Ik mis de passie, de spanning, het verliefd zijn....

[woman]

Deze keer niet over het vreemdgaan zelf,maar het gemis.
Ik heb ooit 1x een relatie gehad. Het was uit nieuwsgierigheid omdat ik buiten mijn vriend om nooit een ander gehad had.

Het nadeel wat ik ondervind is dat ik nu weet hoe het ook anders kan.
Seks met mijn vriend is lekker maar na 8 jaar zo gewoon, we weten van elkaar wat lekker is.
Met mijn buitenechtelijke relatie was de seks heel anders, fijner. Nu mis ik het, voor die relatie niet omdat ik niet beter wist.

Ik mis het verliefd zijn, het was heerlijk om die kriebels in je buik te voelen, te leven in een roze wolk.

De spanning mis ik ook, het nieuwe, het onbekende.

Dit alles is niet dat ik het bij mijn vriend niet goed heb, hij is lief en lekker. Ik wil ook geen relatie meer met een ander, maar ik mis het wel.

Hoe zit dat bij jullie?

[Iago]

Ondertussen alweer 18eneenhalf jaar.
In staat om elkaar met één blik op te winden, een groot scala aan mogelijkheden en opties tot onze beschikking, en af en toe nieuwe dingen over elkaar ontdekken.

Bij vlagen hevig verliefd, niet van elkaar af kunnen blijven, in mindere periodes het warme gevoel van houden van.

Ooit elkaar aangekeken met de gedachte, nu hebben we zo'n beetje alles geprobeerd, wat nu? Vervolgens doorgebouwd en uitgediept, waardoor we nu intens kunnen genieten en veilig kunnen fantaseren.

Het geheim? Geen idee. Wat mis ik? ehhhh volgens mij niks.

Iago.

[Gizem]

Mooi geschreven Iago!

Dat mis ik!

[rompie]

@Woman

Mij is het steeds meer een raadsel waarom we als we een vaste relatie hebben, niet zo af en toe eens buiten de deur kunnen gaan eten.

De vaste relatie geeft veiligheid, geborgenheid, liefde en meer van dit soort onmisbare dingen. Maar ook de herkenbaarheid en voorspelbaarheid neemt in de loop der tijd toe.

De spanning die ontstaat bij een relatie die je naast je vertrouwde relatie hebt is natuurlijk heel groot. Dit in combinatie met goeie sex laat een onuitwisbare indruk achter en wil je natuurlijk herhalen.

Hoe vaak dit al niet is voorgekomen, en hoeveel ellende daar niet uit voortgevloeid is, omdat de andere partij 'natuurlijk' gekwetst is en de kuierlatten neemt, is wel te voorspellen.

Als we nu eens wat ruimdenkender werden en afspraken hierover konden maken. Kunnen we de sensatie van de spanning toch nog blijven meemaken, zonder dat we er iemand echt mee kwaad doen.

Maar helaas dit is nog steeds een taboe.

[Just a woman]

@Rompie,
Ik denk niet dat het iets te maken heeft met taboe! Ik denk dat het meer te maken heeft met gevoel. Vreemd gaan betekend voor mij dat je de ander bedonderd! En dat doe je dan want de ander mag het niet weten dus!
Maar als je een open relatie hebt, en je partner weet er van, en die heeft er geen moeite mee, waarom dan ook niet?

Ik kan me bij het seksen met een ander wel iets voorstellen, maar ik zou me niet voor kunnen stellen om mijn vriend te bedonderen. Ik zou er dan eerlijk vooruit komen, met alle gevolgen van dien dus bedenk ik me toch nog ff drie keer.......

[GJW2]

Waarom stiekum? seks met meerdere partners is luek . ik heb er veel plezier mee beleefd enmijn wederhelft misschien nog wel meer. We hebben zo langzamenrhand zo ongeveer twintig-dertig ervaringen achter de rug en het blijft spannend
groetjes

[Hotspot]

@woman

Ik herken je verhaal woman. Iets anders maar veel is hetzelfde.
Toch heb ik gekozen voor mijn man en ondanks de heerlijke tijd met mijn inmiddels ex-minnaar wilde ik niet verder.Het schuldgevoel was te groot.

Maar daar gaat het hier niet om. Ik herken je gemis wel, maar ik heb mezelf beloofd de fijne herinneringen een plekje te geven en er met een goed gevoel aan terug te denken.

Dan heb ik besloten om meer werk te maken van mijn relatie. Ook hier is de spanning er een beetje af (na meer dan 15 jaar samen!) en ik ben vast van plan om daar weer wat aan te doen. Het lukt nog niet echt omdat ik nog niet helemaal los ben van die ander, maar langzaam aan zal het me zeker lukken.

Onlangs vroeg mijn man me of ik nog wel eens verliefd was. Ik heb hem eerlijk gezegd dat dat over is. Ik hou wel veel van hem, maar verliefdheid? Nee, dat had ik met die ander (dat zei ik er niet bij hoor ). En ja dat voelde zo lekker! Ik mis dat. Maar hij wil graag dat ik weer verliefd wordt dus wie weet komt er een dag

Ach... weet je wat het is?
Als je een minnaar hebt, komt er een dag (kan jaren duren, maar die dag komt zeker!) dat het ook met hem 'gewoon' wordt. Moet je dan wéér een nieuwe relatie aangaan?
Buiten het oneerlijke, het gemene tegenover je vaste partner is het toch ook eigenlijk te gek voor woorden?

Missselene had het eigenlijk mooi gezegd, misschien moet je daar eens over nadenken.

Succes!
Hotspot

[goede_vriend]

@ woman:

Ik herken alles wat je schrijft, ik mis ook voornamelijk het spannende, het verliefd zijn, het onverwachtse en niet zozeer de invulling van een nieuwe relatie, want uiteindelijk blijf je met twee 'saaie' (oei, wat een gevaarlijk woord, ik bedoel het niet als iets minderwaardigs, maar weet gewoon even geen ander woord, saai in de positieve zin dus, voorzover dat kan) relaties zitten. Je kunt die spanning soms met een ander en soms met je vaste partner (weer) ontdekken, maar ik denk dat we gewoon mogen toegeven dat we het missen. Dus bij deze sluit ik me bij je aan.

[woman]

Dank u allen voor de reaktie. Ze helpen me goed met nadenken en ben zelfs tot de conclusie gekomen dat ik meer tijd en energie in mijn vriend moet steken. Hij is tenslotte mijn vriend en ik ben heel gelukkig met hem. Hij is geen prater, en ik eigenlijk ook niet. We moeten dat maar gaan leren praten.
Het valt me op dat Hotspot (tnx voor je verhaal) de enige is die het ook mist. De anderen gaven me goede adviezen en hun mening over wel of niet vreemd kunnen gaan (ook jullie tnx).
Ik mis het dus nog wel maar amai! Als hotspot het kan waarom ik niet?

[woman]

@goede_vriend

Ik had je stukje nog niet gelezen toen ik reageerde.
Dank u voor de goede woorden. Dit wilde ik weten. Ik wil weten of het zo gek is dat je het mist. Ik wil niet meer een relatie. Maar ik vraag me af of anderen het ook zo missen. Wat doe je ermee?
Dus goede_vriend, ik ben erg blij met je reaktie

woman

[flip]

@ Selene
Als jij er niet was zouden ze je moeten uitvinden.
Thx voor je erg zinvolle bijdrage.
Flip apprecieert je

[Iago]

@Goede_vriend

Als er twee 'saai' zijn, betekent dat dat jij zelf saai bent.
Denk je dat bij een ander niet te zijn? Of laat je dat zo kort duren dat ze je niet in de gaten krijgen?

Onverwacht, spannend en noem maar op moet ook bij jou vandaan komen, dat werkt niet als je op de bank hangt te wachten.

Iago.

[bridge]

Mijn ervaring in 15 jaar relatie heeft me doen inzien wat voor mij de essentie van die relatie is.
Naast zelfbevestiging door de liefde van een ander, warmte en geborgenheid, vanzelfsprekendheid, heb ik me nog nooit een moment in zijn omgeving verveeld.
En ik geloof dat dat komt omdat we elkaar volkomen vrij laten. Vrij in onze individuele ontwikkeling als mens.
Ik kan de dingen die ik graag wil doen, na praktisch overleg (kinderzorg, werk etc.) gewoon doen.
Heb de behoefte om persé dingen samen te willen doen (ik wil niet alle cd-winkels aflopen en hij vindt een balletvoorstelling maar zozo) naast me neergelegd en vind altijd wel leuk gezelschap dat die leuke dingen net zo op waarde weet te schatten als ikzelf.
Uiteindelijk vind ik het fijner om met een vriend(in) in de kroeg te kunnen nabomen over de voorstelling, dan om het alleen maar met mijn vriend eens te zijn "dat we er weer lekker eens een avondje uit zijn".
We leggen elkaar geen beperkingen op om onze blik op de wereld te verbreden.

Dat betekent niet dat we naast elkaar leven, er blijven tenslotte nog steeds een heleboel dingen over die juist alleen maar leuk zijn als we die met z'n 2-en doen.
Iedere keer moeten we elkaar uitleggen hoe we onszelf nu weer veranderd hebben; dat onze kijk op de wereld een beetje veranderd is, doordat híj bijvoorbeeld nieuwe ideeën heeft opgedaan door de muziek die hem wat zegt, en ík omdat ik, bij wijze van spreken, weer eens heb nagedacht over iets wat een toneelvoorstelling me heeft laten voelen. (vul verder maar in, een krantenartikel of boek gelezen, een minnaar gehad, de kinderen verzorgd een week lang...you name it)

Daardoor blijven we elkaar steeds maar weer verrassen en lijken de onderwerpen voor gesprekken die je met elkaar hebt en de initiatieven die je naar elkaar ontplooit onuitputtelijk omdat er progressie in zit.
En die progressie komt voort uit je eigen ontwikkeling.

Bridge

[goede_vriend]

@ Iago

Ik wist wel dat 'saai' een verkeerd woord was, maar ik kan het nauwelijks beter uitleggen. Natuurlijk kun je het 'spannend' en 'onverwachts' voor elkaar maken en daarbij is mijn partner bij mij zeker aan het goede adres, maar wat je nooit meer voor elkaar krijgt (ok, alleen ik dan) is dat absoluut nieuwe gevoel wat je in het begin van een relatie hebt, de spanning, de onzekerheid (omdat je elkaar gewoonweg niet 'hebt'), de twijfel, de pijn, de vreugde, de misverstanden, gewoonweg HET SPANNENDE en ik dacht dat daar de topic over ging.

Het feit dat ik dat mis wil niet per definitie zeggen dat ik vind dat ik aan dat gemis wat moet doen en maar relatie na relatie start om dat gevoel te ervaren. Om de waarheid te zeggen heb ik zelf maar zeer beperkt aantal relaties gehad en waardeer het (daarom?) des te meer. Ik kan er met heimwee naar terug kijken. Zelfs bij een ondertussen niet meer bestaande relatie kan ik ondanks het verdriet toch met plezier terugkijken op die spannende momenten.

Op het moment zelf besef ik vaak al dat het een uniek moment is, wat nooit meer terugkomt. Na de eerste vrijpartij bij haar op de bank liggen, mijn hoofd in haar schoot, langzaam nagenietend, beseffend dat ik nu zeer gelukkig ben en dat het vanaf nu alleen maar minder kan worden. Zachtjes probeer ik het moment zo lang mogelijk te redden, terwijl ze langzaam door mijn haar kroelt. Oke, ik koester dit moment, ook al is de relatie uit. En ja, ik mis het, ook al streef ik herhaling (met haar) niet na.

[bridge]

GoedeVriend,
De "thrill" van een relatie is m.i. niet gebaseerd op het momentane geluk van de eerste keer. Een relatie is breder.
Wanneer je altijd die adrenaline-stoot van het onverwachte nodig hebt, zul je dat nooit in een relatie vinden.
Zoals je zelf al schrijft, het moment is al voorbij wanneer je de vrouw in kwestie "gehad" hebt (niet denigrerend bedoeld) en je staat de relatie dan feitelijk niet toe zich te verdiepen met alle risico's die daarmee gepaard gaan (onzekerheid, zielepijn, hartezeer, emotionele kwetsuren).
Dat betekent dat je, lijkt het, ergens een barrière hebt zitten, die maakt dat je je niet in een relatie kunt geven.
Oké, je zegt dat het je pijn doet, en dat je eronder lijdt, maar mijn gevoel zegt me dat je drijfveer tot het najagen van die kick van het onbekende een andere is.
En inderdaad, een relatie is "saai" vanuit die optiek bezien, en er is niets mis mee om af en toe te verlangen naar het onbekende, de rush van bloed ineens weer naar je schaamstreek te voelen schieten wanneer je een object van verlangen verovert, maar dat laat onverlet dat wanneer je die pulse nodig hebt om je gelukkig te voelen je altijd zult blijven jagen....

Bridge