— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —

Mijn ex-manager deel 1

Vandaag is weer zo’n warme dag geweest. Je kent dat wel, alles plakt en je koelt nauwelijks af. Het beloofd ook een zwoele avond te worden. Ik loop graag naakt door huis en zeker op een dag als vandaag. Ik woon 4-hoog en heb alleen overburen die op mijn balkon kijken. Ik sluit dan altijd de zonwering. Door de ramen aan de zijkant komt nog genoeg licht binnen. Vandaag ben ik in huis aan het rommelen en opruimen geweest. Schoonmaken hoort er op zijn tijd bij. Ik bedenk me ineens dat het bijna vijf uur is en ik niet voldoende eten in huis heb. Ik ben niet dik maar waak er ook over dat ik niet aankom. Daarom eet ik vaak salades. Deze maak ik vaak zelf en breng deze op smaak met mierikswortel. Die is helaas op dus zal ik naar de winkel moeten. Ik ga eerst maar even onder de douche staan. Als ik de koele straal over mijn lichaam laat gaan krijg ik de neiging om deze wat langer op mijn klitje te laten inwerken. Maar ik ben een beetje gehaast ofschoon ik verder niets gepland heb staan. Snel droog ik mij af en twijfel of ik een rok aan zal trekken. Met niets eronder is dat altijd lekker. Maar ik besluit om maar in mijn spijkerbroek te springen zonder slip aan. Een BH laat ik ook achterwege want ik heb een A-maatje met vulling en dat broeit ontzettend met dit weer. Ik had wel cup C gewild maar dat is bij mij nooit zo ontwikkeld. Dit is al een heel leven een issue voor mij. Ik schiet een shirtje aan dat niet direct mijn tepels zichtbaar maakt. Sleutels, tas, geld en telefoon neem ik mee en trek de deur achter mij dicht. Mijn schoenen doe ik altijd buiten aan op de dichte galerij. Ik hou niet van schoenen in huis.

Ik loop naar de dichtstbijzijnde AH, nog geen tien minuten lopen. Als ik een breed water oversteek voel ik wat verkoeling. Die heb ik wel nodig want ik voel mijn schaamlipjes weer heerlijk geschuurd worden door de spijkerstof. Volgens mij zijn ze wat opgezwollen en ontvouwen ze zich. Ik krijg spijt dat ik niet wat langer heb staan spelen onder de douche. Ik heb geen vaste vriend. Meer losse scharrels, wel vaak voor wat langere tijd. Dus dat is mezelf behelpen. Als ik de AH inloop is het er lekker koel. Oppassen dat ik mijn shirtje niet te strak heb zitten. Ik loop wat gangen door en verzamel het één en ander. Als ik in een gang wat gebukt voor een stelling sta om er onder iets uit te nemen, hoor ik bij het omhoog komen “Hé, dat is lang geleden. Dat ik jou nog mag tegenkomen”. Ik kijk om en kijk recht in de bruine ogen van een ex-collega. Ik stamel “Uuhh, jou verwacht ik hier eigenlijk niet . . . goed je te zien”. Ik glimlach en dat doet hem goed want hij lacht terug. Hij is bijna een kop groter. Lang en slank. Vooral slank en lang, mooie rechte benen en armen. Stevig gebruind en iets grijzig aan het worden. Ik heb veertien jaar bij hetzelfde bedrijf gewerkt als waar hij werkte. De laatste 8 jaar was hij mijn baas. Als ik hem op de gang tegen kwam glimlachten we altijd naar elkaar. In die 8 jaar ben ik een tijd verliefd op hem geweest maar durfde dat, gezien de situatie, niet kenbaar te maken. Hij zag mij ook wel zitten als ik op zijn benaderingen af ging. Maar ook hij durfde niet, ik denk om dezelfde redenen. Één keer heb ik het nader geprobeerd toen hij met een fles wijn liep. Zo van “je mag voor mij wel een fles regelen” of iets dergelijks. Sinds die tijd hadden wij een andere verstandhouding maar durfde hij toch niet. Ik kon dagen over hem dromen. Hoe hij zijn slanke lijf tegen het mijne bewoog. Maar op een dag maakte hij een opmerking, overigens positief, in het bijzijn van een collega wat ik hem niet in dank afnam. Hierdoor ging mijn collega gissen naar mijn verjaardag. Ik ben toen zo ontzettend boos op hem geworden. Ik heb dat nog een keer tegen hem gezegd maar beide kregen we niet de kans dit uit te spreken of durfden het niet. Een tijd later waren we naar een bedrijfslocatie toe en moest ik bukken om onder een bureau naar een aansluiting te kijken. Hij stond achter mij en keek zo mijn spijkerbroek in. Ik had toen ook geen slip aan en geneerde me dood. Daarna ontliep ik hem steeds zoveel mogelijk. En nu staat hij hier terwijl hij hier zeker niet woont. “Wat kom jij hier doen” is mijn volgende reactie terwijl ik hem van top tot teen bekijk. Hij loopt er nu casual bij in een spijkerbroek met een mooi poloshirt. Nog bijna net zo slank als destijds. En een flinke bobbel in zijn spijkerbroek. Hij heeft ook van die mooie handen, ze zeggen chirurgenhanden, met van die mooie lange slanke vingers. “Ik was op weg naar vrienden, maar die zijn vanavond pas later thuis. Vandaar dat ik hier maar wat te drinken en eten haal om straks ergens op te knabbelen.” “Dat je dan hier verzeilt raakt” breng ik glimlachend uit. “Tja, je weet soms niet hoe de wind waait . . . maar dit keer de goeie kant op” zegt hij met een knipoog. Ik begon al wat kriebels in mijn tenen en benen te krijgen maar merk dat dit nu doorloopt tot in mijn buik. Het zal toch niet? Ik voel mij plotsklaps geheel ontspannen en zeg “dan mag je wel bij mij aanschuiven!” Ooops bedenk ik, wat zeg ik nu. Ik nodig nooit mensen bij mij thuis uit en zeker niet als ik ze ooit niet heb gemogen. Maar mijn lijf schreeuwt om aandacht. Mijn tepels raken de stof. Of dat nu komt door het omhoog komen. Ik kijk tersluiks op naar hem en zie zijn glimlach. “En wat schaft de pot?” vraagt hij lachend. Staat hij mijn nou in de maling te nemen? Maar ratelend stel ik voor een salade met een lekker broodje. Hij knikt instemmend en stelt voor mee te helpen een vers soepje te maken. Ik mag de groenten uitzoeken. Al keuvelend lopen we door de gangpaden op zoek naar alle benodigdheden. Ik begin echt jeuk te krijgen van het schuren van mijn tepels en de spijkerbroek over mijn schaamlipjes. Dat zullen nu al wel schaamlippen zijn die flink gevuld zijn. Blij dat we bij de kassa staan en ik even kan bekoelen. Ik probeer ongezien door hem mijn kleding wat te schikken. Hij rekent af en als we buiten staan zegt hij “daar hoort eigenlijk wel een lekker flesje bij. . . maar wat jij lust hebben ze hier niet”. Ik sla bijna op hol, zou hij nog weten dat ik zo van champagne houd? “Vrijwel hiernaast zit een winkel die drank verkoopt” antwoord ik. Voor ik het weet zijn we al aan het lopen. Ik loop door de drukte even achter hem. Hij heeft naast zijn slank figuur ook een mooi klein kontje waarvan ik nu gefocust ben op de beweging. Ik voel mijn onderbuik kriebelen en mijn lipjes nat worden. Die blijven min of meer plakken aan de spijkerstof. Bij het lopen voel ik ze plakken en weer los getrokken worden. Dit gaat ritmisch en snel. Hij heeft in no time een fles Moët & Chandon Nectar Impérial gescoord. “Lekker even bubbelen” zegt hij terwijl hij mij aankijkt. Ik weet niet wat ik daarmee moet en mijn standaard glimlach red me. Wat verderop ziet hij een winkel met fruit en koopt hij verse aardbeien. Ik heb even een moment van bezinning. Waar ben ik mee bezig? Ik ken hem, heb hem min of meer aanbeden in mijn dromen maar rigoureus afgestoten en nu nodig ik hem uit, nota bene bij mij thuis. En dan nog mee eten ook. Als hij na het afrekenen weer terug komt lopen en ik zie zijn gestalte en zijn zon gebruinde armen en gelaat neemt mijn onderbuik het over. Mijn buik kriebelt. Hoe ga ik dit handelen?

We lopen naar mijn flatje. Ik krijg het idee dat hij onderweg zo in mijn shirt kan kijken en mijn tepels ziet. Daar schaam ik mij wel voor maar krijg niet echt de kans omdat we uitgebreid elkaar de laatste gemiste jaren van ieder zijn eigen weg vertellen. Bij mijn flat aangekomen trekt hij ook meteen keurig zijn schoenen buiten uit. Zou hij weten dat ik dit altijd zo doe? Als we binnen zijn begroet de kat ons. Ik wou dat mijn poes hem nu ook begroette maar durf het niet aan. Als we de boodschappen op het aanrecht gezet hebben verontschuldig ik mij even om wat anders aan te trekken. Ik loop naar mijn slaapkamer en trek mijn spijkerbroek uit. Het liefst zou ik nu naar de keuken lopen en laten zien hoe nat mijn poes is. Ik pak snel een handdoek, droog me af en trek mijn jurk aan. Hij kijkt verbaasd als ik de keuken in loop omdat hij mij zo niet kent. Maar ik red de situatie door over het bereiden van het eten te beginnen. We kletsten onder het ‘koken’ wat af en dat voelt warm aan. Ik bereik soms ‘een hogere temperatuur’ onderaan maar dat wordt geblust door het stil staan. Hij heeft de aardbeien inmiddels ook gewassen en in kleine blokjes gesneden en in de fuutjes gedaan. Omdat hij vooralsnog niets meer voor te bereiden heeft (ik durf hem niet te vragen mij klaar te maken) vraagt hij plots “heb je schroevendraaiers? Dan zal ik de keuken eens een opknapbeurt geven”. Opknapbeurt, keuken? Ik ben het lijdend voorwerp. Maar ik durf niet en ga wat halen. Ik word weer flink nat tussen mijn benen. Bij het lopen voel ik dat mijn lipjes aan elkaar plakken en soms koud aanvoelen. Dat is het zilte vocht dat verdampt weet ik uit ervaring. Terug in de keuken stort hij zich op de kastdeurtjes die al eindeloos op half elf hangen. In no time hangen deze bijna allemaal weer recht. Alleen die van de vaatwasser moet nog. “Dat is iets meer werk, die doen we straks wel” laat hij weten. Superhandig is hij. Zouden dat die magische vingers doen? Wat kunnen die meer dan ik wens?

Nadat we samen de tafel hebben gedekt en hij mij helaas overgeslagen heeft, ontkurkt hij de fles. Of het door de bubbels komt of de entourage weet ik niet maar ik verlang nog maar naar één ding. Ik wil die paal van hem, hoe hij er ook uit ziet, diep in mij voelen en klaar komen. Niet één keer, niet twee keer maar oneindig.

Na het eten ruimen we af. Hij vraagt of ik hem kan helpen bij de vaatwasser. Natuurlijk, als daarmee mijn keuken weer het aanzicht krijgt van een keukenfolder ben ik blij gestemd. Als hij mij dat wil bezegelen met een stempel zou dat geweldig zijn. Hij heeft het kussen uit de stoel buiten op de vloer gelegd en kijkt met de schroevendraaier aan de onderzijde of hij wat kan stellen. Hij heeft zijn telefoon op zaklantaarn functie gezet en vraagt of ik de zijkanten van de vaatwasserdeur kan vast houden zodat deze niet valt. Ik ga over hem heen staan en doe wat hij vraagt. Hij schroeft zo nu en dan wat aan de onderkant en beweegt zich zelf op en neer of hij links en rechts wat moet doen. Dan vraagt hij, net als ik wil vragen of het lukt “kun je de deur wat lager vast houden dan kan ik hem aandraaien.” Ik antwoord “Ja hoor” en probeer de deur lager vast te pakken. Aangezien dat bukken niet goed lukt omdat mijn hoofd niet lager dan het aanrechtblad kan, zak ik door mijn hurken. “Zo ja”, roept hij enthousiast. Als ik mij bewust ben van het feit dat hij recht onder mijn rok zit voel ik plotsklaps een warm iets aan de ingang van mijn grotje. Al snel heb ik door dat zijn tong speelt rond de opening van mijn schatkamer. Het enige wat ik nog kan uitbrengen zijn zuchten. “Ooohhh . . . ooohhh”. En dat zeker niet van het lange wachten. Ik voel zijn tong langs de randen gaan. Voorzichtig raakt hij heel subtiel met het puntje van zijn tong het midden van mijn grotje aan. Zo van doe de deur maar open. Door zijn vele likken gaat mijn grot open, hij wurmt zijn tong naar binnen en gaat rondjes draaien langs de openstaande en uitnodigende lipjes. Hemels wat lekker. Zijn ademhaling neemt snel toe want ik voel is zijn uitgeblazen lucht door zijn neusgaten over mijn natte schaamlipjes als verkoelend aan. Hier heb ik op gewacht! Hij richt zijn hoofd op en stoot zijn tong nog dieper naar binnen en draait heftig rondjes. Ik hou het niet langer en voel vanuit mijn tenen de gloed door mijn dijen naar boven trekken. Onbewust duw ik mijn knieën wat naar elkaar toe en dan voel ik de enorme gloed die door mijn onderlichaam trekt. De tintelingen trekken vanuit mijn dijen naar mijn buik en langs de binnenkant van mijn benen naar mijn schaamlippen. Die zijn nog harder geworden dan ze al waren. Onverbiddelijk gaat hij door en ik krijg zo’n enorm orgasme dat hij volgens mij kletsnat moet zijn geworden van mijn liefdessappen. Ik zit trillend op mijn benen na te genieten terwijl hij door blijft likken. Ik krijg soms stuiptrekkingen, klap met mijn knieën en krijg plotsklaps nog een orgasme er over heen. Hij ondersteunt mijn billen met zijn warme handen. Het liefst zou ik mij nu laten zakken en zijn tong helemaal in mij opnemen. Ik beweeg naar achteren en kijk naar een nat gezicht dat voldaan glimlacht. “Kom dan gaan we douchen” fluister ik zwoel.
Wordt vervolgt

Beoordeel dit verhaal

4 Reacties

  1. Tom 10 okt 2019
  2. Erica 10 okt 2019
  3. Tom 20 okt 2019
  4. Vinny 24 nov 2019

Plaats een Reactie

Ben je een robot? *