Alsjeblieft alleen reageren als je ervaring hebt met een open relatie- aan vooroordelen heb ik niets.
Ik en mijn vriend hebben al 7 jaar een relatie, en wonen ruim 5.5 jaar bijelkaar. Vanaf het begin al zijn we het erover eens dat een open relatie het beste is, dat houdt het spannend, hij was al was ouder en wist uit ervaring dat hij op een gegeven moment behoefte had aan meer dan een persoon. Ik was het ermee eens, en ben nog steeds blij dat ik ermee in heb gestemd, want ik ben ook naast de lange relatie een aantal mooie (en minder mooie,maar ook die hebben we nodig om van te leren!) ervaringen rijker. In het begin van de relatie heb ik wel eens een advertentie geplaatst om een meisje te vinden voor ons beiden, en ook dat waren leuke ervaringen.
Nu is dit het probleem. Ik studeer, en ontmoet wel eens iemand, waar ik heel af en toe eens iets mee doe. Voorheen vond hij dat prima, juist interessant, maar hij begint er steeds meer problemen mee te krijgen dat hij zelf geen ervaringen met meisjes meer heeft (hij werkt voor zichzelf en ontmoet dus verder niet veel mensen in werk of hobby) Die ervaringen gun ik hem echter graag- ik ben geen jaloers persoon en hoor zelfs graag over dergelijke ervaringen! Het probleem is dat hij vindt dat ik mijn best niet doe deze ervaringen voor hem te plannen; meisjes voor hem te vinden. Sinds hij samen is met mij heeft hij al zijn ervaringen met andere mensen via mij gekregen; ofwel via advertenties die ik heb gezet, clubs waar we als koppel naar binnen zijn geweest of in ervaringen met andere koppels. Ik voel me echter zeer verward- ben ik werkelijk verantwoordelijk voor zijn vermaak? En als ik dit niet voor hem "regel", is het dan juist dat ik mijn eigen vermaak niet meer mag hebben? Hij is een goeduitziende man van 36, wellicht een tikje onzeker, maar wel aantrekkelijk en spontaan; ik vind het eigenlijk een beetje onzin dat hij op mij aangewezen denkt te zijn, mensen voor hem te vinden. Maar op hetzelfde moment zegt hij dat ik geen avontuurtjes mag hebben (of in ieder geval, dat hij dat niet eerlijk vindt en niet waardeert, en ik weet dus dat hij me er koste wat kost schuldig over zal doen voelen).
Wie heeft hier ervaring mee, of heeft een goede tip? Ik zit er enorm mee, omdat ik er gek van wordt steeds de persoon te moeten zijn die alles moet regelen. "Jij bent een meisje, jij kunt dat veel makkelijker voor elkaar krijgen dan ik", zegt hij dan.
We doen wel veel leuke dingen samen, gaan ook wel eens naar parenclubs, maar liever dan met anonieme mensen vind ik het toch spannender en leuker, als ik iets buiten mijn vriend doe, om het met mensen te doen die ik ken- een goede vriend of mede-student. Overigens heeft dat niets met liefde te maken- ik hou ontzettend van mijn vriend en wil echt geen ander.
Bedankt,
Seven
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
