in bed kijken wat er gebeurt. Dan is het te laat.
Maar samen ervoor gaan zitten, dingen op internet kijken, oefensessies organiseren, zonder het doel om die avond genitale seks te hebben.
Trainingssessies houden, maar dit keer ben ik de trainer.
Dat is niet makkelijk als ik ook de rol van sub aanneem, dus ik zal in en uit mijn rol moeten gaan als we ervan uitgaan dat hij D is en ik s.
Maar niet onmogelijk, het is een interessante leerervaring voor mij ook.
Ik wil dat hij ontdekt of hij diep van binnen D, switch of sub is.
Of hij iets sadistisch heeft of juist iets masochistisch.
Wat hij voelt bij bepaalde dingen en waarom, wat er van binnen gebeurt.
Wat hij denkt dat er bij mij van binnen gebeurt en of hij daarin ook wil binnengaan en kijken wat hij ermee wil doen.
Samen een BDSM-vragenlijst invullen, maar echt van alle kanten dus er niet vanuit gaan dat hij Dom is. Wat beweegt hem psychologisch en seksueel gezien, verder dan gewoon goed neuken?
Ik ben blij met dit plan. Het zal iets sportiefs zijn en ook psychologische experimenten, conversaties en interessantere verkenningen voor beiden.
Ik zal de rol aannemen van proefpersoon en experimentator.
Instructrice en lijdend voorwerp.
Interessant.

Ik begin grote affectie voor hem te ontwikkelen. Er is iets aan hem dat ik gewoon heel lief vind. Ik zou graag een grote vriendschap met hem willen ontwikkelen. Het is één van die mensen die voor mij fijn zijn om dichtbij te hebben, ook door de gemeenschappelijke interesses die we hebben en de zo goede eerlijke conversaties die we hebben. Bijkomstig is hij heerlijk om te omhelzen en te kussen, en gewoon zijn huid aanraken. Ik denk dat we feromonen hebben, van die soort dat fysiek contact gewoon fijn is.
Donderdag heeft hij me uitgenodigd om bij hem te dineren. Dat is fijn. Ik dacht een moment dat de magie misschien zo erg zou zijn verdwenen, dat hij een terugslag zou krijgen en even niet zou whatsappen en niet afspreken. Min of meer hadden we het weekend al in gedachten; het feit dat hij me op donderdag vraagt, is een fijn detail, het geeft me tenminste het gevoel dat hij me heel graag gauw weer ziet. Er gebeurt ook veel in mijn hoofd en emoties en niet alles hoeft waar te zijn. Ik ben goed bekend met mijn emoties, ik heb geduld met ze, ik begrijp dat we mensen zijn met al onze rare tegenstrijdige dingen, onzekerheden, verlangens, onze geesten uit het verleden, onze angsten, onze pijn.

En nog sliep ik niet goed. Om 4 uur wakker. Weer geslapen maar niet meer dan 7 uur.

Vanuit liefde leven betekent niet pijn uit de weg gaan. Het betekent proberen het beste in mezelf te zijn en het beste in anderen proberen te inspireren. Altijd vanuit medeleven, altijd met dankbaarheid.
Het is mijn ideaal, ik probeer zo te leven.

[ericavoorst]

Hey daar,

Ik heb je verhaal gelezen en het klinkt als een behoorlijk intensieve ervaring. Het is altijd een uitdaging om de magie van de eerste keer te evenaren, nietwaar? Soms zit de schoonheid echter in de herhaling, in het verder ontdekken en verdiepen van wat er al is. Je praat over het vinden van een balans tussen fysieke en mentale connectie, wat echt cruciaal is in elke relatie, open of anderszins. Het is interessant dat je noemt dat je partner open relaties nodig heeft, terwijl jij nog steeds de neiging hebt om één speciaal iemand te zoeken. Dat contrast kan soms verrassend leerzaam zijn.

Over leerervaringen gesproken, het lijkt erop dat jullie beiden op zoek zijn naar manieren om te groeien en te experimenteren binnen jullie dynamiek. Het idee om samen BDSM-vragenlijsten in te vullen en nieuwe rollen te verkennen klinkt als een geweldig pad naar zelfontdekking en wederzijds begrip. En weet je, soms is het zoals met een juicy pak - je weet nooit echt wat je gaat krijgen totdat je het opent, maar de verrassing is vaak de helft van het plezier.

[Levendig Foutje]

Hoi Erica, dank voor je reactie. De observatie dat ik toch minder van de open relatie lijk te zijn dan hij doet me nadenken. Ja, ik denk dat mijn ideaal een Samen is dat uniek is en dieper gaat dan de interactie met de rest van de wereld, waar D/s een must is en ik dus "van" mijn D ben (er is daar natuurlijk ruimte voor iets opens maar met veel meer voorwaarden). Een ander ideaal is "spread the love"-achtig, waar open relaties juist vloeien.
Allebei bestaan ze op dit moment van mijn leven naast elkaar, maar ik vermoed dat mijn diepe wens echt "van iemand" zijn is. X was de liefde van mijn leven. (Dat wil niet zeggen dat er geen andere liefde van mijn leven kan zijn, maar de lat ligt hoog.)

Een open relatie lijkt te suggereren dat er één soort diep met één iemand is en een ander soort diep met een ander. En iedereen is uniek dus elke relatie is dan ook uniek. Maar dat wat je in de diepste diepten van jezelf verschuilt, dat kunnen geven aan iemand die dat koestert en beschermt met zijn hele wezen (en vice versa), dat geeft een andere dimensie, lijkt me zo. Nou ja, ik ben aan het verkennen in deze tijd.

Ik ben er bijvoorbeeld deze week achter gekomen dat ik me kan overgeven aan Mr. Shibari, maar dat er meerdere lagen of dimensies zijn in het zich overgeven. Daarna ga ik naar huis en hoef ik hem niet te zien. Aan T geef ik een stukje van mijn hart en laat ik iets dieps van me zien soms omdat ik dat graag aan hem wil geven, ondanks het feit dat hij het niet voor elkaar krijgt dat ik het diepste meest verschuilde geef en dan voel ik me weer wat terugtrekken. Ik geef iets anders daar. Er is veel genegenheid.

Deze week was interessant. Na de zondag-date met T, werd de communicatie van zijn kant een stuk minder dan de week ervóór. Dat vond ik erg moeilijk. Mijn onzekerheden kwamen op, ik voelde me down, en ik heb mezelf op een gegeven moment teruggetrokken, verdrietig, in een hele jonge staat van mezelf, waar een aantal onzekerheden waarschijnlijk zijn ontstaan. Maar dit gaf weer het inzicht dat ik een vrij vreemde persoon ben, voor mij op een goede manier, en dat ik dat wil vieren in het leven. Als iemand anders dat niet waardeert, dan haalt dat niks weg bij mij. Er zijn veel details in mijn manier van denken en zijn die hij op dit moment niet ziet of niet begrijpt. Dat is oké. Dan kunnen we elkaar vinden op een bepaald vlak en niet op een ander vlak. De kunst is te vieren waar je elkaar wél kan vinden. En dan zien we wel.

En het ligt nooit aan iemand zelf. Hij had toevallig ook een paar nieuwtjes deze week die niet erg positief waren. Ik voel bij hem dat we nooit toekomen aan alles vertellen wat er is gebeurd. Niet dat dat moet, maar het zou waarschijnlijk helpen. Te veel nieuwe informatie rondom een persoon die je nog niet goed kent Tegelijkertijd met hem heb ik intuïties die kloppen, ik denk dat we erg op elkaar lijken in meerdere aspecten.

Hoewel het chronologisch andersom is, begin ik met mijn date met T deze donderdag. Hij had me bij hem uitgenodigd en zou voor me koken en ik kwam aan met honger want ik had niet bepaald veel gegeten. Daar zijn dit soort periodes wel goed voor, je eet wat minder en bent veel meer in beweging. Slapen zou kunnen verbeteren...

Maar hij had teveel zin toen ik aankwam dus geen eten nog. Mijn hongergevoel verdween wel bijna helemaal Ondanks dat we de lijst de avond ervóór hadden besproken, overigens na mijn sessie met Mr. Shibari, voelde ik hoe hij gelijk richting de seks wilde gaan. Ik deed dit keer wel een tanga aan, een katoenen nachtjurkje dat er eigenlijk vrij charmant uit ziet, vind ik, en deed mijn haar in twee vlechten. Ik had een tas gepakt met de weinige accessoires die ik zelf heb: wat linten, latex handschoenen, glijmiddel, een houten dunne paal, en simpele Chinese balletjes (een eenheid van twee ballen en dat vibreert van binnen als je loopt). Niet veel dus.
Hij zei: "Je bent gekleed als een meisje. Met je twee vlechtjes en een jurkje van een meisje."
(En ik denken dat dat jurkje gewoon charmant was Als je het zelf niet merkt, dan ben je echt kinderlijk van binnen, denk ik dan maar!)
"Ja", zei ik dus.
De ambiance was donker, met was kaarsen en New Age muziek.
Ik vond het toch wel heel spannend. Ik heb altijd de neiging om me te sluiten, en nu opende ik iets van me dat dieper ligt. Een beetje. Ik voelde me heel verlegen, het gebeurt me altijd als ik deze kant van mijn seksualiteit aan iemand geef. Zo diep, zo diep.
"Je bent nét 18 geworden, zodat ik geen pedofiel ben", lachte hij, en begon me te kussen en te strelen en wat ruwere behandeling te geven.
Hij was hard daar beneden. Hij bond mijn polsen aan elkaar vast, en hier zei ik als instructrice:
"Dat is een manier. Je moet op de zenuw letten, dat die niet bekneld raakt. En je kunt ook het link tussen mijn handen binden zodat ik er niet uit los kan komen."
Oké, dat deed hij en het werkte om dit soort instructies erin te gooien. Een nieuwe, interessante ervaring. Het zijn "tussen haakjes"-momenten. Hij luistert goed en het vloeit goed door.
Hij duwde me over de bankleuning en legde zijn penis tussen mijn billen en wreef ermee, terwijl hij zei: "Ik zou je zo van achteren nemen..."
Hij deed het andere lint over mijn ogen, om mijn hoofd. Ik vertelde hem dat het erom gaat dat ik me werkelijk overgeef, dat hij dan met mijn hoofd moet gaan spelen. Dingen die ik niet verwacht, me laten wachten, hij kan ook dingen bevelen.
Ook zei ik dat als ik "oranje" zeg, het nog net oké is maar niet verder dan dat, en als ik "rood" zeg, stoppen we de activiteit.
Dat was wel leuk, want hij begon me te vragen of hij kon knijpen, en ik zei dat het goed voelde. Ergens zei ik "au" en stopte hij. En ik zei op zachte vriendelijke toon tegen hem: "Ik heb niet "oranje" gezegd, alleen "au"".
O ja, dat muntje viel bij hem. Hij ontspande zich. Hij werd er losser mee. Nog een paar keer gebeurde zoiets en dat was echt leuk om te zien, hoe ik dat kon onderwijzen en hij het echt meenam en dat ook leuk vond.
Hij vertelde me een paar keer dat dit alles hem heel hard maakte. Hij deed zijn penis tussen mijn gebonden handen en die stimuleerde ik zo, en hij zei: "Oh...dit is wel een voordeel..."
Ik zei hem, als instructie, dat hij mijn polsen in de gaten moest houden, of er niets bekneld was. (Hij had ze ietwat hard gebonden en met zekere beweging kan het gevaarlijk zijn voor zenuwen.)
Hij besloot me los te maken.
Hij vroeg me op mijn knieën te gaan zitten en legde een kussen neer voor mijn knieën (lief detail).
Ik zei, als instructie, dat hier meerdere mogelijkheden waren. Hij zou me kunnen bevelen mijn handen op mijn rug te houden, of in mijn nek. Of niets.
Hij bond mijn handen achter mijn rug. En toen moest ik hem pijpen. Hij heeft een glorieuze penis, dat is echt te zeggen. Gewoon ook een plezier om te pijpen. Hij houdt van deep throating, hebben we gemerkt, daar heb ik weer het voordeel van dat het een uitdaging is.

Toen nam hij me mee naar de slaapkamer, ik moest zo op mijn buik liggen.
Hij probeerde houten lepels, de stok die ik had meegebracht (trouwens eerst op zichzelf en daar moest ik wel om lachen, want hij zei: "Au! Dat doet echt pijn!")
Hij kwam tot de conclusie dat met zijn hand hij toch veel liever klappen geeft.
Hij zag mijn twee of drie markeringen van de dag ervóór (van de cane), en merkte op dat ik toch wel heel pijnlijke slagen moet hebben ontvangen.
Het knijpen was nieuw voor me en ik merk dat ik ervan geniet!

Vanaf hier is het naar vanillaseks overgegaan. Dus hij heeft me losgemaakt, vroeg me een hele mooie transparante jurk aan te doen die ik had meegenomen, en op bed te liggen. Zijn tong blijft hemels. Heel zacht, bijna niks... zo kwam hij erin. Toen penetreerde hij me en dat voelt ook heel goed. Vroeg me daarna op hem te gaan zitten. Diep in me zat hij. Zijn vinger stimuleerde mijn clitoris soms. Ik bewoog en genoot. Toen ging ik eens aan hem zitten. Hij heeft dezelfde lichamelijke gevoeligheid als ik. Dat is toch wel leuk. Ook plagen. Ik vroeg me af of hij misschien pijn zou kunnen ontvangen maar hij staat er niet open voor mentaal. Zo speelde ik een tijdje, ging van hem af, lag even te rusten naast hem en met de Chinese bollen die hij inbracht bij me (zo langzaam en hemels) bracht zijn vinger me naar een goed orgasme. Daarna haalde hij die bollen er heel langzaam weer uit, dat was ook hemels.
Daarna is hij al gauw zelf in mijn mond gekomen, hij vindt dat heerlijk en ik vind er ook zoiets moois aan. Ik heb hem veel plezier gegeven, veel stimulering, nieuwe ervaringen. Voor mij was het vooral het instructieve dat nieuw was.
Het is een heerlijke man. Hij ruikt heerlijk en zei me vandaag dat hij gek is op mijn lichaamsgeur. Hij is echt lief.

Het avondeten daarna was een beetje vreemd. Hij was wat naar binnen gekeerd ook al deed hij zijn best het niet te laten merken.
Ik dacht dat zijn oxytocine omlaag gedropt was, dat het daarom was (chemisch gezien gebeurt dat bij mannen, en juist bij vrouwen is het andersom).
Maar toen ik naar het toilet ging naast zijn slaapkamer, kwam hij met me mee en ging op het bed zitten, nam mijn hand, en vertelde me dat hij een SMS had gekregen en die net na onze seks had gelezen, van een vrouw waarmee hij iets seksueels had tot de dag waarop hij met mij ging dansen. Ik had hem toen al gezegd dat hij wat mij betreft dat niet hoefde te stoppen maar hij zei dat hij zich ongemakkelijk voelde en liever het zo wilde doen. Ze schreef hem dat ze zich gebruikt voelde, dat hij al een tijd wist dat hij en ik iets zouden krijgen (wat natuurlijk niet zo was, we hadden tot de avond van het dansen geen idee dat er iets zou gebeuren, we hadden niet zoveel contact ervoor) en daar had hij dus mee gezeten.
Hij wist dat ze hem erg leuk vond en hij wilde geen relatie en dacht het duidelijk te hebben gemaakt dat het enkel voor de seks was.
Relaties zijn lastig. Open dingen zijn lastiger want ze zijn rommeliger.
Het was voor mij een heel mooi moment op die avond. We zaten samen op bed, elkaars hand vasthoudend, en iets delen wat misschien niet zo makkelijk of zo mooi is voor degene die dat uiteindelijk wel deelt, en toch wat troost bieden in de stress die dat kan geven. Hij herhaalde ook dat hij geen jaloezie voelt naar Mr. Shibari, dat hij daar zelf ook verbaasd over is. En ik zei hem dat hij juist nu kan verkennen hoe het is om open relaties te hebben. Ik weet niet, het was een heel intiem moment. Misschien wel het intiemste moment van de avond.

Zijn zoon kwam thuis, een hele aardige jongeman. We bleven nog even kletsen met zijn drieën, en T bood aan me naar mijn auto te lopen. We liepen een heel blok om, arm in arm. Dat was ook fijn.

Ik kan het niet helpen me iets ongemakkelijk te voelen, want ik raak gestressed over "en als hij "het" niet is en misschien wordt hij nu verliefd en wat dan". Het mentale niveau dat ik in het erotische nodig heb, daar zijn we nog héél ver vandaan.
En denk je eens in, dan zit ik weer vast in iets.
Maar hij zei het heel mooi, vandaag op het bed: "Ik behandel jou zoals ik zelf behandeld zou willen worden." Hij wil zelf niet gecontroleerd worden, en controleert mij niet. Is zeer respectvol met mijn persoonlijke ruimte.
Thuis dacht ik: "Ik heb het recht om mijn wezen in zijn volheid uit te drukken (niet me aanpassen aan de angst over wat iemand zou kunnen denken/voelen en gewoon vloeien). Ik heb het recht om nee te zeggen, ook al bevalt dat de ander niet.
Ik ben vrij nu."
Waarom niet genieten juist van deze open situatie? Hier van één ding genieten en daar van een ander ding genieten. Vloeien, connectie hebben. En wat de seks betreft, vanilla wordt hem niet echt, maar het is plezant. En zo'n leerervaring is interessant.
Mijn volgende post wordt over de shibari van deze week