Shespot forum

Hallo allemaal,

Dit topic open ik namens en met medeweten van mijn allerliefste vriendin. Er loopt een soortgelijke draad, dat weet ik, maar die is van die TO.

Gisteravond weer eens (al vele) een heel intensief gesprek gehad over gevoelens en wensen binnen een relatie. Zo ook de hare, al jaren getrouwd met kind.
Ze mist op 1 ding na niets. Dat is in dit geval niet de seks op zich, alleen wel het bespreekbaar maken van dingen op seksgebied. Alhoewel ze al veel dingen hebben uitgeprobeerd is er van zijn kant een complete no-go area v.w.b. een aantal dingen:
Die zijn bijv. het alleen maar praten over bijv. een trio met een vrouw erbij, evt. bezoek aan parenclub. Hij wil niet eens over wensen, verlangens praten, laat staan het evt. uitvoeren. Mijn vriendin wil graag 1 van de 2 eens uitproberen. Een kiertje als opening om te praten is er niet. Het is echt een dichtgekitte, hermetisch, met beamers gesloten deur. Haar man vindt de relatie zoals die nu is gewoon prima. Hij wil het liefst elke dag gewoon gezellig, al dan niet met seks, met haar samen zijn. Mijn vriendin loopt echter tegen de muur op.

En ja, nu heeft ze 2 jaar geleden iemand leren kennen met wie dat allemaal wel bespreekbaar is. Nooit uitgevoerd en daar heeft ze ook met die ander helemaal geen behoefte aan. Ze wil dit gewoon het liefste met haar eigen man doen. Maar hoe ze het bespreekbaar moet maken weet ze niet meer. Ondertussen zijn er wel bepaalde gevoelens gegroeid tussen haar en de ander.
Haar man heeft een klein vermoeden dat er ‘meer’is tussen haar en de ander maar zegt/doet daar niets mee. Mijn vriendin ook niet. M.i. speelt hier tussen haar man en haarzelf een heel stuk angst mee: hij bang om haar te verliezen aan een ander (gevoelens die gaan meespelen), zij bang om de deur gewezen te worden (daar sta ik dan in mijn eentje). Dus wordt er niet gepraat en praat zij met mij. Heel lief dat wel uiteraard, en ben blij dat ze met mij haar gedachten en gevoelens en wensen hierin wil delen, spreekt van vertrouwen. Maarja, niet geheel de juiste persoon.

Maar nu zit het bij mij ook hoog, anders open ik dit niet, want ik kan haar niet adviseren wat het beste is om te doen. Ja, praten en de boel opengooien. Met evt. gevolgen van dien. Maar hoe maak je een begin als de deur al wordt dichtgegooid?
Wat mijn vriendin heel duidelijk aangeeft is dat ze haar man helemaal niet kwijt wil, qua levenspartner is hij HET voor haar. Zij ziet o.a. bovengenoemde zaken ook niet als gevaar voor hun relatie, meer als verrijking. Ze gaat niet bij hem weg, punt. Ze wil hem zeker niet overtuigen in wat ze zelf wil. Wat ze wel graag wil is het bespreekbaar maken en van daaruit kijken wat de evt. (on) mogelijkheden zijn en hoe daarin elkaar tegemoet te kunnen treden. Ze wil het niet stiekem doen, wat toch al wel een beetje gebeurt.

De ander wil ze echter ook niet kwijt, als persoon om mee te praten en te delen, ook al is hij een man en dus ‘concurrentie’ in de ogen van haar eigen man.
En mijn eigen mening hierover heb ik al gegeven en dat probeert ze zo nu en dan ook wel uit, maargoed, ik ben ook niet alwetend...

Dus, lieve spotters, welke gedachte(n) hebben jullie hierover?

Veel dank vast!

Die Duivelse monogamie toch....

searcher.
Ik denk niet dat monogamie duivels kan genoemd worden
Monogamie op zich kan erg mooi zijn.
Op voorwaarde dat de twee betrokkenen zich in deze relatievorm het fijnst voelen.
En daar zit het addertje onder het gras

Ze mist op 1 ding na niets. Dat is in dit geval niet de seks op zich, alleen wel het bespreekbaar maken van dingen op seksgebied. Alhoewel ze al veel dingen hebben uitgeprobeerd is er van zijn kant een complete no-go area v.w.b. een aantal dingen:
Die zijn bijv. het alleen maar praten over bijv. een trio met een vrouw erbij, evt. bezoek aan parenclub. Hij wil niet eens over wensen, verlangens praten, laat staan het evt. uitvoeren.

Ga voor zilver als goud er niet in zit maar verspeel niet je podiumplaats door alles op alles te zetten.
Oftewel wees een keer tevreden met wat je wel hebt. Als je partner iets perse niet wil, respecteer dat dan en zet niet alles op scherp door hem of haar in een hoek te drijven.

Wie het onderste uit de kan wil....

Ik denk dat het eerst zaak is te benoemen dat er dingen onbespreekbaar zijn. En te laten weten dat het haar dwars zit dat er onderwerpen zijn waarbij direct de deur wordt dichtgegooid zodra erover begonnen wordt. Praat dan niet over die onderwerpen zelf, maar gewoon over zijn onwil of onvermogen om te praten.

Ik denk ook dat zij duidelijk moet maken dat praten over een onderwerp iets heel anders is dan het in de praktijk brengen ervan. En dat het praten erover, het feit dat ze open mag zijn met hem en dat hij haar serieus neemt door erop in te gaan, heel belangrijke dingen voor haar zijn.

Als je je relatie en je partner serieus neemt, wil je juist weten wat de ander beweegt. Wat de partner van je vriendin nu doet, is haar duidelijk maken dat hij van een bepaald deel van haar gevoelsleven niets wil weten. Ik denk dat dat het is wat haar zo dwars zit. Het lijkt me zaak dat ze hem dit overbrengt. Niet de fantasieën zelf dus, maar dat ze liever mét hem fantaseert dan zonder hem...

Ik denk ook dat zij duidelijk moet maken dat praten over een onderwerp iets heel anders is dan het in de praktijk brengen ervan. En dat het praten erover, het feit dat ze open mag zijn met hem en dat hij haar serieus neemt door erop in te gaan, heel belangrijke dingen voor haar zijn.

En dan?

Met mijn vriendin de parenclub bezoekenis voor mij ook een brug te ver.
Als de grens zover verlegd wordt is voor mij de relatie ten einde.
Wil ze daar naar toe? Sommige dingen zijn gewoon niet haalbaar ook praat je er over tot je een ons weegt. Je maakt meer stuk dan dat je er iets mee opschiet volgens mij.

Maar als je partner nou iemand is waar je alles uit moet trekken,waar je altijd tussen de regels door moet lezen.Die geen of weinig spontaniteit in zich heeft.Gesloten als een oester als het gaat om gevoelens.Zeker weten dat ie veel van je houdt,door de dingen te "lezen"die hij voor je doet en voor je over heeft. Maar nooit ronduit zeggen"ik hou van je".Pure onmacht van zijn kant,hier niet in opgevoed zijn en het ligt niet in zijn aard. Waarschijnlijk van huis uit nooit geleerd om te praten.

En dan met zo iemand om de tafel gaan zitten.......vergeet het maar!!
Ik spreek uit ervaring,en toch is hij de man waarmee ik oud wil worden.Alleen wel met wat toevoegingen waar hij niks van weet.......

En dan met zo iemand om de tafel gaan zitten.......vergeet het maar!!
Ik spreek uit ervaring,en toch is hij de man waarmee ik oud wil worden.Alleen wel met wat toevoegingen waar hij niks van weet.......

Zou hij ook nog oud willen worden met jou, als hij wel van de toevoegingen zou weten?

ik heb geen flauw idee.......en ik wil het op dit moment ook niet weten.

posting verwijderd. ik had hier mijn mening neergezet, maar eigenlijk voegde die niets toe aan het topic.

@Jippie, die podiumplaats heeft ze al . De voorbeelden waren als voorbeeld bedoeld. En een trio of parenclubbezoek MOET niet, al kan ze er met hem alleen maar over praten, fantaseren, dat zou al schelen. Ze is verder wel tevreden en zet niet alles op scherp om hem een hoek in te drijven. Integendeel, zij wil graag haar verlangen uitspreken en heus niet elke dag. Ik vraag me dan af of praten onder de noemer het onderste uit de kan willen valt.


@Damsel en Kalinda, precies en zelfs dat lukt al niet. Niets aan jullie antwoorden toe te voegen voor het moment.

Bedankt zover.

Er (voorlopig) alleen over praten en fantseren is iemand langzaam bij de arm nemen en de bocht om gaan

Je kunt er een trilogie over schrijven en je kunt botweg NEE zeggen, de uitkomst zal hetzelfde zijn.
Bij de een ligt de grens verder dan bij de ander. Als je geen respect hebt voor elkaars grenzen en je eigen genot als prioriteti nr. 1 stelt kun je er op wachten tot het en keer fout loopt.

En geldt dat niet hetzelfde voor degene die weigert te praten en geen oor heeft voor de wensen van de ander??

Als je geen respect hebt voor elkaars grenzen en je eigen genot als prioriteti nr. 1 stelt kun je er op wachten tot het en keer fout loopt.

Dat is waar, maar dat is in dit geval een beetje een dooddoener.

Kalinda heeft respect voor haar partner, en hij voor haar. Daar ligt het dus niet aan.

Jippie leest de roman van de relatie van Kalinda, of zo je wilt de film, als het verhaal net verfilmd is. Het verhaal pakt hem. Hij is verontwaardigd. Wat je tot nu toe in dit topic gelezen hebt, is de exposé. Als je daarna een aantal van diezelfde bladzijden zou lezen (steeds dezelfde weinig inspirerende seks en geen enkele ontwikkeling) wordt het een saai boek dat je weglegt, of je loopt uit de bioscoop, of je valt in slaap. In het echte leven is het ook zo. Meer van hetzelfde boeit op een gegeven moment niet meer.

Maar de in de exposé opgebouwde spanning boeit en intrigeert. De worsteling van Kalinda en de op het oog stoicijse houding van haar partner. We denken de partners langzaam maar zeker te kennen, maar zeker weten we het niet. We weten allemaal dat er op de volgende bladzijden beslissingen worden genomen die grote gevolgen kunnen hebben voor de afloop van het avontuur. We smullen ervan. We voelen bijna lijfelijk met Kalinda mee en het zweet breekt ons uit als ze een beslissing heeft genomen, die mogelijk fataal kan uitpakken....

Dit heet leven en dat wordt te weinig beleefd. Het boeit ons en we kunnen niet zonder, maar we hebben er allemaal toch iets te snel een (negatief) oordeel over. Juist het feit dat het helemaal mis kan gaan en dat iemand het toch doet, maakt dat we emoties ervaren.

M'n hart zegt: "Kalinda, ga ervoor!" M'n verstand zegt: "Kalinda, wees voorzichtig."

..................

Ook ik heb geen Pasklaar antwoord..
was het maar waar, dat ik die kon geven maar ik wil me wel, vooral vanuit mijn gevoel aansluiten bij de laatste opmerking van Thomas_K

M'n hart zegt: "Kalinda, ga ervoor!" M'n verstand zegt: "Kalinda, wees voorzichtig."

Cornelis69 heeft als onderschrift, het leven is geen generale repetitie, en dat is in mijn ogen ook zo waar. Wacht niet te lang.. en doe wat jij denkt dat volgens je hart goed is Kalinda of "wie dan ook " met alle eventuele gevolgen van dien..

Gister had ik op de mail een mailwisseling over de volgende stelling :
Waarom kunnen mensen in een relatie die iets niet willen, moreel makkelijker hun stempel drukken dan mensen die iets wel willen?

Ook hier wat mij betreft geen pasklaar antwoord, maar wel neer te leggen in dit topic..
waar het een niet bespreekbaar is voor de ander maar de wens van de ander daardoor wel meteen tot iets "slechts" wordt gemaakt.

Miss B, in tweestrijd