Confuus: mannen zijn OOK onbegrijpelijk! ;)

[Jannie]

Ik kan me wel vinden in elke post die hier neergeschreven wordt eigenlijk. Maar ik begrijp Jess ook. Het zou ook nogal op me afvliegen iemand die een week constant in mijn stekje komt bivakkeren, ik met mijn behoefte aan eigen tijd en ruimte om indrukken, ... te verwerken en 'n plaatsje te geven.

Anderzijds denk ik ook: gewoon springen en doen ! In die week kunnen er ook momentjes/momenten zijn dat je even tot jezelf kan komen, elk even tijd voor zichzelf neemt.

Wat natuurlijk wel is, met die week bivakkeren zal alles veranderen, lees: duidelijker worden. Het is net zoals bij een date: het kan heel goed klikken in berichten of per chat maar echt weten hoe en wat komt toch door elkaar te ontmoeten. En dan gaat het snel ofwel de ene ofwel de andere richting uit. Leuk of niet leuk maar het is een duidelijkheid die vroeg of laat toch moet komen en eigenlijk brengt dat ook wel een stuk rust en einde van verwarring of rollercoaster.

[Mar]

.

[tes]

ik snap zeker dat je je eigen plekje nodig hebt, maar zeker met zo'n afstand is alles natuurlijk moeilijk.. maar ik denk niet dat uitstellen je veel helpt, zoals eerder ook al gezegd dan heb je alleen nog meer tijd om na te denken..

ik zou ervoor gaan, maar doe vooral wat je hart je ingeeft, ondanks wat wie dan ook zegt.

[buoytoy]

Niet gaan bedenken waarom dit, waarom dat? Niet speculeren, maar misschien eens recht op de man af vragen. In z'n algemeenheid, als iemand echt van jou houdt, letterlijk: om je geeft, dan is er geen groter plezier om je bevestiging te geven van elkaars liefde voor elkaar. Sounds like stating the obvious? Yep, zo eenvoudig is dat. Rest is ruis of omstandigheid... of een smoes. Want mannen zijn meestal van een onthutsende simpelheid. Komt omdat de basishersenactiviteit (las ik vorig jaar) van een man tot 8x lager ligt dan die van een vrouw. Je verbaast je als je een man de typische vrouwenvraag stelt "Waar denk je aan?" Mannen kunnen nl. echt aan niets denken. Geldt voor mij ook. Heerlijk.

[Jannie]

Mannen kunnen nl. echt aan niets denken. Geldt voor mij ook. Heerlijk.

Open off-topic:
In mijn volgend leven bestel ik eens de rol van lekkere, gedachtenluwe vent :)
Close off-topic

[Jessebel]

Zou overal wel op willen/kunnen reageren... (bedankt voor de reacties! helps)

Nu even helemaaaaaal geen tijd helaas. Ik kom snel terug!!

(tis bij hem nu ook bekoeld trouwens. Kan zomaar weer veranderen.. heb al veel wisselingen meegemaakt afgelopen week. Helpt niet voor mijn 'comfortzone' -want dat is eigenlijk wat ik nodig heb bij hem, wil ik hem met open armen kunnen ontvangen. *zuchterdezucht* )

[Venus]

Ik herken het wel, dat wanneer je bij elkaar bent het helemaal hieperdepiep is, de week erna ook nog wel, dan zit je nog helemaal in die positieve flow, maar daarna zakt het langzaam weg, komt de twijfel, interpreteer je elke opmerking die voor meerdere interpretaties open staat, juist op de negatieve manier...Ik weet niet waarom dat zo is, maar ik kan je wel vertellen, dat als je hem weer ziet, die twijfels hoogstwaarschijnlijk wegvallen. Dan voelt het waarschijnlijk weer helemaal goed, en happy.
Ik denk dat dat het manco is van een liefde-op-afstand, als je elkaar niet zo vaak kunt zien.

Ik zou er toch voor gaan Jes, wat kan je nou gebeuren? Het kan weer hetzelfde voelen als de laatste keer, en dan kun je het uit gaan bouwen. Of het valt tegen, en dan weet je dat ook weer. En dan kun je het beter maar zo snel mogelijk weten, eind januari ben je alweer een paar weken verder, een paar weken meer twijfel...
En wat is er nou leuker dan de feestdagen met een geliefde doorbrengen. Samen oud- en nieuw vieren!!
Go for it!!!

[Dominique]

jammer...weer een liefde in de kiem gesmoord

[princess]

Tja, toch even een nuchtere reactie in het vuurwerk. Het kan nog altijd dé man zijn, maar ik lees ook veel ontwijken, impulsiviteit en in mijn ogen zelfs manipulatie. Als hij echt het idee heeft dat jij de ware kan zijn mag hij best wat meer luisteren naar wanneer en hoe jíj jullie weerzien graag ziet. Ik vraag me ook wel af of hij zelf inmiddels ook niet behoefte heeft aan een echt gesprek. Stel dat hij dat niet heeft, is een weekje bruisende seks en dan elkaar loslaten een aantrekkelijk idee? Of zou je het dan liever laten bij de herinnering aan een magische nacht? Up to you, girl!

Goed luisteren naar je eigen stem, als jij het niet doet, wie dan wel?

[Jessebel]

nee, mag nog steeds niet uitgebreid reageren... zo kom ik nooit in bed vannacht (stapels werk loeren nog)..

Maareh, Princess.. juist jah. Mijn instinct fluistert al een tijdje dat er iets niet in de haak is. De dingen die jij noemt bevestigen dat gevoel steeds...
En dan ineens is het weer heel leuk, en denk ik: ohja Jess, go with de flow. Geef maar de voordeel van de twijfel!

Maar dat instinct blijft toch hardnekkig zitten. Ill keep you posted..

[Venus]

nee, mag nog steeds niet uitgebreid reageren... zo kom ik nooit in bed vannacht (stapels werk loeren nog)..

Maareh, Princess.. juist jah. Mijn instinct fluistert al een tijdje dat er iets niet in de haak is. De dingen die jij noemt bevestigen dat gevoel steeds...
En dan ineens is het weer heel leuk, en denk ik: ohja Jess, go with de flow. Geef maar de voordeel van de twijfel!

Maar dat instinct blijft toch hardnekkig zitten. Ill keep you posted..

En tòch!!! denk ik dat het het gevolg is van de afstand, van het "onlinegedoe", van het elkaar niet kunnen zien, niet in de ogen kunnen kijken en van het verkeerd interpreteren (van allebei de kanten!!) van getypte woorden en zinnen. Ik heb precies dezelfde gevoelens gehad. Het ene moment de zevende hemel, het volgende moment je afvragen of je iets verkeerds hebt gezegd, bedenken waarom hij opeens zo koel reageert, vreselijk twijfelen aan jezelf, aan hem en aan elkaar...tot je elkaar weer ziet...(ik hoop echt dat het dat bij jullie ook is, want dan zit het nl goed als je elkaar weer ziet!!)

[Jessebel]

Nou, ik denk dat het een beetje van beide is. Ja; miscommunicaties door het communicatiemedium. En ook: niet helemaal te vertrouwen...

In antwoord op voorafgaande posts: JA ik heb zitten analyseren, tot zekere hoogte. Ã’mdat ik toch het idee had dat er iets niet helemaal spoorde. Vandaar ook dat ik hier dit topic begonnen ben: spoort er heus iets niet (instinct?), of ben ik gewoon te wantrouwend geworden?

Ik DENK... ik denk dat het een lul is (om en door welke redenen dan ook), die me tòch wel erg leuk vindt. Bevestiging willen omdat hij ergens onzeker is (? omdat hij me leuk vindt ofzo?), en een eikel zijn als ik niet 'hap'.

Dat hij een eikel is heeft hij in het weekend een beetje getoond namelijk.... Hij ging ineens met mijn gevoel spelen (nadat ik zei dat het misschien beter was even te wachten met afspreken tot het voor BEIDEN beter uitkomt). Dat is gewoon helemaaaal niet oké.

Ik wil graag mèt hem spelen, maar hij moet niet met MIJ spelen... -dat is nu zo'n beetje waar ik sta.


Vuur is geblust, sexpraat is over: meneer houdt contact maar koeltjes. Heeft wel laten weten dat hij misschien tòch komt en we dan misschien een drankje kunnen drinken... (dusssss... als dat zo is kwam hij toch niet helemaal voor mij terug Desondanks heb ik gewoon heel positief gereageerd hoor )

We zien wel weer.. het lijkt me heel fijn hem weer te zien. Maar het is wel goed op mijn hoede te blijven (ja, tot ik hem in de ogen kan zien en spreken, àls dat nog gaat gebeuren).

[Jessebel]

update: oke, het is weer terug naar 'contact'

ik weet in ieder geval waar ik sta.

terug naar de achtbaan, maar nu met veiligheidsgordels.

[erofun69]

…
Zes dagen na onze eerste ontmoeting, nadat mijn kantoor door iedereen verlaten was, belde ik haar op, legde haar uit dat het niets kon worden en beëindigde de prille relatie.
Vervolgens liep ik naar mijn auto, tikte haar nummer in op de autotelefoon en zei : “ik hou zielsveel van je en wil en kan niet meer zonder je”.
Niet lang daarna kwam Efin – yes, zij was het – bij me wonen en ging nooit meer weg…

Ehm, ik ‘vergat’ nog te schrijven, dat we vóórdat we gingen samenwonen, onze prille, stormachtige relatie nog zes keer hebben beëindigd binnen een tijdsspanne van een paar weken, maanden. Nadat we gingen samenwonen, was die gekkigheid voor altijd voorbij.

ik weet in ieder geval waar ik sta.

For the time being. De leukste mannen kunnen vttt lullen en eikels zijn. Ik kan het weten. Althans, deze koosnaampjes worden me regelmatig toegevoegd en ik ben echt de allerleukste man – die ik ken.

Als Robert Ten Brink hier niet meeleest, vind ik wel dat iemand je op moet geven voor de Kersteditie van All You Need Is Love.

[Mar]

.