als ik in de spiegel kijk,
is het alleen uit noodzaak,
toch mn haar een beetje netjes op plek kloppen,
ff mn tanden checken of er niks tussen zit,
maar alles altijd vlugvlug,niet te lang,
want dan komt de onzekerheid weer tevoorschijn.
kijk ik in de grote spiegel naar mn lijf,
dan voel ik een mix van dingen.
eerst denk ik dan,
getverdemme,wat een @%$@$#
moet mn kleding 2 maten te groot kopen wil het om mn buik passen,
maar om mn schouders en achterwerk flobbert alles dan weer.
maar...
als ik dan weer verder kijk dan zie ik een lijf,
dat in 4 jaar tijd 3 bloedjes van meiden op de wereld heeft gezet,enja dat laat zn sporen na.
qua lijf wil ik soms wel eens terug in de tijd,
maar ja,dan gaat je geestelijke gemoetstoestand ook terug in de tijd,en dat lijkt me niet zo verstandig.