liefdesgezeik

[Lianne]

Stel, je bent al bijna 3 jaar vrijgezel. Je laatste relatie was eg heftig, met diepe dieptepunten en hoge pieken... Zo gauw je weer vrijgezel bent worden 3 vrienden/kennissen van je verliefd op je, maar op geen van hen wordt jij verliefd. Je hebt de ervaring dat vriendschappen met mannen praktisch altijd uitdraaien op: hij wil wat met je. Na een tijdje blijkt één van de drie toch leuker en interessanter te zijn dan je eerst dacht en je wordt toch verliefd. Helaas blijkt dat zijn verliefde gevoelens weer verdwenen zijn. Ondertussen ben je ook nog verliefd geweest op een vrouw die niks met jou wil. Nu ben je weer verliefd en weer lijkt het erop dat hij niks met jou wil, of misschien later, maar eigenlijk denk je: nee. Het wordt niks.

Hoe denk je dan nog over jezelf en over relaties? Begin je ook te piekeren over 'bad karma' of 'bindingsangst'? Durf je ook niet meer en word je somber?

Ik wel... dit is mijn situatie.
Het probleem: ik snap er geen f*** meer van!
Waarom loopt het zo rottig?
Waarom zo ongezond?
Ik ben moe.

Lianne.

[Desie]

Liefde is altijd gezeik............dat komt immers door de onzekerheid......net drugs............of je bent intens gelukkig......... maar na 2 seconden zit je weer te twijfelen als een onzeker bang vogeltje of hij echt wel om je geeft ......en dat je het niet hebt ingebeeld..........of dat je het te graag wil enzo.......

Gedrag van sommige mannen in mijn omgeving heb ik niet begrepen en uitleg vragen heeft helemaal geen zin..........en je wilt ook niet overkomen als een triest wijfie dat achter de kerel aanloopt waar ze op valt............

Dus je wacht maar af tot je een ons weeegt..........wat een bullshit.....

Gewoon genieten van je leven..........als een jongen echt de moeite waard voor je is hoeft je geen hele show op te voeren om zijn aandacht te krijgen .........en voelt het intens goed..........Maar ja, ondertussen zit je met gevoelens waar je niets mee kan......................Het is zo tegenstrijdig allemaal...........zucht.......

[yanni]

ja daar sluit ik me bij aan...soms is het een hopeloze situatie met heel veel , ontzettend veel tegenstrijdige gevoelens waar je niks mee kunt en waar je soms geen uitweg meer in ziet....hopeloos ja...

[mark]

je wilt enkel duidelijkheid, stavast, geen gezeik, gewoon een heerlijke relatie zonder problemen. Hij houdt van hou, jij van hem, niets meer, niets minder. Samen dingen doen, van elkaar houden, elkaar beminnen.... elkaar vertrouwen.......

Maar t is nog niet gekomen, wil overigens niet zeggen dat het NIET ZAL KOMEN... geduld, goed uitkijken naar diegeen die je dat kan bieden.

M

[mature]

Hoi Lianne

In tegenstelling tot Mark zou ik juist niet zeggen: blijf uitkijken
Ik zou eerder zeggen stop met uitkijken en probeer af te komen van het idee dat je persé een relatie nodig hebt.

Na voldoende pijnlijk ervaringen om heemaal genoeg te krijgen van het "liefdesgezeik" heb ik me jaren ver gehouden van het relatiecircus en me met veel ethousiasme op werk en studie geconcentreerd. Durf te zeggen: het hoeft niet voor mij.... er komt dan zoveel energie vrij....

Op de lange duur begon ik weer te verlangen naar " liefdesgezeik" maar toen waren de eerste stappen om terug wat romantiek en erotiek in mijn leven te krijgen, daarom niet direct succesvol, maar in ieder geval spannend en stimulerend ( niet vermoeiend!)

Uiteindelijk is er dan toch iemand langs gekomen waarmee ik mijn leven wil en kan delen...