Flippo,
Als je het motto "Vrijheid, Gelijkheid en Broederschap" als hoogtepunt van de burgelijke mores neemt, dan volgt de individualisering vanzelf. Dat is de keerzijde van die medaille. Het enige dat dat zou kunnen stoppen is het benadrukken van broederschap. Nou, dat is van oudsher al een probleem ("Ben ik mijn broeders hoeder?") en rivaliteit heeft een biologische functie. Als je even katten en merels in gedachten neemt, wie zijn dan de rivalen van de merels, de katten? Nope, die vreten er hooguit zo af en toe eentje op. Dé rivalen van merels zijn andere merels, in de competitie om dezelfde wurmen, territoria en vrouwtjes.
Daaruit valt dus af te leiden waarom de waarden Vrijheid en Gelijkheid na de diverse revoluties wel zo sterk omhelst zijn, en de waarde Broederschap gedoemd is te mislukken. Nou, daar heb je je normvervaging. Een bushokje slopen komt voort uit Vrijheid en niemand die er wat van durft te zeggen komt voort uit Gelijkheid. Broederschap (iemand anders wil ook van dat bushokje gebruik maken) was het enige dat het tij had kunnen keren, maar dat wordt in de weg gestaan door die elementaire biologische wet.
Want in het bekende motto stond broederschap niet voor een familieband, maar werd het als metafoor gebruikt, een ieder was je broeder (of zuster). In de biologie heeft men pas ingezien dat het bevoordelen van een broeder of zuster ook kan zorgen dat de eigen genen kunnen overleven (zij het dan indirect) maar zodra er een eigen belang is (het eigen kroost) wordt daar alles aan opgeofferd. Volgens mij is nog nooit beschreven dat een soort de jongen van een broer of zuster bevoordeelt boven eigen jongen. Die eigenschap selecteert zich bijzonder snel uit!
Misschien dat het met het motto "Vrijheid, Gelijkheid en Vaderschap" het wel gelukt was. Vaders (m/v) met verantwoordelijkheidsbesef, vaders als gezag. Maar broederschap werkt niet en zal ook nooit werken.
C'est la vie...
Pip