* BDSM, de zoektocht, de herkenning, de erkenning

[droomvlinder]

Met veel belangstelling lees ik dit topic . Ik weet niet of er hier mensen zijn die af en toe Frans lezen maar ik heb net een heel interessante roman gelezen van Caroline Lamarche : journal d'une soumise de province , Gallimard .Het vertelt de passie tussen een sub en haar meester vanuit de ervaring van de sub . Het is prachtig geschreven en aangrijpend . Jammer genoeg is het ISBN nummer door de bibliotheek overplakt .

[zanna]

http://www.carolinelamarche.net/titres.html

[jesa]

@Shazia:

Je hebt gelijk,het speelt geen rol hoe het genoemd wordt,zolang je maar geniet!

Maar het zette me wel even aan het denken...

[grizzly]

Hoe ben ik achter mijn BDSM gevoelens gekomen...
In eerste instantie via de weg der geleidelijkheid. Eens een keer vastgebonden worden. Een smsje krijgen met de vraag of ik wilde luisteren. Daaruit voortvloeiend de opdracht op een kussen te blijven zitten, en ook niet het hart hebben daar af te komen zonder dat me dat gezegd werd. Daarna een heerlijke bondage.
Allemaal nog heel speels, niet het minste besef dat je dan met BDSM bezig bent.
Later ontdekken dat je masochistisch bent,
dat je knijpers wel lekker vindt,
een beetje slaag wel lekker vind,
een zweep wel lekker vindt.

Zo ging dat allemaal zijn gangetje.
En toen....
Een verhaal van een vriendin, nu "formeel" mijn Dom, over een subervaring die ze zelf heeft meegemaakt. Ze is later toen ze er nog eens over nagedacht had tot de conclusie gekomen dat ze wel de subrol kan spelen, maar van nature zit ze aan de Dominante kant. Toen we daar over zaten te praten hoorde ik in mijn hoofd een stem schreeuwen, "DAT WIL IK OOK".

En zo is de bal met een sneltreinvaart aan het rollen gebracht. Het besef dat ik sub ben en dat toen voor mezelf toe durfde te geven, met alles wat daar bij kan komen, had een enorme impact.


Ben van mezelf een redelijk nuchter denkend persoon, maar ik heb toen met trillende handen en tranen in mijn ogen achter mijn PC gezeten. Later toen alles een beetje bezonken was met vrouw en Dom regelmatig gesprekken gehad en tot de conclusie gekomen dat het onderdanige in heel mijn wezen zit. Dat wil zeker niet zeggen naar iedereen, zo werkt het niet. Je kan niet onderdanig zijn naar iedereen. Voorbeeld, ben op een BDSM meeting geweest, en daar kan ik rustig een gesprek aanknopen met een andere Dom, maar daar zal ik niet naar luisteren. Dat gaat voor mij op voet van gelijkheid. Maar zegt mijn eigen Dom wat tegen me, dan heb ik maar te luisteren. Wij hebben overigens zeker geen 24/7 relatie. Kan ook niet, omdat we bepaald niet om de hoek wonen van elkaar en omdat we allebei getrouwd zijn, alleen niet met elkaar, en we allebei een gezin hebben.

Maar het is allemaal nog redelijk pril dat ik weet dat ik sub ben, en dus nog aan het ontdekken samen met mijn Dom, maar is wel een deel van mijn leven geworden.

groeten van
Grizzly

[Jessebel]

Trillend met tranen erachter komen... zo was het bij mij....
"op voet van gelijkheid" Juist, zo is het met ons...

Als ik iemand zomaar tegen kom die dominant is ... kan ik diegene óf herkennen en op gelijk niveau spreken..... of ik zal JUIST dominanter doen over dat persoon. Echt. Dat is het vreemde ervan (waar shaz misschien iets in herkent)....; als iemand expliciet dominant tegen mij doet..... ...'zomaar'... ben je aan het verkeerde adres.

Hoe dieper ik hierin ga... hoe veel meer ik het idee heb dat ik 'switch' ben;
sub zit in mijn diepste kern... kan ik alleen uiten tov 'gelijken'-tot nu toe in zoverre dat alleen mijn vriend die gelijke is....

Bij anderen... komt juist het dominante naar boven. VOORAL als zij doen lijken dat ze dominanter zijn...

Tja... ik mijn kern ben ik sub.... daar zit het kwetsbare, die je niet zomaar geeft.
Ik ben zwart wit in relaties, daarmee in het kader van bdsm.... de buitenkant uiten geeft ook een 'kick'. Dat is net zo goed een deel van mij...

[Shazzz]

Van de week een face to face gesprek gehad met een vriendinnetje.
Natuurlijk kwam het op bdsm. Op een gegeven moment wilde ik haar vertellen waarom ik zo terughoudend ben over het subzijn.
Ik kon het dus absoluut niet verwoorden.

Het geeft me het gevoel dat ik "minder" ben als ik toegeef dat ik sub zou zijn. Minder in de zin van: klein voelen, minder voelen, opkijken naar de ander (de Dom in dit geval) het gevoel van je een heel jong kind voelen die klakkeloos doet wat haar opgedragen wordt. Ik kan het nog steeds niet goed onder woorden brengen maar het voelt als een persoonlijke aderlating.
Ik weet dat het onzin is om dit te voelen. Al lezend hier en op andere fora, besef ik me donders goed dat de sub in het spel de touwtjes in handen heeft. Zij/hij is degene die bepaalt hoe ver het kan/mag gaan in het spel.

Hoe meer ik ook lees, hoe meer mijn gevoel uitgaat naar switch. Ik vind het jammer dat er hier niet door switchen gepost wordt? Stille hint???

Shazzz-is er nog lang niet uit maar leert nog elke dag. (en hoopt dat ook te blijven doen)

[Januce]

Shazia,

Je had me gevraagd om wat meer uitleg te geven over Switchen

Nu, eerlijk gezegd heb ik het woord moeten opzoeken hoor, had dus nog geen idee dat het op ons relatie wel van toepassing was

Nu, vroeger was het altijd manlief die het af en toe zag zitten om vastgebonden te worden....( dit soms met maanden ertussen hoor) tot dat ik erachter kwam dat het mij ook wel aansprak
En zo is de bal aan het rollen geraakt. Hij heeft op een moment gevraagd om wat ik ervaarde met kaarsen o.a ook te mogen ervaren, wat ik wel zag zitten. Nu, hoe zit dit in de praktijk? We "voelen" elkaar zodanig wel aan, dat we ons vrij-partijen wel "aanpassen" zal ik maar zeggen. Meestal is dat meer "vanilla" hoor (pfff, al die termen.... ) maar ook heel regelmatig heel wat meer dan dat En soms ben ik wat meer dominant in heel het spel zeg maar

Wat ik ook nog wil toevoegen...vernedering is iets wat bij ons TOTAAL niet gebeurt! Dan zou het voor ons alle twee direct gedaan zijn. Het moet menswaardig blijven, dit is een zeer belangrijk onderdeel..voor ons dan toch. Het gaat meer over de "pijnprikkels" zeg maar. Volgende link geef min of meer aan wat ik ermee bedoel...

http://www.karisplace.be/cms/modules.ph ... age&pid=23

Hoe voelt het voor u aan? Wat spreek je het meest aan?

[Jutter]

Mijn eerste bericht omdat ik het Shazia belooft heb.

Ik ben het met Nyck eens dat uiteindelijk degene die sub wordt genoemd de leiding heeft. Wat ik verder in de hele discussie terug vind en ook meest intressante vind is de vraag of je kan zien in welke rol mensen zich prettig voelen en de worsteling die sommigen daarmee hebben. Wat ik persooonlijk vreemd vind is dat het steeds een spel wordt genoemd. Maar ik hou ook niet zo van spelletjes, misschien daarom. Ik denk dat er een groot verschil is in mensen die van nature een houding hebben en mensen die in dagelijks leven iets doen wat niet in hun genen zit. Bekend is natuurlijk de directeur die in bdsm zich als sub gedraagd als een soort ontspanning. Ik denk dan man stop met je werk als je je zo voelt.

Ik heb een ervaren switch leren kennen die binnen een minuut wist te vertellen wat ik was, het straald blijkbaar van me en ik kan me ook geen ander "rol"voor stellen dan die ik altijd al heb in dagelijks leven.

Ik probeer sinds die tijd mensen ook beter te observeren en in te schatten en ik denk dat je soms heel snel, soms duurt het wat langer, goed kan inschatten welke houding mensen in een BDSM relatie zich aanmeten.

Als het gelukt is om dit bericht op het forum te krijgen kan ik later meer schrijven over ervaringen.

O ja en dan nog even dit, er zullen mensen zijn, die mij kennen en die zich nu (nog meer) verbazen over mij, maar bedenk dan dat dingen die nog nooit gezegd zijn wel kunnen bestaan maar misschien nog nooit tersprake zijn gekomen.

[Ladyxxx]

Het geeft me het gevoel dat ik "minder" ben als ik toegeef dat ik sub zou zijn. Minder in de zin van: klein voelen, minder voelen, opkijken naar de ander (de Dom in dit geval) het gevoel van je een heel jong kind voelen die klakkeloos doet wat haar opgedragen wordt. Ik kan het nog steeds niet goed onder woorden brengen maar het voelt als een persoonlijke aderlating.

Subs / slav(vin)en zijn alles behalve minder dan een ander, iemand die met zoveel vetrouwen zijn / haar hart, geest en lichaam over kan geven aan iemand anders is iemand die diep respect verdient. Massaal zullen mensen idd roepen, over vernedering, fysieke pijn, controleverlies, maar is het juist niet te bewonderen in een mens dat hij / zij zichzelf zo zou kunnen geven en zo zou kunnen laten gaan? Zo dichtbij als mogelijk zou willen / kunnen komen bij zijn / haar werkelijke gevoel?
BDSM gaat verder dan alleen maar fysieke actie, veelal speelt het zich tussen de oren af wat er in zo'n spel gebeurd. Emoties, en dus niet alleen fysieke opgewekte gevoelens die door je lichaam razen. Tot het moment dat je daar los van bent en in subspace terecht komt. Wat je dus als buitenstaander ziet is dus niet alles wat daar dus gebeurd. Persoonlijk denk ik dus dat daar ook een groot deel van het onbegrip vandaan komt, het is een ervaring die je eerst zelf moet ervaren om werkelijk te kunnen begrijpen waarom mensen dit doen. Daarmee wil ik niet zeggen dat je daad bij woord zou moeten voegen, wees selectief, stel 1001 vragen, maak zo duidelijk mogelijk wat je wel wil en wat je niet wil, ga niet gelijk extreem alle BDSM shops af om middelen voor spel te vinden, maar kijk eerst een thuis wat je allemaal al hebt en bouw vanuit daar op (het kost allemaal overgins een godsvermogen!) ga naar een meeting of een fetisch feest, praat communiceer, en misschien wanneer je zelf een duidelijk beeld hebt over wat JIJ werkelijk wel en niet zou willen onderneem dan pas een paar kleine stappen. Hele kleine stapjes, want als je het echt diepgaand gaat beleven is het iets wat je kan verrijken maar ook vreselijk kan beschadigen. Haast niet de ervaringen zijn te mooi, puur en bijzonder.

[Shazzz]

Jutter thnx, het is je gelukt! Betekent dat dat je hier vaker gaat schrijven? (vroeg zij allerliefst)

Ladyxxx, ook jij heel erg bedankt voor je reactie. Ook je pm trouwens, heb ik veel aan.
Ik schreef al in mijn vorige posting dat ik niet goed onder woorden kon brengen hoe ik me voel bij de benaming sub, ik schreef er ook duidelijk bij dat het alleen zo tussen mijn oren zat. Ik weet drommels goed hoe het in de praktijk is hoor.
Is puur een dom (niet te verwarren met Dom) gevoel van mij.....

Januce, thnxxx. Mag ik je vragen hoe jullie dat in praktijk brengen, het switchen? Jullie voelen aan in welke mood jullie zijn? Of spreken jullie af wie wat speelt?

Shazzz-nog altijd in leerfase

[Pandora]

Hoe ben ik achter mijn gevoelens gekomen... das een heel verhaal

Ik ben al 20 jaar getrouwd en heb natuurlijk net als bijna elk ander stel dingen uitgeprobeerd, touw, boeien, opdrachten, rollenspel enz. enz. (wij hebben een open relatie)

In mijn vrijwilligerswerk heb ik soms een leidinggevende functie, en dat voelt al zo'n 17 jaar heel lekker

To the piont. Tijdens een bezoek aan vrienden, die al wat meer ervaring hadden met BDSM, werd ik totaal onverwacht "overvallen"... ik werd tegen een muur gezet en kon niet weg.. gevoelens vlogen me aan, lekker, niet doen, meer, stop enz. enz..
Na een heerlijke nacht bij hen ben ik eens heel goed na nadenken en heb dingen op een rij gezet. Uiteindelijk kwam ik tot de conclusie dat ik sub speel en Dominant ben. Ik kan me zoveel meer geven als ik Dominant ben. Als ik sub speel dan doe ik dat vaak alleen voor degene die me domineert en niet voor mezelf. Nu hoor ik je denken dat je Dominant bent voor je sub. Voor mij voelt dat niet zo.... Ik ben Dominant omdat ik me er helemaal in thuis voel en me niet hoef te vormen oid.

Ik ben afgelopen oktober een "relatie" aangegaan met een sub. We hebben een contract getekend waar ook de vrouw van mijn sub in betrokken is. Zij speelt een grote rol in onze relatie, ze heeft ( nog) niets met BDSM maar wil veel leren, zien en begrijpen.

We zijn al langer bij elkaar en kennen elkaar als vrienden en bedpartners. Door verlangens openbaar te maken aan elkaar kwamen we elkaar op een totaal ander vlak dus weer tegen. Er ging een hele nieuwe wereld open en we genieten. Niemand schrijft ons voor hoe en wat we moeten doen, we bepalen zelf wat we doen en hoe we het doen.

Ik heb eens van iemand gehoord, BDSM kent geen regels, je past je eigen regels toe waar jij/jullie je lekker bij voelen. BDSM is niet alleen slaan en vastbinden... en het is nog zoveel meer.....
Ik ga samen met mijn sub nog zoveel ontdekken

liefs Pandora

[bruinoogje]

Ik wil jullie vertellen dat ik deze week mijn eerste, voorzichtige, ervaring als sub heb gehad. Wie dit een paar maanden geleden had voorspeld, had ik voor gek verklaard. En nou is het toch gebeurd. En ik vond het geweldig!
Ik kan het heel moeilijk onder woorden brengen wat ik voelde. Maar het was zo'n mooie, aparte ervaring, ik ben er nu nog steeds erg van onder de indruk...! Maar ik heb dan ook een geweldige Dom getroffen, die me heel goed aanvoelt, en me beter kent dan ik mezelf ken.

Ik blijf dit onderwerp volgen!

[Januce]

Januce, thnxxx. Mag ik je vragen hoe jullie dat in praktijk brengen, het switchen? Jullie voelen aan in welke mood jullie zijn? Of spreken jullie af wie wat speelt?

Shazzz-nog altijd in leerfase

Wij voelen aan in welke mood dat we zijn...er wordt niets afgesproken. Of toch niet met woorden Voor alle duidelijkheid, ik kan wel dominant zijn, en dat ook wel graag doen...maar liefst van al heb ik dat hij die rol speelt

Ik ben ook nog wel in de leerfase hoor Shazia, leer mezelf elke keer beter kennen. Ben daarom ook heel blij met de reacties hier, ook omdat het niet altijd gemakkelijk is om toe te geven tegenover jezelf dat het je wel degelijk iets doet....het brengt je op een andere niveau

Wil wel erbij zeggen dat het nog redelijk "soft'" is hoor.

Greetz

[byoux]

Dit topic heb ik helemaal gelezen de afg. week. ben zelf een ervaren meesteres al jaren terwijl ik heeel lang sub was geweest. misschien heb je vragen die ik kan beantwoorden shazzia.
Mijn subgevoel is bovengekomen nadat ik een relatie had met een meester had op school maar de relatie daarna ben ik meesteres geworden omdat hij dat liever in mij zag en ik het ook fijner vond. dus heb je vragen dan stel ze maar an een ervaren kinky meesteres hahahahahahahahahahahahahahahahahahaha.

[eric62]

Leuk dit topic.
Het valt mij op hoeveel mensen er reageren.
Een paar jaar terug zouden er hooguit twee of drie mensen ervaringen hebben gedeeld.