Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Dat zijn nu twee uitersten waar we hier niks mee zijn. Want aan de andere kant zit een Brad Pitt zonder karakter die 2 maal daags zijn vrouw bedriegt, en een schreeuwlelijke saaie piet met stinkende oksels die perfect in staat is om al het vrouwelijk schoon van zijn lijf te houden.@spot : iemand moet meer of minder karakter tonen naargelang het aanbod, schrijf je. mensen hebben toch ook gewoon meer of minder karakter! brad pitt is mogelijk hondstrouw aan zijn angelina en een ander gaat al plat voor het minste geringste.
Ja ok, maar daar gaat het hier niet over.nu vind ik vreemdgaan al niet enkel een kwestie van 'verleid worden'. als mijn partner nooit zou verleid worden, maar wel driftig naar die mogelijkheid uitkijkt, vind ik hem ook geen karakter hebben!
Heb je er al bij stilgestaan dat een heleboel mensen (vrouwen?) ervan uitgaat dat hun partner principieel trouw is, maar er niet bij stilstaat dat het misschien is omdat de gelegenheid zich idd niet aandient? Dus je kan thuis met een man zitten die wel trouw is, maar misschien niet zo principieel als je wel zou willen.ik denk dat als de gelegenheid de dief maakt, de basisinstelling toch niet zo principieel op trouw blijven stond.
Ik wil sommige mensen dus gewoon efkes wakker schudden. Of het nu projectie van mij zou zijn of niet doet er hier weinig toe.ik kan er niet precies mijn vinger opleggen waarom, maar ik vind het eigenlijk een beetje een lullige vraag. wat drijft jou om ze te stellen, spotteke? jij blijft toch niet enkel trouw omdat je brad pitt niet bent, dat is toch... geen karakter hebben
Dat denk ik ook, hoewel er nog wel nuance in zit.
Wat interessanter is, is om te kijken wat er gebeurt met twee mannen met een even sterk of zwak karakter, waarvan de ene regelmatig verleid wordt en de andere nooit. Ik zeg dat het meer moeite kost aan man 1 dan aan man 2 om trouw te blijven.
Hm, nu denk ik toch dat je me niet helemaal hebt begrepen. Ik zeg nergens dat je maar mooi trouw moet blijven, ik zeg dat je eerlijk moet blijven. Zég je dat je monogaam wilt zijn, leef daar dan ook naar. En als je dat niet kunt opbrengen dan lijkt me dat geen enkel probleem, maar wees daar dan óók eerlijk over.Tsja... Het is natuurlijk niet moeilijk om mee te gaan met Aarghje. Ze zegt dat je maar mooi trouw moet blijven, wat er zich ook aandient. Veel correcter kan het niet worden natuurlijk.
Klopt, je zegt niet dat polygamie / polyamore verkeerd is, maar dat je je principes moet volgen. Ik ben het daarmee eens, ik heb ook mijn principes.Hm, nu denk ik toch dat je me niet helemaal hebt begrepen. Ik zeg nergens dat je maar mooi trouw moet blijven, ik zeg dat je eerlijk moet blijven.
Ben ook mijn best aan het doen.Ik hoop dat dit duidelijk genoeg is, want ik zou niet weten hoe ik het nog simpeler kan uitleggen.
En wat is er mis met onder ogen zien dat je je niet aan je principes kunt houden en dat je daarom nieuwe principes nodig hebt?Klopt, je zegt niet dat polygamie / polyamore verkeerd is, maar dat je je principes moet volgen. Ik ben het daarmee eens, ik heb ook mijn principes.Hm, nu denk ik toch dat je me niet helemaal hebt begrepen. Ik zeg nergens dat je maar mooi trouw moet blijven, ik zeg dat je eerlijk moet blijven.
Maar we zijn allemaal mensen met lustgevoelens. Goed voor jou dat die zo beheersbaar zijn. Mijn principes zijn op een bepaald moment niet meer uit te voeren.
Ja, maar hallo, zit hem dan niet precies daar het probleem? Je bént een man van vlees en bloed, je hébt die gevoelens en mocht de gelegenheid zich voordoen dan zou je daar maar al te graag aan toegeven. Dat weet je van jezelf, waarom zou je dan tegen jezelf en je partner liegen en zeggen dat je altijd monogaam zult zijn? Het lijkt mij gezonder om onder ogen te zien dat je mens bent en dat je geen levenslange garanties kunt geven.Wat doe je als twee mooie vrouwen een trio met je willen, en dat blijkt nu toevallig voor jou zowat ultiem te zijn... Dan wordt het wel heel moeilijk, dan dreig ik een man van vlees en bloed te worden, zonder karakter.
'Buiten mezelf raken?' Ik weet niet hoor, maar ik zie ook dat soort overweldigende lustgevoelens als een integraal onderdeel van mezelf. Ik raak juist liever nÃet buiten mezelf als ik me overgeef aan mijn ultieme fantasieën, ik probeer er zo bewust mogelijk van te genieten.Hebben we niet allemaal zo'n ultieme fantasie waardoor we buiten onszelf en onze goede voornemens kunnen geraken? Jij niet? Proficiat dan.
Ik krijg sterk de indruk dat we het ontzettend met elkaar eens zijn, met als enige verschil dat ik mezelf geen dingen opleg waarvan ik op mijn klompen aan kan voelen dat ik me er toch niet aan kan houden.Ben ook mijn best aan het doen.Ik hoop dat dit duidelijk genoeg is, want ik zou niet weten hoe ik het nog simpeler kan uitleggen.
Gebruikers op dit forum: Semrush [Bot] en 2 gasten