Pagina 1 van 1

Lesbisch en getrouwd met een man

Geplaatst: do 15 september 2005, 16:40
door Roma
Hallo allemaal,
Ik zal mezelf eerst eens voorstellen.
Ik ben een vrouw, eind dertig en ik lees al enige tijd mee op Shespot.
Nu wil ik, hoewel het woelige tijden zijn bij Shespot, graag iets posten waar ik mee zit.

Ik ben al een tijd getrouwd met een man en we hebben samen ook kinderen.
Enige tijd geleden kwam ik, door verliefd te worden op een vrouw, er achter dat ik het heerlijk vond om met een vrouw te zijn.
Ik ben er toen van uit gegaan dat ik bisexueel ben. Inmiddels is mij duidelijk geworden dat ik, als ik diep in mijn hart kijk, het liefst met een vrouw samen ben.
Vanaf het begin ben ik open geweest naar mijn echtgenoot over mijn bisexualiteit.. maar nu is het andere koek en ik merk dat ik er steeds meer moeite mee heb om het leven dat ik nu leef te blijven leven.
Ik weet niet wat ik moet doen. Ik heb dit aan mijn man verteld en hij vindt het erg moeilijk om mee om te gaan en wil het niet zien.
Ik voel erg veel pijn en verdriet als ik er aan denk dat ik het leven van mijn gezin moet openbreken, hou nog van mijn man, maar voel ook dat dat een soort "oud" gevoel is. Ik durf eigenlijk niet voor mezelf te kiezen, maar ik verloochen nu mijzelf en mijn gevoelens.

Graag reacties..
Roma

Geplaatst: do 15 september 2005, 16:53
door Sfinxs
hallo roma,

het is makkelijk tegen je te zeggen .. kies voor jezelf kies waar jij je gelukkig inkan voelen. maar zo werkt het niet>zo eenvoudig .. bedoel ik daar mee

je zit in een nieuw proces en dat brengt verwarring met zich mee,
dat is in jouw situatie niet meer dan eenlogisch gevolg,


ga eens met het oude gevoel aan de gang vraag jezelf af, wat is dat dan wat mij emotioneel nog bindt aan die ander?

je kinderen en geld en huis achterwege laten..
kun je dat gevoel omschrijven verwoorden voor jezelf sta je op de drempel en wat is je angst.. of is het wel angst.. ...

sfinxs
die even nix meer weet.. maar wel meedenkt..

Geplaatst: do 15 september 2005, 17:00
door Shazzz
Hoi Roma,

Als eerste welkom op shespot, woelige tijden of niet, welkom ben je altijd!

Het eerste wat mij te binnen schoot toen ik jouw posting las, is het volgende:

Je schrijft dat je altijd al Bi gevoelens hebt gehad. Heb je ook, vóór deze vriendin, eerdere vriendinnen gehad of is ze de eerste.
Misschien is het zo dat je zo verward bent door wat er allemaal loskomt bij je aan gevoelens, emoties. Twijfelen aan je eigen sexualiteit.
Je zegt nog van je man te houden. Versta je daaronder dat je ook nog graag met hem vrijt? Of wil/kan je dat niet meer?

Zoals Sfinxs al schreef, probeer eerst alles voor jezelf op een rijtje te krijgen. Alles wat je ervaart, voelt, niet voelt.
Het is verdomde lastig om ratio en emo van elkaar te scheiden, dat snap ik maar al te goed, maar misschien dat je met behulp van de antwoorden hier een eind komt?

En volgens mij is Bisexueel niet zo dat je geen voorkeur mag hebben voor welk geslacht dan ook. Het hoeft niet persee 50/50 te zijn qua gevoelens toch? (al snap ik wel dat je man dat liever niet hoort)


Sterkte in elk geval.

Shazzz

Geplaatst: do 15 september 2005, 17:04
door lila
hallo Roma,

allereest welkom op shespot!

Moedig van je dat je dit verhaal hier doet. Ik kan me heel goed voorstellen hoe zwaar het voor je is.

Ik heb in een vergelijkbare situatie gezeten en heb uiteindelijk gekozen....ik heb gekozen voor t leven wat meer voelt als zijnde MIJN LEVEN. Ook ik ben niet over 1 nacht ijs gegaan, zeker niet. Ook ik heb 2 kinderen van een man van wie ik veel hield en nog steeds hou, maar ik voelde me niet "zijn vrouw" en hij was niet " mijn man".

Nu heb ik zo'n 4 jaar geleden gekozen om met de kinderen appart te gaan wonen. ik ben gelukkig en mijn kinderen zijn dat ook. We hebben ons thuis en leven ons leven. Er is rust.
Het leven is voor mij te kort om niet dat leven te leven wat bij je hoort, desalniettemin is t een hele worsteling.

Ik wens je kracht en vertrouwen.


liefs, lila

Geplaatst: do 15 september 2005, 17:05
door Roma
Dank je Sfinx, Lila en Shazzz,

@ Shazzz
Ik reageer maar meteen even.
Ze is/was niet mijn eerste.. Ik heb aleerder met een vrouw gevreeën, maar werd toen niet verliefd.

En tsja... intimiteit met mijn man wordt steeds lastiger.
Dat was ook voor mij waardoor ik voelde dat het niet goed zat.
Roma

Geplaatst: do 15 september 2005, 17:15
door Shazzz
Roma:

Omdat dit de eerste keer is dat je verliefd wordt op een ander dan je man, kan ik me levendig jouw verwarring voorstellen hoor.
Probeer voor jezelf uit te dokteren of je net zulke verwarrende gevoelens had gehad als het een andere man betrof ipv een vrouw?

Shazzz-probeert ook alleen maar te helpen :)
(ik weet wel dat ik, toen ik heftig verliefd was op een ander dan mijn man, ik ook heeeeeeeeeel erg twijfelde aan mijn relatie, aan mezelf, aan alles)

Geplaatst: do 15 september 2005, 21:44
door Zij
Neem de tijd. Je bent eerlijk geweest naar je man en dat is het belangrijkste. Tijd geeft jouw wel een goed antwoord waarop jij een goede beslissing kunt nemen.
Ik weet dat het makkelijker gezegd is als gedaan maar zeg tegen jezelf dat deze twijfel er bij hoort en neem de tijd die je nodig hebt om zeker te zijn.
Sterkte!

Geplaatst: za 17 september 2005, 12:36
door lila
ik denk vaak aan Roma en vraag me af hoe t met haar is.
heb je wat gehad aan de reacties die je gekregen hebt, Roma?

liefs, Lila

Geplaatst: za 17 september 2005, 23:39
door Jeanne
*

Geplaatst: zo 18 september 2005, 12:01
door lila
jeanne, ik heb net de site bekeken die jij doorgaf; wat een goede tip!! Zal ze hopelijk veel aan hebben!

liefs, Lila

lesbiisch en getrouwd met een man

Geplaatst: zo 18 september 2005, 16:03
door bloem
Roma,
kan mij goed voorstellen dat je erg verward bent en niet zo goed weet wat te doen.
Heb met een vergelijkbare situatie te doen gehad ,toen ik ook merkte dat ik gevoelens cq verlangens heb voor een vrouw.
Ik kwam er pas na jaren achter toen ik haar weer ontmoette . Je moet weten dat ik met haar mn eerste ,tevens laatste lesb ervaring had gedeeld.
Ik heb er lange tijd mee geworsteld totdat ik er met mn man over sprak.
Hij heeft er gelukkig geen moeite mee en stimuleerd mij juist om vooral niet mijn gevoelens te negeren.
Ik ben hem dan ook erg dankbaar hiervoor. Jammer genoeg is het er nog niet van gekomen om weer met haar de lichamelijke intimiteit te mogen delen.
Doordat ik zo veel liefde en begrip bij mijn man mag ervaren is er dan ook geen enkele reden om het hele gezinsleven op zn kop te zetten .
Probeer aub heel goed met je partner te communiseren of zoek hulp ,want er zit zoveel op het spel wat emoties en gevoelens aangaat.
Besef heel goed dat twijfels nog altijd de slechtste raadgever is.
Sterkte,
Bloem.

Geplaatst: zo 18 september 2005, 21:58
door Roma
Lieve allemaal,
Dank jullie voor jullie warme reacties..
Ik worstel en worstel en weet dat het tijd nodig heeft.
Ik doe mijn best om die te nemen.
Bedankt Jeanne voor de site..
Die geeft me veel herkenning en info.
Ik wil mijn hart volgen, maar mijn hart is zo verdeeld..
Aan de ene kant man en kids, aan de andere ikzelf... durf ik, kan ik?
Roma