De lichtste vorm is een sneetje in de clitoris, maar dat komt weinig voor. Doorgaans gaat het om het verwijderen van clitoris en binnenste schaamlippen. Ook worden de buitenste schaamlippen vaak weggesneden en aan elkaar genaaid, met een minimale opening voor urine en menstruatiebloed.
De redenen om dit te doen lopen uiteen. Zo kan het voortkomen uit een religieuze overtuiging (hoofdzakelijk bij moslims), een overgangsritueel zijn naar volwassenheid, een uiting zijn van bijgeloof (als b.v. een kind bij de geboorte of een man bij het neuken de clitoris raakt zal het kind/de man mogelijk sterven) of tot doel hebben het meisje te laten beantwoorden aan het schoonheidsideaal (‘plat’ zijn van onderen).
De omstandigheden waaronder het gedaan wordt verschillen, maar meestal wordt het uitgevoerd door vrouwen, zonder verdoving, ondeskundig en met een vies instrument, zoals glas, een scherpe steen of een scheermesje.
De afschuwelijke lichamelijke en psychische gevolgen van vrouwenverminking zijn met geen pen te beschrijven. Het leidt tot talloze complicaties en soms tot de dood.
Geschat wordt dat in de wereld 130 miljoen meisjes en vrouwen het slachtoffer zijn van vrouwen-besnijdenis. Per dag ondergaan ongeveer 6000 meisjes deze marteling.
Het komt voor in 28 Afrikaanse landen, vaak op grote schaal. Zo zijn in Egypte, Soedan, Erithrea, Ethiopië, Djibouti, Mali, Guini en Sierra Leone bij meer dan 75% van de vrouwen de clitoris en schaamlippen verwijderd/dichtgenaaid. Besnijdenis komt op kleinere schaal voor in het Midden-Oosten, Z-O Azië en Latijns Amerika.
De laatste twintig jaar komt het door immigratie ook in Europa voor, hoewel het in Nederland strafbaar is.
Ik word daar kotsmisselijk en super agressief van
.
