Een open plek in het bos. In het midden een groot, plat rotsblok, dat met dikke dekens is bedekt. Een zwoel briesje ritselt door de bladeren. In deze zomernacht komt het enige licht van de maan en van vier dikke witte kaarsen die op hoge gietijzeren staanders om de rots heen staan – hoe “Victorian gothic” wil je het hebben.
Bovenop de rots lig jij. Naakt, met je benen uit elkaar en je knieën omhoog. Een maagdenoffer voor de maangodin? Je zou het haast denken, bedenk ik met een flauwe glimlach. Jouw kleine, slanke lijf past wel in dat plaatje. Maar vanavond zijn we hier voor een heel ander soort ritueel.
In een grote cirkel om de rots heen staan zo’n twintig mensen – mannen en vrouwen door elkaar – in lange bruine mantels met kappen. Er hangt een gespannen stilte; iedereen wacht af. Dan leg ik mijn mantel af en geef die aan mijn directe buurman. Nu geheel naakt, maak ik me los uit de kring en stap langzaam naar voren. Het flakkerende licht van de kaarsen geeft alles een mysterieuze gloed.
Het genootschap voert dit ritueel vaker uit, vooral in de lente en zomer als het weer het toelaat. Een ritueel om de seksuele oerkracht te vieren. Steeds wordt een andere man aan een andere vrouw gekoppeld, en vanavond hebben wij de eer. Beiden doen we dit voor het eerst. Ik ben blij met jou als partner bij mijn debuut; je bent me al opgevallen bij eerdere bijeenkomsten. Klein, timide, een beetje op de achtergrond, maar duidelijk intelligent en in verbinding met jezelf en de natuur. Ik ken je niet zo goed, maar ben des te nieuwsgieriger naar je.
De regels schrijven voorafgaand aan het ritueel een maand totale onthouding voor, voor beide partners. Geen seks, geen zelfbevrediging. De elektrische spanning die dat oplevert is intens, ik voel hem in elke vezel van mijn lijf. Met een stevige erectie loop ik naar de rots toe. En zie ik jou sidderen als de zomerbries langs je tepels strijkt, of verbeeld ik het me?
Bij de rots aangekomen, buig ik me over je heen. Officieel horen we niet met elkaar te praten tijdens het ritueel, toch fluister ik even: “Wil je dit?” Je knikt, een kleine maar duidelijke beweging. Voor mij het sein om aan de slag te gaan.
Ik schuif een stukje naar beneden en begin kusjes te geven op je buik, rondom je navel. Meteen verzwaart je ademhaling, een teken hoezeer je op deze aanraking hebt gewacht. Ik begin een spoor te trekken, opzij en omlaag. Van je buik naar de rand van je bekken, over je heup naar je linker bovenbeen en langzaam naar de binnenkant van je dij. Je kronkelt ongeduldig, maar ik hou me in; we hebben onszelf een maand lang hiervoor bewaard, ik wil de tijd nemen, ervan genieten. Via je andere dij vervolg ik het rondje, tot ik weer terug ben bij je navel. Plagerig maak ik de cirkeltjes steeds kleiner, steeds ietsje dichterbij…
Dan stop ik even en til mijn hoofd iets op. Centimeters voor mijn ogen, glinstert je vulva in het kaarslicht. Je schaamlippen, je clitoris, ik neem alles in me op. Nu is het mijn beurt om zwaar te ademen.
Ik ga er goed voor zitten. Ik pak je benen stevig vast en leun langzaam naar voren, totdat ik met mijn tong je clit raak. Een magisch moment. Krachtige sensaties vechten om voorrang: de heerlijke ziltige smaak, de kreun die jij uitbrengt, de rilling die door je hele lijf heen gaat… Uit de kring om ons heen stijgt een goedkeurend gebrom op.
Ik begin te verkennen, eerst voorzichtig, dan steeds gretiger. Dit is zo mooi, zo puur, en ik wil het helemaal ervaren. Ik wil elke millimeter, elke plooi van je lippen, elk zenuwuiteinde voelen onder mijn tong. Je vult mijn oren met hoog, onregelmatig gekreun. Maak ik je gek met deze ontdekkingstocht? Nog heel even genieten. Ik strek mijn armen verder onder je opgetrokken benen door en breng ze naar je borsten, waar ik in deze positie nét bij kan. Zachtjes masseer ik je borsten; ik neem je tepels tussen mijn vingertoppen en speel ermee, om er dan weer met mijn vlakke handpalm over te wrijven. Ik beantwoord je kreten met een eigen kreun, die zich vermengt met mijn gelik en geslurp.
Dan besluit ik je niet langer te kwellen. Ik plant mijn handen stevig in je zij en met dit extra houvast zet ik een steviger ritme in. Door mijn gulzige verkenning heb ik inmiddels de reacties van jouw lijf in kaart gebracht, en ik begin met korte krachtige halen over het gevoeligste plekje te likken. Jouw gekreun wordt nu een ritmisch oergeluid, met een diepere klank dan ik ooit uit jouw mond had verwacht. De hele kring ademt smachtend met je mee. Als ik even stop om op adem te komen, zie ik uit mijn ooghoek dat er al heel wat mantels zijn opengevallen; de prachtige naakte mensen eronder zitten aan zichzelf of aan elkaar.
Snel lik ik verder, ik wil nu niet meer stoppen, ik wil jou naar je hoogtepunt brengen. Ik kreun zelf steeds luider, wil je naam zeggen, maar kan me nu onmogelijk verstaanbaar maken. Wat een intens moment is dit. Ik voel aan alles dat je orgasme eraan komt: je geluiden worden sneller en hoger, je houdt steeds langer je adem in, je hele lijf spant zich aan –
Een ontploffing. Met een laatste oerkreet kom je wild schokkend klaar. Je lijf gaat alle kanten op, je slaat op de dekens en schopt om je heen. Ik mag van geluk spreken dat ik er zonder gebroken neus vanaf kom. Nadat deze eerste tornado is uitgeraasd, volgen er nog vele naschokken. Hijgend en trillend onderga je ze. Wat is dit prachtig om te zien, te voelen, mee te maken.
Als je de controle over je ledematen terug hebt, sleur je me zowat aan mijn haren naar boven. Je wil meer, en wel nu. In mijn haast om overeind te komen, raakt mijn scheenbeen een onbedekt stukje rots – een klein schrammetje. Ik voel het nauwelijks, zozeer ga ik op in dit moment. Ik toren boven je uit en voel me sterk, mannelijk. Mijn lijf lijkt gespierder dan normaal. Mijn geslacht is groter en stijver dan ooit. Heel even geniet ik van dit machtige gevoel.
Maar onze lijven dulden geen uitstel. Het moet nú. Hijgend buig ik over je heen, schuif jou iets naar achteren op de dekens en klim zelf bovenop je. Als ik mijn eikel tussen je drijfnatte lippen plaats, kan ik een grom niet onderdrukken. Dit is wat ik wil. Jouw kreun laat weinig twijfel dat dat wederzijds is.
Even moet ik de opening zoeken, dan glijd ik naar binnen – o wat voelt dit goed. Ik geniet van elke centimeter. Met grote ogen kijken we elkaar aan. Heel voorzichtig ga ik verder totdat ik helemaal in je zit. Je spant strak om me heen. “Ben je oké?” hijg ik. Je knikt heftig.
Langzaam begin ik met mijn heupen te bewegen. Al gauw versnelt mijn tempo; we zijn allebei te opgewonden om het nog rustig aan te doen. Ik plant mijn ellenbogen aan weerszijden van je romp en pak je hoofd vast. De groep beantwoordt met overgave ons ritmische gekreun, als een roedel wolven dat huilt naar de maan.
Ik kus je op je mond. Je beantwoordt mijn kus, we proberen er een sensuele tongzoen van te maken, maar door de stotende bewegingen gaat dat lastig. We geven het op en zoenen in het wilde weg elkaars wangen, kin en hals.
Hoe heerlijk dit ook is, er mist iets. Alsof er nog nét een stukje connectie is wat we zouden kunnen maken, maar waar we in deze positie niet bij kunnen. Als we nou eens…? Telt het dan wel volgens de regels? Wat zou het! Die regels kunnen me gestolen worden. Ik volg mijn oerdriften en die willen maar één ding.
Jij hebt mijn aarzeling gemerkt en kijkt me vragend aan. Dan stop ik abrupt met mijn bewegingen. Ik trek mezelf uit je terug, klim van de rots af en ga rechtop staan. Kreten van ontzetting stijgen op uit de groep. Wat is dit? Jij bent geschrokken en smeekt me met je blik en stem om snel weer terug te komen. Ik schud mijn hoofd. “Kom,” hijg ik en ik gebaar dat je overeind moet komen. Aarzelend richt je je op, dan steeds sneller als je doorkrijgt wat ik van plan ben. Al snel sta je tegenover me en kan ik een arm onder je heupen leggen. Je springt op en slaat je benen om me heen. Ik pak een van je prachtige billen vast en leg mijn andere arm over je rug.
Je slaat je armen om mijn nek en kijkt me aan met een blik die lust en tederheid vermengt. Zonder woorden vinden onze geslachtsdelen elkaar en glijd ik weer in je. Het nerveuze geroezemoes uit de groep – kan dit wel, mag dit wel – verstomt al snel als we samen een ritme vinden en onze oerkreten luider dan ooit door het bos schallen. Een viering van seksuele kracht? Nou en of.
We bewegen samen in een goddelijke cadans. Er bestaat geen kramp, geen uitputting. De wereld om ons heen – de rots, de kaarsen, de mensen, het bos – vervaagt ook steeds meer. Ik druk mijn voorhoofd tegen het jouwe, en even moeten we allebei huilen, zo mooi is dit, zo intens. We knikken, alsof we tegen elkaar willen zeggen: ja, laat dit gevoel maar toe, laat het maar stromen, het mag.
Dan voel ik de oerkrachten in mijn onderlijf zich samenballen. Nog heel even en dan – niet lang meer – Jij ziet wat er gaat gebeuren aan mijn groter wordende ogen, je hoort het aan mijn steeds hogere kreten. Kreunend en heftig knikkend kijk je me aan, alsof je me het laatste zetje wilt geven. Doe het maar, zegt je hele lijf. Kom in me.
De sluizen gaan open. Met diep gegrom ontlaad ik de spanning die in een maand is opgebouwd. Even dat heerlijke moment waarop je weet dat er geen weg meer terug is… en dan komt alles eruit. Drie stralen, vier, vijf, er komt geen eind aan. Het klotst je vagina in, vult je helemaal op. Ik schreeuw het uit, een moment van triomf.
Dan word ik licht in mijn hoofd. Overstrekte spieren melden zich nadrukkelijk, nu de alles-overstemmende roes wegebt. Ik sta te trillen op mijn benen. Snel komen er twee mannen en twee vrouwen uit de groep naar ons toe. De mannen pakken jou vast zodat ik je niet laat vallen. De vrouwen ondersteunen mij zodat ik zelf niet omval.
Met houterige bewegingen laat ik je langzaam maar zeker los. Versuft laat je je door de mannen terug naar de rots tillen, terwijl mijn zaad uit je gutst. Zachtjes laten ze je op je rug op de dekens zakken. De twee vrouwen die mij aan weerszijden ondersteunen, strelen mijn schouders en rug en kalmeren me met hun stemmen. Ik strek mijn hand uit, ik wil naar jou toe. Zodra ze er enigszins op vertrouwen dat ik kan lopen zonder direct om te vallen, laten ze me voorzichtig los.
Nog half in trance strompel ik naar de rots en klim op de dekens. Ik plof naast je neer op mijn zij en kruip tegen je aan. Versuft maar voldaan lig je te spinnen. Ik leg een arm onder je nek en druk een kus op je slaap. Dan draai ik me met een diepe zucht op mijn rug. Zo liggen we samen en kijken naar de sterren. Zijn het echte sterren of zien we sterretjes? Wie zal het zeggen. Het ritueel is volbracht – en hoe!
Kadmilos
De oerdriften werden ook hier aangewakkerd…