Het is één van die dagen dat ik een onbestemde spanning in de lucht voel. Ligt het aan mijn hormonenstelsel of iets anders, maar op zulke dagen heb ik moeite om mezelf onder controle te houden en zoek ik in alles een aanwijzing voor een lekkere avond. Daarenboven voel ik me opstandig, wil ik uitdagen, uitlokken en stiekem over de grens gaan. Het is zo’n dag dat m’n ware aard naar boven komt, ik weet echter nooit of het je opvalt en of je inwendig plannen maakt.
Na het avondmaal blijven we even zitten om wat te keuvelen, zoals gewoonlijk, de kinderen zijn bij hun vader, dus dit geeft ons wat ruimte om allerlei gesprekken aan te gaan. Geleidelijk aan begin ik je te jennen tot je eindelijk echt door hebt dat ik je voor de gek hou. Je kijkt me lachend aan en vraagt me: “Wil je soms een klap hebben?” Onmiddellijk volgt hierop mijn uitdagende “ja, graag!”. Normaal gezien lach je eens warrig, maar nu verras je me enorm door bars te gebieden: “Naar boven jij!”.
Een beetje beduusd, maar toch met een beginnende, verlangende kriebel in mijn lichaam, ga ik rechtstaan. Je ziet me aarzelen en twijfelen en je vraagt of ik van plan ben je nog meer te tergen. Je kijkt me aan, lacht even en geeft me een snelle knipoog, een warme gloed gaat hierop door m’n lichaam. Hierna schakel je terug over op de gebiedende stem: “Ik herhaal het nog één keer: JIJ gaat naar boven en wacht daar op me. Wacht, je kleedt je uit, doe een nachtponnetje aan, zijdezachte kousen en je hoge hakken, zo wacht je op mijn komst. Let wel, je wacht, dus doet niks.”
Mijn twijfel is weg en ik ga prompt naar de slaapkamer, kleed me snel uit en doe de kleding aan die je verlangt, vervolgens ga ik verwachtingsvol op bed zitten. Ondanks dat ik niet weet wat me te wachten staat, bemerk ik toch een beginnende geilheid bij mezelf, maar ik denk aan je woorden en blijf rustig wachten. M’n ogen glijden over de klok en ik zie dat er reeds een kwartier verstreken is sinds ik boven ben gekomen. Ongeduld overvalt me. Keer op keer kijk ik naar de klok en ik zie de minuten verstrijken. Ik twijfel, maar hou me toch gedeisd en ben me bewust van het kloppende gevoel tussen mijn benen. Eindelijk na nog een half uur hoor ik je naar boven komen.
Het eerste wat je zegt wanneer je de kamer binnenkomt is “Ik dacht niet dat ik had gezegd dat je mocht gaan zitten!”. Even van de kaart gebracht, ga ik snel rechtstaan en om me een houding te geven, strijk ik m’n kleedje glad terwijl ik naar de grond kijk. Ik voel je hand onder m’n kin en je dwingt me jou aan te kijken. “Zo zo, ik geloof dat jij even moet getemd worden.” klinkt het uit je mond. “Je permitteert je wel veel door me almaar uit te dagen”. Ik bloos en glimlach even naar je. Je schampert dat dat niet veel zal uitmaken en draait bruusk mijn gezicht weg.
Dan roep je mijn naam en ik zie dat je m’n halsband voor me houdt. Dan hoor ik jouw bevel om hem aan te doen, met een onbestemd gevoel van verwachting gehoorzaam ik snel. Met een paar grote passen bereik je het bed en je neemt plaats om dan aan een opsomming te beginnen van wat ik de laatste dagen in jouw ogen fout heb gedaan of gezegd. Met groeiende verbazing hoor ik de lijst steeds langer worden, en warempel, je hebt ergens nog gelijk ook. Er bekruipt me een licht onheilspellend gevoel dat met mijn toenemende geilheid strijdt om mijn aandacht…
Eens je de lijst hebt afgewerkt, zeg je met zachte stem: “Je snapt toch wel dat dit moet bestraft worden?”. Heel zacht laat ik een “ja” horen.
“Wat zei je? Ik versta je niet…”. Nu laat ik een luider “ja” door de kamer gaan en richt mijn kin een beetje op, als teken van verzet. Hoe kan ik ook maar denken dat je dit niet op zou merken?
Je gebiedt me om me om te draaien en me voor over te buigen. Het volgende commando doet me m’n enkels vastnemen. Ik hoor hoe je rechtstaat en achter me komt staan. Mijn nachthemdje wordt omhooggeschoven om m’n achterwerk te ontbloten. Je laat me zo even staan en zegt dan op rustige toon “Nu ga ik je straffen voor alles wat ik zonet heb opgenoemd, je verdient het eigenlijk niet maar ik heb besloten je een lichte straf te geven hiervoor, waarom merk je straks nog wel. Waag het niet te bewegen of enig geluid te maken. Het enige geluid dat ik wil horen, is dat je meetelt en elke vijfde slag bedank je me.”. Even flitst het door mijn hoofd “Zei hij echt ‘slag’?” en dan voel ik de eerste mep op mijn kont vallen. “Auw!” gil ik uit. Je zucht hoorbaar en vertelt me dat dit helemaal niet goed is…
Ik krijg te horen dat dit mijn laatste kans is en dat er anders andere klappen zullen vallen. Prompt mep je venijnig op dezelfde plek als daarjuist. “1” en dan volgen de meppen elkaar in een hoog tempo op. Je wisselt de beide billen af en zorgt ervoor dat mijn gehele achterwerk roodgloeiend staat. Met opperste concentratie tel ik mee en op elke vijfde slag roep ik “dank je!”. Na de 25e slag hou je op, legt je hand op mijn bips en laat deze vervolgens tussen mijn benen glijden. “Nou geile slet, het lijkt wel dat je er nog van geniet ook,” is jouw snelle reactie.
Ik kan een kreun niet onderdrukken en kijk je vanuit mijn onhandige positie hoopvol aan. Je vertelt me dat ik mag gaan staan en je geeft me de gelegenheid me even uit te rekken. Vervolgens zeg je honend “Maar ik ben nog niet klaar met je hoor meisje”. Het lijkt me wijselijk hier niets op te zeggen en ik kijk je vragend aan. “Ik weet dat je nu geil bent, maar je verdient het niet om klaar te komen vanavond. Ik verbied het je.
Bovendien ben je nog maar enkel gestraft voor je verkeerde daden, echter nog niet voor je stoute bek van vanavond én je opstandige gedrag van daarnet. Denk je echt dat ik niet zag dat je je kin in protest geheven hield? Vervolgens slaag je er nog niet eens in om van de eerste slag mee te tellen. Daarnet was nog maar een voorproefje”. Ik voel mijn kont gloeien en tot mijn schande raast er een golf van genot door me heen bij deze woorden. Ik merk dat ik gespannen wacht op het vervolg.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
