Totaal veranderd sinds mijn relatie..
Geplaatst: zo 30 april 2006, 20:58
Toen ik mijn vriend leerde kennen voelde ik me sterk en zeker en helemaal niet snel jaloers. We waren om de week bij elkaar, hadden afzonderlijk vrienden en vriendinnen en ik was er heel tevreden mee. Mijn vriend had nooit eerder sex gehad en ik was de eerste bij wie het lukte (hij had het al veel vaker geprobeerd, zonder resultaat) Ik dacht dat nu zijn probleem ( want dat was het voor hem) opgelost was, maar dat bleek niet zo te zijn. Hij begon heel vaak opmerkingen te maken over mannen met wie ik sex had gehad en ook mijn chatlogs te controleren. Telkens als ik op straat een bekende zag vroeg hij: "heb je ook met hem geneukt?" Als we ruzie hadden maakte hij heel vaak heel gemene opmerkingen over mijn uiterlijk, waarvan hij later zei het niet te menen. Hij had een heel goede vriendin, waarbij hij soms logeerde. Ik gunde hem dat en vond het tof dat hij een leuke vriend voor haar kon zijn. Hij begon als hij kwaad was soms te roepen: "ik ga haar wel neuken!" Ik werd daar heel onzeker van. Hij was ook behoorlijk klef met haar, terwijl hij al mijn mannelijke vrienden afkraakte en maar bleef vragen of ik er echt niet mee neukte.Tegelijkertijd viel het mij op dat hij op strand en sauna meisjes behoorlijk zat na te kijken. Ik vond het niet erg als hij eventjes keek, maar zijn mond viel er echt bij open. Hij ging ook graag op plekken zitten waar net een heel mooi meisje zat of juist in die sauna waar net die twee leuke meiden in gingen. In de sauna werd ik op een gegeven moment verdrietig en begon te huilen. Daarop reageerde hij met: "Ik ging net kijken en dan begin jij te janken!! Je verpest mijn hele avond ik ga voortaan wel alleen." Hij zei dat hij ervan hield te voyeren, omdat dat het enige was wat hij had voordat het lukte sex te hebben. Hij keek vooral naar meisjes met grote borsten. Die ik niet heb. Hij zei ook vaak hoe mooi hij dat vond, dat een echte vrouw veel heeft en op de comp zag ik vaak pagina's met big boobs enzo. Soms zegt hij ook wel dat mijn borsten prima zijn, maar als ik zijn porno zie is het toch altijd "groot groter grootst." Ik ben steeds onzekerder geworden. Ik kan er niet tegen hoe hij naar andere vrouwen kijkt. Met porno heb ik overigens geen moeite. Ik vind het helemaal niet meer leuk als hij alleen ergens heen gaat en al helemaal niet wanneer het met een vrouw is. Ik geniet er niet meer van met hem naar de sauna te gaan of naar het strand. Ik voel me onzeker bij meisjes waar ik nooit last van heb als ik alleen ben. Elke keer als ik er wat van zeg, zegt hij dat hij me wel zal harden, en dat we gewoon nog vaker naar de sauna moeten.
Ik krijg tegenwoordig bijna een paniekaanval als ik met hem naar zo'n plek ga en ook als hij er alleen heen gaat. In ruzies blijft hij ook herhalen hoe lelijk hij me vindt en dat ik mezelf door mijn onzekerheid nog lelijker maak. Als hij het goed maakt zegt hij dat hij er niks van meent en dat ik heel mooi ben. Ik herken mezelf niet meer terug. Van een zeker, ruimhartig mens ben ik in 5 jaar tot een onzeker extreem jaloers wezen gereduceerd.Ik zie bijna geen vrienden meer, kom nergens meer. Ik weet echt niet meer wat ik moet. Ik wil niet meer zonder hem,. al begrijp ik soms niet waarom. Ik kan het werkelijk niet meer aan, leef voortdurend in angst en spanning omdat ik er de hele tijd mee bezig ben hoe ik situaties waarvan ik in paniek raak kan vermijden. Ik heb van de huisarts oxazepam om de paniekuitbarstingen de baas te kunnen af en toe, sta op de wachtlijst bij een psycholoog, maar ik begrijp niet hoe ik eerst heb kunnen zijn wie ik was, niet jaloers en ontspannen en dan nu dit... Ik begrijp ook niet waarom ik niet gewoon terug kan naar wie ik was en voel me absoluut niet in staat nu de relatie te beeindigen. Kan iemand me alsjeblieft helpen? ik wil weer van mezelf, andere vrouwen en ook mijn vriend kunnen genieten.
Ik krijg tegenwoordig bijna een paniekaanval als ik met hem naar zo'n plek ga en ook als hij er alleen heen gaat. In ruzies blijft hij ook herhalen hoe lelijk hij me vindt en dat ik mezelf door mijn onzekerheid nog lelijker maak. Als hij het goed maakt zegt hij dat hij er niks van meent en dat ik heel mooi ben. Ik herken mezelf niet meer terug. Van een zeker, ruimhartig mens ben ik in 5 jaar tot een onzeker extreem jaloers wezen gereduceerd.Ik zie bijna geen vrienden meer, kom nergens meer. Ik weet echt niet meer wat ik moet. Ik wil niet meer zonder hem,. al begrijp ik soms niet waarom. Ik kan het werkelijk niet meer aan, leef voortdurend in angst en spanning omdat ik er de hele tijd mee bezig ben hoe ik situaties waarvan ik in paniek raak kan vermijden. Ik heb van de huisarts oxazepam om de paniekuitbarstingen de baas te kunnen af en toe, sta op de wachtlijst bij een psycholoog, maar ik begrijp niet hoe ik eerst heb kunnen zijn wie ik was, niet jaloers en ontspannen en dan nu dit... Ik begrijp ook niet waarom ik niet gewoon terug kan naar wie ik was en voel me absoluut niet in staat nu de relatie te beeindigen. Kan iemand me alsjeblieft helpen? ik wil weer van mezelf, andere vrouwen en ook mijn vriend kunnen genieten.