Schaapjes over de dam

[millie]

Ik ervaar het als een teken van interesse dat Savanne zich verdiept in de mensen die een mening, een opmerking of iets anders achterlaten in dit topic. Sympathiek dus.

[Mirthe]

Brood, ik zwalk al een paar dagen rond met een papier in mijn hand. Het is een vodje aan het worden dat anderen vluchtig gelezen lijken te hebben. Ze nemen me kwalijk dat ik het weer in mijn jaszak steek, terwijl ik de vrijheid heb het niet eens te laten zien.
Laat ik leg het hier bij het bij het vuur leggen leggen, zodat wie wil het bij het schijnsel van de vlammen en de maan kan lezen. De tekst komt uit het Tibetaanse Boek Van Leven en Sterven, van Sogyal Rinpoche. Ik heb geen idee of het hier past. Om de oude grieken er eens bij te halen: panta rhei.


Je kan het nooit fout doen, er zijn geen foute antwoorden, beweer je. Dat ben ik met je eens, en toch willen we niet vallen.


Ik loop door een straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik val erin.
Ik ben verloren...ik ben radeloos.
Het is mijn schuld niet.
Het duurt eeuwig om een uitweg te vinden.

Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik doe alsof ik het niet zie.
Ik val er weer in.
Ik kan niet geloven dat ik op dezelfde plek ben.
Maar het is mijn schuld niet.
Het duurt lang voordat ik eruit ben.

Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik zie dat het er is.
Ik val er weer in... het is een gewoonte.
Mijn ogen zijn open.
Ik weet waar ik ben.
Het is mijn schuld.
Ik kom er direct uit.

Ik loop door dezelfde straat.
Er is een diep gat in het trottoir
Ik loop eromheen.

Ik loop door een andere straat.

[Kronkel]

Ze nemen me kwalijk dat ik het weer in mijn jaszak steek, terwijl ik de vrijheid heb het niet eens te laten zien.

Nou breekt mijn klomp echt...


We mogen het niet lezen, we lezen niet goed, en begrijpen doen we het al helemaal niet, maar je post het toch weer...

Volg ik het nog?
Nee.
Is de kans dat je het hier nu weer verwijderd groot?
Ja vrees ik want deze reactie zal niet gewaardeerd worden met wederom excuses aan Brood en zijn schapen en medehoeder Savanne.

Mirthe please, hou eens op met de onbegrepene te spelen...
Ik word er een beetje moe van.


Bovendien.. als je de vrijheid hebt om het niet te laten zien (ja die heb je), waarom laat je het dan toch weer zien nu? Wat wil je bereiken? Echt ik volg je gewoonweg niet meer en dat meen ik uit de grond van mijn hart.

[Savanne]

@ kronkel .......... Geen probleem lieve kronkel... het is een forum and I don`t own any space...

General:

Woorden zo gecompliceerd en toch zo simpel... Ja en nee zijn voor iedereen hier bekend en toch... Ja kan ja betekenen.. en onderhuids toch twijfel aangeven.. of vragend bedoeld zijn.. Nee kan zelfs een ja zijn .. maar een ja zonder lef...

Woorden kunnen kwetsen .. woorden kunnen zalven.. woorden kunnen erotiseren... woorden helpen ons begrip te vinden.. of gelijk...

@ Brood

Jouw woorden voeden me en er is nog zoveel meer wat jou woorden met mij doen. Te veel om op te noemen.. Je bent een inspirator voor mij ... op de momenten dat mijn woorden de laatste zijn kan ik bijna niet wachten..
En toch weet ik niet eens zeker of dat wat ik uit jouw woorden haal hetgeen is dat jij wil dat ik lees.. Toch wil ik je blijven lezen en mijn gevoel behouden

Liefs

[Mirthe]

Savanne, "Woorden zo gecompliceerd en toch zo simpel... Ja en nee zijn voor iedereen hier bekend en toch... Ja kan ja betekenen.. en onderhuids toch twijfel aangeven.. of vragend bedoeld zijn.. Nee kan zelfs een ja zijn .. maar een ja zonder lef...

Woorden kunnen kwetsen .. woorden kunnen zalven.. woorden kunnen erotiseren... woorden helpen ons begrip te vinden.. of gelijk...", schrijf je. Daar ben ik het mee eens,

Woorden kunnen nog veel meer dan dat. Woorden kunnen de stenen zijn van het pad dat je gaat. Ze kunnen merksteen zijn, toetssteen, slijpsteen, werpsteen, stapsteen, een belofte, gelofte. ... soms zijn ze het masker waarachter of mist waarin iemand zich verbergt en tegelijk hebben ze de mogelijkheid je naaktste zelf weer te geven, een muur of een poort zijn. Hoe dan ook zal elk schrijven een autobiografisch schrijven zijn en zullen woorden de steen zijn die je in de rivier legt, waarna het water anders gaat stromen - en het kán je laatste woord zijn, niet om te hebben, maar om te geven.


Mirthe

[Savanne]

je hebt helemaal gelijk mirthe.. er zijn geen woorden genoeg om te beschrijven wat woorden kunnen betekenen...

De laatste woorden van mening niet meer levend persoon zijn mij dierbaar .. en zeker vandaag besef ik weer hoe belangrijk t is om mensen te vertellen wat je van ze vindt... Het kan het laatste zijn wat iemand onthoud van je..

sav.. emotioneel doorelkaar gehusseld vandaag en enorm dankbaar voor zoveel dingen

[Brood]

Hoi Kronkel en Mirthe (en ook Sav en millie),

Ik bespeur wat onenigheid tussen de schapen. Ik wil graag inhoudelijk reageren op wat ieder van jullie heeft ingebracht. Het zet mij allemaal ook weer aan het denken en ik heb te weinig tijd om er nu direct op in te gaan. Ik begin met uitspreken van dank voor alles wat jullie inbrengen. Het volgende gaat over het proces en ik richt me daarbij even op twee. Ik doe dit hier, omdat ik het ook een boodschap wil laten zijn aan anderen.

Lieve Kronkel en Lieve Mirthe,

Dit is een forum waar ieder mag inbrengen wat hij/zij wil en ook weer kan weghalen wat hij/zij wil. Met een reactie vraag je als vanzelf AANDACHT. Die aandacht is vaak een mix van aandacht voor jezelf en aandacht voor wat we hier samen bespreken (de inhoud). Je kan ernaast zitten. Je mag je vergissen. Het is niet nodig inbreng te beoordelen als de inbrenger ze weer weghaalt. Hoewel iets weghalen het proces soms een beetje kan frustreren is het vrije keus.
Ik zie dat Mirthe worstelt met wat zij inbrengt en ik waardeer datgene wat zij hier inbrengt zonder daar onmiddelijk een oordeel over te hebben. Ik probeer eerst te lezen wat ze me wil duidelijk maken en als ik dat niet begrijp dan stel ik een vraag. Ik wil jullie beiden vragen om elkaar te blijven respecteren. Ik wil toevoegen en niet afbreken. Ik hoop dat jullie me daarin willen volgen.

Zijn jullie het met me eens? Dan nu weer naar de inhoud.

De herder, is altijd een leider maar meestal merkt een schaap daar niets van als hij niets zegt of doet

[Mirthe]

@Brood, dank je voor de helderheid die je aanbrengt en de interpretatie die, voor waar het mij betreft, goed voelt. Je geeft weer hoe het voor mij is.

Wat is jouw antwoord op de vraag of 'het proces' niet júíst erbij hoort, of dat niet deel van de kern uitmaakt.
Het is niet zo dat ik niet zie dat in het geheel delen zijn te onderscheiden, dat het geheel uit verschillende aspecten bestaat, maar zijn de aspecten (in deze draad), als het erop aankomt, werkelijk secondair?


Mirthe

edit: woord vergeten

[Kronkel]

In reactie op Brood:


Lied van de karavaan

Kom, kom, wie je ook bent.
Schande is hier onbekend.
Al zwoer je duizend eden
die je keer op keer weer brak.
Kom, blijf komen, kom.

Dolende, ootmoedige,
onthechte vreemdeling,
kom.

Dolende, ootmoedige,
onthechte vreemdeling,
kom.

Rumi

[hadewijch]

Kom wie je ook bent,
Kom, zwerf met ons mee,
Vergeet in je gezwerf
Niet bij ons te zitten.

De karavan serai
Een veilige plek voor de avond
Kom, drink mijn wijn,
Eet mee, vreemde
Na deze avond ben je geen vreemde meer.

hw

[Mirthe]

Brood, laat maar zitten, een antwoord, een reactie. Er wordt hier, in dit clubje, in deze omgeving zo veel gefaked dat alles onzinnig wordt.


Mirthe

edit, nouja, zo grof hoefde nou ook weer niet, dame.

[Savanne]

http://www.timshome.com/travel/bolivia/bl08_herders.jpg

Na onderweg een stukje zijn opgelopen met een herder met koeien scheiden onze wegen weer.. De herder met de koeien onderneemt de weg die de berg oploopt. Wij hebben de tijd en besluiten om de berg heen te gaan , in de hoop nog wat groen grasland te treffen voor de schaapjes.

even terug op de verschillende gebeurtenissen met ondersteuning van Homeros, die mij reden geeft te denken dat al het menselijke vroeger ook al aan de orde is geweest.

Appolon weet als geen ander dat je nooit alle mensen tevreden kan houden. Chryses vraagt op een gegeven moment in een smeekbede aan Appolon of deze zijn dochter wil terug halen die aan Agamemnon als oorlogsbuit was toegeschreven. Appolon geeft gehoor aan deze smeekbede en vuurt pestpijlen af op het griekse kamp van Agamemnon.
Een waarzegger weet Agamemnon te vertellen dat Appolon pas zijn strijd zal staken als Chryseis terug is bij Chryses.
Als Achilles voorstelt Chryseis terug te brengen eist Agamemnon de oorlogsbuit van Achilles op. Achilles voelt wrok en zo onstaan er een reeks ruzies en onenigheden.. En dat feitelijk alleen omdat Appolon iemand wilde helpen....

Zo zie je maar... niets is 100% goed voor iedereen.. ofwel elk voordeel heb zijn nadeel...

Laten we hopen dat aan de andere kant van de berg weer groene weiden lokken... Ik ben moe van alle emoties van afgelopen dagen en wil lekker veilig tegen de herder aankruipen en lekker slapen...

sav

edit: image te groot voor de forumlayout

[Kronkel]

@ Savanne

Mooi geschreven en tegelijkertijd diep triest hoe dingen weer gaan...

Wrok als metgezel (blijven) koesteren is destructief is wat het ons leert.

Ik proef uit jouw woorden het verlangen naar rust.

Neem het...indien nodig

Maar..... blijf komen, like Rumi you know....

[Brood]

Ik mis de onvoorwaardelijke ja in je opsomming Brood.

Je weet wel die van JAJAJAJAAAHHHHHH....

Of is dat een worstcasescenario?...

Tja, nu kan ik heel serieus reageren, maar dat doe ik dan maar niet.

De herder geniet van worst

[Brood]

Er was eens een vrouw in Amsterdam
die haar schaap joeg over de dam
waar zij haar sheep-spot ontdekt
Door een ram wordt gedekt
en luid bla-jajajahh-tend klaarkwam

Hoi millie, dat is een onvoorwaardelijk ja. Of moet ik zeggen ja, maar kan dat wel op de Dam;-)

De herder, c'est blatant