Recht op privacy / vertrouwen
Geplaatst: wo 23 februari 2005, 11:07
Een ander topic doet bij mij de vraag rijzen:
Hoeveel recht heb je op privacy binnen een relatie?
Wat is het verband met het vertrouwen dat je in elkaar hoort te hebben?
Ik weet dat het antwoord op die vraag voor iedereen anders is, dat het vaak ook een heel onstabiele balans is die heel snel aan het wankelen kan worden gebracht.
Volgens mij ook iets waar mensen te weinig over praten bij aanvang van een relatie of bij de opbouw ervan en dat het pas aan bod komt eens er al problemen zijn.
Even uit eigen beleving vertellen nu. In de vorm van relatie die ik nu aan het opbouwen ben, hebben we duidelijk gesteld dat ik geen enkele vorm van privacy heb. Geen enkele.
Niet op vlak van sexualiteit, niet op vlak van emoties, fysiek, fantasie-en, enz enz. Kortom je kan het zo gek nog niet bedenken of het valt er wel onder.
Ik merk ook dat dat me goed doet, maar dat het soms even heel moeilijk is. Het is namelijk niet niks. Blijkbaar zit de behoefte aan privacy er toch op één of andere manier ingebakken. Aangeleerd, weet ik veel.
Aan de andere kant heb ik dan ook weer ontdekt dat ik die "regel" kan misbruiken. Ook al heeft hij er op dat moment geen zin in of tijdens het uitpraten van een meningverschil kan ik me erop beroepen "ik mag toch geen geheimen voor je hebben, dus zou ik nu graag vertellen wat het met me doet"
Hoe zit het met vertrouwen in zo'n relatie zonder privacy voor mij? Hij vertrouwt me erop dat ik me aan die regel hou want verder valt ze heel moeilijk tot in de puntjes te controleren.
Ik wijk af van mijn oorspronkelijke vraag...
groetjes
o.
nadenkend en soms creatief
Hoeveel recht heb je op privacy binnen een relatie?
Wat is het verband met het vertrouwen dat je in elkaar hoort te hebben?
Ik weet dat het antwoord op die vraag voor iedereen anders is, dat het vaak ook een heel onstabiele balans is die heel snel aan het wankelen kan worden gebracht.
Volgens mij ook iets waar mensen te weinig over praten bij aanvang van een relatie of bij de opbouw ervan en dat het pas aan bod komt eens er al problemen zijn.
Even uit eigen beleving vertellen nu. In de vorm van relatie die ik nu aan het opbouwen ben, hebben we duidelijk gesteld dat ik geen enkele vorm van privacy heb. Geen enkele.
Niet op vlak van sexualiteit, niet op vlak van emoties, fysiek, fantasie-en, enz enz. Kortom je kan het zo gek nog niet bedenken of het valt er wel onder.
Ik merk ook dat dat me goed doet, maar dat het soms even heel moeilijk is. Het is namelijk niet niks. Blijkbaar zit de behoefte aan privacy er toch op één of andere manier ingebakken. Aangeleerd, weet ik veel.
Aan de andere kant heb ik dan ook weer ontdekt dat ik die "regel" kan misbruiken. Ook al heeft hij er op dat moment geen zin in of tijdens het uitpraten van een meningverschil kan ik me erop beroepen "ik mag toch geen geheimen voor je hebben, dus zou ik nu graag vertellen wat het met me doet"
Hoe zit het met vertrouwen in zo'n relatie zonder privacy voor mij? Hij vertrouwt me erop dat ik me aan die regel hou want verder valt ze heel moeilijk tot in de puntjes te controleren.
Ik wijk af van mijn oorspronkelijke vraag...
groetjes
o.
nadenkend en soms creatief