Het is half één, tussen de middag. Het is doodstil in de groentezaak waar ik werk. De mensen zijn thuis aan het eten, net als mijn baas. Hij heeft mij gevraagd op de winkel te passen, zodat hij even kan eten. Begrijpelijk, hij heeft er vanavond ook nog een koopavond bij. En hij gaat nog even naar de veiling. Het beste fruit, de meest verse groente ophalen. “Wij verkopen enkel A-kwaliteit Marlies”, heeft hij mij verteld toen ik solliciteerde, “we moeten betere handel hebben dan een supermarkt. Dat is de enige manier om te overleven”. Het is een handreiking: ik moet uiterst voorzichtig met het fruit en de groente omgaan en de klanten altijd ter wille zijn, zelfs als ze klagen of lastig zijn.
Er komt een boomlange jongeman de winkel ingelopen. Van achter de toonbank kijk ik wat hij doet. Hij zoekt wat tussen het fruit en komt even later met twee bakjes naar mij toelopen. Daar staand begint hij te vertellen: “dag mevrouw, dit moet het zijn, pruimen en perziken, mijn favoriet snapt u?” Om vriendelijk te antwoorden reageer ik: “en wat vindt u daar zo lekker aan meneer?” De man glimlacht. Zijn wangen blozen. “Uiteraard de smaak”, legt hij uit, “maar ook dat ze zo sappig zijn. Vooral die pruimen van u. Ik koop ook wel eens in de supermarkt, maar qua sappigheid spannen deze de kroon. Dan betaal ik maar ietsje meer, ik heb dan tenminste iets dat echt lekker is. En die perziken? Hebt u daar zelf wel eens overheen gestreken met uw hand? Zacht als baby-billetjes zijn die”. Nu buldert de man van het lachen, het schalt door de zaak, “als ik kinderen had zou ik ze volstoppen met fruit. Lijken ze op mij dan zijn ze er ook dol op!” We moeten er beide om lachen.
Als de jongeman de winkel weer uit is, sta ik met een hoofd vol gedachten te wachten op nieuwe klanten. Een baby, oh wat heb ik die wens. Frank en ik hebben het er vaak over gehad. Maar we hebben de beslissing om daar voor te gaan steeds uitgesteld. Er is drukte op het werk, we willen nog op vakantie, oma is ziek, altijd is er wel een reden om er niet aan te beginnen. Echter, onlangs is het onderwerp weer ter sprake gekomen en heeft Frank mij gezegd: “Marlies, ik zie de toekomst zonnig tegemoet. Ik wil je vragen of je er over nadenken wil of we er toch eens aan zullen beginnen”. Mijn hart sloeg meteen over van geluk. “Maar lieverd, natuurlijk wil ik dat. Dan ga ik met de pil stoppen, ik wil dat al die hormonen mijn lichaam uit zijn, we vrijen een poosje met condoom, vind je dat erg?” Frank lacht me lief toe ten teken dat hij dat laatste totaal geen probleem vindt. Nu is echter de maand om, ik wacht op zijn teken om het weer zonder te doen, dat ons grote avontuur echt gaat beginnen. Oh, ik hoop zo dat we kinderen kunnen krijgen!
Als ik thuiskom zit ik er wel een beetje doorheen, echter die vermoeidheid verdwijnt als sneeuw voor de zon als ik zie wat er op de trap ligt. Op de onderste tree ligt een pruim. Die daarboven is een tree versierd met een perzik. Daarboven een pruim, dan weer een perzik. Daar wil het fijne van weten. Ik haast me uit mijn jas en ren de trap op. Naar de slaapkamer wil ik, daar zal Frank zijn. En jawel daar staat hij in zijn kamerjas. “Liefje, het bad is vol, duik maar het schuim in”, schatert hij, “ik wacht wel op je. Ik wil het nu met je doen en wel zonder condoom!” Ik gloei helemaal van die vrolijke aankondiging. Die Frank, wat een humorist. Ik keek ook al zo op dat hij de winkel in kwam lopen, dat doet hij anders nooit. En dat toneelstukje over klant en winkelbediende, hilarisch was het!
Niet veel later laat ik alle stress van mijn lichaam glijden in het warme schuimbad. Ik moet denken aan wat er zo dadelijk zal gebeuren. Op z’n hondjes, ja dat vind ik lekker. Doggystyle, dat ik zijn piemel zo duidelijk in mij voel, dat is zo opwindend, zo geil. Weet je wat? Ik ga het hem gewoon vragen of hij dat deze keer met mij doen wil, bedenk ik. Bij die gedachte krijg ik ineens haast. Ik wil uit bad, ik wil… “Lieverd”, zeg ik, als ik me nog afdrogend, de slaapkamer binnen kom, “ik heb gedacht dat ik geen lang voorspel of zo wil. Ik wil dat je mij van achteren neemt, dat vind ik zo fijn en jij kunt dat zo goed”. Frank barst in lachen uit: “nou schat, dat is lekker direct van jou, maar.. your wish is my command”.
Ik klim het bed op en neem er meteen op handen en knieën plaats. “Wow lieverd, wat ben jij geil. Die billen van jou, zacht als een perzikhuidje en je kutje, ik zal zorgen dat dat net zo sappig wordt als de pruimen die ik heb gehaald”, grapt Frank. Hij kruipt het bed op en legt zijn vlakke handen op mijn billen. Ik weet hoezeer hij van de aanblik genieten kan. En ik ook, nu hij mij daar met veel gevoel masseert. Zacht aaiend, dan weer gretig knijpend is hij enkel met dat ronde tweetal bezig. Ik concentreer mij volledig op de indrukken die ik opdoe. Totdat het stouter wordt, als hij een vinger door mijn bilnaad laat glijden. En nog een keer, tot hij bij mijn sterretje aankomt. Hij drukt er met een vingertop zachtjes op. Heel teder glijdt die over de geribbelde huid van mijn anus. Tintelingen van genot maken zich meester van mijn lichaam. Tjonge, Frank weet echt wat ik wil, dat heb ik al vaak mogen meemaken.
Dan volgt waar ik iedere keer ontzettend opgewonden van raak. Frank laat een hoeveelheid speeksel op mijn sterretje landen. Dan legt hij er zijn dikste vinger op. Mijn anus rekt een beetje en geeft daarmee toegang aan die duim. Die glijdt nu helemaal naar binnen, tot aan de hand. Weer merk ik dat Frank een hoeveelheid spuug tussen mijn billen laat landen. Genoeg om zijn duim mijn kontje te laten neuken. Rillingen van opwinding doen mijn onderlichaam genieten als hij zijn duim als een buttplug gebruikt. Eerst het dunne deel van zijn duim en dan het dikke als hij terugtrekt. Andersom als hij zijn duim weer aandrukt. Mijn kontje sluit en rekt. Ik adem er zwaar van. En het echte werk moet nog komen.
“Schat, wat ben je lekker nat”, hoor ik Frank juichen. Met zijn vingers houdt hij mijn vagina wijd open. Hij duwt de kop van zijn penis naar voren. Ik weet hoe mijn vulvalippen dan om zijn geaderde pik ribbelen. Dat heb ik gezien toen we het eens voor de spiegel deden. Hij zat op bed met zijn erectie stijf omhoog. Met mijn gezicht naar de spiegel ben ik bovenop hem gaan zitten. Wat een adembenemende aanblik gaf dat, zijn pik tot aan zijn ballen in mij te zien verdwijnen. Bezeten heb ik hem toen bereden, kwam heerlijk klaar en heb toen zijn lul gegrepen en hem de lucht in laten spuiten. Ik word subiet opgewonden als ik daar aan terugdenk.
Dan begint hij mij in een strak tempo te neuken. Mijn borsten wiebelen bij elke stoot heen en weer. Ik breng een hand onder mijn buik door, naar mijn clitoris. Oh wat is die nat en gevoelig. Ik streel er dan ook niet overheen, maar er langs. Vanaf de zijkant van een lipje duw ik er tegenaan. Samen met het stoten geeft dit een ongelooflijke sensatie. Terwijl mijn vriend blijft doorstoten beweegt hij nog steeds zijn duim mijn anus in en uit. Dit geeft wel erg veel stimulansen. Mijn kontje dat geneukt wordt, mijn vagina die kletsnat door een dikke piemel wordt geprikkeld en mijn clitje dat meer en meer begint te tintelen. “Oh schat, ik ga zo komen”, hoor ik achter mij. Zouden we nu eens tegelijk ons hoogtepunt bereiken? Lang kan ik daar niet over nadenken, ik ben daar waar ik echt niet meer terug kan. Mijn lichaam verkrampt, mijn kutje ook. Ik hijg en grom als ook mijn clit aan het climaxen is. En tegelijkertijd hoor ik de stem van Frank: “oh mijn god”. Warme golven sperma schiet hij mijn vagina in. Dat moet wel veel zijn, want hij blijft door stoten in al zijn extase. En jawel hoor, daar voel ik het alweer. Nog meer warmte, nog meer zaad. Mijn kutje krampt om zijn dikke piemel heen. Gezamenlijk hijgen we ons klaarkomen de ruimte in. En dan die voldane stilte, die ik altijd zo fijn vind. Dat die zonder woorden bewijst hoe geweldig het is dat we zo ongeremd met elkaar kunnen vrijen.
We liggen voldaan naast elkaar. Ik knijp mijn benen tegen elkaar om toch vooral geen enkele druppel sperma mijn kutje uit te laten lopen. Onzinnig misschien, maar ik voel het zo. Ik heb in elk geval al een test in huis. “Ik heb trek”, hoor ik Frank zeggen, waarop ik antwoord: “ga maar eens traplopen dan, pruimen en perziken genoeg daar om op te eten”. Wat moeten we daar samen om lachen.
jwbr
