Berichtdoor Inya » di 24 november 2015, 22:33
Ik ben, toen ik 16 was, eens weggelopen van huis. Een dag en nacht ben ik weggebleven, ik reisde naar een vriendje aan de andere kant van het land en ik was onbereikbaar (ik had geen mobiel bij me). Bewust wilde ik mijn vader hiermee kwaad maken, want ik was kwaad (geen idee meer waarom).
Toen ik de volgende dag fluitend weer thuis kwam zat mijn vader op de bank, naar beneden te staren, radeloos. Zodra hij me zag barstte hij in huilen uit, zo hard dat hij geen woord meer uit kon brengen. Tranen van blijheid, verdriet en kwaadheid gecombineerd.
Ookal was ik een stomme naïeve tiener, nog steeds denk ik weleens "hoe kon ik nou niet weten hoeveel pijn ik hem door die domme actie zou bezorgen.."
To turn things around: wat is jouw leukste momentje van deze week?
"By the way, I'm wearing the smile you gave me."