Heel bijzonder Erofun.
Ben het ook wel met anderen hier eens die schrijven dat een relatie een ruwe diamant is, die bijgeschaafd moet worden, mooi omschreven is dat.
Zo zie ik het bij ons ook wel. We kennen elkaar nu bijna 13 jaar.
En dingen waar ik me in het begin heel druk om maakte doe ik nu totaal niet meer. Zo is hij, daar hoef en mag ik niets aan veranderen.
En verder... we hebben het één en ander meegemaakt met ziekte van mijn ouders. En daarin was hij mijn allergrootste steunpilaar. Hij was er voor me, samen hebben we heel wat doorstaan, en goed doorstaan.
Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik, toen we elkaar 7 jaar kenden (het risicogetal hé) het niet meer zo wisten. We vonden elkaar wel leuk, maar meer was er ook niet toen.
Daar hebben we samen hard aan gewerkt. En sindsdien is het alleen maar sterker en sterker geworden. Dus nee, ik kan me nu absoluut geen leven meer zonder hem voorstellen. We weten wat we aan elkaar hebben, diepe liefde.
(en ja, ook natuurlijk soms de nodige onweersbuien hoor!!!)
En zoals ik al schreef, zeg nooit nooit... Maar zoals het nu voor ons beiden voelt is het goed, héél goed. Met hem wil ik zeker het bejaardenhuis, mét rollator, binnen strompelen
Ik denk zelf dat je echt wel voelt áls het goed zit. En zijn er twijfels... die zijn er altijd wel een periode misschien. Maar dan nog, door alles heen voel je volgens mij toch wel of iets echt goed zit, en geniet daar dan van.