Je vraagt om ervaringen. Ik heb geprobeerd wat te omschrijven, en merk dat het me toch nog raakt. Het is een jaar of 8 geleden gebeurt.
Mijn vertrouwen is zo vaak geschonden, zeker in mijn jongere jaren. Door vrienden (die dus geen vrienden waren), door vriendinnen die toch een ander leuker vonden en misschien heb ik ook wel mensen hun vertrouwen geschonden. Maar het is het vertrouwen dat (erg) geschonden wordt door je naaste personen, dat je raakt.
Mijn vrouw heeft ook een relatie met een ander gehad. Het heeft mij erg aangegrepen. Niet zozeer dat ze van een ander hield, of dat ze met hem naar bed is geweest. Maar wel omdat het vertrouwen dat geschonden was.
Ik heb dat nog steeds in mijn achterhoofd. (Zoals al eerder geschreven in deze topic. Vergeven dat kan, maar vergeten niet).
De reden dat ik het nog meedraag, is dat ze nooit heeft gezegd dat ze het niet goed gedaan heeft, of spijt heeft. Ze heeft altijd gezegd dat, dat op dat moment voor haar nodig was. Ze dacht alleen aan haar zelf, maar niet aan wat dat voor mijn gevoel betekende. Zelfs na een lange tijd.
En dat is wat mij geschonden heeft.
Maar als het is, dat vertrouwen je onzeker maakt, dan is dat vaak de verwarring die het erger maakt.
en ik nodig dan maar, second best