Claudia’s dagboek – 03. Overgave

Waarom doe je iets, waarvan je eigenlijk weet dat je het gewoon niet zou moeten doen? Die je niet zou moeten doen, omdat het niet strookt bij de levenswijze die je eigenlijk leeft. Zou het zo zijn dat er toch zoiets als een midlifecrisis bestaat? Als je 52 bent, dan heeft je lichaam je dat echt wel al duidelijk gemaakt. Je weet dat je je jeugdigheid echt achter je gelaten hebt. Je lichaam maakt je echt wel duidelijk dat je niet meer in de meest vruchtbare periode van je leven zit. De ongemakken die die periode met zich meebrengt, raak je kwijt. Andere ongemakken komen ervoor terug. Het wegebben van de mogelijkheid om nieuw leven te schenken, zorgt er echter niet voor dat de lust uit mijn leven wegvloeit. Sterker nog, volgens mij ben ik in jaren niet zo aan lijfelijke, maar vooral ook aan geestelijke bevrediging toe geweest.  Geen idee waar het door komt? Is het soms de bevestiging zoeken dat je lichamelijk nog aantrekkelijk gevonden wordt? Natuurlijk is mijn lichaam de afgelopen 40 jaar veranderd. En heb ik in die periode mijn hoogtepunt wat vruchtbaarheid beleefd. Lust vinden en seksueel experimenteren heb ik beperk gedaan. Niet dat ik het te weinig heb gedaan, maar ik het me nooit erin durven te verliezen. Wat ik had was goed. Maar jij hebt me laten proeven aan meer, aan iets anders. Proeven aan iets waar ik nu gewoon heel erg nieuwsgierig naar ben. Proeven aan iets waarvan ik inmiddels weet hoe lekker het smaakt. Maar je hebt me nog nieuwsgieriger gemaakt naar de andere gerechten die je op het menu der lustgevoelens hebt gepresenteerd.

Woensdagavond ben ik lichamelijk bevredigd in slaap gevallen. Iets waar ik in het verleden ook echt genoegen mee genomen zou hebben. Mijn man en ik hebben heerlijk genoten, dat kan en wil ik niet ontkennen. De passie, de seksuele bevrediging maar ook de bevrediging van het gevoel dat er echt van je gehouden wordt te ervaren is gewoon heerlijk. Maar toch, ik voel een leegte, een gemis, een gebrek aan vervulling van een stuk bevrediging dat ik gewoon lastig kan omschrijven. Het spel dat je met me speelt, doet me hunkeren, maar waarnaar.

De ontmoeting met Shireen samen was extreem lekker, de ontmoeting met jou en je vrouw samen was extreem verwarrend. Wat weet ze wel, wat weet ze niet. Ik voel het vertrouwen dat je me schenkt, door me niet te verbieden over Shireen te spreken in nabijheid van je vrouw. Je ontweek duidelijk de vraag, Je geeft ook niet aan dat het wel mag. Blijkbaar speel je graag met vuur, en denk je dat ik deze last van die lust kan dragen. Ik moet eerlijk zijn, het voelt wel heel spannend om een geheim te hebben dat ik met jou deel.

Je hebt haar blijkbaar van alles over mij verteld. Vanochtend tijdens ons wekelijkse projectoverleg kon ik het niet weerstaan om de vraag te stellen waarvan ik weet dat ik geen antwoord krijg. “Wat weet Paulien, Patrick?” Ik voel de druk van het blozen op mijn wangen. Het enige wat je doet is alweer die heerlijke vinger op mijn lippen leggen. “Alleen luisteren, nooit vragen, Claudia” zei je tegen me, terwijl je je vinger langzaam langs mijn lippen omlaag laat glijden in de wetenschap dat ik zal proberen je vinger in mijn mond te nemen. Al was het alleen het topje.

Je voorkomt het vakkundig terwijl de stemmen van collega’s verraden dat ze in de buurt zijn en het vergaderlokaal binnen seconden zullen betreden.

De zweem van geheimzinnigheid rondom de hele situatie maakt me gek van verlangen. Ik wil gehoorzamen en weet dat ik ontzettend voorzichtig moet zijn met praten tegen Paulien. Draag ik een geheim mee dat zij niet kent? Is ze overal van op de hoogte? Waarom zei je stellig tegen me dat ik pas de eerste keer bij je thuis was? Weet Paulien het dan toch niet? De reactie van Paulien deed dat in elk geval zo voorkomen. Speelt zij een spel? Speel jij een spel?

Mijn man is al van vrijdagochtend weg, dat weet je. Waarom laat je me pas op zaterdagmiddag komen, terwijl je weet dat ik brand van verlangen. Waarom? Omdat jij wilt laten zien wie de baas is, natuurlijk daarom morgen aan het einde van de middag pas!

Ik krijg een hekel aan het gevoel dat je jezelf vooropstelt in het contact met mij. En realiseer me dan dat het eigenlijk “geen hekel hebben aan is”, maar dat ik het niet leuk vind dat ik moet wachten. En wachten heeft weer met verlangen te maken. Verlangen naar dat waar ik zo’n enorme zin in heb. De touwtjes uit handen geven en begeerd worden om mijn lichaam en mijn opstelling. Wat duurt het nog lang voordat het zaterdag 16:00 uur is.

De hele dag voel ik de spanning al. Het moment dat ik mijn man een fijn weekend met zijn vrienden gewenst heb, voelt voor mij als het begin van verraad naar hem. En dat is het natuurlijk ook. Toch kan ik dat voor mezelf goed aan de kant zetten, iets wat ik eigenlijk niet van mezelf begrijp. Ik heb de vrijheid in mezelf gevonden om daar gemakkelijk overheen te stappen. De adrenaline lijkt het over te nemen. Ik denk dat het dat eigenlijk gewoon is, het verlangen naar het verbodene dat ook nog eens onbekend is, zorgt voor een enorme spanning. De spanning geeft een kick, anders kan ik het voor mezelf niet uitleggen.

Het moment is er dat ik mezelf moet gaan klaarmaken om te vertrekken. Nadat ik uit de douche ben gestapt en mezelf heb opgemaakt zie ik dat ik eigenlijk best tevreden ben als ik in de spiegel kijk.

Het is wel gek, vroeger had ik er veel meer moeite met mijn te dikke kont. Ik heb geen last van een minderwaardigheidscomplex, maar merk dat de bevestiging dat ik sexy gevonden word mijn zelfvertrouwen niet schaadt.

Vanochtend ben ik naar de kapper geweest. Meestal draag ik mijn haar in een staartje, maar ik hem gevraagd goed zijn best te doen. Het is los nu, iets korter, geföhnd en daardoor iets voller. Ik kan niet ontkennen dat ik bij de vraag aan hem er niet over nagedacht vanavond er speciaal voor jullie goed uit te willen zien. Ik vraag me af of ik anders überhaupt gevraagd zou hebben of hij iets anders met mijn haren zou willen doen. Ik zou het eigenlijk een heel stuk korter willen knippen, maar de gedachte hoe jouw handen mijn haren als een soort handvat gebruikten vond ik eigenlijk wel heel spannend. Dat is de reden dat ik mijn haren niet korter laat knippen, de gedachte eraan deze keuze te maken geeft me een bepaald gevoel van geilheid.

Op een of andere manier krijg ik een beetje het gevoel van vroeger terug, het gevoel dat je had wanneer je opstap ging. Net iets te lang bezig zijn voor de spiegel, net iets te bewust van het feit dat het toch eigenlijk gewoon plat een kwestie van jagen en gejaagd worden is. Toen voelde het spannend, nu voelt het slecht naar mijn man, nu voelt het heerlijk voor mezelf. Ik wil de prooi zijn.

Ik trek hetzelfde jurkje aan, waar ik me eigenlijk gewoon best lekker in voel. Die kilo te veel is niet erg besluit ik. Jullie waren er eerder deze week ook niet ontevreden over volgens mij. De rode hakken schuif ik weer aan mijn voeten. Deze keer gewoon op mijn slaapkamer en niet stiekem in de auto. Ik ga voor de spiegel staan en bekijk mezelf, van voor, van achteren, van opzij. Mag je zeggen dat je eigenlijk vindt dat je zelf best lekker uitziet? Het is zo’n raar iets eigenlijk. Waarom zou het niet mogen. Misschien ben ik gewoon te snel tevreden ofzo?

Ik kijk naar de klok en zie dat ik moet opschieten, snel neem ik nog mijn flesje Opium en spuit een beetje in mijn nek en op mijn polsen. De geur dringt in mijn neus naar binnen, heerlijk.

Het is ongeveer tien voor vier als ik voor jullie huis parkeer en uitstap. Benieuwd, nieuwsgierig, gespannen maar vooral opgewonden over het onbekende waaraan ik me ga overgeven stap ik uit. Ik hoor hoe mijn voeten het fijne siergrind onder mijn schoenen aantrapt. Ik kijk om me heen om zeker te zijn dat niemand me ziet, en vraag me tegelijkertijd af waarom ik dat doe? Wie zou bedenken welk avontuur ik tegemoet ga als ik hier de trappen naar de voordeur bestijg. Dat is het grappige, vind ik zelf. Het verbodene is bekend bij mij, bij jullie, maar voor elke andere passant die me ziet lopen ben ik gewoon een bezoeker bij jullie, zoals zij zelf ook bij anderen op bezoek gaan. Wat een bekrompen gedachte, denk ik eigenlijk zelf, misschien zijn er wel veel meer mensen die met dit soort intenties ergens aanbellen, maar heerst er toch nog zo’n taboe, dat dit simpelweg verborgen moet blijven.

Daar zijn de hartkloppingen in mijn keel weer! Ik word door jou ontvangen. Je hebt me al zien komen aanlopen en hebt niet afgewacht tot ik op de bel druk.

Ik ben ruim voor 16:00u, dus het spel van de de kerkklok waar Paulien mee bezig was, heb ik al fijn weten te ontwijken. Ik ben blij je te zien. Ik voel het in heel mijn lichaam. De spanning lijkt iets weg te glijden als jij me kust, gewoon recht op mijn mond. Het voordeel dat ik hier nu niet de eerste keer ben is dat ik me toch wel enigszins op mijn gemak lijk te voelen. Al kan ik de spanning voor het onbekende dat met te wachten staat niet aan de kant zetten. Ik vraag je dan ook direct wie er is.

Je doet alsof je verbaasd bent en zegt zelfs een beetje gepikeerd dat Paulien en jij er zijn. Ik begin nu toch echt de conclusie te trekken dat Shireen een onbekende is voor Paulien en zwijg er dan ook maar gewoon over.

Je loopt voor me uit de woonkamer in. Ik volg je en voel toch weer die spanning komen.

Ik zie een prachtig gedekte tafel, met drie couverts gedekt. Het geeft me in elk geval al de duidelijkheid dat we gewoon echt met z’n drieën zijn. Ik moet eerlijk zeggen dat ik op een diner niet gerekend had, een gezellige, misschien wel spannende borrel is meer iets dat ik voor ogen heb gehad al die tijd.

Ik heb wel al voor mezelf bedacht dat ik vooral de verwachtingen niet meer moet invullen maar die beter open kan laten. Jij weet me telkens te verrassen.

Ik loop een hoekje om en zie Paulien zitten. Paulien zit op een stoel, in de buurt van een salontafeltje waar wederom drie glazen op staan. Het wijntje in jullie leven is wel een constante factor, heerlijk die bourgondische instelling. Dat past helemaal in de wereld zoals ik hem zie!

Je vrouw ziet er prachtig uit. Ze draagt een witte blouse, met een mooie V-hals, voorzien van een subtiel kraagje. Haar bescheiden decolleté is net genoeg zichtbaar. Ze zit met gekruiste benen, waardoor haar korte zwarte kokerrokje iets naar boven geschoven is. Onder het korte rokje komen haar prachtige benen tevoorschijn die gehuld zijn in een glanzende naadkousen. De draaiing in haar gekruiste been laat net de naad van haar kousen zien. Aan haar voeten draagt ze elegante maar sexy hakken, met redelijk brede bandjes rond haar enkels. De pump is zwart, iets glanzend maar geen lak. Haar korte blonde haren en haar stralende ogen zorgen voor de frisse blik die ik afgelopen week al zo leuk vond. De sportieve vlotte maar sexy meid die ze toen was, is veranderd in een elegante, classy dame met een bijzonder sexy uitstraling. Ze draagt geen zware make-up. Met de juiste zorg heeft ze haar ogen nog meer laten spreken, samen met de volle rode kleur op haar lippen en nagels maakt dit het plaatje compleet.

Ik loop naar haar toe om haar te begroeten. Ze staat op en verwelkomt mij met eveneens een zoen op mijn mond. Het voelt ongemakkelijk, het voelt zalig, het doet me beseffen waar ik voor gekomen ben; pure lust.

Geleid door het handgebaar dat ze maakt, ga ik op een soort van comfortabele kruk tegenover haar zitten. Jou had ik al in me opgenomen, maar zie weer wat voor heerlijke verschijning je bent. Normaal vind ik het erg leuk als een man eens een ander soort broek draagt dan een jeans, maar bij jou past het als niets anders. Het past bij je imago, althans in mijn ogen. Over je strakke witte shirt draag je een mooi colbert. Volgens mij is het de eerste keer dat ik je zie met meer dan alleen een overhemd of shirt aan. Het staat je goed, dat jasje! Maar je kunt ook niet anders, nu je vrouw zo perfect gekleed bij zit. Ik kan me voorstellen dat Paulien jou in niets anders dan die spijkerbroek wil zien. Aan alle kanten zit hij als gegoten. Ik zie haar trotse blik als ze naar je kijkt en ik kan het me helemaal voorstellen hoe ze zich voelt. Heerlijk hoe jullie hier mee omgaan.

We kletsen weer over de meest uiteenlopende zaken, eigenlijk gewoon waar we eerder deze week gebleven waren. De spanning gaat bij mij alle kanten uit. Het ene moment ben ik super rustig, het andere moment gieren de hormonen door mijn lichaam, ik denk dat jullie dat aan me merken. Zeker weet ik het niet.  Als we voor mijn gevoel ongeveer een uurtje hebben zitten kletsen, zie ik hoe Paulien een slokje van haar rode wijn neemt, haar glas neerzet en opeens opstaat.

“Claudia, ga eens even staan alsjeblieft” zegt ze terwijl ze naar een plek in de buurt van de open haard wijst. Ik voel de spanning opeens pieken, mijn buik trekt samen. Ik kijk jou aan, maar jij reageert niet, buiten een zeer subtiel en bijna nonchalant gebaar met je hand richting de plek die Paulien net heeft aangewezen.

Het gevoel dat me nu bekruipt kan ik werkelijk niet onder woorden brengen. Ik voel mezelf opstaan en vraag me af waarom ik reageer en luister naar de woorden die deze knappe vrouw me opdraagt. Me opdraagt, waarom laat ik me iets opdragen. Ik loop richting de aangewezen plek en ga er staan? “Zo?” hoor ik mezelf onwennig vragen als ik een plekje zoek waarnaar gewezen werd. “Sta ik zo goed?” zoek ik bevestiging. Paulien loopt naar me toe. Ze is iets kleiner dan ik ben, maar haar torenhoge elegante hakken compenseren veel.

“We moeten even een paar dingen afspreken, Claudia” zegt ze tegen me. Ik probeer jouw ogen te zoeken, maar je kijkt alleen naar je vrouw. Ik zie de trots in je ogen.

“We weten alle drie waarom we hier zijn, we weten alle drie waarom jij hier bent, Claudia.” gaat ze zelfverzekerd verder. “Je hebt je eerder deze week voorbeeldig gedragen, je bent nu netjes op tijd en ziet er perfect uit, Claudia.” Ze loopt een rondje rond me, en kijkt me opnieuw aan.

“Twee dingen: 1. Als een grens benaderd wordt en je vindt dat je dat duidelijk moet maken. Dan zeg je: “Oranje”. 2. Als een grens overschreden gaat worden, dan zeg je: “Rood”. Voor ons is dat een teken om af te buigen of te stoppen. Als jij “genade” of “stop” zegt, zullen wij controleren met “Rood” of “Oranje”. Net zoals een stoplicht.  Gebruik ze op het juiste moment, enkel als het noodzakelijk is, maar zeker niet te laat!” haar duidelijke manier van spreken stelt me gerust. Jullie bieden me een manier om controle te houden. Om het vertrouwen te kunnen hebben om mezelf over te geven, maar in de wetenschap dat ik zelf de grens kan aangeven “Misschien heb je dit nooit nodig, misschien vind je het prettig om te gebruiken. Twijfel nooit, wij respecteren dat altijd! Het is geen zwakte. Durf te ervaren, ben niet bang, sta open voor het onbekende. Laat gedachten los die je gedrag of ervaring zouden kunnen inperken. Ga nooit verder dan je zelf zou willen. Nooit, Claudia! Wederzijds respect is de basis om nu verder te gaan. Elkaars grenzen respecteren staat daarbij voorop. Als ik duidelijk ben, en je hierin wilt en kunt meegaan, dan wil ik graag je dat je dat heel bewust bevestigt met: Ja, Patrick. Ja, Paulien. Ik begrijp jullie en ga hiermee akkoord.”

 

Paulien kijkt me indringend en vragend aan. Ze staat voor me, ik ben onder de indruk van de kracht die ze uitstraalt. Ze heeft haar handen op haar rug, staat met rechte rug en borst vooruit met een indringende blik in haar ogen. “Bevestig het alsjeblieft, Claudia.”

Ik voel de woorden naar bovenkomen en zoek de kracht om ze ook over mijn lippen te laten komen. Dit moment is zo intens en maakt zoveel indruk op me dat ik buiten woorden ook het gevoel heb dat ik enigszins glazige ogen krijg. Gewoon uit emotie. Ik voel me alleen, ik voel hoe ik hier sta en hoe ik de eenzaamheid die ik nu ervaar kan opheffen door de woorden te noemen die Paulien opgedragen heeft. Vanaf dat moment kan ik me niet meer eenzaam voelen, ik geef mezelf, mijn lusten en verlangens daarmee over aan jullie. “Ja, Patrick. Ja, Paulien. Ik begrijp jullie en ga hiermee akkoord!” Ik hoor de woorden met een enigszins gebroken stem gesproken worden. Ik noem ze, in overtuiging. Ik wil dit!

Ik kijk direct in Pauliens ogen voel de spanning in mijn buik en zeg het nogmaals “Ja, Paulien, ik begrijp jullie en wil dit heel graag!”

Paulien neemt mijn hand. Ik zoek jouw blik, maar krijg die niet. Ik zie hoe jij tevreden naar je vrouw kijkt. Waarschijnlijk hebben jullie dit al voor besproken en gedraagt zij zich zoals jij van haar verwacht. Ze maakt aanstalten om weg te lopen, ik volg haar alsof ik niet anders kan. Ze loopt de kamer uit en loopt richting de imposante trap in de hal waar ik al een paar keer langs gelopen ben. Ik begrijp hieruit dat we naar boven gaan. Ik kijk achter me, waar ik jou verwacht. Maar zie tot mijn verbazing dat jij niet volgt. Ik loop de trap op, alleen met deze prachtige dame voor me. Zenuwen maken me onzeker, haar warme hand geeft me vertrouwen.

Ik volg haar naar een van de kamers op de bovenverdieping. Mijn verwachting is dat we naar jullie slaapkamer lopen. De kamer die we binnenlopen lijkt echter met een ander doel te zijn ingericht. Er staat weliswaar een groot bed, maar de rest van de inrichting doet me vermoeden dat het niet jullie slaapkamer is. De kamer heeft een grote glazen schuifpui, net zoals de toegang tot jullie terras vanuit de woonkamer. Hier loop je alleen een balkon op. Er hangen een paar prachtige zwart-wit foto’s aan de muur. Erotische, zeer stijlvolle foto’s van zeer stijlvol geklede vrouwen. Gekleed is misschien niet het juiste woord. Allen dragen ze enkel lingerie. Mooie kousen, stijlvolle jarretelgordels, hoge hakken. Sommige een bh, andere niets. Geen van de vrouwen is herkenbaar.

In de hoek staat een rekje met touwen, zweepjes, kettinkjes, ernaast zie ik een tafeltje met allerlei attributen erop. In de snelle blik die ik erop werp herken ik in elk geval een paar dildo’s en vibratoren.

Hier zou ik me normaal gesproken verre van gemakkelijk hebben gevoeld, de aanwezigheid van je prachtige vrouw in deze ruimte stelt me volledig op mijn gemak. Op mijn gemak, maar met een redelijk onrustige ademhaling, merk ik zelf.

Paulien positioneert me in de buurt van het grote raam. Zeer direct zegt ze wat ze van me wil. Blijkbaar moet ik met mijn gezicht naar het raam gaan staan. Ik sta zo’n 1.5 meter van het raam, achter me het bed. Op de plek waar ik sta heb ik aan het plafond een touw zien hangen, een touw met een haak eraan. Het touw loopt over het plafond naar de muur naast me.

“Als je hier wordt neergezet, ga je met je voeten iets uit elkaar staan” zegt ze tegen me. Terwijl ze met haar voeten de mijne iets uit elkaar tikt. Ik moet blijkbaar met mijn voeten op de breedte van mijn heupen gaan staan. “Je handen leg je in je nek, je ellebogen zo ver mogelijk naar achteren”. Ze staat achter me, heel dicht. Haar handen strelen over mijn onderarmen, naar mijn ellebogen, waar ze nog eens een extra rukje naar achteren aan geeft. “Je gaat zo staan, Claudia, zo dat je tieten goed zichtbaar en stevig zijn.” Ik merk de opwinding die zich meester van me maakt door de manier waarop Paulien tegen me spreekt.

Haar handen glijden verder naar beneden, langs mijn borsten, langs mijn taille naar mijn heupen, over mijn lenden naar de onderkant van mijn jurkje. Daar glijden naar handen steeds langzamer naar het randje van mijn jurkje. Haar handen glijden rustig, mijn ademhaling gaat steeds sneller. Ik weet wat ze gaat doen, ik vraag me nog steeds af of ik het wil. Ik hoor mezelf de woorden die ik als noodrem gekregen heb nog steeds niet gebruiken. Ik kan ze zo roepen, die vrijheid heb ik. Ik merk dat de geilheid volledig de overhand neemt en wil eigenlijk niets anders dan dat zij, deze prachtige vrouw achter me, mijn jurkje uittrekt. Een vrouw, die mijn jurkje uittrekt. Nog nooit eerder heb ik dit verlangen gehad. Ik wil het. Ik durf niet te praten, bang dat ze stopt. Haar handen bereiken nu echt het randje. Haar vingers kruipen onder het jurkje en beginnen aan de tegengestelde route, het stof mee omhoog nemend. De zachte vrouwenvingers strelen mijn lichaam, het is zo’n andere sensatie dan elke aanraking van mannen handen. Ik laat me uitkleden door een vrouw en ik vind het heerlijk.

Haar handen glijden omhoog en ik voel de rillingen in mijn lijf als haar vingers mijn naakte lijf aanraken op de plek waar mijn jurkje verschuift. Tergend langzaam, met heel veel gevoel en rust schuift voel ik me steeds naakter worden. Als ze bij mijn armen aankomt, krijg ik de opdracht mijn armen omhoog te strekken, zodat ik volledig uitgekleed kan worden. Ik sta hier, voor de tweede keer in dit huis, volledig naakt. Ik sta hier, voor de eerste keer volledig uitgekleed door een vrouw. Ik op mijn hakken, ik op mijn geile “Hooker Heels”, zoals ik ze tegen mijn vriendin beschreef toe ik ze met haar kocht. Toen had ik nooit kunnen denken me zo ook te voelen als ik ze aanhad. De glimlacht op mijn vriendin haar gezicht zal ik nooit vergeten, zij kon enkel bedenken hoe leuk mijn man ze zou vinden. Voor mij lag daar toen ook de grens. Hoe snel kunnen dingen veranderen in een mensenleven. Haar handen nemen mijn polsen en leggen mijn handen weer in mijn nek, weer trekt ze mijn ellebogen naar achteren en voel ik mijn borsten zich spannen.

Ik hoor Paulien achter me weglopen. Ondanks dat ze niets gezegd heeft, voel ik dat er niet van me verwacht wordt dat ik iets zeg. Ik blijf staan, met mijn handen in mijn nek.

Aan het geluid te horen trekt Paulien haar rokje uit. Ik vermoed dat ze ook haar blouse uittrekt, waarna ik haar hakken weer naar me toe hoor tikken. Ze komt voor me staan, mijn vermoeden wordt bevestigd. Ze staat voor me in zeer verfijnde lingerie. Ze draagt een mooie brede jarretelgordel, die haar naadkousen omhooghoudt. Ze is slip loos en draagt naast haar prachtige hakken enkel nog een fantastisch mooie kwart cup bh. Ik realiseer me weer wat voor oogverblindende vrouw er voor me staat.

“Je gaat ervaren wat echte overgave is, Claudia. Wat het is om remmingen los te laten. Ik ga je dat leren. En omdat te leren ga je eerst leren voelen en ervaren.” Terwijl ze dat zegt legt ze haar hand in mijn nek, opzoek naar mijn haren op mijn achterhoofd. Ze zoekt de grip, waar ik me vanochtend zo bewust van was bij de kapper. Terwijl ze mijn hoofd vast heeft, voel ik hoe ze druk naar voren uitoefent en hoe ze iets op haar tenen staat om mij te zoenen. Geen simpele kus, ik voel hoe ze me echt zoent. Ik beantwoord zonder dat ik er enige controle over lijk te hebben. In dezelfde beweging waarin onze monden elkaar aanraken en benaderen, voel ik hoe ze mijn hoofd naar beneden drukt. Zover dat ik niet kan blijven staan, zover dat ik door mijn knieën moet zakken, zover dat ze uiteindelijk mijn hoofd tegen de grond drukt. Ik zit op mijn knieën, mijn kont omhoog, mijn gezicht tegen de grond, naar de zijkant gedraaid.

“Zo blijven zitten, Claudia”. Ze loopt weer weg, de kamer uit, de trap af. Ik hoor hoe ze op haar hakken door het huis loopt. Ik durf me niet te bewegen en blijf geduldig wachten. Ik zie de deur niet, ik zie het raam niet, ik kijk naar een muur. Beperkt in alle vrijheid, zonder enige vorm van daadwerkelijk fysieke beperking blijf ik zitten zoals ze me gepositioneerd heeft. Ik voel me gebonden vanuit een psychisch verlangen. Eerlijk gezegd verwacht ik dat jij naar boven komt, maar ik hoor haar hakken weer naderen. Ik luister goed, mijn zintuigen draaien op volle toeren, ik spits mijn oren, maar het enige dat ik hoor zijn Pauliens hakken.

De deur valt weer in het slot en ik hoor hoe ze iets op een tafeltje zet.

“Je doet het goed, Claudia. Je luistert goed. Dat is het begin om echt te kunnen ervaren.” Haar handen strelen mijn rug, haar handen zoeken mijn billen. Ik realiseer me hoe ik met mijn kont omhoog zit, hoe mijn anus en mijn kutje voor haar zichtbaar zijn. Haar handen glijden langs mijn rug omhoog naar mijn kont. Haar vinger glijdt over mijn anus, waar ze een hele lichte druk op uitoefent, haar vingers glijden verder. Met haar nagels drukt ze in het vlees van mijn billen, stevig, hard bijna. Haar vingers glijden verder, steeds iets losser. Naarmate ze dichter bij de plek komt waar ik naar haar aanraking verlang, wordt de druk die ze uitoefent minder. Voorzichtig raakt ze mijn kutje aan, mijn schaamlippen voelen de aanraking, mijn clit wordt handig ontweken. Ik voel hoe ze heel zachtjes in me naar binnen dringt. “Je bent nat, Claudia. Alleen een sletje wordt zo nat van helemaal niets anders dan enkel op haar knieën zitten”. Sletje, ze noemt me sletje. Ik voel hoe dit binnenkomt. Ik kan niet anders dan erkennen dat ik me zo op dit moment ook voel. Ik voel hoe ik durf op te gaan in het moment en me aan haar wil durf over te geven. Ik ben niet onderdanig, ik ben niet geïnteresseerd in erotiek beleven met een vrouw, ik voel me niet aangetrokken tot vrouwen. Waarom blijf ik dit mezelf voorhouden, jij en Paulien hebben me laten zien dat ik beide moet durven loslaten. De onderdanigheid maakt me al dagen onrustig, opgewonden en in alle eerlijkheid gewoon botergeil. Ik verlang naar jou, naar haar, naar jullie, naar jullie lust en verlangen. Waarom zou ik niet durven te erkennen dat het feit dat ik sletje genoemd word, me enorm opwindt. Is dat niet ook precies wat ik hier bij jullie wil zijn? Jullie hebben me een parallelle wereld ingetrokken, een wereld die ik zo graag ontdekken wil. Ja, dus ook de ongekende tederheid die uitgaat van de aanraking door een andere vrouw. De sensualiteit die ik ervaar is zo anders.

Pauliens stem brengt me terug in de realiteit: “Sta op en ga op het bed liggen. Je benen gespreid, je armen gespreid.  Kom, sta op en luister.” Ik voel hoe ze met een paardrijd-zweepje dat ze net kennelijk gepakt heeft tegen mijn billen tikt. Ik sta op en loop richting het bed. Als ik op het bed wil gaan zitten om mijn schoenen uit te trekken, klinkt het vrij dwingend door de kamer: “Staan, Claudia!” Ik schrik enigszins en sta op. Ze tikt met haar zweep op mijn handen, waardoor ik direct geneigd ben mijn armen weer in de houding achter mijn hoofd te plaatsen. Ik vraag me af hoe dat eigenlijk kan, dat ik direct de associatie heb en de actie uitvoer om mijn handen weer achter mijn hoofd te houden. Paulien doet een stap naar voren en komt dicht voor me staan. “Had ik gevraagd om je schoenen uit te trekken” vraagt ze met een strenge stem terwijl ze met haar linkerhand mijn rechter tepel vastpakt. Ik voel hoe ze erin knijpt, en er een kleine draaiing aan geeft. Blijkbaar antwoord ik niet snel genoeg en verhoogt ze de druk. “Geef antwoord, Claudia! En breng je armen naar je rug. Op je rug neem je met je handen je onderarmen vast. Zo ver mogelijk!

“Nee, Paulien, dat had je niet gevraagd” antwoord ik terwijl ik mijn armen naar mijn rug breng.   Ik ben nog niet uitgesproken of ik voel de druk en de twist alweer, maar nu harder en langer. Ze kijkt me indringend aan en zegt met een zachte, beheerste maar zeer dwingende stem: “Lady Paulien, voor jou, sletje. En trek nooit meer iets aan of uit zonder dat je daar de opdracht voor gehad hebt”. Met een felle ruk trekt ze haar vingers van mijn tepel, haar nagel daar nadrukkelijk bij gebruikend. Ik kreun hard, maar kan het slaken van een echte schreeuw daarbij onderdrukken. De stekende pijn verandert in een aanhoudende tinteling. Doordat ik met mijn armen op mijn rug sta, zijn mijn tieten naar voren gedrukt. Het voelt alsof ik mijn verstijfde tepels aan Paulien aanbiedt. Iets waar ze blijkbaar graag gebruik van maakt.

Ze neemt twee klemmen van het tafeltje. De glimmende ijzeren klemmen die ik al eerder zag liggen, gaat ze aanbrengen op mijn tepels. Ik weet het zeker. Ik voel de angst ervoor, ik voel het verlangen om ze te mogen dragen. Trots recht ik mijn rug nog iets meer. Ik sta met mijn benen iets gespreid, en kijk recht vooruit. Ik zal niet toegeven dat ik eigenlijk bang ben voor wat komen gaat.

Ze neemt de onderkant van de klem in haar mond, en begint mijn borsten te kneden, te strelen, te voelen. Ze kijkt me aan, terwijl ze met haar rechterhand met mijn borst speelt en met de linker met mijn tepel. Dan neemt ze de klem in haar linkerhand, ik zie hoe het bekje geopend wordt en hoe het langzaam wordt aangebracht. De druk waarmee ze steeds minder hard op de klem drukt, vertaalt zich in een grotere druk op mijn tepel. Ik voel het, bijna een snijdende pijn in eerste instantie. Deze lijkt echter iets minder te worden wanneer de klem helemaal is aangebracht. Ze herhaalt dit aan de andere kant. De tintelingen geven een ongekend gevoel. Het lijkt alsof ik me zelf elk moment bewust wil maken van de nieuwe sensatie die ik ervaar. Ik ben zo blij dat ik mijzelf durf open te stellen hiervoor. Ik schaam me diep dat ik hieraan deelneem en een wereld betreed die ik niet kan delen met mijn geliefde. Maar haal me dan ook weer voor ogen dat ik dit voor geen geld wil missen. De bevrediging die ik de afgelopen weken gevoeld heb wordt door niets geëvenaard. Totale verwarring, totale lust door overgave. Telkens als mijn gedachten lijken af te dwalen haalt je vrouw mij terug en brengt me opnieuw bij de les: “Ik wil je focus, Claudia!” Het noemen van mijn naam dringt binnen. Ik recht mijn rug nog iets meer en voel daardoor de klemmen hernieuwd. Ik kijk haar aan en antwoord: “Ja Lady Paulien”.

Ze streelt me over mijn wang, met de rug van haar hand. De geur van haar heerlijke parfum komt in een vlaag weer voorbij. De eerste keer was me de heerlijk zachte, frisse maar toch iets warme geur al opgevallen. Ik krijg er Oosterse associaties bij.

Van het tafeltje naast haar neemt ze twee gewichtjes, die ze eenvoudig aan mijn tepelklemmen hangt. De kracht versterkt de sensatie. Ze doet een aantal stappen naar achteren en pakt een zweep met allerlei kleine leren touwtjes aan. Het andere uiteinde lijkt gemaakt van glas en heeft de vorm van een dildo. Ik weet niet welke kant ik mooier vind. De rode glazen subtiel gebogen dildo vormt samen met een prachtige gevlochten handgreep van lerenriempjes het handvat voor de zweep. De slanke vingers van haar rechterhand omklemmen de handgreep. Haar nagellak is iets dieper rood dan het glas van de dildo. Ze zet een paar stappen naar achteren en draait met haar arm, de riempjes van de zweep schieten net langs mijn lichaam door. Ik voel de wind die de zweep teweegbrengt. Ik was voorbereid op de aanraking van de zweep, die ontbreekt echter. “Blijf staan, verroer je niet en tel tot 15, Claudia!” Zegt ze tegen me. Ze neemt het uiteinde van de riempjes in haar hand en trekt met haar andere hand de zweep door haar hand. Ik tel “één” en voel hoe de riempjes op mijn buik terecht komen. “Twee”, de klap die ik verwacht te horen blijft uit, het is meer een salvo aan kleine tikken die net na elkaar ontstaan omdat de riempjes afzonderlijk mijn buik raken. “Drie”, de tintelingen en de blik in Pauliens ogen leggen mijn wil volledig in haar handen. Na vijf tikken stopt ze en zie ik hoe je vrouw naar voren stapt. Ze legt haar hand op mijn kutje, haar hele hand over mijn venusheuvel. Ik voel hoe haar vingers mijn schaamlippen zoeken. Ik kreun zacht als ik voel hoe ze ertussen glijdt. De vinger die nat geworden is van mijn kut vocht, legt ze op mijn lippen. Ik zuig haar vinger naar binnen en proef mijn eigen geilheid. Ze stapt weer naar achteren en vraagt om door te tellen. Ik zie de zweep echter de andere kant uitdraaien, waardoor de uiteinden van de riempjes mijn kutje raken en daar de aanraking veroorzaken die ik eerst op mijn buik voelde. Ze slaat niet hard, het lijkt uiterst beheerst maar zeer doeltreffend. Bij elke tik voel ik een kreun uit mijn keel komen, bij elke tik sluit ik mijn ogen om het te ervaren. Het doet pijn, maar ik wil niet zeggen dat ze moet stoppen. Moet stoppen, zij moet niets, je vrouw mag, ik moet. Het is een vreemde gedachte om in een vrije wereld, waarin wij leven, de lust van het tijdelijk uit handen mogen geven van macht te kunnen ervaren. Het maakt me verlangend, geil, nieuwsgierig. Door de aanrakingen van de zweep wil ik bewegingen maken om te ontwijken. Ik wil het niet, maar doe het wel. De beweging zorgt ervoor dat de gewichtjes aan mijn tepels bewegen, ze trekken. De tintelingen van de klemmen die door de gewichtjes benadrukt worden zorgen dat ik niet te veel wil bewegen. De aanrakingen van de zweep zorgen daar wel voor.

Paulien stapt naar me toe en pakt me opnieuw bij mijn haren vast. Met snelle bewegingen verwijdert ze de klemmen. Snel, direct en zonder aarzeling. Een stekende grillige pijn voel ik bij het verwijderen. Het lijkt nog wel meer pijn te doen dan het dragen zelf. Het gemis van de pijn voelt kortstondig bijna ondraaglijk. Ik kijk haar aan, ze beantwoordt mijn blik met een duiding van tevredenheid.

Haar zachte stem spreekt op een zeer vertrouwenwekkende manier. Ze maakt me duidelijk dat ik op het bed moet gaan zitten. Door de sturing die ik van haar krijg, zet ze me op de rand van het bed neer. Met mijn kont op de rand, mijn benen hebben de vrijheid maar worden in een hoek van 90 graden neergezet. Mijn bovenlichaam wordt achterover gelegd. Ik lig op mijn eigen armen. Het is een lastige, zelfs pijnlijke positie waarin mijn armen liggen, maar ik blijf liggen.  “Schuif naar het midden van het bed en blijf zo liggen, Claudia!” Ik volg haar opdracht op en wacht af wat ze wil of doet.

Lang hoef ik daar niet op te wachten. Ze kruipt op het bed en slaat haar benen over me heen. Haar prachtig bijgeknipte kutje positioneert ze boven mijn mond. Haar schaamlippen zijn glad geschoren, een verzorgd bijgewerkt plukje schaamhaar vormt de perfecte driehoek van lichte gekleurd haar boven haar venusheuvel. De enorme drang die ik heb om haar intiemste deel met mijn tong aan te mogen raken maakt me gek. Zachtjes laat ze haar kontje naar beneden zakken, zodat haar kutje mijn lippen benaderen. Ze ontneemt me de macht en vrijheid mijn tong te gebruiken door hard op mijn mond te drukken. Haar handen zoeken mijn borsten, ze speelt, ze streelt, ze kneedt, ze knijpt. Haar zachte handen, waarvan ik de tedere kant steeds mag ervaren, hebben ook een harde kant. Het knijpen in mijn tepels, het trekken eraan geeft een verlangen naar meer. Het maakt me bewust van het feit dat ik me overgeef. Ze ligt haar kontje iets op, waardoor mijn tong de vrijheid heeft. “Doe je best¨ hoor ik haar stem klinken. Wetende dat ze doelt op het likken van haar kutje. De zacht zilte smaak van haar vocht probeer ik intensief op te nemen. Ik wil bewust zijn van wat ik doe. Ik wil bewust proeven wat de smaak van haar is, ik wil bewust de streling van mijn tong langs haar lippen ervaren en voelen hoe het is om haar clitoris te raken. Voor mij is de ervaring nieuw om te mogen likken. Ik probeer te doen wat ik lekker vind, in de hoop dat ook zij dat zo ervaart. Je vrouw heeft prachtige schaamlippen en een kleine maar aanwezige clitoris. Maar waarom vertel ik je dit, dat weet je beslist zelf ook! Ik voel haar genot als het puntje van mijn tong haar clitje raakt. Met snelle bewegingen lik ik over haar clithoedje en haar clitoris, af en toe haar schaamlippen. Ik probeer mijn tong iets naar binnen te drukken, maar merk dan dat ze haar kontje iets naar achteren schuift om haar clit voor mijn tong te positioneren. Ik voel hoe ze inmiddels voorovergebogen zit, leunend op een hand, en met haar andere hand mijn kutje onder handen neemt. Sensueel en subtiel vingert ze me. “Waag het niet om klaar te komen, Claudia! Waag het nooit of ten nimmer zonder toestemming!” hoor ik haar zeggen. Hier had ik geen rekening mee gehouden, ik voelde me namelijk in alle vrijheid naar een moment toe komen waarin tegenstand geen zin meer heeft. Hoe kan ik een orgasme tegenhouden. Snel probeer ik me het boodschappenlijstje voor de boodschappen van volgende week voor ogen te halen. Concentratie op iets totaal anders, zou het werken? Ondertussen lik ik haar door, verder, sneller. Aan de bewegingen die ze maakt merk ik dat ze zichzelf wil overgeven aan een orgasme. Paulien gaat recht zitten, haar handen op haar bovenbenen. Ik hoor haar kreunen en voel hoe ze mijn tong steeds meer in de positie wil brengen die ze zelf wil door haar kont te draaien. Dankbaar dat ze haar handen niet meer aan mij besteedt probeer ik de geilheid van het moment te ervaren.

De pijn in mijn armen is ontzettend vervelend, ik weiger echter om er iets van te zeggen. Hoe graag zou ik mijn handen gebruiken om haar benen te strelen, haar lichaam aan te raken en heel eerlijk gewoon om mezelf te vingeren. Maar ik besef dat het niet mag. Dan hoor ik een luide kreun, bijna een gil, waarmee ze verraadt klaar te komen. Ik voel het, ik proef het. Het vocht dat ze produceert neemt toe, ik voel de smaak indringend op mijn tong. Ik geniet van het moment en stel met het beeld van je vrouw en mij in deze positie voor. De spanning in mijn lichaam neemt toe toe een ongekende hoogte. Wetende hoe geil ik het vind om door gelikt te worden bij een orgasme, blijf ik mijn best doen. Ik voel hoe ze gretig gebruik maakt, en haar kutje tegen me aandrukt. Hard drukt ze me mijn hoofd in het bed, alsof ze me smoort. De energie van haar orgasme voel ik in ons samenzijn. Haar genot proef ik terwijl ze haar lichaam langzaam omhoog brengt.

Zodra Paulien van me afstapt, kijkt ze me aan. Ze brengt haar mond naar de mijne en zoent me, ik geniet van de strelingen van onze tongen. Haar hand zoekt weer een weg naar mijn clit. Ik voel hoe ze sensueel haar wijs- en ringvinger rechts en links van mijn schaamlippen laat glijden. Ze kijkt me aan, en fluistert tegen me dat ik me moet inhouden. Mijn genot zal komen, verzekert ze me. Maar pas als ik daar de toestemming voor gekregen heb. Opnieuw drijft ze me tot het randje, de pijn in mijn armen vergeet ik op het moment dat ik bijna klaarkom. Maar wordt dan met tikken met haar vlakke hand op mijn kut afgekoeld.

Opnieuw brengt ze me terug in de werkelijkheid. In haar rechterhand heeft ze de zweep waarmee ze me eerder bespeeld heeft. Nu echter andersom, de zweep hangt uit de achterkant van haar vuist naar beneden al was het een staart. Uit haar vuist komt aan de voorkant een rode glanzende dildo. Het glas dat daarstraks, in de vorm van de zweep, al als imponerend en intrigerend overkwam wordt nu richting mijn mond gebracht. Uitdagend laat ze de glazen pik rond mijn lippen glijden, af en toe rustig van mijn mond af bewegend. Meestal net als ik mijn lippen enigszins tuit om het puntje tussen mijn lippen te kunnen nemen. Ze legt de dildo achter zich neer en pakt met haar handen de mijne vast. Ze trekt mijn armen onder me vandaan. De opluchting die ik voel, de pijn die uit mijn armen verdwijnt maakt plaats voor het gevoel stromend bloed. Alsof te strakke touwen los worden gemaakt. Het gevoel van tintelende slapende armen wordt enigszins verholpen door haar effectieve massage van mijn armen. De bloeddoorstroming lijkt beter op gang te komen. Door de tintelingen heen voel ik de zachte strelingen van haar armen.

Van het tafeltje naast het bed zie ik haar iets pakken. Ik kijk nieuwsgierig naar wat het is, maar kan het niet zien. Snel genoeg merk ik wat je vrouw van plan is. Het zijn een soort klemmen waarmee ze mijn duimen aan elkaar vastmaakt. Door de enige positie waarin dat mogelijk is, liggen mijn handen dicht bij elkaar, op mijn buik. De totale vertwijfeling waarom ik dit met me laat doen komt weer boven, maar verdwijnt even snel als Paulien vooroverbuigt en haar stevige maar bescheiden borsten aanbiedt. De tepels die zo uitdagend boven haar kwart cup bh uitkomen, brengt ze naar mijn lippen. Afgewisseld laat ze beide tepels tegen mijn lippen komen. In mijn ooghoek zie ik de bandjes van haar jarretels zich aanspannen en ontspannen. De bandjes trekken aan haar nylon naadkousen, ik wil haar aanraken. Het gaat niet. Zij raakt mij aan.

Ik open mijn lippen en neem de tepel die ze me aanbiedt voorzichtig tussen mijn lippen. Ik kus, ik lik haar tepel, ik bijt er zachtjes in zonder mijn tanden te gebruiken. Ik voel hoe haar tepel aanzwelt en hoe deze zich oprekt uit haar tepelhof. Ze wisselt, het is tijd voor de andere kant. Ondertussen voel ik hoe haar rechterhand mijn tieten masseert. Mijn zachte aanrakingen gaan gepaard met de hare, als is zij minder subtiel in haar aanraking. Waarom is dit zo lekker?

Mijn vingertoppen hebben de vrijheid om mijn clitje aan te raken, verder kom ik niet, maar ik maak er gretig gebruik van. Met snelle, zachte bewegingen draai ik met mijn wijs- en middelvinger rondjes over mijn clitoris. Ik hoop niet dat je vrouw het merkt, Patrick. Ik hoop dat ze het pas merkt als ik klaarkom. Ik houd het niet meer, maar ik wil haar ook niet teleurstellen. Haar opdracht was glashelder. Ze wisselt weer van borst en geniet hoorbaar van mijn aanrakingen.

Ze brengt haar mond naar mijn oor en fluistert: “Stop, Claudia. Ik weet dat je met je kut speelt. Ik heb je geen toestemming gegeven.” Ik voel me betrapt, probeer iets te stamelen van verontschuldigingen, maar krijg dan haar hand op mijn mond gelegd. Ze is rechtop gaan zitten en heeft de dildo weer in haar hand genomen. “Spreid je benen, trek je knieën op, Claudia”. Schuldbewust geef ik toe aan de opdracht die ik gekregen heb, terwijl Paulien een flink kussen onder mijn kont schuift. Mijn onderlichaam ligt iets omhoog.

De dildo wordt weer naar mijn mond gebracht, maar blijft niet bij mijn lippen. Zodra ik mijn mond iets open, wordt het glas naar binnen geschoven. Te diep, maar ik stribbel niet tegen. Zo diep, dat ik meteen aan het moment moet denken waarop ik jouw pik in mijn mond nam, zo diep en gulzig om te voorkomen dat jij Shireen zou verkiezen boven mij. Ik wilde je klaar pijpen, ik wilde je zaad proeven. Het koude glas wordt langzaam uit mijn mond verwijderd, ik voel hoe een fractie van een seconde later tegen mijn schaamlippen wordt gelegd. Plagend beweegt Paulien de dildo tussen mijn schaamlippen, het gladde glas, de ronde kop, draait rond mijn clit en verdwijnt dan naar binnen. Subtiel, niet te hard maar diep en dan naar de juiste plek. Ze legt haar linkerhand op mijn onderbuik, ik voel hoe ze van de binnenkant de tegendruk zoekt met de glazen dildo.

“Niet klaarkomen” zeg ze glimlachend, maar uiterst duidelijk over haar bedoeling. Ik voel totale ontspanning en voel hoe nat ik ben. Af en toe neukt ze me keihard, en uiterst snel. De gladde structuur van de rode glazen dildo voelt sensationeel. Een gewaarwording die ik niet met iets anders kan vergelijken. Dan begint ze weer met het spelen met haar hand en de dildo. Het is duidelijk een andere sensatie dan de neukbewegingen. Ik zie het niet maar stel me voor hoe ze haar pols richting mijn navel ligt, hoe de palm van haar hand op mijn buik drukt terwijl haar vingers mijn clit bespelen. Ondertussen is haar rechterhand vakkundig bezig met het sturen van de glazen genotsstaaf. Ze weet zelf uitstekend wat lekker is, dat is duidelijk merkbaar aan haar vakkundige bedrevenheid. “Niet klaarkomen, Claudia. Fluistert ze weer. Als je te vroeg komt, verspeel je je genot. Leer je beheersen.” Haar dwingende toon van eerder is veranderd in een leidende, coachende en bijna liefde- en begripvolle toon. “Laat je meevoeren op je genot, houd de controle over je lichaam. Je bent onwijs nat, laat het vocht vloeien, durf je over te geven.” Ik voel exact wat zij zegt. Ik voel hoe drijfnat ik ben, hoe haar handen mijn onderlichaam zo ontzettend intens verwennen. De ritmische bewegingen van haar vingers, de draaiend, plagende, licht stotende bewegingen van de glazen knop tegen dat speciale plekje in mijn kutje, waar aan de buitenkant zeer kundig en met het juiste gevoel druk op wordt uitgeoefend. Doordat mijn onderlichaam schuin omhoog ligt lijkt de hele houding perfect te zijn. Ik hoor mezelf kreunen, steeds heftiger. Ik probeer me te concentreren op dat stomme boodschappenlijstje, ik weet dat ik iets vergeet, maar weet niet wat. Hoe lang zou het werken om met een boodschappenlijstje proberen een orgasme te vergeten. Ik weet dat het vergeefs is, maar misschien helpt het iets. Ik wil me daar niet op concentreren, ik probeer mijn lichaam onder controle te houden maar wacht eigenlijk alleen maar op het moment dat Paulien me toestaat om te mogen komen.

Ik kreun steeds heftiger, puur uit een natuurlijke reactie. Ik kan me niet herinneren dit ooit zo te hebben ervaren, de drang om het tegen te houden is volledig weg. De geluiden heb ik niet onder controle. Ik sluit mijn ogen, voel hoe mijn ogen draaien en knijp mijn vuisten samen. “Alsjeblieft, Paulien” hoor ik tussen het kreunen door over mijn lippen komen. Onverminderd gaat ze door, zonder ophouden en voor mijn gevoel steeds meer op dat ene plekje geconcentreerd. “Bij vijf mag je komen, volledig jezelf loslaten en alle remmingen opzij leggen, sletje. Ik tel af.” Dat ene woord dat ze uitspreekt maakt me gek!

Blij dat de opluchting nabij is, val ik in een teleurstelling als ik “één” verwacht maar “nul” hoor. Je vrouw is meester in het spel van verwarring. Waarom begint ze niet gewoon bij “één”. Ze telt langzaam maar gestaag door. Het lijkt alsof ze steeds iets langzamer gaat tellen. Na “vier” kan ik het echt niet meer uithouden, en hoor dan “vier en een half” en toch lukt het om te wachten tot “Vijf” over haar lippen komt. Ik voel mijn hoofd ontploffen, ik voel hoe mijn kut ritmisch samentrekt, hoe mijn stem een diepe warme kreun slaat terwijl ik enkel mijn ogen gesloten kan houden en mijn onderlichaam niet meer stil kan houden. Ik wil kronkelen, bewegen, verlossing van de bewegingen van de dildo. Maar hij stopt niet, het gaat door. Het geil gutst uit mijn kutje, ik voel het, ik hoor het. Ik hoor hoe de bijna stampende dildo perfect door haar gecontroleerd op en neer blijft gaan en mijn lichaamssappen vrijmaakt. De soppende geluiden maken me nog geiler, als dat al kan. De vingers van haar linkerhand bewegen nu snel, stevig en misschien iets te hard over mijn clit tot ik weer kom. Het lijkt alsof het ene orgasme nog niet is weggeëbd of het volgende er alweer is. Nog intenser. Ik voel de controle over mijn lichaam volledig wegvloeien en kan niets dan me totaal aan Paulien overgeven.

Langzaam voel ik mijn ademhaling iets rustiger worden en lijkt de warmte in mijn lichaam af te nemen. De realiteit komt dichterbij en ik voel hoe haar handen mijn nek en schouders strelen, terwijl ze me zachtjes kust. Ik open mijn ogen en zie de hare boven me. Ik wil haar zoenen, bedanken. Ik wil haar strelen, mijn handen zijn echter nog gebonden.

Ze legt haar linkerarm onder mijn nek en komt schuin naast me liggen terwijl ze blijft door strelen en me blijft kussen. “Je was er bijna Claudia. Je kwam bijna spuitend klaar.”

Ik hoor de zachte stem de woorden uitspreken en realiseer me dat ze misschien wel gelijk heeft. Is dat het doel van totale overgave? Is dat wat je kunt bereiken als je echt alles laat gaan?

“Sta op, Claudia” fluistert ze tegen me, terwijl ze de boeien rond mijn duimen losmaakt. Ik neem een diepe teug zuurstof en probeer op te staan. Mijn benen kunnen mijn lichaam met moeite dragen, wat een ontlading. Wat kost dat een kracht, wat geeft het enorme boost aan energie.

Ik sta hier in deze smaakvol maar zo expliciet ingerichte kamer. Een kamer die door jullie is ingericht met het doel passie te kunnen delen. Ik ervaar de volledige overgave naar jouw vrouw. Ik geniet en bekijk mezelf in de spiegel. Paulien neemt een satijnen zwarte mantel van de kapstok en hangt deze om mijn schouders. Ze knoopt de ceintuur dicht en raakt me ondertussen liefdevol aan.

“Overgave is het mooiste dat je geven kunt, Claudia” zegt ze tegen me, terwijl ze me in mijn nek kust. “Vertrouwen is het mooiste dat je ervaren kunt”. De trots blijkt uit haar stem.  Ze neemt mijn hand, en leidt me de kamer uit terwijl ik me afvraag wat er gebeurd was als ik op het bed was gaan liggen en niet eerst mijn schoenen had willen uitrekken.