Noem één goede reden om te trouwen...

[Saar]

Ik zou enkel nog trouwen om puur juridische redenen, opdat mijn partner het ook nog goed zou hebben mocht ik vroeger overlijden... Verder zie ik niet in wat zo'n briefje aan meerwaarde zou kunnen brengen in de liefde die er sowieso al is tussen ons... Gelukkig denkt de man met wie dit alles zo is er ook zo over

[Jippie]

Ergo:

Trouwen doe je pas:

- Als je een verblijfsvergunning nodig bent.
- Om andere juridische redenen zodat je een echt samenlevingscontract hebt en geen notariele akte vol hiaten.
-Of omdat je zielsveel van elkaar houdt, zeker weet dat jullie bij elkaar horen en dat het zo blijft, dat je graag kinderen wil en dat die dezelfde achternaam hebben als hun ouders.

trouwen is voor denkers en dromers

De rest rommelt maar wat aan.

[Spuit11]

De enige goede reden om het NIET te doen viel hier vanmorgen op de mat......

Spelfje *die haar echtschaeidingspapieren moet ondertekenen*

[Carina]

Ik ben een week na m'n 22e verjaardag met hem getrouwd. Waarom?
Omdat ik van hem hield/houd. Dat was voor mij reden genoeg.

We zijn getrouwd met alles erop en eraan. En het was geweldig.

Wat ik met m'n trouwjurk heb gedaan?
Die heb ik in stukken laten knippen en de wieg mee laten bekleden.
Dus m'n jongens hadden mazzel dat ik een lichtblauwe jurk had.

Na al die jaren ben ik nog steeds blij dat we het zo gedaan hebben. Het voelde goed, en het voelt nog steeds goed.

[eva]

Mijn trouwjurk heb ik ook nog steeds, keurig ingepakt, nadat ie naar de stomerij is geweest...
Wat ik ermee ga doen?
Geen idee nog, maar hij is me te dierbaar om weg te doen...

Zelf heb ik ook geen moment spijt gehad van deze schitterende dag, het is heerlijk om af en toe de foto's en de film weer eens te bekijken....

Het was ook heerlijk om bij ons 12,5 jarig jubileum een feest te geven!

eef

[Aaarghje]

ik kan maar 1 reden bedenken...>
alles is dan ineens juridisch goed geregeld.

En dat is dus niet waar.

In Nederland trouw je namelijk standaard in gemeenschap van goederen. Hartstikke romantisch misschien, maar je erft daarmee ook de schulden van je partner, en als jij goed geboerd hebt door tijdens het huwelijk een eigen bedrijf te beginnen bijvoorbeeld, dan is de helft daarvan bij de echtscheiding automatisch van je partner, ook al heeft hij of zij al die jaren niets gedaan om je daarmee te helpen.

Als je de dingen echt goed wilt regelen dan laat je een samenlevingscontract of huwelijkse voorwaarden maken. En een testament. En dan zorg je dat je die up-to-date houdt.

Ik ben zelf gescheiden, en gelukkig ging dat in goed overleg. Maar tijdens die scheiding werd het me wel duidelijk wat een kwaadwillende ex-partner zou kunnen aanrichten. En het is misschien niet romantisch om bij de voorbereidingen van je huwelijk gelijk al aan de scheiding te gaan denken ook, maar alsjeblieft, zorg dat je je eigen zaken goed geregeld hebt voordat je jezelf financieel en juridisch aan een ander verbindt.

Aaargh, zeker niet cynisch geworden, maar wel met beide benen op de grond.

[verdwaaltje]

Och aarghje, ook met een goed geregeld huwelijk op voorwaarden kan er van alles foutgaan.

Ik ben nu na 17 jaar huwelijk gescheiden, waar we twee jaar geleden toen er een eerste zwarte periode aanbrak met heel hard werken tijdelijk uit geklommen waren. In die periode hebben we een aantal afspraken gemaakt over de verdeling mocht het toch niet meer lukken.

Vervolgens dit jaar dus toch uit elkaar, en de afspraken die we gemaakt hadden werden dus doodleuk door mn ex naast zich neergelegd, en ik had maar te accepteren. De eerste tijd heb ik dat niet gedaan, met alle ruzies en ellende van dien. Dusdanig dat ik een maand-twee compleet murw was. Zoals een zeer dierbaar persoon tegen me zei: ben je thuis, ben je een volledig ander mens, dan als ik je spreek als er geen ex in de buurt (zowel letterlijk als figuurlijk) was.

Trouwen geeft me nu geen "speciaal" gevoel, geen ander gevoel dan als ik zonder boterbriefje zou samen leven. Maar zoals Saar al aanhaalde, er zijn momenten dat het juridisch makkelijker is, zeker als er kinderen in het spel zijn.

En... als je denkt dat trouwen een hoop geregel is, ga je dan maar eens verdiepen in alles wat geregeld moet worden bij een scheiding.

@Spelfje:
Been there done that inmiddels... scheiding uitgesproken, komende week eindelijk de defi overdracht van het huis.

[Searcher]

Alles gelezen hebbend denk ik dat het huwelijk vooral bedoeld is om de afhankelijken (lees de niet-kostwinner en de eventuele kinderen) zekerheid te bieden.

Als we alle romantiek er even afpellen is het gewoon een slechte belofte dat je elkaar in voor- en tegenspoed blijft ondersteunen (ik bedoel dan geen ziektes of zo), vooral als de tegenspoed in de relationele sfeer zit.

Dan veranderen bij een scheiding lovers heel vaak in aasgieren, en anders helpt je advocaat je wel een beetje om in die rol te kruipen. It's a thin line between love and hate..


Sorry dat ik zo negatief ben, maar ik heb heel vaak zeer romantische, verliefde stelletjes prachtig zien trouwen die na een aantal jaren scheiden en min of meer op voet van oorlog de puinhoop "verdelen".


searcher

[Mateo]

Trouwen..neen Sorry niet meer voor mij .
Heeft niets te maken met de partner .Maar voor mij heeft het totaal geen meerwaarde , maakt totaal geen verschil uit naar mijn eigen gevoelsleven .

[Dragonlady]

Sorry dat ik zo negatief ben, maar ik heb heel vaak zeer romantische, verliefde stelletjes prachtig zien trouwen die na een aantal jaren scheiden en min of meer op voet van oorlog de puinhoop "verdelen".searcher

Natuurlijk geld dat niet voor iedereen. Maar wel voor mij.
Na 10 jaar samenwonen zijn we getrouwd. In augustus 2000.
Zoals ik boven al beschreef een leuke dag. Mijn vader heeft het nog meegemaakt. Die is in december 2000 overleden.

Tijdens het samenwonen waren we "gewoon" gelukkig.
In februari 2001 zij mijn ex: "Ik heb er geen zin meer in".
Ik was verbijsterd, woedend en alles wat erbij komt.
Zijn reden was dat hij zich opgesloten voelde.

Wat een boterbriefje allemaal kan doen in een mannen/vrouwenhoofd

[Jippie]

Ik ben zelf gescheiden, en gelukkig ging dat in goed overleg. Maar tijdens die scheiding werd het me wel duidelijk wat een kwaadwillende ex-partner zou kunnen aanrichten. En het is misschien niet romantisch om bij de voorbereidingen van je huwelijk gelijk al aan de scheiding te gaan denken ook, maar alsjeblieft, zorg dat je je eigen zaken goed geregeld hebt voordat je jezelf financieel en juridisch aan een ander verbindt.

Dit zouden mijn woorden kunnen zijn.
Wij zijn als "vrienden" uit elkaar gegaan en gescheiden met 1 advocaat. Mijn ex vroeg geen alimentatie en deed afstand van haar recht op het deel van mijn pensioen.
Als ze gewild had dan had ze mij stuk kunnen maken en helemaal uitkleden.

Maar... mocht ze ooit in de bijstand komen dan komt vadertje staat nog altijd bij Jippie aankloppen. Voor de uitkerende instantie geldt de scheiding namelijk niet en stelt mij nog steeds aansprakelijk voor haar.

[Jessebel]

Wat ik met m'n trouwjurk heb gedaan?
Die heb ik in stukken laten knippen en de wieg mee laten bekleden.
Dus m'n jongens hadden mazzel dat ik een lichtblauwe jurk had.

Goh, wat een onwijs mooi en tegelijk praktisch idee Carina! Die onthou ik (voor over 10 jaar )!

Ik las hier in enkele posts over achternamen en kinderen...
Ik zal je wat vertellen; mijn ouders zijn beide een keer eerder getrouwd geweest.. en mijn moeder heeft altijd de achternaam van haar eerste man aangehouden. Op een gegeven moment begreep ik hoe het normaal werkt, en heb ik mama ernaar gevraagd. Die heeft het me dus al jong uitgelegd, en eerlijk gezegd heb ik er nooit meer vraagtekens bij gezet..

Aan de ene kant is een achternaam 'dus maar' een achternaam.. aan de andere kant; Ik zal mijn meisjesnaam blijven houden (enige dochter van enige man in een grote vrouwenfamilie) en als ik ooit een kindje krijg hoop ik dat ik die naam zonder teveel bezwaren kan overdragen.

Mijn ex en ik hebben jaren terug gevierd dat we 5 jaar gek op elkaar waren. We zagen dat als een soort trouwalternatief; gewoon elke 5 jaar een goed feest ter ere van de liefde .
Maar ik zou ook wel getrouwd zijn geweest als het zo door was gegaan. Op het 10de jaar dan, ook als jubileum . Waarom dan trouwen ipv alleen feest?
Nou toch om de financiele zaakjes en juridische gemakken. Het zijn kleine dingen maar ik ervaarde al hoe irritant ik het bijvoorbeeld vond om alles steeds apart of dubbel te moeten regelen... Dat voelt raar als je je één voelt, samen een huis wilt kopen, etc.

Problemen bij scheiding zou ik niet voorzien hebben. Achteraf gezien ook niet..

[Shazzz]

Wat hebben jullie eigenlijk gedaan met je trouwjurk??

Ik ben in het zwart getrouwd. Noemde het gekscherend de dag van nationale rouw.
De jurk hangt nog in de kast, ik kan hem op een zomerse dag nog gewoon dragen.
Shazman is strak in het pak naar het stadhuis geweest. Dus we liepen niet in ons gewone kloffie zeg maar.

[verdwaaltje]

Maar... mocht ze ooit in de bijstand komen dan komt vadertje staat nog altijd bij Jippie aankloppen. Voor de uitkerende instantie geldt de scheiding namelijk niet en stelt mij nog steeds aansprakelijk voor haar.

Och jippie, is niet zozeer een kwestie dat vadertje staat de scheiding accepteert, alswel dat hij denkt dat de andere partner door het huwelijk gedwongen is geen werk te hebben. Wat in deze tijd van "opgelegde" emancipatie natuurlijk heel dubbel is. Maar ja, dat heet beperking van zorgverantwoordelijkheid denk ik.... Oftewel verleggen daarvan naar de ex-partner.

[Jippie]

Maar ja, dat heet beperking van zorgverantwoordelijkheid denk ik.... Oftewel verleggen daarvan naar de ex-partner.

Wat dus inhoudt dat als ik na mijn veertien dagen offshore plots te horen krijg dat er een ander is. Dat ze zich dus suf laat neuken door een of andere bokkelul en dat ze met hem op vakantie gaat, dat er voorts naar jippie zijn salaris wordt gekeken die dan rustig een derde kan afdragen volgens de rechter. (wat is recht en wat is krom, je kunt hem ook de kromme noemen)
Blijkbaar heeft een overspelige ex-vrouw het recht om haar luxe leventje verder te kunnen leiden met het geld waar haar vent zich krom voor moet werken. Zoveel recht dat hij daarom zijn woning kan verpatsen zodat hij voor die twee pierewaaieres betalen kan.

In "worst case" dan want zo is het gelukkig niet gegaan omdat mijn ex zich toch nog iets over fatsoen kon herinneren en niet wou dat ik de dupe werd van haar ontrouw.