Verleiding in Napels

Schatergelach klinkt op van ons kleine balkonnetje in Napels. We zijn op studiereis, maar van werken komt weinig. Onder de sterrenhemel, om 1 uur ‘s nachts, spelen we een potje Piccolo. De wijnflessen die we hebben gekocht bij een piepkleine supermarkt raken al aardig leeg en we worden steeds luidruchtiger.

‘’Jij ook een slokje?’’ vraag ik aan mijn studiegenootje Jasmijn, die naast me zit te knikkebollen. Ik hou haar de bijna lege fles wijn voor, maar ze schudt van nee. ‘’Ik ga naar bed, ik hou dit niet vol en het potje is toch afgelopen’’. Ik trek een sip gezicht en hoop dat de rest nog even blijft zitten. Vooral jij. We hebben de versie met de spannende vragen namelijk nog niet gespeeld en ik verheug me er al de hele avond op om je antwoorden te horen. Koen, Bas, Marit en Jules. Een voor een staan ze op en wensen ons welterusten. Uiteindelijk zitten we nog met z’n vieren buiten. ‘’Zullen we de caliente versie uitproberen?’’, vraag ik brutaal. Je lichtblauwe ogen ontmoeten gelijk die van mij.
Zag ik dat nou goed, of verbeelde ik het me maar dat ze ondeugend glansden?
Gelukkig stemt de rest van het kleine clubje toe, maar we besluiten wel naar een van de slaapkamers binnen te verhuizen. We hebben het fris, en aangezien er toch kleding uitgetrokken zal gaan worden, kunnen we ons maar beter goed voorbereiden.

We trekken een nieuwe fles wijn open en gaan tegenover elkaar op het grote bed zitten. De eerste vragen zijn nog redelijk onschuldig: favoriete standje, ergste en lekkerste sekservaring, met hoeveel mensen je hebt geslapen. En dan komt het. We moeten allemaal twee kledingstukken uitdoen. Even zie ik een lichte aarzeling bij iedereen, we zijn studiegenoten en zijn deze grens nog niet overgegaan. Dan trek ik als eerste mijn topje en shortje uit, zodat ik in mijn bh en slip zit. Terwijl ik mijn kleren wegleg kijk ik je aan. Je ogen staan niet meer ondeugend. Ze staan hard. Alsof mijn handen me zojuist niet hebben uitgekleed, maar je blik vol lust. Ik merk dat ik even moeite heb met ademhalen, maar herpak mezelf. ‘’En jullie dan? Ik kan niet de enige zijn die hier halfnaakt zit’’.

Als we allemaal in ons ondergoed zitten, komt de vraag waar ik op zat te hopen: ‘’Kus de persoon die je het aantrekkelijkst vindt’’. Terwijl ik het stukje tekst voorlees durf ik bijna niet omhoog te kijken. Maar ik voel hoe je zonder iets te zeggen naar voren buigt, en hoe je mijn personal space binnenkomt. Ik sla mijn ogen op en het enige wat ik zie zijn die oceaanblauwe ogen. En je lippen. Die goddelijke volle lippen. Ik buig automatisch ook naar voren en we geven elkaar een kus. Warm, zacht en veelbelovend. Het gaat nog net niet over in een zoen, maar ik weet me te beheersen voor mijn andere klasgenoten. Als we beiden naar achteren leunen, zie ik dat jij ook de grootste moeite hebt om niet verder te gaan.
Het liefst zouden we de kleren van elkaars lijf af scheuren, zonder dat iemand daarbij is.

Alsof onze studiegenoten mijn gedachten kunnen lezen staan ze tegelijk op en kondigen aan dat ze ook maar eens hun bed op gaan zoeken. ‘’Ik ga mee’’, zeg je. Wat? Nee! Je moet hier blijven. Even denk ik dat je serieus bent, maar er speelt toch een lichte grijns om je lippen. Ik besluit het spelletje mee te spelen, en begin me net zoals de rest weer aan te kleden.
Mijn vrouwelijke studiegenoot gaat alvast in bed liggen. De jongens verblijven een verdieping lager, en maken aanstalten om te gaan. Ze wensen ons welterusten en lopen de gang op. Voordat je je maat achterna loopt draai je je om en kijkt me vluchtig aan. Ik twijfel, wat moet ik doen? Zal ik je terugroepen? De wijn heeft me aangeschoten gemaakt en ik kan niet helemaal meer helder nadenken. Mijn hart klopt in mijn keel, en mijn slipje is al vochtig. Ik sta in de deuropening en zie hoe je al bijna aan het einde van de gang bent. Het is nu of nooit. En voordat ik goed en wel doorheb gaat mijn mond als vanzelf open. ‘’Wacht.’’

Wordt vervolgd…