Lang heb ik gedacht of ik dit nu wel zou schrijven.
Toch heb ik het besluit genomen dit wel te doen.............
veel te veel mensen hebben al te lang gezwegen over het publieke geheim wat zich in mijn vorige woonplaats afspeelde.
Betrokkene heeft een verleden in diverse rollen in het jeugdwerk, onderwijs etc. bekleed en vooral de jongere jongetjes moesten het ontgelden.
Even terug in de tijd...........8 jaar geleden was ik met hem leider tijdens de kindervakantiewerkweek. Leuke herinneringen, maar ook iets mysterieus. Betrokkene werd steeds gebeld voor een affaire in dezelfde sfeer namelijk ook een ontuchtzaak. De hele week heb ik de groep geleid en het tot een fijne week voor hun gemaakt. Raar vond ik die telefoontjes overigens wel die uiteindelijk groot in de pers uitgemeten werd.
Het jaar erna was ik weer leider met betrokkene.....en toen is er zo iets ingrijpends gebeurd, beter gezegd walgelijks, waar ik nu nog misselijk van word. Hij trok zich met mijn buurjongetje terug die heel bang was voor de spokentocht. Ik zei waarom is dit nodig???? maar hij ging weg en bleef wel heel erg lang weg. Verdere details bespaar ik.....maar ging naar hem toe.
Dit heb ik kenbaar gemaakt aan het bestuur maar werd niet gehoord. Ik bleef met mijn machteloosheid zitten en dat als moeder van 3 zonen.
Ik wist dat ik het niet verkeerd gezien had en zag maar een uitweg dit te melden aan de vertrouwensarts van de GGD. Ik spreek over 8 jaar geleden..........Ook de ouders mijn overburen heb ik daarvan destijds in kennis gesteld.
En nu is hij gepakt voor meerdere ontuchtige handelingen en de pijn van toen kwam weer bij me boven. De betreffende vertrouwensarts heb ik wederom gesproken en de man kon zich het gesprek als de dag van gisteren herinneren. Uiteindelijk heb ik besloten wederom niet te zwijgen en ben met de desbetreffende rechercheur die op de zaak zit in kontakt getreden.
Het is voor hem onbegrijpelijk dat met mijn gevoel nooit iets gedaan is en betrokkene kon gewoon rustig verder gaan met al zijn funkties............ jeugdleider voetbal, leider KVW, Sinterklaas en onderwijzer.
En nu blijkt dat er aangiftes gedaan zijn van mannen eind 20, begin 30 die nu eindelijk pas durven te praten over wat hij met hun allemaal gedaan heeft. Hoe ze beschadigd zijn voor hun hele leven en ik goddank kan zeggen........ik ben blij dat hij van mijn kinderen is afgebleven alhoewel dat niet veel gescheelt had bij mijn jongste......hij was ook vaak erg in trek bij hem......maar ik heb het toen en ook nu kunnen voorkomen.
Mijn kind zit met heel veel vragen, verdriet en weet ik veel wat nog meer. Betrokkene was ook nu op dit moment de leider van zijn voetbalteam.
Veel dingen heb ik meegemaakt, maar als er ook maar iets is wat zo'n onnoemelijke impact op me heeft is dit!!!
Pedofilie is een afwijking dat weet ik, maar de schade aangericht door een volwassen vent naar kleine kinderen toe is voor mij onverteerbaar.
Mijn boodschap hier voegt misschien hooguit toe dat je over dit soort dingen nooit mag zwijgen en dat kon de rechercheur alleen maar beamen dat ook mijn aktie van zo lang geleden een compliment waard was!!!
Alleen jammer dat er nooit iets mee gedaan is dan had dit nu niet kunnen gebeuren.
Een erg verdrietige en ook boze Knipoog
Noot als toevoeging: In de tijd waarin dit zich afspeelde waar ik over schrijf, was net in de buurtgemeente de zaak "Nicky Verstappen" nog in volle gang.
De hele situatie was vergelijkbaar alleen de afloop was dramatischer als gevolge van een ziek/gestoord persoon. Ook dat heeft me altijd verwonderd dat zo heel dichtbij, zo vergelijkbaar, zo herkenbaar de mensen net zo zwegen als waar ik woonde en iedereen het wel wist.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —