Schaapjes over de dam

[Brood]

Kom wie je ook bent,
Kom, zwerf met ons mee,
Vergeet in je gezwerf
Niet bij ons te zitten.

De karavan serai
Een veilige plek voor de avond
Kom, drink mijn wijn,
Eet mee, vreemde
Na deze avond ben je geen vreemde meer.

hw

Hadewijch, schuif aan en zeg me wie je bent. Want een vreemde leren kennen bij het vuur en een goed glas wijn is waar het leven om draait;-)

De herder, geen vreemde meer...

[Brood]

Zo zie je maar... niets is 100% goed voor iedereen.. ofwel elk voordeel heb zijn nadeel...

Laten we hopen dat aan de andere kant van de berg weer groene weiden lokken... Ik ben moe van alle emoties van afgelopen dagen en wil lekker veilig tegen de herder aankruipen en lekker slapen...

Kom dan Sav en leg je hoofd tegen mijn schouder en voel de warmte van mijn lijf in je stromen terwijl ik geniet van de jouwe.

Niets kan 100% zijn. Als energie wordt omgezet in iets anders dan verlies je altijd chaos (toeval) oftewel entropie. In de natuur is het net zo. Ieder kind wordt ouder en gaat zorgen voor een kind. En als kinderen groot zijn en de kudde is hecht dan wordt ook voor de ouderen goed gezorgd. Daarom betalen we belasting en sluiten we verzekeringen af. We betalen rente bij de bank voor bewezen diensten. Dienst en wederdienst. Alles is ruilhandel en omzet(ting) van energie (arbeid/toegevoegde waarde) in voeding en kleding en een dak boven je hoofd.

In de eerste plaats is ieder organisme self sufficient of zelf verantwoordelijk (egoïstisch zijn). Je moet een vak leren en je geld verdienen. Er is geen politiek programma waar dat niet in staat. Ook in het communisme is het eerst voor jezelf zorgen en daarna voor de ander. In een vliegtuig, als de mondkapjes uit de bakken vallen moet je eerst voor jezelf zorgen en daarna voor de ander. Dus de ander krijgt altijd minder dan je (in theorie) zou kunnen geven.

Geef je echter niets van wat je verdient weg dan kun je niet overleven (altruïstisch zijn). Je moet geven. In de supermarkt betaal je je brood. Je ruilt wat je verdient voor de dingen die je nodig hebt. En ook daarin maak je verlies (want de winkelier moet winst maken). Van de belasting die je betaalt kan de overheid openbare voorzieningen in stand kan houden, zoals openbaar vervoer. Zaken die voor de overheid verlies geven. Binnen een gezin is veel altruïsme, maar ook buiten ons gezin doen we aan vrijwilligerswerk. Tot slot is zelfs na je dood nog mogelijk om te geven (erfenis, donorschap).

En als er niemand meer voor je zorgt dan wordt er voor je gezorgd, want dat staat in de rechten van de mens. Dus mensen kunnen verliesgevend bestaan. Zorgen voor elkaar zit in onze genen. Niemand komt er onder uit. Belasting betalen is verplicht en veel verzekeringen ook. Dat heeft ook alles te maken met rentmeesterschap. Het zorgen voor de generaties na ons en voor de natuur. Want alles is met alles verbonden. Als we in en uitademen geven we veel zuurstof terug en gebruiken we maar weinig. Zonder zuurstof en voedsel en water kunnen we niet overleven. We moeten dus zorgen dat er van alles genoeg is.

Maar... het rare is dat er dagelijks energie binnenkomt. De zon verwarmt de aarde. En door die continuë energiebron kunnen we verlieslijdend voortbestaan.

En... Nog iets raars, liefde raakt nooit op. Je kunt het blijven geven. Emoties zijn vermoeiend, maar liefhebben niet. Van liefhebben krijg je energie. Je wordt er opgewekt van.

Dus is er iets vreemds, iets onverklaarbaars. Een atoom bevat bijvoorbeeld meer energie dan we op de hele aarde nodig hebben.

De herder, dommelt langzaam van de warmte in slaap.

[Savanne]

Lieve Herder,

Je laat een glimlach op mijn gezicht door je mooie woorden verschijnen
Jouw warmte doet mijn kou langzaam verdwijnen
Wat er nog wel in mijn hoofd blijft zweven
Ben je een snoeperd en heb je iets dubbelzinnigs geschreven
Of zijn het mijn gedachten die me verder laten denken
Dat je wellicht meer wil dan de warmte die ik je kan schenken

Het geven van liefde is een wonderlijk iets
Als je het krijgt voelt het ook niet als niets
Het doet je behalve de ander ook jezelf waarderen
het is mooi om een ander te vereren

Je wijsheid, je vrijheid laten mij groeien
Sommige woorden laten mijn huid gloeien
De wegen die ik kan gaan worden steeds begaanbaarder voor mij
Dank je voor je hulp daar bij

savanne

[Brood]

Lieve Herder,

Je laat een glimlach op mijn gezicht door je mooie woorden verschijnen
Jouw warmte doet mijn kou langzaam verdwijnen
Wat er nog wel in mijn hoofd blijft zweven
Ben je een snoeperd en heb je iets dubbelzinnigs geschreven
Of zijn het mijn gedachten die me verder laten denken
Dat je wellicht meer wil dan de warmte die ik je kan schenken

Het geven van liefde is een wonderlijk iets
Als je het krijgt voelt het ook niet als niets
Het doet je behalve de ander ook jezelf waarderen
het is mooi om een ander te vereren

Je wijsheid, je vrijheid laten mij groeien
Sommige woorden laten mijn huid gloeien
De wegen die ik kan gaan worden steeds begaanbaarder voor mij
Dank je voor je hulp daar bij

savanne

Sav,

Ik ben blij dat mijn woorden je helpen. Maar weet dat jij het uiteindelijk bent die je wegen begaanbaar maakt. Ik ben hooguit de sneeuwschuiver die je daarbij gebruikt. Maar zonder jou doe ik niets.

En over die dubbele bodems: A dirty mind is a joy forever;-) Life is about living your fantasies and dreams.

De herder, never tell a secret or write a book about it

[hadewijch]

Hadewijch, schuif aan en zeg me wie je bent. Want een vreemde leren kennen bij het vuur en een goed glas wijn is waar het leven om draait;-)

De herder, geen vreemde meer...

Laten wat drinken en kletsen ja, Brood. De mooiste ontmoetingen zijn de ontmoetingen die zich losrukken van het ‘moeten’. Mijn traagheid, Acedia is mijn gezel, maakte dat ik vandaag ineens dingen heel erg ‘moest’. Eigen schuld, dikke bult, maar de stress zit nog in m’n lijf. Die stress wordt ook veroorzaakt door mijn onmatig zijn, Temperantia lijkt in geen velden of wegen te bekennen. Vaak lijkt het of het een of het ander.
Beste Brood, graag zou ik met je zitten en praten, vergezeld door goede wijn. Maar weet je, ik wil je dan graag mijn tijd en aandacht geven en ik denk dat het daar even aan ontbreekt. Ik weet je te vinden…

[Brood]

Tijd is vooral een kwestie van prioriteiten stellen. Wat doe je zelf? En in welke volgorde? Wat laat je over aan een ander? Maak gebruik van de kwalificaties: urgent en belangrijk.

De regel is dat wat urgent en belangrijk is als eerste uitgevoerd wordt, wat urgent en niet belangrijk is heeft daarna prioriteit.

Vervolgens handel je de niet-urgente en wel belangrijke zaken af. Als laatste kijk je naar de niet-urgente en niet-belangrijke zaken.

>>>>>>>>>>>>>Belangrijk>>>>>>>>Niet belangrijk
Urgent - - - - - - - - 1 - - - - - - - - - - - - 2
Niet urgent- - - - - - 3 - - - - - - - - - - - - 4

Let hierbij wel op dat je voldoend aandacht besteed aan zaken verplaatsen van 3 naar 1! Zaken die niet belangrijk zijn lossen zich ook vaak anders op. Bijvoorbeeld omdat een ander het doet, of omdat je als je de boot hebt gemist je ineens erg veel tijd krijgt voor nieuwe uitdagingen. hardlopers zijn doodlopers. Herman van Veen verwoorde dat bijzonder treffend:

Opzij, opzij, opzij
maak plaats, maak plaats, maak plaats
we hebben ongelofelijke haast
opzij, opzij, opzij
want wij zijn haast te laat
we hebben maar een paar minuten tijd
we moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen,
opstaan
en weer doorgaan
we kunnen nu niet blijven
we kunnen nu niet langer blijven staan
een andere keer misschien
dan blijven we wel slapen
en kunnen dan misschien als het echt moet
wat over koetjes, voetbal
en de lotto praten
nou dag tot ziens, adieu, het ga je goed
we moeten rennen, springen, vliegen, duiken, vallen,
opstaan
en weer doorgaan
we kunnen nu niet blijven
we kunnen nu niet langer blijven staan
een andere keer misschien...

De herder, geeft Hadewijch een hand en zegt: 'tot ziens...'

[Brood]

Nog een nabrander bij egoïsme en altruïsme.

De begrippen zijn tegengesteld en gebaseerd op de woorden ego en alter, of ik en jij of kind en ouder of individu en groep/omgeving. Het gaat om voor jezelf zorgen (baat) en voor de ander zorgen (kost). Je komt de begrippen tegen in iedere gamma-wetenschap en in de biologie.

Kijk je naar de deugden en ondeugden dan zie je:

Altruïstisch
Prudentia (Voorzichtigheid - verstandigheid - wijsheid)
Iustitia (Rechtvaardigheid - rechtschapenheid)
Temperantia (Gematigdheid - matigheid - zelfbeheersing)
Fortitudo (Moed - sterkte)
Fides (Geloof)
Spes (Hoop)
Caritas (Naastenliefde/Liefde)

Egoïstisch
Superbia (hoogmoed - hovaardigheid - ijdelheid - trots)
Avaritia (hebzucht - gierigheid)
Luxuria (onkuisheid - lust - wellust)
Invidia (nijd - gramschap - jaloezie - afgunst)
Gula (onmatigheid - gulzigheid - vraatzucht)
Ira (woede - toorn)
Acedia (gemakzucht - traagheid - luiheid - vadsigheid)

De kern van de boodschap is dus: vind je innerlijke balans. Jin en Jang, Oorlog en Vrede, Pakken en Loslaten, Liefde en Haat, Goed en Kwaad.

Je vind dit terug in de Bijbel, de Koran, de leer van Confusius, de Bushido Code, de wetenschapsfilosofie... Het is een mantra die mensen keer op keer uitspreken en in hun eigen cultuur vertalen in een gedragscode voor een groep/organisatie/samenleving. Leven is een voortdurend gevecht tussen jou en de groep om je heen. Waarin je je 'recht van zijn' moet verdedigen tegen de groep, die je de 'regels van zijn' wil opleggen. Recht van zijn wil zeggen dat je recht hebt op je eigen unieke balans...

De herder, nooit te goed om kwaad te zijn...

[Monique]

mijn 'recht van zijn', mijn ego, probeer ik los te laten...ik hoef niet te vechten...dat wat 'is', is...en de rest komt wel als 'het' mij waardig vindt...

[Brood]

Dat is inderdaad het ideaal streven. Maar is het niet zo dat je toch keuzen moet maken. Je moet eten, drinken, ademen, leven om er te zijn. Ik weet het klinkt plat: Komen jouw boodschappen dagelijks vanzelf naar je toe? Hoe kom je aan je geld om die boodschappen te betalen? Vinden het geld en de boodschappen je 'waardig'? Of heb je je waardig bewezen, toen je geld verdiende met werken? En waardig bewezen toen je geld liet zien aan de kassa?

Het is inderdaad zo dat we gehouden zijn om voor elkaar te zorgen. De vraag is: Wacht je werkelijk af of treedt je de wereld tegemoet? Ik noemde dat strijd of gevecht en misschien is dat niet het juiste woord. Ook 'loslaten' betekent dat je innerlijke strijd hebt gevoerd.

Lieve Monique, je hebt gelijk. Want omdat je het open houdt, vindt ik het de moeite waard om je te antwoorden...

De herder, wil het wel duidelijk maken, maar waarom eigenlijk?

[Kronkel]

Even tussendoor en zonder echte inhoud.


Brood...

Je bent geniaal in je betogen.
Het zet aan tot overwegen en heroverwegen om dan vaak tot de slotslom te komen dat we met zijn allen maar een hoopje mens zijn die met hun gebreken en talenten er het beste van moeten zien te maken, maar dat dat hard werken is zo af en toe ... strijd/loslaten whatever...

[Monique]

@Brood

hmmmm, ik denk dat ik toch op een andere niveau tot die conclusie kwam...
regelmatig wordt ik teleurgesteld in mensen, in situaties ...en dan worstel ik met het 'waarom'...vaak is de prijs wat ik moet betalen voor mijn stukje groei, mijn stukje geluk...te hoog,
omdat een ander z'n/haar geluk ook van mij afhankelijk is...wie ben ik om het geluk van een ander weg te nemen, te verstoren...dan neem ik een stapje terug en berust ik me in het idee dat het nu nog niet het juiste moment is,
want wat goed is, en moet zijn...is
misschien nog niet tastbaar, maar de energie is in werking...

[Mirthe]

Brood,

Ik lees Jippie's betoog en jouw reactie en merk dat mijn vragen blijven hangen.

De vraag is: Wacht je werkelijk af of treedt je de wereld tegemoet?

Blijf je naar buiten treden, en hoe houd je het vol.

Hoe bepaal je wat ertoe doet?
Wat doet het met jou, wat doe jij ermee?
En kun je daarmee je leven leven?

Een rozenstruik komt het best tot bloei na flink terugsnoeien én goed bemesten.
Wat is voeding, en wie geeft het?

Waar haal je de boodschappen, waarmee betaal je, hoe kom je aan je ruilmiddelen, - brengt het tot bloei, of heb je het gevoel dat je niet verder komt dan je tuin omspitten? Of moet je tevreden zijn met een mooi zaaibed waar slechts toevallig langswaaiende zaden zullen ontkiemen?

En als je omgeving het zaaibed is, vindt die dit een fijne gedachte?
Lang niet altijd, heb ik gemerkt.


mirthe

[eva]

Heb uw naaste lief als u zelve..

Deze gedachte komt in me op, als ik dit allemaal lees.
Prachtig Brood en Savanne..

eef

[Savanne]

Vandaag me ontzettend in balans gevoeld , mooi rustig en op een goede manier verdrietig.. De warmte die tussen de mensen voelbaar was kwam ook van mij. Ik kon vandaag geven en nemen en alles voelde zoals het hoorde..hoe triest een begrafenis ook kan zijn ..zo mooi was het ook.

Het is net of ik heel even vat had op mijn leven op de dingen die ik belangrijk vind. Ondanks dat ik met beide benen op de grond sta voel ik me licht ..zo licht dat ik ook zou kunnen zweven... gewoon doordat het allemaal in harmonie is.. Lang geleden dat ik dit gevoel heb gehad....

Zucht.............

sav

[Brood]

Even tussendoor en zonder echte inhoud....., maar dat dat hard werken is zo af en toe ... strijd/loslaten whatever...

Lieve Kronkel,

Dank voor je complimenten. Er is een geniaal mens nodig om een geniaal mens te herkennen, in het land der blinden is eenoog al snel koning. Ik aanvaard in bescheidenheid, bedankt.

In je slotzin geef je aan dat het hard werken is. Dat klopt. In innerlijke strijd ontmoet je altijd je gelijke, namelijk jezelf. Ook dat gevecht is in balans. Ik ben niet gelukkig met me zelf, maar wel gelukkiger dan ik gisteren met mezelf was. Ik wil niet klein blijven, ik wil groeien, zo lang ik kan. Maar zo lang ik kan groeien ben ik klein.

Neem dus af en toe een rustpauze. Want een gezellig theekransje is al een welkome afleiding en laat je zien dat je niet alleen bent in je strijd. Geniet onderweg ook af en toe van je uitzicht, want je hebt altijd meer bereikt dan je dacht. In je strijd is slaap, voeding en rust een wapen. Want wie strijd moet ook uitrusten. Ken je grenzen en geniet ervan dat je ze hebt.

De herder, gaat er morgen weer lekker tegenaan.