Laat jij jezelf gaan bij je partner?

[Henk-Jan]

Hallo meiden, dames

Wellicht hoort dit onderwerp niet op deze plek in dit forum thuis, maar op een plek onder het kopje 'mannen'.
Enige tijd geleden een leuke gedachtenwisseling met mn vriendin gehad over het volgende...
Jezelf helemaal laten gaan, kan dat bij je partner of juist, uit respect voor je partner, niet?
Gedachte c.q. wens van mij (man) was hierbij dat het juist met je partner mogelijk moet zijn om je stout(st)e dromen te beleven en daar waar je wilt en kunt, je fantasieën uit te kunnen voeren.
Haar gedachte hierover is daarover dat je dat juist niet doet met je eigen partner omdat je meer respect voor je eigen partner hebt dan voor een ander, waardoor het bij een ander makkelijker is jezelf helemaal te laten gaan.

Het is lastig om dit geheel in goede bewoordingen neer te schrijven, maar ik hoop dat het voor iedereen in dit forum duidelijk overkomt!
In het kort komt het denk ik hierop neer:
Jezelf écht sexueel uitleven, jezelf helemaal laten gaan, doe je met een ander (zij).
Jezelf écht helemaal uitleven, jezelf helemaal laten gaan, doe je met je partner (hij).

Wie heeft hier een (nog andere) mening of inzicht over waardoor ik hetzij haar standpunt beter kan begrijpen danwel weet of ik zelf op een 'goed' spoor zit.

Groetjes van HJ.

[Venus]

-

[leana]

Voor mij is het niet van belang of mijn partner 'mijn vaste partner' is of niet; het gaat erom dat ik me intiem/prettig/geil genoeg voel bij hem om me helemaal te laten gaan. Hij mag dan van alles uitproberen en van me vragen, zolang het maar respectvol gebeurt. Daarmee bedoel ik dat we aandacht houden voor elkaars signalen van plezier/lekker en doorgaan of stoppen. Dus overgave is meer gebonden aan de intimiteit en lust van het moment dan aan de langdurigheid van de relatie.

[Monique]

Waarom weet ik ook niet zo, maar ik herken mezelf in de stelling van je vriendin.

Ooit had ik een soortgelijke discussie met mijn man van 23 jaar! Ongeveer een jaar of twee geleden ontstond de behoefte / nieuwsgierigheid naar een parenclub bezoeken. Daar liep hij al langer mee, maar voor het eerst kon ik me ook vinden in díe mogelijkheid.
Als bezwaar (of angst) noemde ik mijn verlegenheid me uit te leven met een ander terwijl hij in de buurt is. Het idee had ik moeite mee, me als een sexbeest te gedragen terwijl hij het zag.
Stom, ik weet het, maar toch.
Ik denk dat het te maken heeft met een soort patroon waar we in terecht waren gekomen, en ook hoe het was in het verleden tussen ons.
Lang had ik een zeer laag libido (terwijl de kinderen nog 'kinderen' waren, en ik dus MOEDER). Er werd in die tijd niet geexperimenteerd. Nu zijn we wel een stuk verder hierin en toch is er een deel van mij, een zeer oers sexualiteit, dat ik maar moeizaam aan hem kan laten zien.
Die zogenaamd 'beschaafde' vrouw is hij gewend en ben ik ook gewend (in zijn bijzijn).

Ik weet dat het krom is, en oneerlijk ook, maar het is zo ongelooflijk moeilijk dit te doorbreken.

Nog een aspect, in mijn beleving, is de risico afgewezen te worden door iemand die het allerbelangrijkste is in je leven. Het voelt zeer kwetsbaar aan je te gedragen op een manier dat hij, en jij, niet gewend is en waardoor je misschien later / achteraf op afgerekend wordt.
Bij een relatief 'vreemde' of iemand die minder dichtbij staat is die risico, voor je gevoel, minder groot.

[Suzette]

ALs ik iemand (partner of lover) vertrouw dan stel ik mezelf wel kwetsbaar op. Toch heb ik wel ontdekt da het altijd nog verder kan.

Ik bouwde met mijn huidige lief al snel een flinke vertrouwensband op, op elk vlak en dat kwam ook inbed wel tot uiting. Na een half jaar hadden we een lullig conflict wat we uitgebreid besproken hebben. Een paar dagen daarna hadden we sex en dat was toch wel anders, nog intiemer.
De issue van het conflict is afgelopen anderhalf jaar nog 2-3 keer voorbij gekomen en steeds werd de band daardoor sterker en werd het vrijen nog intiemer.

Ik heb een keer een hele erotische droom over zijn broer gehad, loog er niet om en dat heb ik verteld en dat is uiteindelijk wel een kleine fantasie geworden. Soms spelen we ermee.
Mijn lief heeft een bepaalde linferie festisj, die niet de mijne was/is. En daar ga ik wel in mee voor hem, ook lekker makkelijk want ik zie de opwinding van hem waar ik natuurlijk profijt van heb.

Maar dan heb ik het over puur sexueel. Maar er zijn nog welandere zaken in een relatie. Ik heb mijn ex niet tussen mijn benen laten staan met de bevalligen.Niet dat ik me schaamde maar nee, hij hoefde niet de gehavende platgereden egel te zien, zijn rol voor dat lichaamdeel was anders vond ik.

En wat Monique schrijft, dat kan ik volledig onderstrepen: je zit met je partner toch vast in een rol en het is heel lastig om uit te komen. Heeft niets met vrij voelen te maken. Want ook op andere vlakken zit je in een bepaald rollenpatroon.
De sex met mijn vorige partner was prima maar volgens een vast patroon, ook al was het afwisselend. Ik heb het pas echt anders kunnen doen met een nwe partner

Ik hoop dat de relatie zo is dat we alles kunnen uiten. En elke wens zou ik serieus nemen. Er in meegaan is iets anders. Maar zelf voel ik me veilig genoeg om al mijn fantasieen te uiten. Waarbij ik duidelijk aangeef (en aangaf in het verleden) of het een wens is of een fantasie.

[Damsel]

Ik geloof niet dat het per definitie het een of het ander is. In mijn ervaring ligt het eerder aan de opstelling van de partner (de man in mijn geval) dan aan de lengte of de innigheid van de relatie.

Met de ene man kan ik vanaf het prille begin helemaal los gaan, omdat hij laat merken dat hij daarvoor open staat. Met de ander man zal ik een dusdanig niveau nooit bereiken omdat hij laat blijken dat hij het een of ander toch wel gek, ongezond of anderszins onwenselijk vindt. Ik merk dat ik me als vanzelf aanpas.

Ik vind respect iets wat niet in deze tegenstelling past. Respect heb ik voor elke man gehad waar ik een relatie mee had, of die nou kort of lang was. Een man waar ik geen respect voor kan hebben, is sowieso mijn keuze niet, op geen enkel gebied. Waar ik wel respect voor heb, is iemands grenzen. Waar die ook liggen. Ik zal die grenzen wel voorzichtig opzoeken om te zien wat de reactie is. Is die negatief, dan is het einde verhaal met dat specifieke experiment. Met de ene man kan ik experimenteler zijn dan met de andere. Of de relatie lang, kort, los of vast is, maakt daarbij niet erg veel uit.

[Monique]

Ik kan me goed vinden in de antwoorden van Suzetten en Damsel.

Mijn man is vrij conservatief in wat hij lekker vind, en heeft de behoefte niet te experimenteren met standjes.
Mijn vriend is een 'beest' in vergelijking met hem
Vanaf het begin was hij daar heel duidelijk in en gaf hij aan hoe 'hij het wilde hebben', zonder om mij te pushen hierin. Omdat ik het wist van hem, was het ook veel makkelijker het als optie toe te laten en open te staan voor de beleving ervan.
Waar mijn man totaal niet anaal gericht is, hij vind het disrespectvol naar een vrouw, kan mijn vriend er enorm van genieten.
Hij heeft mij anaal ontmaagd, en hoort het bij het spel. Met manlief praat ik er niet over.
Ook is vriend niet vies van menstruatiebloed, kan hij enorm geil van worden Manlief...nee, dankje!
Met mijn man heb ik beschaafd sex, met mij vriend heb ik oersex. Allebei zijn lekker.
Respect en vertrouwen zijn absoluut vereisten, als deze er niets zijn klap ik dicht en gebeurt er niets meer. Ook ik kan me snel laten gaan bij een relatief onbekende, dat heb ik met mijn vriend bewezen. Hij behandeld me als een prinsesje (ook als ik een tik op mijn billen krijg )

["E"]

edit

[Shazzz]

Misschien wat beter lezen 'E', voordat je reageert?

["E"]

edit

[Shazzz]

Hier niet nee. Maar weet jij hoe ik irl heet?

[Sterre]

Met wederzijds goedkeuren is het in mijn optiek niet eens overspel...

Ik kan me vinden in wat Monique zegt overigens... Sterreman is niet zo van de 'extremen' en heeft ook duidelijk aangegeven dat hij daar niet bij hoeft te zijn... Nou is het niet zo dat ik dan gereserveerd in bed lig op te letten dat ik niet los ga zoals ik kan gaan, het gebeurt gewoon niet... Ik moet daarin ook wel getriggerd worden en dat is iets wat Sterreman ook niet nastreeft...
De mannen waar ik mee speel, daar gebeurt het wel dat de juiste knopjes ingedrukt worden en dan kan ik me vrij eenvoudig laten gaan...

Overigens is voor mij of het een vreemde is, niet van belang... Ik voel me bij Sterreman heel vrij in mijn doen en laten en ken geen enkele gene, dus dat is geen belemmering...

[Shazzz]

Met wederzijds goedkeuren is het in mijn optiek niet eens overspel...

Dat bedoelde ik dus ook. Kon het alleen niet zo subtiel verwoorden.

[Sterre]

en heeeeel soms kan ik het wel

[Shazzz]

Ben trots op je!