Hoogtepunt op Ameland.

Deel 1: vanuit de ogen van Vera.

Stijf houd ik me tegen het koude metaal gedrukt van de vuurtoren van Hollum. Boven De Boschplaat van Terschelling, aan de overkant van het water, zie ik donkere luchten dreigend naar ons eiland Ameland schuiven, waar het nog zo helder is. Beneden mij, als ik het heel even durf omlaag te kijken, bevinden zich de dennenbomen die het hoge gevaarte omringen. Voor mij zie ik enkel een bescheiden reling, ik bibber en ril. Stel dat ik naar beneden tuimel. Niemand die me nog op kan vangen. Neerstorten, in de lucht hangend, de klap…. Ik wil daar niet aan denken, maar het gebeurt toch! Alice, mijn vriendin kijkt me aan. Ze draagt een glimlach op haar gezicht. “Kom maar Veer, we gaan weer,” zegt ze, “je hebt het gedaan, goed hoor”. Voorzichtig schuifel ik weer terug naar de opening van de metalen deur en kan dan eindelijk omlaag, via de trappengang van dit enge fallussymbool. Stel toch dat ik onderweg over de smalle treden struikel, maar na veel inspanning en bibberen sta ik toch weer op het veilige zand van Ameland.

We besluiten om terug te fietsen naar ons hotel in Buren aan Zee. Dat gaat lekker vlot met de wind in de rug. Maar dan betrekt de lucht in hoog tempo. Het duurt maar even of de eerste druppels regen dalen op ons neer. Het ziet er zo dreigend uit, dat het ons beter lijkt om een beschut plekje te zoeken, voordat er een hoosbui ons doorweken kan. We besluiten het dorpje Ballum in te fietsen waar we onder het afdak van eetcafé De Boerderij een lekker hete kop koffie bestellen. Daar zitten we dan in onze verre van romantische regenjassen tegen elkaar aangedrukt. Alice legt een hand op die van mij: “ik had het niet gedacht dat ik je boven op die vuurtoren zou zien staan”. Alice is een lieve meid, wat een geluk dat ik haar ben tegengekomen. Ik ben niet zo’n durfal als zij. Maar ik kan weer iets afstrepen op mijn to do-lijstje van dingen waar ik tegenop zie. Hoogtevrees, lastig hoor…

“Dit gaat niet ophouden Veer”. Terwijl ze op haar mobieltje Buienradar raadpleegt volgt er een diepe zucht. “We zullen er toch doorheen moeten. Pas vanavond wordt het weer beter”. We kijken nog een poosje naar de gestaag neerstromende regen, maar besluiten toch maar te gaan. Ik betaal de koffie en even later trappen we richting het dorpje Nes. Dat betekent over vlak terrein, maar gelukkig wel met de wind in de rug. De druppels tikken op mijn oliejas. Samen stampen we door. Maar dan gebeurt het; een plotselinge windvlaag rukt aan mijn stuur. Zo krachtig dat ik in een lege greppel beland met mijn fiets. Ik probeer niet te vallen, maar mijn enkel klapt dubbel, ook dat nog! “Au au au”, kerm ik meer van schrik dan van pijn. Want dit gevoel ken ik goed, het is mij bij het volleyballen al zo vaak gebeurd dat ik door mijn enkel ga. Alleen is dit wel erg onhandig, zo halverwege het lange fietspad naar Nes. Er zit niets anders op dan met een verlamd pootje toch de weg te vervolgen. Gelukkig heb ik mijn sporttas in het hotel staan. Daar zal vast nog wel rekverband in zitten, dat ik bij elke wedstrijd om mijn enkels wikkel.

Kletsnat geregend zijn we via Nes, door de weilanden door gefietst naar Camping Klein Vaarwater en door naar ons hotel. Met een kloppende enkel en een kleddernatte broek stap ik eindelijk van mijn fiets. “Ik help je wel even, lieverd”, zegt Alice, terwijl ze dicht bij me komt staan. Ik leg mijn arm om haar schouder en zo hinkel-de-pinkelen we richting de lift die ons naar boven brengt. We hangen onze jassen op in het halletje van onze hotelkamer. Op de vloer ontstaat een spoor van druppels. In het woon- en slaapgedeelte zien we door de schuifdeuren hoe het buiten maar blijft hozen. “Ik wil douchen El”, laat ik weten, “eerst weer een beetje warm worden”. “Dat lijkt me een goed idee,” antwoordt Alice, “ga jij maar eerst, dan ga ik daarna. Ik zal zo even je rekverband opzoeken. Die zal ik op het bed neer leggen, daar red je je mee toch?” Een vraag waar ze zelf het antwoord op weet, maar ze bedoelt het lief. Ik draai de kraan van de douche alvast open, zodat de doucheruimte vol warme stoom komt te staan. Daarna kleed ik me, op het bed zittend, uit om mijn enkel te ontzien. De zwelling van mijn enkel valt mee, maar ontzie mijn bezeerde voet toch als ik naar de douche strompel.

Deel 2: vanuit de ogen van Alice.

“Gaat het weer een beetje?”, vraag ik mijn vriendin, als ik haar op het bed zie zitten met het rekverband om haar voet. Ik sta me voor haar af te drogen, als ook ik me heb gedoucht. Vera kijkt me met een overdreven zielig gezicht aan. Ze is lekker met haar sluike blonde haar, slanke figuurtje en grote borsten. Zelf ben ik molliger, heb donkere krullen en een stuk bescheidener qua borstpartij. Maar Veer vindt me mooi, dat zegt ze zo vaak. Met mijn naakte lijf loop ik naar de glazen schuifdeuren en kijk over het balkon naar het naargeestige weer. De strandopgang naar het paviljoen is leeg. De gordijnen schuif ik dicht, loop terug naar de badkamer en doe een lekker luchtje op. We hoeven elkaar niks te zeggen, we weten allang wat er staat te gebeuren. Teruggekomen bij het bed zie ik hem liggen…onze strapless voorbinddildo. “Ohh ha ha ha”, proest ik het uit, “heb je die stiekem meegenomen?”

Inmiddels ligt Vera languit op het bed, met een kussen onder haar hoofd. Om niet per ongeluk haar enkel te bezeren manoeuvreer ik voorzichtig naar haar toe en buig me over haar heen. Ze legt haar armen in mijn nek als we zoenen. Plotseling trekt ze haar tong terug en bijt met alleen haar lippen op de tong van mij, de grapjas. We moeten er samen hard om lachen. Wat is dat nou weer voor move? Mij zul je niet krijgen en ik haal uit met een natte hondenlik over haar neus, waarop zij reageert door me voortvarend over mijn wangen te likken. “Woef”, doet ze en gaat uitbundig door met haar kletsnatte tong. Ik ontworstel me aan haar gevecht en daal met mijn mond af naar omlaag, naar dat prachtige stel borsten. Wat geniet ik als ik die beetpak en er teder in knijp. Daardoor komen haar tepels omhoog te staan. Met mijn tong geef ik er tikjes tegenaan, waardoor ze nog stijver worden dan ze al waren. De zuchtende geluiden die ik hoor vertellen me dat het goed is wat ik doe. Die klinken nog harder als ik een volle tepel geheel in mijn mond stop en er stevig op zuig. De handen van Vera landen op mijn hoofd. Ik moet vooral doorgaan, wat ik ook doe, maar dan met de andere tepel. Als een baby zuig ik die naar binnen en laat die vervolgens met een smakkend geluid weer ontsnappen aan de greep van mijn lippen. “Oh schatje, neuk me alsjeblieft”, brengt ze uit. Voor mij is dit het teken dat verder voorspel voor haar niet zo hoeft.

Deel 3: vanuit de ogen van Vera.

Ik bibber nog na van genot als ik zie hoe Alice de strapless strapon oppakt van het dekbed. Toen we die thuis voor het eerst uitprobeerden, hebben we er hard om moeten lachen. Gemaakt van heerlijk zacht siliconen moet je de opstaande penis inbrengen. Als je dat hebt gedaan steekt de andere penis als een erectie voor je buik uit. Niet wetend hoe het werkt had Alice toen de kleine penis flink vochtig gemaakt met glijmiddel, voordat ze die bij zichzelf inbracht. Toen ze me vervolgens wilde neuken floepte het ding keer op keer uit haar kutje. Het werd een avond van spartelen en gillen van de lach. Als een stuk zeep sprong de dildo er steeds vandoor. Uiteindelijk hebben we met een handdoek het ding droog gemaakt. En zo lukte het ons om er van te genieten zoals het was bedoeld.

Nu zit Alice op haar knieën naast me op het bed, haar benen een eind uit elkaar. Ik kijk naar haar heerlijke lijf en de parmantige borstjes. Maar vooral naar haar roze kutje, met die lekkere schaamlipjes die uitdagend uiteen staan. Die glinsteren een beetje aan de binnenkant. In haar hand heeft ze de strapless strapon en beweegt de opstaande penis richting haar vagina. Ik zie hoe haar lipjes om de knop van de penis heen glijden, als ze die traag bij haar inbrengt. Nog even duwt ze er tegen aan en dan zit de dildo goed. Daardoor lijkt ze nu, door de penis die er haaks op staat, dat ze een echte erectie heeft. Plagend wiebelt ze die heen en weer. Het zachte materiaal, ook al is het paars, geeft de indruk dat mijn vriendin echt een piemel heeft. Ik moet er weliswaar even om lachen, maar dan neemt de opwinding het toch weer over bij de gedachte dat ik straks lekker hard wordt geneukt!

Deel 4: vanuit de ogen van Alice.

Vera heeft haar hand naar omlaag gebracht en houdt met wijs- en middelvinger haar kutje voor me open. Ik houd de tip van de dildo er tegen aan en hoef maar lichtjes te duwen om die, zo glad als zij is, naar binnen te schuiven. Vanuit mijn heupen geef ik nog wat druk zodat de hele staaf haar vagina in glijdt. Als ik die dan weer een eindje terugtrek, zie ik de hele dildo glimmen van haar vocht. Maar ook voel ik in mijn eigen spleetje hoe het deel van de strapon dat in mij zit tegen mijn g-spot aandrukt. Stoot ik de dildo weer naar voren, dan kietelt die tegen mijn clitoris. Mmmm, dit is een fantastische ervaring, het windt me op, het maakt me geil. Vera sluit haar armen om mijn nek en ik pak haar ronde borsten vast. En ik neuk haar stevig, want ik weet wat ze wil. Neuk ik haar, dan neuk ik ook mezelf. Zo bewegen we in een hot and steamy ritme. Ik merk ook dat Vera terug begint te stoten, ten teken dat het nog wel wat harder mag en sneller. Haar hijgen en kreunen zeggen mij dat de remmen los zijn. “Ja, dieper El”, moedigt ze me aan. Daarom omvat ik met mijn handen nu haar billen, terwijl zij haar benen zo ver uiteen houdt als maar enigszins mogelijk is. Daardoor zie ik nog beter hoe ik haar penetreer met die geile kunstlul. “Neuken zal ik je meisje, ik stoot dat hele ding tot diep in je kut, zo diep dat je totaal gevuld zal zijn,” klinkt het in mijn hoofd. Die gedachte vermengt zich met de opwinding die mijn eigen vagina vult. Steeds stoot ik toe en trek weer terug, en voel ook dat er tegen mijn g-spot en clitoris wordt aangebotst. Het is een tintelende ervaring, als de prikkeling in een glas frisdrank. Ik duw met mijn handen haar billen omhoog, haar roze spleetje toont zich als een glibberig holletje van geil plezier. Ik neuk, stoot, ram….

Deel 5: vanuit de ogen van Vera.

“Ohhhh ik kòò-òmmm”, kreun ik hard door de ruimte. Mijn onderlichaam verkrampt, stoot na stoot weer. Ik knijp als een bezetene met de spieren  van mijn kutje in de dildo. Van ongeremde geilheid stoot ik mijn zere enkel, maar het deert me niet. Mijn orgasme is zoveel intenser dan de pijn. Ik trek Alice nog verder naar omlaag en in een houdgreep. Nu ze bovenop mij ligt voel ik nog steeds samentrekkingen in mijn vagina. Totdat ik een brullend geluid in mijn oren te verduren krijg. Ook mijn lieve, geile, lekkere vriendin komt klaar. En hoe! Grommend stoot ze haar venusheuvel tegen de mijne. Zo wild dat de strapless strapon uit haar kutje floept. Door mijn climax schiet het speeltje eveneens uit de vulva van mij en ploft met een paar stuitjes op het bed. Daar liggen we dan met z’n twee. We zuchten en hijgen. “Pfffff, dat was lekker zeg, jemig, wat kun jij geil worden”, lach ik Alice toe. Haar antwoord kan niet anders zijn dan; “huh, dat moet jij nodig zeggen”. We lachen om elkaar, terwijl de laatste zuchten uit onze monden ontsnappen.

Die avond zitten we in een hotelletje in Nes te eten. “Hier het hoogtepunt van de avond, dames”, zegt de ober als hij het hoofdgerecht op tafel zet. Wij glimlachen elkaar toe, wij weten wel beter…

jwbr.