Roeping

De Muur is gevallen en allerlei westerse multinationals zien hun kans in oost-Europa. Zo ook de werkgever van mijn toenmalige echtgenoot en zo beland ik in deze grote stad in het voormalig Oostblok. Hier staat een hotel, maar als zodanig is het niet direct herkenbaar, het is een grauw kantoorpand op een bedrijventerrein. Het enige dat verraadt dat dit pand niet slechts door boekhouders en secretaressen wordt bevolkt, is een sticker op de ruit van de voordeur dat de keuken goedgekeurd is door de voedselcontroleur. Ik heb de uitbater beloofd stad en land niet te noemen, want wat daar gebeurt overschrijdt mogelijk de grenzen van de wet.
Het verhaal begint in de jaren ’90, terwijl echtgenoot Henri werkt als onderdirecteur van het plaatselijk filiaal van de multinational en ik nog op zoek ben naar een baan. In deze periode begin ik te twijfelen aan de huwelijkstrouw van mijn echtgenoot, met name omdat hij vaak het diner mist en dan met dranklucht laat thuiskomt, steeds met een haast ecstatisch humeur. Als ik er naar vraag, zegt dat hij dat hij uitging met collega’s. Ik geloof hem niet. Op een zomerse dag in mei belt Henri opnieuw dat hij niet mee eet. Ik heb een sollicitatiegesprek in de buurt en neem daarna een kijkje. Na een enige tijd komt Henri met een aantal collega’s naar buiten, allemaal in een uitbundige stemming. Een van hen, een jongere collega waar Henri me recent kennis liet maken, heeft een rode roos in zijn revers, de groep doet denken aan een vrijgezellenfeest. Mijn wankelende twijfel komt direct terug als ik zie dat de groep de oprit van een industrieterrein opdraait, de laatste plaats waar je een uitgaansgelegenheid verwacht. Daar staat het onherkenbare hotel uit de inleiding. Na een kwartier volg ik de mannen naar binnen. Als ik langs de balie loop, word ik bars toegesproken: “Heb je een afspraak?” Al hakkelend word ik buiten gezet.

Mijn nieuwe strategie is meer succesvol en via de personeelsingang glip ik naar binnen. Op het eerste gezicht is er niet veel te zien: de achterdeur komt uit op een soort hal. Een dubbele deur leidt naar de keuken en grote klapdeuren in de keuken leiden vermoedelijk naar het restaurant. Tot zover niets buitengewoons. Het is de bediening die mijn aandacht trekt. In een restaurant verwacht je obers met een kostuum of op zijn minst een overhemd, glimmend gepoetste schoenen, een vlinderstrik. De vrouwen die echter de klapdeuren van de keuken platlopen dragen slechts een kanten bh, een open ruitjesblouse van halve lengte en een sloof met slechts een slip er onder. Een van de serveersters komt de keuken binnen met een stapel vuile borden, haar bh hangt los en haar tepels zijn zichtbaar. Routineus schiet een andere serveerster haar te hulp en ze klikt de bh weer vast.

Zo onopvallend mogelijk loop ik naar de klapdeuren en werp een blik door het doorzichtige kunststof dat voor een raam moet doorgaan. Het is vol, zie ik, slechts enkele tafels zijn onbezet. Aan de tafels zitten alleen mannen, ze eten en lachen en af en toe zie ik een man een serveerster een klapje op de billen geven. Sommige serveersters hebben duidelijk behoefte aan meer en ik zie hoe sommigen geld krijgen voor verdergaande liefkozingen. Ik vraag me af wat mijn man hier doet, al weet ik dat natuurlijk heel goed. Af en toe gestoord door serveersters die de deuren passeren zie ik Henri en de anderen zitten aan een van de achterste tafeltjes, van waaruit ze beperkt zicht hebben op de rest van de eetzaal. Een rondborstige serveerster leidt de jonge collega met de roos weg, zijn hand op haar heup, ze trekt haar slip iets naar beneden. De groep mannen lacht, Henri en een van de serveersters lachen en zoenen met elkaar, zij schuift bij hem op schoot, zijn linkerhand ligt op haar heup. Een hand op mijn nek doet me opschrikken.
“Goed dat je er bent, ik zal je werkkleding pakken.” Een stoppelbaardige vijftiger, later blijkt hij de uitbater te zijn, in wit overhemd met opgerolde mouwen en een spijkerbroek pakt met zijn andere hand mijn heup vast en leidt mij zonder een woord te zeggen naar een kleedkamer met kluisjes, op een bankje liggen blouse, bh en sloof. Hij knikt naar de kleren en blijft staan. Aan zijn ogen zie ik dat hij niet van plan is weg te lopen en weifelend en beschaamd kleed ik me om, ik durf niet te zeggen dat ik hier slechts ben om een kijkje te nemen. Blouse en bh passen verrassend goed. Met een ferme tik op de billen ren ik de kleedkamer uit. Ik durf niet eens naar zijn naam te vragen.

De bediening in dit restaurant valt niet mee, mannen grijpen naar mijn billen en maken opmerkingen over wat ze met mij zouden willen doen. Na twee uur staat het huilen me nader dan het lachen. “Probeer ervan te genieten,” slaat de vijftiger plots zijn arm om me heen. Hij verrast me opnieuw. “Jouw schoonheid heeft aantrekkingskracht op deze mannen, maar jij bepaalt de grenzen.” Een uur later zijn de laatste gasten vertrokken, al begrijp ik dat enkelen een kamer met ‘entertainment’ geboekt hebben. Ik help de andere serveersters met het opruimen en schoonmaken van de tafels, want ik durf niet direct naar huis te gaan.
“Laat de anderen maar opruimen, ik wil even met je praten.” Opnieuw verrast de uitbater me, maar nu schrik ik niet. Ik heb mijn werk goed gedaan en ik verwacht eerder complimenten dan een schrobbering. Hij neemt me mee naar een ruim kantoor op de eerste verdieping. Een groot bureau trekt de aandacht, aan de muur hangen enkele soft-erotische schilderijen. Achterin het kantoor staat een eenpersoonsbed, keurig opgemaakt. “Ga zitten,” wijst hij naar het bed, terwijl hij zelf in de bureaustoel plaatsneemt. “Hoe vond je zelf dat het ging,” vraagt hij terwijl hij met de rug naar me toe in een van de bureauladen aan het rommelen is. Ik ben nog bezig met antwoorden als de manager naast me op het bed komt zitten. Hij heeft een nog ingepakte condoom in handen. Midden in een zin stop ik met praten en ik betrap mezelf erop dat ik gebiologeerd naar het rubbertje kijk.
Met grote moeite ruk ik mijn ogen weg van de condoom als de man met zijn andere handen ter hoogte van mijn borsten eerst met de vingers knipt en dan een draaiende beweging met zijn wijsvinger maakt. Het is me meteen duidelijk dat hij wil dat ik mijn blouse en bh uittrek. Ik weet dat de deur niet op slot is en dat niets mij tegenhoudt om naar buiten te lopen, maar bewegingsloos blijf ik zitten. De man trekt vragend een wenkbrauw op. Met onzekere bewegingen trek ik mijn blouse uit en maak mijn bh los. De condoom wegleggend pakt hij met zijn ene hand mijn nek vast, op een tedere wijze die slechts een hele subtiele dwang inhoudt, en mij diep in de pupillen kijkend begint hij voorzichtig mijn borst te masseren, met dezelfde tederheid waarmee je een framboos plukt zonder deze plat te drukken. Ik staar terug in de ogen en de rust die zijn pupillen uitstralen brengen mijn kolkende gedachten in een kalmer vaarwater. Ik sla mijn ene hand om zijn schouder, met de rug van mijn andere hand aai ik langs zijn stoppelbaard. Nooit ben ik tijdens mijn huwelijk vreemd gegaan, maar nu word ik overwelmd door lust, ook al is deze man lang niet de eye-candy die mijn echtgenoot wel is.

De intense tongzoen waarvan de man het initiatief neemt komt als geroepen. Tegelijkertijd probeer ik zo goed en zo kwaad als het gaat met een hand zijn overhemd los te knopen. We staan tegelijkertijd op om het beddengoed naar achter de schuiven, dan zijg ik neer en trek de uitbater naar me toe, zijn benen tussen de mijne. In een wip heeft de man mijn sloof en slip naar beneden getrokken, ook zijn broek maakt hij los, en met alleen zijn eenvoudige witte onderbroek aan duikt hij op mij. De naakte punt van zijn stijve pik steekt duidelijk boven het elastiek uit. Met zijn heupen maakt de man inmiddels een neukende beweging, het geschuur langs mijn vagina is zowel onplezierig als opwindend, terwijl hij de eerdere tongzoen zonder aan intensiteit ingeboet te hebben doorzet. Als ik voel dat hij zijn onderbroek naar beneden schuift, houd ik hem de condoom voor die hij naast het kussen had gelegd. Zodra het rubbertje over de penis gerold is, neemt de man echt de regie.
Een tedere aai met zijn duim over mijn wang gaat snel over in een greep in de lange haren op mijn achterhoofd, hij zet zijn ene knie over mij heen op het bed, de andere voet laat hij op de grond staan. Met de ene hand trekt hij mij deels overeind, de andere drukt zijn penis in mijn vagina. Het korte voorspel is voorbij. Dan zakt hij naar voren, geeft me een zoen in de nek en begint in een rustig tempo in mij te pompen. Ritmisch beweeg ik mee, waarbij ik mijn heupspieren ritmisch aanspan en ontspan. Al snel voel ik mijn adem versnellen en mijn hoofd warm en rood worden en ik sluit mijn ogen. Nu grijpt hij ook met de andere hand in mijn lange haren die op het kussen verspreid liggen en klemt de bovenkant van mijn hoofd vast. In mijn gedachten ben ik net zo verstrikt als zijn handen in mijn haren. Ik open weer de ogen.
“Welke van die mannen hoort bij jou?”
Zonder op antwoord te wachten begint de uitbater mijn nek te kussen, ondertussen pompt hij door. Verrast door de vraag lig ik verstijfd, ook mijn heupen houd ik nu stil. “Van de groep waarvan één een roos in het knoopsgat had, daarvan is één je echtgenoot of vriend?” vraagt hij opnieuw als ik stil blijf. Zijn eigen heupen staan nu ook stil en hij kijkt me vragend aan. “Wanneer wist je het?” Hij knipoogt. Ik sluit mijn ogen en denk aan dit bedrog. “Wanneer wist je dat je seks met me wilde hebben?” Hij knipoogt opnieuw. Ik zoen de man in de nek en maak hem na enige tijd stilliggen met een gebaar duidelijk dat ik bovenop wil. Ik weet nog steeds niet goed wat ik moet denken. Ook tijdens de wat rommelige switch op het krappe bed zwijgen we allebei.
Met mijn hand op zijn lichtbehaarde borst doen mijn heupen in een ritmische draaiende beweging het werk, van kalm en steriel naar een steeds sneller en opgewondener tempo. Ik kijk hem strak in de ogen en besluit dat ik meer wil. Ik buig voorover en zoen hem op de mond. Lang, intens. Het is een zuigzoen en als zodanig eenzijdig. Ik ben de baas, ik bepaal hoe dit verder gaat. Of niet. Mijn heupen versnel ik als ik de uitbater strak aankijk. Nu is het mijn beurt om zijn veel kortere haren vast te grijpen, met een tedere agressie bevestig ik mijn dominantie. Mijn hele buikholte vibreert door de weerstand van zijn penis in mijn schede.
“Ik vertel je wie mijn echtgenoot is…”
Ik pauzeer even om een diepe teug lucht naar binnen te zuigen als de vibraties mij de adem ontnemen. Het zijn niet meer slechts mijn heupen die zijn penis kneden, elke spier in mijn lichaam werkt mee, elke klier in mijn lichaam verschaft het vloeibare glijmiddel om mij naar een heerlijk orgasme te leiden.
“…Op voorwaarde dat…”
Mijn hartritme stijgt en ik adem steeds zwaarder.
“…Ik mijn contract getekend heb.”
Het wordt zwart voor ogen als een fontein van geluk en lust mijn lichaam en geest overspoelt en het soepele ritme van mijn heupen overgaat in een horten en stoten en ik heerlijk de controle verlies over mijn lichaam. Ik leg me neer op zijn brede borstkas en vlei mijn hoofd tegen zijn stoppels.
Thuis trakteer ik mezelf op een wijntje als Henri thuiskomt. “Ik heb een baan, mijn roeping gevonden.”