Lat relaties

[Suzette]

Wie van de she spotters heeft een LAT relatie met alletwee (jonge) kinderen?

Hoe doen jullie dat? Do's en dont's. Tips and tricks?

Lief en ik wonen en gaan ook de komende jaren niet op fietsafstand wonen (wel maar max 30min auto/treinafstand) en we worstelen hier best mee.
Samenwonen is geen issue!

Onze kinderen zijn nog niet zo in beeld, als in: we plannen nu veel om de kinderdagen heen maar soms ook niet. Dat willen we wel wat meer loslaten maar ook niet te. We willen vnl een leven metelkaar hebben, kinderen geen probleem maar het is niet zo dat we altijd bij elkaar willen zijn als er ook kinderen zijn

Maw ik vraag niet om logistieke oplossingen, maar meer om ervaring, dingen om over na te deneken. Kritisch zijn mag, juist!

[Amada]

Ja wij plannen ook elkaar in op de dagen dat ik de kinderen niet heb.
Of na bedtijd, want hij woont vlakbij, dus dat is wel praktisch.
Als ik hem zie wil ik aandacht aan hem besteden en niet aan de kinderen.
De kinderen komen hem ook wel eens tegen, is ook geen probleem.

Alleen wel eens lastig wanneer wij gezellig in bed liggen en er opeens een in de slaapkamer staat die een paar uur eerder vrij is.... Of opeens toch maar thuis komt eten tussen de middag.

Is allemaal wel een beetje afhankelijk van de meewerking van exen en echtgenotes. Maar dat lukt hier aardig.

Mijn ex bij zijn nieuwe vriendin altijd bij haar en haar kinderen.
Omdat ze geen ex had die in beeld was of anderszins oppas.
Daar zou ik dus zelf geen zin in hebben.
Vind het best leuk om zijn kinderen ook eens te zien.
Maar verder wil ik gewoon samen zijn.

En we willen ook absoluut blijven latten.
Samenwonen is geen optie.
Zou met mijn kinderen ook niet kunnen, 1 ervan is een bijzonder geval.
En de combi van die 3 is ook niet altijd even gezellig/werkbaar.
Ik zou dat een partner niet aan willen doen.

[Amada]

Jammer Suzette, weinig Latters met kids op shespot?
Ik was ook wel benieuwd naar de ervaringen.

[Suzette]

LOL

ja blijkbaar of ze mailen het niet........ kan ook

wel een goede les verleden week gehad. En dat gaf wel weer impulsen en ideeen voor verder.

Ik wilde nooit samenwonen, toen ik zwanger werd wilde mijn ex dat wel, snap ik achteraf ook wel maar nu met een partner met wie ik geen kinderen heb ......... nee

Ik zag van de zomer een gesprek op de EO gezien meen ik over samengestelde gezinnen en de ellende daarin. Mn omdat mensen zo snel gaan samenwonen.
Gruwel

Nee hoor, het is zo goed, al is het bed soms koud nu

[Guusje]

Ik heb wel een lat-relatie, maar zelf geen kinderen. Hij wel.
Vier stuks in zijn geval, de jongste net 6, de oudste wordt dit jaar 13. De oudste 2 zijn niet van hem, maar heeft hij wel erkend als zijn kids.
Toen we elkaar anderhalf jaar geleden leerden kennen was het nog zo dat hij ze om het weekend kreeg te logeren. Helaas ziet hij ze al een hele tijd niet meer door problemen met zijn ex-vriendin.
Afgezien van dat vond ik het altijd wel gezellig als zijn kids er waren. Ze accepteerden mij al heel snel en ik kon echt goed met ze overweg. Sindsdien vind ik kinderen ook echt veel leuker. Het was wel altijd érg druk in huis en ze beperkten mij en mijn vriend dan wel weer in ons doen en laten. Niet dat het heel erg was, het was gewoon zo en hij vond het geweldig als ze er waren.
Hij heeft er veel moeite mee dat hij zijn kids niet mag zien (en dat is nog niet eens door een rechter zo bepaald), maar we willen nu nog niet gaan samenwonen. Een kindje samen krijgen is voor ons beiden ook geen optie.
Ik vond het wel leuk hoor, om hun 'stiefmoeder' te spelen, maar de opvoeding liet ik gewoon aan hem over. Ik was meer een grote vriendin van hen. Lekker spelen en ravotten en zo.
Hoewel ik hoop dat de situatie zich toch weer weer te herstellen, vind ik het wel erg fijn zo. We kunnen doen en laten waar we zin in hebben.
Heeft zo z'n voor- en z'n nadelen denk ik ja, latten en beiden kids hebben. Lijkt me lastig plannen ook.

[Suzette]

Het goed omgaan met elkaars kinderen is inderdaad iets waar je op moet letten in een samengesteld gezin, samenwonend of niet.
Dat doen jullie denk ik goed, niet opvoeden, maar wel samen zijn.

De vader van mijn kinderen woont wel weer samen, er is ook een nieuw kind daar en het loopt niet allemaal even makkelijk. En dan is ze nie eens de boze stiefmoeder.

De reden dat ik niet wil samen wonen komt bij mezelf vandaan maar als ik dat zo zie dan krijg ik er alleen maar bevestiging in.
Eigenlijk vind ik dat hij relaxter is met mijn kinderen dan ik als hij er is en de kinderen ook, blijf het erg wennen vinden.