Wie heeft er een minnaar/minnares ?!

[Lady_Chatterley]

Hi Dolce Vita,

Mooi verwoord en ik snap precies wat je bedoelt. Maar het is niet helemaal wat mijn opzet was, groener gras onderzoeken, al is het resultaat uiteindelijk wel geweest waar jij het over hebt. Mijn lief en ik zijn hechter dan ooit geworden en we waren al hecht. Gewoon al omdat we zoiets delen, er geen jaloezie was en een grenzenloos vertrouwen.

Overigens spreek ik liever niet van vreemdgaan, dat impliceert dat je iets stiekem doet, maar goed, dat is een kwestie van interpretatie. Ik zat geenszins in een sleur en ik had ook niet het idee dat het gras ergens anders groener kon zijn. Maar het kan best zijn dat ik onbewust toch een bevestiging nodig had, zoals jij het stelt, heb ik het nooit bekeken. Moet ik eens wat soulsearching over doen .

Bij mij zijn die kriebels meer begonnen uit een soort twijfel aan mezelf (waar overigens geen reden voor was) in combinatie met een soort nieuwsgierigheid. Dus heb ik bij mijn man aangekaart hoe hij het zou vinden als ik eens een uitstapje zou maken. Hij had deze vraag al verwacht, zei hij, juist omdat ik nauwelijks ervaring had, toen wij elkaar leerde kennen. (Hij had juist heel veel vriendinnetjes gehad). En nee, natuurlijk is het niet belangrijk dat je zo veel mogelijk bedpartners hebt, maar het prikkelde wel mijn nieuwsgierigheid hoe een andere man mij zou ervaren.

Het lichamelijke aspect is mij tegengevallen. Het ontdekken van een ander lichaam, dat andere mensen soms zo roemen vond ik op zich wel leuk om zelf te doen, en voor zover ik heb begrepen was ik daar goed in maar dat weegt niet op tegen de voordelen van vertrouwdheid. Ik ben niet de gemakkelijkste om te pleasen en mijn lief weet precies welke knopjes hij aan en uit moet zetten en wat dan bij mij gaat reageren. Bovendien gaat het bij ons min of meer gelijk op, geven en nemen. Dat neemt niet weg dat ik vreselijk veel lol heb gehad en dat ik met een paar vroegere minnaars nu een erg leuke vriendschap heb. Ik heb vooral veel over mezelf geleerd en, ook dat er geen gras zo groen is als mijn eigen gras

[brunetteke]

met het "minnaarschap" ontdekte ik ook de karaktereigenschappen van andere mannen (positieve en negatieve), en op dat gebied is mn eigen gras ook nog steeds het groenste

ik betrapte mezelf erop dat ik "liefdesrelaties" wou hebben in het klein (binnen het minnaarschap), het gevoel om enkele keren verliefd te kunnen worden dat ik vroeger nooit heb gehad (slechts éénmalig-en ook niet echt verliefd)
ik nam dus enkel ook een minnaar waar ik ook verliefd op kon worden /binnen de afspraken/ soms had de minnaar daar een probleem mee dat hij verliefd werd, ik niet ik genoot enkel maar van de "in te halen schade" en van het gevoel

misschien is het wel idd weer je pubertijd bovenhalen maar het was best wel leuk, hoewel je ook wel flink gekwetst kan worden als er zoveel gevoelens zijn en je die toelaat

nu begin ik iets meer te berusten, en probeer ik om mezelf niet al te verliefd meer te maken en te gaan ontdekken waar de seks het beste is, met wie het erg goed voelt en wat ik leuk vind in de seks
met andere woorden ik tracht me nu iets meer op de seks te concentreren (word daar veeleisender in met een minnaar)

[Dolce Vita]

Van mijn iets meer ervaren minnares had ik al begrepen dat dit soort verliefdheden behoorlijk je leven op zijn kop kon zetten. Daar heb ik absoluut geen behoefte aan. Het (gevoels)leven is zo soms al complex genoeg. Dus ik heb juist bewust iemand opgezocht waar ik vrijwel zeker niet verliefd op zou worden, ook geen vaste relatie mee zou willen hebben alleen al omdat we sociaal in heel verschillende werelden leven. Maar wel een wijs iemand en iemand waar ik me heel vertrouwd bij voel.

Ook iemand die ik gaande weg ben gaan waarderen als een respectabele vrouw, een leuk en oprecht mens én als een intieme vriendin. Met al haar eigen gevoelens, vreugdes, krasjes op de ziel en deukjes in het leven. Net als ik.

Twee maatjes die naast hun vriendschap en respect voor elkaar ook te hooi en te gras hun sexervaringen met elkaar delen. Met daarnaast emotioneel het delen een klein stukje lief en levens-leed, zodat je dat ook met een goed, nee zelfs alleen je beste vriend/vriendin zou doen. Maar daar blijft het dan ook bij.

Nightcreature zal vast wel herkennen wat ik bedoel.

[Dolce Vita]

Tja, je hebt mensen die vinden het heel plezierig om met de stroom mee te drijven door het leven en zien we waar ze aanspoelen. Dat kan op een gewenste plek zijn of niet.

En je hebt mensen die willen graag naar dat ene eilandje toe willen, op net die ene plek in de rivier des levens. Dat vergt iets meer planning en roeien.

Zo veel mensen , zo veel wensen en iedereen moet vooral doen wij hij/zij zich goed bij voelt. Dat hoeft helemaal niet op mijn manier te zijn. Er zullen mensen zijn die dat heel herkenbaar vinden en mensen die het beklemmend zullen vinden.

Er zijn vele wegen die naar Rome leiden.

[Dolce Vita]

Kijk eens onder de discussie draad: Tsja, en nu. Daar staat een mooi voorbeeld van "go with the flow" en op je gevoel drijven. Voor wie van dat soort situatie smult: vooral lekker laten drijven totdat de onvermijdelijke waterval in zicht komt.

Mijn vlieginstructeur én vliegexaminator was een oud militair vlieger en die hield mij altijd de 6 P's. voor: Proper Planning Prevents Piss Poor Performance.

Niet dat je alles kunt voorkomen, maar wel veel. Als je de dingen van te voren even overdenkt. Maar dat moet dan wel in je karakter zitten inderdaad. Het is ook een beetje: laat je je gevoel het ratio sturen of liever toch een beetje omgekeerd. Op dit punt is ieder vogeltje van nature net iets anders gebekt. Kun je niets aan doen, zit in je genen.

[Lady_Chatterley]

Nou Dolce Vita,

Ik denk dat het niet alleen met je karakter te maken heeft, of je iemand vindt, zoals jij, waar je never nooit verliefd op zou kunnen worden, met wie je ook absoluut niet wilt samenwonen, maar met wie je wel een betekenisvolle lichamelijke relatie kunt hebben. Ten eerste moet je die persoon dus tegenkomen. En ten tweede moet die je seksueel ook nog eens aantrekken.

Ik kan een heel eind met je meegaan. Je hoeft niet per se een minnaar of minnares te hebben waar je ook mee zou kunnen samenleven of waar je zelfs maar verliefd op hoeft te worden. Sterker nog, hoe dol ik ook op mijn minnaars was, ik was net zo blij dat ik er niet mee getrouwd was. Geen enkel haar op mijn hoofd die daar ook maar aan moest denken. Maar evengoed ben ik best wel verliefd geweest. Bij de een wat meer vlindertjes dan bij de ander. Dat was gewoon een lekker gevoel.

Wat ik bedoel te zeggen is dat je gevoel niet kunt plannen. Dat jij je huidige minnares hebt gevonden is voor een deel ook toeval en misschien ook wel geluk. Voor het zelfde geld had je van tevoren bedacht wat je jezelf wel en wat je jezelf niet zou toestaan, gevoelsmatig, en was je toch 'head over heels' gevallen voor een vrouw, tijdens je zoektocht. Je weet nooit wie je tegenkomt. Dan was je perfecte minnares wellicht je perfecte soulmate gebleken. Verliefdheid overkomt je, en hoewel je rationeel kunt bedenken dat je dat wel even kunt uitschakelen, ben je dat allemaal vergeten als je hart een salto mortale maakt, de vlinders je buik bevolken en je verdrinkt in de poppetjes van haar ogen
Je hebt het alleen (nog) niet meegemaakt, misschien.

[brunetteke]

ik moet eerlijk zeggen dat ik wel een beetje verliefd moet zijn, dat is toch motivatie om elkaar blijvend te zien
maar de ervaring leert me dat een man uiteindelijk toch veel meer voor je blijkt te voelen dan hij als gebonden man wil toegeven

maar iemand waar ik niet op verliefd ben zou ik denk ik snel de laan uitzenden, of er niet eens aan beginnen
verliefdheid maakt : goede seks althans zo ervaar ik dat toch, zoniet ontbreekt er een (gevoels)aspect aan de seks

ik zie mezelf nog niet te gillen en te denken oja, geil alleeeeeeen maar geil

[Mirthe]

Ik sluit helemaal aan bij de vorige spreeksters.

Verliefdheid is een heel sterk wapen om uit je gebaande paden te duwen. Ze verkokert je blik richting liefdesobject (dat niet de andere méns hoeft te zijn, maar de situatie, je emoties, whatever) en laat je de rest van de wereld vergeten.
De roes is tijdelijk, de val terug in de brede dageelijkse realiteit pijnlijk, de eventuele wederopbouw van je dagelijks leven tijdrovend, maar de hunkering naar het leven-zelf heb je tot in je teennagels ervaren en dat is kostbaar.
Punt is dat 't je niet te vaak moet overkomen, want dan blijf je zo steken in de verkokering in een chaos. Maar if so, dan buit het uit.

Mirthe

[cutee D]

Kijk eens onder de discussie draad: Tsja, en nu. Daar staat een mooi voorbeeld van "go with the flow" en op je gevoel drijven. Voor wie van dat soort situatie smult: vooral lekker laten drijven totdat de onvermijdelijke waterval in zicht komt.
Niet dat je alles kunt voorkomen, maar wel veel. Als je de dingen van te voren even overdenkt. Maar dat moet dan wel in je karakter zitten inderdaad. Het is ook een beetje: laat je je gevoel het ratio sturen of liever toch een beetje omgekeerd. Op dit punt is ieder vogeltje van nature net iets anders gebekt. Kun je niets aan doen, zit in je genen.

nou Dolce (ook al neem je mij juist als voorbeeld, niet of wel cynisch bdoeld mrgoed) moet heel eerlijk zeggen dat ik ht niet helemaal met je eens ben.. Ik had in me hoofd ook alles anders gepland dan uiteindelijk gelopen is. Ik dacht ook, te oud, bezet, in veel dingen het tegengestelde van mij, zou dr nooit verliefd op kunnen worden (op zn uiterlijk hoogstens) want wist dat hij mij dr geen aanleiding toe zou geven, op geen enkele manier. dus totaal geen risico voor *mij*,, hoef niet moeilijk te doen met twijfels, wel of niet leuk vinden, niet weten wat ik ergens mee aan zou moeten of wat dan ook. zat heel veilig daar, had alles moio uitgestippeld wat wel en niet zou kunnen gebeuren,, maar goh wat blijkt.. gevoelens kun je niet plannen..
xx*D*xx

[Jessebel]

Een uitspraak van FF dat getuigd van gebrek aan inlevingsvermogen. Reacties die heel begrijpelijk zijn, maar ik ben het er niet mee eens dat dit leefdtijdsgebonden is. Juist oudere mensen kunnen zo schikken van het 'open relatie' verhaal. Ja ook jongere mensen. Het kan beide. Zoals ook beide leefdtijdscategorieen (ruimgesteld; jong èn oud) kunnen gaan en leven naar eigen maatstaven; wat voor hun telt, los van maatschappelijke normen (en waarden).

Ja, over het algemeen zijn het oudere mensen, met meer levenservaring, die uiteindelijk kiezen voor andere wegen. Door muren die over de jaren steeds hoger gebouwd zijn te overklimmen (of er een tunneltje onder te graven waardoor het uiteindelijke fort misschien wel inklapt). Sommige jongeren zien het muurtje al opbouwen, en willen de muren liever in de breedte opbouwen, en de hoogte voorkomen. Beetje vreemd metaforisch misschien.. maar uit gemak zie ik het even zo..

Mijn leven is veranderd, maar mijn keuzes zijn MIJN keuzes; niet door opvoeding, maatschappelijke normen, veiligheid, of wat dan ook. Nu kies ik er (even?) voor monogaam te zijn. ook geen moeite mee. Desalniettemin heb ik het andere (open relatie; verliefdheid met een minnaar mèt medeweten en goedkeuring van partner) met succes en veel liefde en geluk mogen ervaren. Vreemdgaan is nog steeds iets dat niet in mijn boekje past (maar wie ben ik?) -toch kan ik me er iets bij voorstellen. Ik zou me gewoon al niet bij iemand op mijn gemak voelen waar ik niet 100% eerlijk tegen kan zijn, als hij zo dicht bij me staat. Maar soms kom je er later achter, dat je het anders wilt ervaren. En zit je al met je 'hoge grondvest muren'. Dan maar een tunneltje, omdat het kasteel zo mooi is.

-ik begrijp het best, met mijn (nu inmiddels) 25 jaar...

Met die 25 jaartjes wil ik toch zeggen; Dolce, ik ben ook een rationele. Met mijn ervaringen (al/pas) kan ik zeggen; maakt niet uit hoeveel je plant en beveiligd, je roeibootje zelf maakt en met je eigen riemen naar je eilandje vaart; je kan niet berekenen hoeveel haaien je riemen stukbijten, of dat er wel eten is op dat eiland... -veel heb je zelf in de hand. Maar je kan echt niet alles plannen; puur omdat het ook om andere mensen gaat, met eigen ideeen en plannen.
100% zekerheid bestaat gewoonweg niet in relationele gevallen. Willen plannen komt uit een gevoel van macht willen over je eigen leven. 'go with the flow' ben ik ook niet voor, maar plannen biedt ook zeker geen zekerheid. Pas op; als JIJ zinkt, brengt het meer frustratie mee dan voor iemand die het risico al nam door op de golven te gaan ..

Mensen, ik geniet van jullie verhalen, jullie geluk. JA het kan ook anders dan wat de massa kent. Als je maar niemand opzettelijk pijn doet...

Wilde ik toch even kwijt

[Dolce Vita]

Tja, daar heb ik helemaal niets aan toe te voegen. Mooie balans in persoonlijke ervaringen, leuke en wellicht ook duidelijke rode draad door het geheel. Met ieder zijn eigen insteek.

Inderdaad is het niet iedereen gegeven zijn emoties onder controle te houden. Misschien is dat niet goed om te doen, misschien ook wel. Wat de één liefde noemt zou de ander diepe genegenheid noemen. Ik noem het een verrijkende relatie. Verrijkend voor mijn sexleven maar zeker nog zo verrijkend voor mijn gevoelsleven. Dat laatste moet ik toegeven is een onverwacht "toetje". En ik ben een bofferd inderdaad dat het in één keer zo klikt. Je moet ze maar tegenkomen, en dat is mij overkomen, het zondagskind. Je kunt natuurlijk net zo goed in een heel vervelende situatie terechtkomen.

Dit alles is zo persoonlijk, daar kun je het hele forum wel over vol schrijven en het dan onderling nog niet eens zijn. Ik gun een ieder zijn mening en persoonlijke insteek. Ik dank jullie voor jullie inbreng. Ik heb er veel van geleerd, ook om mijn eigen gevoelens bij deze nieuwe ervaring een plekje te kunnen geven. Ik hoop niet dat mijn minnares boos is, mocht ze dit ooit lezen. Het is godzijdank allemaal heerlijk anoniem en het is een grote hulp geweest voor mij om wat zaken in voor mij bruikbaar en acceptabel perspectief te zetten. Ik dank jullie voor je bijdragen. Ze hebben daartoe zeker bijgedragen, ook als het een heel andere mening was.

[brunetteke]

je klinkt anders helemaal niet als iemand die niet verliefd is dolce

[Dolce Vita]

Vrouwelijke intuïtie?

[brunetteke]

zoiets
of mn ervaring gewoon, dat gebonden mannen bijna nooit zullen toegeven dat ze ook verliefd zijn op hun minnares
hoe verliefder ze zijn, hoe harder ze het wegmoffelen, lol
(sommige mannen toch)
maar daardoor word het net nog duidelijker

[nightcreature]

zou het niet zo zijn dat verliefdheid verward wordt met houden van