verliefd op gevoel of verliefd op persoon?

[mereltje]

Im mijn vorige topic is dit onderwerp ter sprake gekomen en aangezien dit een vraag is die ik mezelf al meerdere malen heb gesteld maar waar ik met moeite een antwoord op vind, smijt ik het eens in de groep. Wanneer kan je zeggen van jezelf dat je verliefd bent op de persoon? Hoe maak je het onderscheid met verliefd zijn op het gevoel verliefd te zijn? Hoe kan je die dingen beter gaan analyseren? Vragen genoeg !

mereltje

[Massie]

edit

[lana]

Verliefd ben ik niet, en nog nooit geweest!
je gevoel gaat alle kanten met je op, ik vertrouw verliefdheid niet.
Kan helemaal voor iemand gaan, maar heb verliefdheid altijd een slechte raadgever gevonden.
Je bent soms niet eens verliefd maar eerder op het beeld wat je van een persoon creeert, en het gevaar is dat je dan teleurgesteld raakt in je eigen verlangen.

Lana houdt hoofd koel, maar is.......... zeer zeker op een bepaalde manier te smelten.

[Lichtje]

Hoe kan je de dingen beter gaan analyseren als je verliefd bent?
Goede vraag...
Volgens mij kan dat ook niet, want als je verliefd bent zie je alles toch rooskleuriger in.

Ik word in eerste instantie ook altijd verliefd op een persoon. Blijf ik dan achteraf nog verliefd omdat ik het gevoel zo koester, of omdat ik écht nog verliefd ben op die persoon?
Ik heb er geen sluitend antwoord op, maar sommige verliefdheden waaien wél sneller over dan andere. In de ene verliefdheid kan ik blijven steken, terwijl een andere bij wijze van spreken maar een uurtje duurt.
Dus heeft het volgens mij toch met de persoon te maken....

Lichtje - wil zo graag nuchter zijn en niet toegeven aan verliefdheidsgevoelens, maar het is toch o zo'n fijn gevoel

[Djengiz]

[Schorpioen]

Ik ben al heel lang niet meer verliefd geweest. Zal er wel mee te maken hebben dat ik me bijzonder goed voel in mijn relatie en dat ik er daardoor misschien wat minder "ontvankelijk" voor ben.
Desondanks kan ik best wel eens verlangen naar het "gevoel" van verliefd zijn. De vlinders, de roze bril, het bij wijze van spreken verafgoden van de betreffende persoon. Maar dat wil niet zeggen dat ik verliefd ben op het gevoel. Als ik verliefd ben, dan is het zonder twijfel altijd op de persoon, en niet op het gevoel, hoe heerlijk dat ook is.

[mereltje]

Het is waar dat er in het begin altijd een persoon bij betrokken is, maar dan komt natuurlijk het moment dat je de andere dingen ziet en dan begin je je af te vragen of je nu echt wel verliefd bent op die persoon, niet? En dit eindigt dan soms in een pijnlijk einde... Volgens mij is er ook een verschil tussen een relatie die ontstaat als jij degene bent die verleid werd of omgekeerd. Ik weet van mezelf dat de eerste indruk heel veel doet voor mij, interesseert een persoon mij niet van het eerste moment dat ik die zie, dan doe ik ook geen moeite. Probeert iemand daarentegen mij te versieren door aandacht te geven, leuke gesprekjes te voeren, mij af en toe eens aan te raken dan geniet ik van die aandacht en verander ik nogal snel van mening, misschien iets te snel? Maar ik blijf wel erg veeleisend, ik laat me niet door de eerst beste versieren ! En dan daarna komt bij mij de vraag of ik nu echt verliefd ben op die persoon of op alles dat errond mee te maken heeft, zoals de aandacht, het vrijen,...

Mereltje, er nog steeds niet uit...

[An]

Hey Mereltje,

Ik herken je verhaal en je vragen wel. Maar ik denk dat je het misschien simpel kan stellen: dan zijn het vluchtige verliefdheden. Gaat snel weer over omdat ie 'het' toch niet helemaal (of helemaal niet) blijkt te zijn.
Blijkbaar ben je er wel eens meer ontvankelijk voor, en geniet je ervan je gevoel, vlinders wat te laten gaan. Omdat het zo fijn is. (En dat trekt dan weer anderen aan, weet je?!) En nieuwsgierig wat er dat gebeuren kan.
Ik denk ook dat je het zelf wel wat kunt stimuleren /opzoeken om even gek op iemand (of meerderen tegelijk?) te zijn.
Maar n een tijdje (uit eigen ervaring) word je dat zat en ben je er niet meer zo mee bezig.
Maar denk toch dat wanneer er iets meer uit een verliefdheid kan groeien, dat het dan wel wat heftiger is, en daar moet je vooral niet naar op zoek gaan, dat overkomt je meestal opeens. Toch?

Groetjes, An

[denkende mens]

Ik ben bijna 7 a 8 jaar zwaar verliefd op iemand geweest. Ik denk dat het zelf een obsessie kan genoemd worden. Eerst was de verliefdheid niet wederzijds, daarna toen het te laat was bleek zij ook gevoelens voor mij te koesteren. heb heel lang met een zeer wrang gevoel rondgelopen dat ik haar net had misgelopen. Ik dacht bij mezelf dat ik werkelijk voor het ongeluk geboren was. Wat was ik zeer lang zeer verdrietig. Wens ik m'n ergste vijand niet toe (behalve sharon dan). Soms denk ik er nog aan terug en herinner ik mij dat gevoel en weet ik heel goed dat het gevaar om de hoek ligt te loeren maar ik geef er niet meer aan toe. Het heeft geen zin meer. Om het verhaal af te maken: ik hou zielsveel van m'n vrouw, ben heel verliefd op haar en ze word elke dag mooier. Maar ergens heel diep in mij fluistert er af en toe een stemmetje: "what if..."

[Des1]

Ik ben eigenlijk ook al jaren niet meer verliefd geweest. Zou dat graag weer willen hebben dat gevoel. Ik kan wel wat engelsen noemen
'infatuated' zijn. Meestal komt het er op neer dat ik verliefd ben op het gevoel verliefd te zijn of te willen worden. Omdat het de fase is waarin je ontvankelijk en spontaan bent naar elkaar. Later komt dan toch uit dat ik niet echt iets voel voor de meid met wie ik ben. Wil dan wel altijd graag knufmaatjes worden, maar meestal krijg ik een rotschop....

Ach alle beginnetjes zijn prachtig, vooral als er een mooi verhaal aan vast zit. Reden waarom ik niet geloof in internet dating. Where's the story?

[Zij]

Ik ben jaren niet verliefd geweest maar de laatste tijd wel weer regelmatig. Gewoon omdat ik er ontvankelijk voor ben. Niet omdat ik die persoon nou helemaal geweldig vind want ik ben vorig weekend nog heel erg verliefd geweest maar de dag er na was dat helemaal over. Gewoon omdat de persoon niet leuk genoeg bleek. De avond ervoor was ik echter zo positief en vol liefde dat het me ook overkwam.
Belangrijk voor mij is diep respect en warmte voelen voor de mens/man. Dat kan groeien en daarna kan er wel wat gaan bloeien. Dan pas ben ik echt verliefd op de persoon maar ik blijf altijd kritisch en zal iemand nooit verafgoden. Ik kan ook alleen maar kritisch zijn op iets waarvan ik houd om om geef!
Liefde voelen vind ik waardevoller dan verliefd zijn!

[poesje]

echte verliefdheid is obsessioneel denk ik

niet kunnen slapen
constant aan hem of haar denken