Kerkgangster met een hemels verlangen

Kerkbezoek

Al jaren komen ze voorbij ons huis gelopen, de kerkgangers van de gereformeerde kerk hier een stukje verderop. Mannen, vrouwen, kinderen. Hele families lopen voorbij in hun zondagse kleren. De vrouwen met lange rokken tot over de knieën en hoeden op. Sobere kleding, maar stijlvol en zo te zien goed van kwaliteit.

Als de zon schijnt dan zitten we vaak voor ons huis in de tuin en zien we ze passeren. De meeste zeggen helemaal niets en gunnen ons geen blik waardig. Het zou best kunnen omdat Anique vaak wat minder om het lijf heeft als de zon schijnt dan de dames die passeren. Soms zien we een blik stiekem even kijken en soms zien we dan ook dat zo’n man of vrouw door haar partner gecorrigeerd wordt. Mooi om te zien. Er is altijd een familie waarvan, we denken de oudste dochter, altijd achteraanloopt. Ze komen hier al jaren voorbij en ik schat zo in dat ze inmiddels wel al 25 jaar of ouder is. Ieder weekend loopt ze wat achteraan en kijkt altijd wat dromerig uit haar ogen.

Deze zondag was het weer zover, wij in de tuin en Anique had een heel kort spijkerbroekje aan en een zeer ruimvallend shirt. Haar mooie gebruinde benen waren goed zichtbaar. Haar haar opstoken en met een toffe zonnebril op. De kerk ging uit en de families liepen voor de eerste keer die dag richting huiswaarts. Later op de dag komen ze nog een keer. De man werd door zijn vrouw deze keer wat strenger gecorrigeerd want Anique stond voorover gebukt wat onkruid weg te halen en moet hij een goed zicht op haar borsten hebben gehad. Ik zat vanuit m’n stoel het een en ander te aanschouwen. En een dikke 50 meter achter haar familie kwam de dochter. Zij lachte naar ons en groette ons om vervolgens verlegen weer weg te kijken en door te lopen.

Wat uren later, tweede zitting, kwamen ze weer voorbij. Anique en ik hadden net een lekker flesje wijn opengetrokken en toosten met elkaar, net op het moment dat de familie voorbij liep. Ze keken niet op of om. Strak keken ze vooruit met uitzondering van de dochter die meters erachter liep en zachtjes proost tegen ons zei. “Leuke meid om te zien”, zei Anique. “Ja, beetje jammer dat ze in die kleding moet lopen en van de kerk is. Zou zij een man of een vriend hebben? Zo’n mooie meid? Ik denk het wel. En volgens mij”, ging Anique verder, “is zij best wat losser dan de rest van haar familie.”

We hadden het over nog veel meer dingen en genoten van de zon en de wijn. Totdat ik dagen later de dochter tegen kwam in de supermarkt. Ze was me eerst niet opgevallen totdat ze me aansprak. We stonden wat uit het zicht toen ze me aansprak. Ze vroeg: ”u bent toch die man die ik altijd zie wanneer wij naar de kerk gaan?” Ik keek haar aan en keek in twee prachtig blauwe ogen. Onmiddellijk wist ik wie ik voor me had. “Evelien”, zei ze, “ik heet Evelien”, en gaf me snel een hand. “Hi Evelien”, ik ben Frank. Het leek alsof ze zich niet zo goed raad wist en vertelde iets wat ik niet kon verstaan. “Sorry”, zei ik, “ik versta je niet.” “Sorry”, verontschuldigde ze zich. Nu iets harder zei ze dat ze ons altijd leuk vond om te zien. Zo relaxed en ontspannen en dat ze zelf ook wel eens zin zou hebben in een wijntje, maar dat ze dat nooit dronken thuis. Zonder een seconde na te denken nodigde ik haar bij ons uit… dan kom je toch gewoon een keer langs? Schichtig keek ze om haar heen en zei: “alleen als niemand het te weten komt. Maar ik wil wel heel erg graag.” Ik begreep dat ze niet graag met mij gezien wilde worden en gaf haar snel mijn 06 nummer. “Bel maar, je bent altijd welkom.”

Eenmaal thuis vertelde ik dit tegen Anique. Vroeg ze dat echt? Ze kon het bijna niet geloven. Ik stond nog met Anique in gesprek toen mijn 06 overging. Onbekend nummer. “Met Evelien, je weet wel..” Ik gebaarde naar Anique dat het Evelien was. Zou ik een keer langs mogen komen? Anique stond heftig te knikken: “ja ja laat maar komen.” Ze zou een keer op een avond komen. We maakten een afspraak en vertelde dat ze langs de achterkant van het huis ongezien naar binnen kon komen. Niemand die het zou zien. Op woensdagavond was het zover. We waren in afwachting van Evelien. De witte wijn stond koud en een flesje rood voor het geval ze daar zin in had. De achterdeur ging open en Evelien stapte snel naar binnen. “Kan niemand me zien?” “Nee meid je bent hier helemaal veilig en niemand die het weet”, zei Anqiue. “En ik ben Anique”, stelde ze zichzelf direct voor, “en Frank ken je al.” Voor de vorm gaf ik haar ook nog een hand. “Kom lekker binnen, dan gaan we in de achterkamer zitten waar niemand ons kan zien. Wijntje?” We hadden ook al een borrelplank gemaakt met lekkere hapjes. En Evelien installeerde zich op de bank. De bank is wat diep en dat betekent dat een flink deel van haar blote benen zichtbaar was onder haar rok. Haar rok was deze keer wat ruimer en fleuriger dan op zondag. Wij waren nieuwsgierig naar Evelien. “Vertel eens, wie ben je.”

“Ik ben Evelien”, en ondertussen haalde ze haar haar uit de knot en gooide het los. Wat een prachtige bos blond haar. Haar gezicht werd nu geaccentueerd en ze was prachtig om te zien. “Zo, even m’n haar los.” Ze vertelde: “ik ben 28 en ben nog steeds bezig met een studie. Het duurt allemaal wat lang, maar ik heb echt nog geen zin om te werken en om te trouwen en kinderen te krijgen. En zolang ik studeer kan ik dat mooi allemaal buiten de deur houden.” Zo dat moest er blijkbaar even uit. Het leven in een gereformeerd gezin drukte zwaar op haar schouders en ze keek altijd met veel belangstelling naar ons als we in de tuin zaten. Met een blosje op haar wangen, twee wijn verder, biechtte ze op dat ze me een mooie man vond. Anique floepte eruit dat ze me wel even mocht lenen. Ach, dat was misschien iets te direct Anique. Lenen?Anique en ik keken elkaar even aan. Zo’n blik van verstandhouding.

Anique nam het gesprek over en vertelde Evelien dat als ze dat zou willen Frank best wel even een knuffel mocht geven. En misschien wel meer. Evelien keek alsof ze water zag branden: “echt?” “Ja echt. Frank ga eens staan en geef Evelien een knuffel.” Evelien ging ook staan en ik pakte haar voorzichtig beet. Ze drukte zich tegen me aan en het was sterker dan mezelf, maar het werd wat onrustig onder de gordel. Ze rook heerlijk en haar hoofd lag in m’n nek. Nog dichter duwde ze zich tegen me aan, het kan niet anders dan dat ze mijn erectie moet hebben gevoeld. Ze bleef staan en het leek wel alsof ze stilletjes genoot van wat er gebeurde.

Ze maakte zich een beetje los en keek om naar Anique: “en je zei toch ook .. en misschien wel meer?” “Ja”, zei Anique, “en jij mag bepalen wat dat meer is.” Ze keek me weer aan met die blauwe ogen en zocht mijn mond. Voorzichtig kuste ze me. Ik kuste terug. Waar gaat dit naartoe? Haar handen rusten op mijn borst en ik had mijn handen om haar middel geslagen en drukte haar nog wat harder tegen me aan. Ik voelde voorzichtig haar tong en hoe ze haar onderlijf tegen mijn erectie aanduwde. Uit mijn ooghoeken zag ik Anique uit de kamer weglopen, dat betekent dat ik de ruimte van haar kreeg. We zoenden erop los en ik begon haar te strelen en liet mijn handen naar haar billen zakken. Ik duwde haar nog iets meer tegen mijn erectie die nu volle bak hard was.

Evelien was ook begonnen met het verkennen van mijn lichaam. Ik pakte haar hand en bracht die naar de bobbel in mijn broek. Zonder te stoppen met zoenen wreef ze erover heen. Evelien trok haar rok wat op en duwde steeds tegen mijn harde paal. “Zullen we even gaan zitten? Waar is Anique?”. vroeg ze. “Die is even elders. We hebben de ruimte. Kom maar.” Ik ging onderuit zitten en Evelien kwam naast me zitten. Toen ze net zat trok ik haar op me. Ze zat nu bovenop me en wreef hard met haar kruis over de bobbel in mijn broek. “Mag ik?” Ik reikte uit naar de knoopjes op haar jurk. Ik begon knoopje voor knoopje los te maken. Een mooi behaatje werd zichtbaar en zo te zien goed gevuld. Zo goed en zo kwaad het ging deed ik ook mijn hemd uit. Evelien voelde aan mij borst en buik. “Maak m’n riem maar los.” Ze maakte m’n riem los. En ik zei: “doe de knoopjes maar open.” Voorzichtig met trillende handen deed ze de knoopjes los. “En misschien wil jij je jurk uitdoen?” Haar jurk viel langs haar lichaam op de grond en ze kwam weer op me zitten. Ze had nu alleen nog een slipje en behaatje aan. Wat een mooi lichaam.

Ze liet zich een klein beetje naar beneden zakken en voelde in mijn broek op zoek naar mijn erectie. Haar ranke slanke hand omvatte mijn harde penis. Verwonderd keer ze ernaar en maakte aftrekkende bewegingen. Ze deed haar handen op haar rug en maakte haar bh los. Twee perfecte borsten kwamen in beeld en ik omvatte ze met beide handen. Onrustig bewoog ze met haar onderlichaam op mijn erectie. Ik liet haar even begaan en vroeg of ze even op wilde staan zodat ik mijn broek uit kon doen. Ik liet haar plaatsnemen op de bank en trok haar een beetje onderuit. Haar billen lagen nu op de rand van de bank. Ik pakte haar slipje beet en trok het langzaam van haar billen. Ik had het niet verwacht maar ze was netjes geschoren en een klein beetje beschaamd dekte ze haar vrouwelijkheid voor me af. Kussend ging ik via haar dijen naar haar handen en poesje toe.. kusje. Kusje. Ze trok haar handen weg en liet me begaan. Ik snoof even haar geur op en raakte met het puntje van mijn tong haar lipjes aan. Behendig likte ik haar open en ze was al behoorlijk nat. Via haar platte buik zag ik haar borstkast sneller en sneller op en neer gaan. Haar ademhaling veranderde gestaag en ik likte voorzichtig door. Ik maakte een vinger nat en bracht die voorzichtig bij haar naar binnen. Hmmm dat vond ze lekker. Na een tijdje een tweede vinger en ondertussen likte ik haar clitje. Ze duwde haar poesje tegen mijn mond aan en haar bewegingen werden heftiger. Met een hand reikte ik naar boven naar haar borsten en pakte een van haar tepels beet en kneep er zachtjes in. Evelien raakte in extase en begon nog harder te kreunen en werd nog onrustiger. Kort daarna kwam haar orgasme los. Er golfde wat vocht uit haar poesje en liet een grote natte plek op de bank achter. Gelukzalig keek ze me aan, terwijl ze daar nog zo onderuit gezakt zat.

Ik richtte me wat op en zette nu mijn harde penis tegen haar natte lipjes aan. “Is het oké?” Ze reikte naar beneden en leidde me naar binnen. Het was oké. Langzaam begon ik te bewegen en opnieuw begon Evelien met haar heupen naar me toe te stoten. Sneller en sneller bewoog ik in haar. Dit zou ik niet zo lang volhouden. Ik wilde me even terugtrekken, maar daar wilde ze niets van weten. “Blijf in me.” Ik stootte door en voelde dat ik klaarkwam. Diep in haar ontplofte ik en liet me al kussend op haar neerzakken. Mijn verslappende pik zat nog in haar. Ze kuste me hartstochtelijk. Voorzichtig trok ik me terug en ging staan.

Vanuit m’n ooghoek zag ik Anique in de voorkamer staan kijken. Evelien kon het niet zien want die lag nog in de bank. Anique had zo te zien de hand aan zichzelf geslagen en stond ook niet ver van een orgasme af. Zonder geluid kwam ze klaar en vertrok even naar boven. Ik ging naast Evelien zitten. Hoe was het? “Het was heerlijk.” “Je eerste keer?” “Nee, dat niet maar wel de tweede keer. Veel beter dan de eerste keer.” “Wil je even douchen?” Ik liep met haar mee en onderweg kwamen we Anique tegen. De schaamte sloeg toe bij Evelien. Het leek wel alsof ze was vergeten dat Anique er was. Anique pakte haar bij de hand en nam haar mee naar de badkamer. Kom maar meid dan gaan we even douchen. Zelf pakte ik nog even een wijntje. Wat bleven die meiden lang weg. Na een half uurtje stonden ze samen weer beneden en ik schonk een wijntje voor ze uit. “Ik moet gaan”, zei Evelien. Ze gaf ons beide een kus en verdween als een dief in de nacht.

“Waar bleven jullie nou?” “Ah”, zei Anique, “vrouwenzaken.” Haar ogen blonken toen ze het zei. “En jij? Hoe gingen jullie?” “Hmm het was een cadeautje. Ze was heerlijk.” De zondag erna zaten we weer in de voortuin en in de verte zagen we de familie van Evelien en Evelien zelf al aankomen. Stoïcijns liepen ze voorbij en 50 meter erna Evelien. Gekleed in een sobere jurk met een hoedje. Vanonder dat hoedje kwam een mooie wulpse glimlach. “Tot straks”, zei ze.

Anique