Ik heb net - nu ja "net"
- tijdens het vak "multiculturalismestudies" een stuk gezien uit een documentaire over vrouwenbesnijdenis. Ik weet nu jammergenoeg niet meer welk Afrikaans land het was, dat doet er ook niet zo toe denk ik... Ze interviewden daar een jonge vrouw die op haar 13de besneden werd en daarna een intensieve cursus "Hoe ben ik een goede huisvrouw en een goede echtgenote?" moest volgen gedurende lange tijd. Het is zo dat in dat land de besnijdenissen bij jongens uitgevoerd worden door een verpleegkundige, maar bij meisjes werd dit door om het even wie gedaan, enkel als het meisje begon dood te bloeden greep een verpleegkundige in.
Daarna interviewden ze enkele Afrikaanse jonge mannen en stelden hun de vraag wat ze vonden van een onbesneden vrouw, en volgende antwoorden kwamen eruit: "Dat is geen vrouw, dat is een monster", "Dat is een losbandige vrouw die met iedereen slaapt", "Ze zal ons vermoorden"... enzovoorts enzovoorts...
Het is dus gewoon een feit dat ze daar geloven dat de clitoris een moordwapen is: wanneer een baby bij de geboorte langs de clitoris van zijn moeder passeert, geloven ze dus dat dit tot de dood van de baby zal leiden.
Die jonge vrouw waar ik daarnet over sprak, heeft ervoor kunnen zorgen dat haar jongere zussen niet besneden zijn, maar nu zit hun moeder met een groot probleem: wat als hun toekomstige echtgenoten zien dat ze niet besneden zijn en daar zelf iets "willen aandoen" en wat als ze daarbij sterven als er niemand op tijd komt om hen te redden??
Dit wordt toch een ongelooflijk moeilijke kwestie: wat kies je als vrouw: een besnijdenis met een hele grote kans op allerlei infecties en zelfs de dood tot gevolg, maar daarna een "waardig" - als dit al past hier - leven kunnen leiden, of niet besneden zijn en het leven leiden van een verstotene, met het risico om toch onder de meest waanzinnige toestanden besneden te worden?...
Het is een feit dat wij deze materie veel te eurocentrisch benaderen en onze normen en waarden hun willen opleggen - leve onze kolonialistische zieltjes
- maar dit helpt hen ook geen stap vooruit. Veel "oeh's" en "ah's" en "oh mijn god wat vreselijk", hiermee zijn we niks. Het zit zodanig diep, dat wij dat als westerlingen gewoon niet kunnen vatten, net zoals zij bepaalde gebruiken van ons ook langs geen kanten zullen kunnen snappen. Enkel door de globalisering komen Afrikaanse vrouwen te weten dat er andere vrouwen zijn op de wereld bij wie deze besnijdenis niet gebeurd, en ja, dan beginnen er enkele meer geëmancipeerde dames in opstand te komen... Maar daarvoor was dit de normaalste zaak van de wereld!
Ik kies geen kant in dit debat - heb nog teveel stof om over na te denken na die lessen - maar misschien is dit toch iets om over na te denken.
Groet,
DF